Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 4 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Alan Hollinghurst
‹Obce dziecko›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułObce dziecko
Tytuł oryginalnyThe Stranger’s Child
Data wydania19 września 2012
Autor
Wydawca Muza
ISBN978-83-7758-194-0
Format616s. 155×235mm
Cena49,99
Gatunekobyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Reszta jest biografią
[Alan Hollinghurst „Obce dziecko” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Kolejna powieść Hollinghursta ukazuje się aż siedem lat po „Linii piękna” za którą autorowi przyznano w 2004 roku nagrodę Bookera. „Obce dziecko” było również do niej nominowane. I to jak najbardziej zasłużenie, bo przyjemność czytania tej książki jest wielka, a jej walory literackie i intelektualne nie budzą wątpliwości.

Joanna Kapica-Curzytek

Reszta jest biografią
[Alan Hollinghurst „Obce dziecko” - recenzja]

Kolejna powieść Hollinghursta ukazuje się aż siedem lat po „Linii piękna” za którą autorowi przyznano w 2004 roku nagrodę Bookera. „Obce dziecko” było również do niej nominowane. I to jak najbardziej zasłużenie, bo przyjemność czytania tej książki jest wielka, a jej walory literackie i intelektualne nie budzą wątpliwości.

Alan Hollinghurst
‹Obce dziecko›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułObce dziecko
Tytuł oryginalnyThe Stranger’s Child
Data wydania19 września 2012
Autor
Wydawca Muza
ISBN978-83-7758-194-0
Format616s. 155×235mm
Cena49,99
Gatunekobyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Ta powieść z pewnością przypadnie do gustu wielbicielom tradycyjnych brytyjskich klimatów w literaturze: rzecz rozgrywa się w środowisku intelektualistów, w bogatych wnętrzach rezydencji usytuowanych z dala od wszelkiego zgiełku. Znajdziemy tu wszystko to, co uważamy za kwintesencję „starej, dobrej Anglii”. W „Obcym dziecku”, nawiązującym do najlepszych tradycji angielskiej powieści, można odnaleźć echa twórczości Evelyna Waugh, Edwarda M. Forstera czy Iris Murdoch. Nie będzie chyba przesadą powiedzieć, że ta książka oprze się upływowi czasu i przejdzie do kanonu klasyki – o ile jeszcze coś takiego będzie w przyszłości istniało.
Akcja powieści rozpoczyna się mniej więcej sto lat temu, gdy Cecil Valance, doskonale zapowiadający się poeta, przyjeżdża z wizytą na weekend do swojego przyjaciela ze studiów George’a. Pobyt inspiruje go do napisania wiersza powszechnie znanego później w całym kraju. Cecil wywiera wielkie wrażenie na Daphne, szesnastoletniej siostrze George’a. Wszystko wskazuje na to, że wpisany przez niego na pamiątkę do sztambucha wiersz dedykowany jest jej.
Jesteśmy tu świadkami narodzin pewnej legendy, która wpłynie później na losy i życie innych ludzi. Kilka lat później Cecil ginie w I wojnie światowej – i nagle to, co dotyczy jego osoby zamienia się w materiał badawczy, który należy zebrać i zinterpretować. Hollinghurst wspaniale nakreślił te, zwykle trudno uchwytne, fazy tworzenia się legendy, nadając im kształt podobny do kręgów rozchodzących się po wodzie. Najpierw daje nam szansę osobistego poznania Cecila. Później – w książce pojawiają się sceny, gdy rozmawiają o nim niedługo po jego śmierci jego najbliżsi krewni i znajomi. Upływają dziesiątki lat – i oto Cecil pojawia się we wspomnieniach tych samych osób, ale jest to już zupełnie inne spojrzenie wstecz. Do ich wspomnień, dzielonych z osobami, które go nie znały, wkradają się okruchy przemilczeń i zwyczajnej ludzkiej niepamięci.
Niechęć do rozmówców, nastrój w danym dniu, a nawet wyrachowana kalkulacja – właściwie tylko to decyduje o tym, co usłyszą ci, którzy uparcie dążą do odtworzenia obrazu sławnego poety i ustalenia, „jaki był naprawdę”. O tym decyduje także to, co udaje się ocalić ze źródeł pisanych, z których przecież tak wiele ginie. Hollinghurst każe się zastanowić, czy każda biografia jest tylko kreacją, a jej prawda leży zupełnie godzie indziej i zawiera się w tym, co nie ujrzało światła dziennego? Jakie są granice między biografią a legendą?
Ważnym bohaterem „Obcego dziecka” jest też czas. Dzięki wielkiej erudycji i pisarskiej wrażliwości autora powiodło się jego ambitne zamierzenie, aby pokazać, jak na przestrzeni stu lat zmienia się społeczeństwo, jego kultura i obyczaje. Dawna, surowa obyczajowo, klasowa Anglia odchodzi w przeszłość, nastają nowe czasy. Te zmiany widać także na przykładzie miłości homoseksualnej: w czasach Cecila Vance’a to temat tabu, a w roku 2008, gdy kończy się powieść – jest to (przynajmniej w Wielkiej Brytanii) coś, co nie wzbudza już właściwie żadnej sensacji.
Swoją konstrukcją „Obce dziecko” przypomina nieco powieść „Lata” Virginii Woolf, gdzie impresje z różnych lat składają się na obraz toczącego się życia, od epizodu do epizodu. Nie ma płynnej chronologicznej ciągłości, bohaterów książki spotykamy na różnych etapach ich życia, w nowych rolach i w nowym otoczeniu. Niemal każda strona powieści daje nam niezwykłą okazję do refleksji nad upływającym czasem i zmieniającej się z biegiem lat postaci świata. Czas nieubłaganie biegnie do przodu, teraźniejszość szybko staje się przeszłością. Blakną listy i zapisy w dziennikach, odchodzą ludzie, a wspomnienia zacierają się w pamięci.
Podczas czytania książki długo zastanawiałam się, dlaczego nosi taki tytuł. Aż pod koniec nadeszło wyjaśnienie, wzmocnione jeszcze symboliczną, końcową sceną. Czas mija, wiele rzeczy odchodzi w przeszłość, ale w życiu ludzi pozostają tajemnice nie do zgłębienia. To z nich składa się prawdziwe życie. Reszta jest biografią.
koniec
16 listopada 2012

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Nie bądź jak kura w Wołominie!
Sebastian Chosiński

3 V 2024

Szczęsny to ma klawe życie! Nie nudzi się nawet jednego dnia, ponieważ w peerelowskiej Warszawie zbrodnie popełniane są bez opamiętania. A że jest inteligentny i zawsze dopina swego, wzbudza podziw współpracowników i przełożonych. Miewa też magnetyczny wpływ na kobiety, chociaż nie pozwala sobie zamącać umysłu ich urodą. Dlatego też udaje mu się w końcu rozwikłać w „Dwóch włosach blond” wielce skomplikowaną intrygę kryminalną.

więcej »

Przerwane beztroskie dzieciństwo
Marcin Mroziuk

2 V 2024

Z jednej strony „Sprzedawca marzeń” to po prostu wciągająca powieść przygodowa, z drugiej zaś strony książka Katarzyny Ryrych przybliża młodym czytelnikom gęstniejącą atmosferę przed wybuchem II wojny światowej i cierpienia ludności cywilnej na jej początku.

więcej »

Krótko o książkach: Komu mogłoby zależeć?
Joanna Kapica-Curzytek

2 V 2024

W „PS. Dzięki za zbrodnie” jest bardzo dużo tropów prowadzących w stronę klasycznej powieści detektywistycznej. Znajdziemy tu wszystko, co najlepsze w gatunku cozy crime.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
— Joanna Kapica-Curzytek

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.