To...to jest cudo z moich młodszych lat! Ten komiks jest przeze mnie chowany jak cenny skarb!
Coś cudnego, wspaniałego. Esencja magii!!!

jedna z najpiękniejszych komiksowych historii, jaką zdarzyło mi się przeczytać, jest coś magicznego w tej serii, moją ulubioną częścią był "Zamek mew", o ile dobrze pamiętam tytuł, bo już jestem trochę stara :) a komiksy zaginęły niestety, czego bardzo żałuję.

Pierwszym tomem, z jakim się zetknęłam, był "Karzeł z Corneloup". Wypożyczyłam go ze szkolnej biblioteki, kiedy byłam w pierwszej albo w drugiej klasie podstawówki. Podobał mi się ten tom ze względu na, że tak powiem, wydźwięk detektywistyczny - ta zagadka, podejrzany i prawdziwy sprawca, który się ujawnia na koniec tomu... W jakiś czas później natrafiłam w księgarni na "Błękitną perłę". Taki był mój pierwszy kontakt z tą serią. Teraz, po kilkunastu latach, odnowiłam znajomość z "Hugiem" dzięki kilkukrotnym odwiedzinom w antykwariatach (i prz okazji zostawieniu kilkunastu złociszów ;) ) i muszę przyznać, że wszystkie tomy mi się podobają, lecz szczególnie "Boska jabłoń" i ci braciszkowie pokłóceni ze sobą niczym Pawlak i Kargul oraz wspomniany przez mnie "Karzeł z Corneloup". :)

Chociaż ze wszystkich postaci z tej serii najbardziej lubię tytułowego bohatera, to jednak pozostali bohaterowie też zyskali moją sympatię. Poza tym do dziś jestem pod wrażeniem sposobu, w jaki wróżka Śliweczka pokonała tego strażnika pałacu czarodziejki Gargolii. To naprawdę było niesamowite. :)

W każdym razie zgadzam się z szanownym autorem tej recenzji, że najbardziej czarującą postacią w tej serii jest właśnie wróżka Śliweczka. :)

Dziękuję. Szkoda tylko, że Bedu tak szybko zakończył serię.

Kto by nie żałował tak szybkiego końca tej serii... Cóż, mówi się trudno, trzeba się zadowolić tymi częściami, które są. Już i tak te pięć tomów dostarcza niemałej zabawy czytelnikom, a co dopiero, gdyby ich powstało więcej. Można też pomarzyć, żeby się znaleźć w takim doborowym towarzystwie. :)

Niesamowity komiks, inspirujące krainy...Krecha Bedu do architektury, te detale, drzewka też zresztą ;) Jarałem się tym ze 20 lat temu i jaram się dziś! Kawałek mnie został gdzieś tam w Opactwie ;)

Zgadzam się z użytkownikiem Luki. Mnie osobiście ciekawiły też wszystkie te stworzenia wymyślone przez Bedu, jedne przyjazne jak Brimboleci, inne groźne niczym szczuropsy albo agatoptery. :) I nie dziwię się memu przdmówcy, bo i mnie się podobało to Opactwo. :)

Uwielbiam ten komiks! Ale na pocieszenie pojawiła się podobna seria, duetu Sfar & Munuera, pt. Merlin. Prześmieszna, brawurowa interpretacja mitów arturiańskich. Synowie (10 i 12 lat) przepadli podczas lektury! http://znakomite.co/products/merlin-2-merlin-kontra-swiety-mikolaj