Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Florent Maudoux, RUN
‹Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short
Scenariusz
Data wydaniamaj 2023
RysunkiFlorent Maudoux
PrzekładMarta Duda-Gryc
Wydawca Lost In Time
ISBN9788367270366
Format112s. 240x320 mm
Cena100,00
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Nie o takiej sławie marzyła
[Florent Maudoux, RUN „Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Przypadek Czarnej Dalii był najgłośniejszym morderstwem w USA zaraz po II wojnie światowej. Sprawa odbiła się takim medialnym echem, że dziś stanowi część amerykańskiej popkultury. Ale co się właściwie wówczas stało, a przede wszystkim kim była ofiara? Tego można się dowiedzieć, sięgając po album „Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short”.

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Nie o takiej sławie marzyła
[Florent Maudoux, RUN „Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short” - recenzja]

Przypadek Czarnej Dalii był najgłośniejszym morderstwem w USA zaraz po II wojnie światowej. Sprawa odbiła się takim medialnym echem, że dziś stanowi część amerykańskiej popkultury. Ale co się właściwie wówczas stało, a przede wszystkim kim była ofiara? Tego można się dowiedzieć, sięgając po album „Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short”.

Florent Maudoux, RUN
‹Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCzarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short
Scenariusz
Data wydaniamaj 2023
RysunkiFlorent Maudoux
PrzekładMarta Duda-Gryc
Wydawca Lost In Time
ISBN9788367270366
Format112s. 240x320 mm
Cena100,00
Gatunekkryminał
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Elizabeth Short miała niespełna 23 lata, kiedy 15 stycznia 1947 roku jej zmasakrowane ciało odnaleziono na niezabudowanej działce przy ul. South Norton Avenue 3959 w Los Angeles. Choć zwłoki zostały przepołowione, skóra pocięta, a twarz dziewczyny oszpecona tak zwanym uśmiechem Glasgow (chodzi o rozcięcia kącików warg aż po uszy), można było dostrzec, że za życia była prawdziwą pięknością. Zanim ustalono jej prawdziwe dane, prasa nadała jej przydomek Czarna Dalia. Sprawa stała się o tyle atrakcyjna medialnie, ponieważ ostatecznie nigdy nie udało się odkryć, kim był morderca.
Scenarzysta ukrywający się pod pseudonimem Run i rysownik Florent Maudoux dokonali tytanicznej pracy, ustalenia wszystkich najdrobniejszych szczegółów z życia Elizabeth Short, by nie tylko spróbować odgadnąć dane zabójcy, ale przede wszystkim przybliżyć nam postać ofiary. Trzeba przyznać, że ogrom szczegółów składających się na niniejszy album robi imponujące wrażenie. Dzięki ich wnikliwej pracy możemy dowiedzieć się, jakie były powody, dla których młoda dziewczyna opuściła rodzinny dom w Massachusetts, by ostatecznie wylądować w Los Angeles, łudząc się, że kiedyś uda jej się zdobyć sławę.
Należy przy tym zaznaczyć, że „Czarna Dalia. Prawdziwa historia Elizabeth Short” nie jest do końca komiksem. Choć sporo epizodów z życia dziewczyny zostało zaprezentowane za pomocą rysunków, to o wiele więcej dowiadujemy się z przerywników, które w kronikarski sposób prezentują jej życiorys. A im bliżej 15 stycznia 1947 roku jesteśmy, tym bardziej przypisy stają się szczegółowe. Jednocześnie wyraźnie oddzielono fakty od fikcji i mitów, jakie urosły wokół tej sprawy. Prawdziwym smaczkiem są również sylwetki osób najbardziej podejrzanych o zabójstwo. Choć policja ostatecznie nikomu nie postawiła zarzutów, przyznam, mam wśród nich swojego faworyta.
Twórcy komiksu w przedmowie podkreślają, że chcieli skupić się na ofierze i opowiedzieć kim była Elizabeth Short. I choć jest to zamysł szczytny, paradoksalnie prowadzi ich na manowce. Okazuje się bowiem, że nie jest ona w stanie udźwignąć ciężaru opowieści. Po lekturze „Czarnej Dalii” można powiedzieć, że sama bohaterka jest mdła, nudna i irytująca. Jej niezrozumiałe decyzje sprawiają, że lekkomyślnie pakuje się w tarapaty. Do tego jawi się jako mitomanka i osoba konfliktowa. W zasadzie trudno powiedzieć, czego spodziewała się, przyjeżdżając do Kalifornii. Nie była bowiem ani aktorką, ani piosenkarką. Naiwnie wierzyła, że wystarczy po prostu pojawić się w Hollywood, a ten przywita ją czerwonym dywanem. Owszem, była ładna, ale to zdecydowanie za mało, by zostać gwiazdą.
Autorzy próbują usprawiedliwiać jej infantylny tok myślenia, podkreślając trudne dzieciństwo i mitotwórczą magię kina. Niestety robią to w wyjątkowo nachalny sposób, który im zapewne wydawał się poetycki i chwytający za serce. Ja nazwałbym go grafomanią. W przerywnikach, w których skrupulatnie podawane są daty i fakty z życia Elizabeth, co chwilę pojawiają się zdania w rodzaju: „zanurzając stopy w piasku i siedząc tyłem do Ocean Drive, arcydzieła art déco, spogląda na ocean, swojego starego powiernika,(…)najbardziej samotna na Ziemi kobieta, znów opuszczona, rusza w drogę w cieniu rozwianych złudzeń” czy „Elizabeth czepia się tych skarbów (chodzi o album ze zdjęciami i wycinkami z gazet – przyp. aut.) jak rozbitek skały, ale morze huczy, zalewają ją fale i dziewczynie coraz trudniej utrzymać głowę nad czarnymi wodami Pacyfiku”.
Pewien niesmak zostawiła we mnie także ilustracja zdobiąca kronikarskie fragmenty historii panny Short. Otóż dziewczyna została sportretowana niczym klasyczna, wyzywająca pin-up girl, której plakat można powiesić nad pryczą w czasie obowiązkowej służby wojskowej. Jest to o tyle niestosowne, że właśnie wtedy docieramy do momentu, w którym los Elizabeth jest już właściwie przesądzony. Za cztery dni dziewczyna zniknie, a po kolejnym tygodniu odnalezione zostanie jej zmasakrowane ciało.
Sięgając po „Czarną Dalię”, należy więc mieć skonkretyzowane oczekiwania. Run i Florent Maudoux nie potrafią zaciekawić historią ani opowiedzieć jej w taki sposób, by Elizabeth stała się symbolem reprezentującym naiwność młodych dziewczyn swoich czasów. Niemniej album stanowi prawdziwe kompendium wiedzy na temat sprawy tytułowej Czarnej Dalii. Jeszcze raz podkreślę, że na każdej stronie widać ogrom pracy włożonej przez autorów, by zaprezentować jak najwięcej detali z życia bohaterki (swoją drogą – na końcu popadają w małe samouwielbienie, podkreślając swój wysiłek, gdybyśmy przypadkiem go nie zauważyli). Jeśli zatem nie wystarcza wam notka z Wikipedii i chcecie dowiedzieć się czegoś więcej o morderstwie Elizabeth, na pewno warto sięgnąć po tę pozycję.
koniec
21 października 2023

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zupełnie jak nie trykoty
Dagmara Trembicka-Brzozowska

28 IV 2024

Ten album to taka „przejściówka” – rozpoczyna się sceną z „Wojen nieskończoności”, a akcja znajduje się najwyraźniej gdzieś przed albumem „King In Black”, w Polsce jak na razie nie wydanym, oraz późniejszymi komiksami m.in. z cyklu „Wojna światów” czy z Thorem w roli głównej. I jakkolwiek fabuła jest dość przeciętna, to jednak jest w „Czarnym” parę rzeczy wartych zobaczenia.

więcej »

Palec z artretyzmem na cynglu
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

27 IV 2024

„Torpedo 1972” to powrót po latach Luca Torelliego, niegdyś twardziela i zabijaki, a dziś… w sumie też zabijaki, ale o wiele bardziej zramolałego.

więcej »

Holmes w tunelu czasoprzestrzennym
Maciej Jasiński

26 IV 2024

„Sherlock Holmes Society” to popkulturowy miszmasz, w którym mieliśmy w jednej historii zombie, Kubę Rozpruwacza, pana Hyde’a i wiele różnych innych motywów. Czwarty album serii domykał większość wątków, dlatego ostatnie dwa albumy to jakby nowe otwarcie. A skoro tak, to autorzy postanowili przebić to, co już było. Nic więc dziwnego, że piąta część rozpoczyna się od wybuchu bomby atomowej w samym centrum Birmingham.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż autora

Palec z artretyzmem na cynglu
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Idź do krateru wulkanu Snæfellsjökull…
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

I ty możesz być Kubą Rozpruwaczem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

My i Oni
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Wielki mały finał
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Piołun w sercu a w słowach brak miodu, czyli 10 utworów do tekstów Ernesta Brylla
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Kim był Józef J.?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Ilu scenarzystów potrzea by wkręcić steampunkową żarówkę?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Baldwin Trędowaty na tropie
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Nie należy mylić zagubienia się w masie z tkwieniem w gównie
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.