Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 2 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Valerie Lawson
‹To ona napisała Mary Poppins. Życie P.L. Travers›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTo ona napisała Mary Poppins. Życie P.L. Travers
Tytuł oryginalnyMary Poppins, She Wrote: The Life of P.L. Travers
Data wydania14 lutego 2014
Autor
PrzekładBogumiła Nawrot
Wydawca Marginesy
ISBN978-83-63656-37-9
Format440s. 165×235mm; oprawa twarda
Cena49,90
Gatunekbiograficzna / wywiad / wspomnienia, non‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Nie tylko o Mary Poppins
[Valerie Lawson „To ona napisała Mary Poppins. Życie P.L. Travers” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Cykl książek o angielskiej niani z ulicy Czereśniowej należy do klasyki gatunku literatury dziecięcej. Ale tak niewiele wiemy o jej autorce. Życie P. L. Travers było niezwykłe i zaskakujące. W biografii pióra Valerie Lawson znajdziemy mnóstwo interesujących faktów, a także klucz do zagadkowej i intrygującej postaci Mary Poppins.

Joanna Kapica-Curzytek

Nie tylko o Mary Poppins
[Valerie Lawson „To ona napisała Mary Poppins. Życie P.L. Travers” - recenzja]

Cykl książek o angielskiej niani z ulicy Czereśniowej należy do klasyki gatunku literatury dziecięcej. Ale tak niewiele wiemy o jej autorce. Życie P. L. Travers było niezwykłe i zaskakujące. W biografii pióra Valerie Lawson znajdziemy mnóstwo interesujących faktów, a także klucz do zagadkowej i intrygującej postaci Mary Poppins.

Valerie Lawson
‹To ona napisała Mary Poppins. Życie P.L. Travers›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułTo ona napisała Mary Poppins. Życie P.L. Travers
Tytuł oryginalnyMary Poppins, She Wrote: The Life of P.L. Travers
Data wydania14 lutego 2014
Autor
PrzekładBogumiła Nawrot
Wydawca Marginesy
ISBN978-83-63656-37-9
Format440s. 165×235mm; oprawa twarda
Cena49,90
Gatunekbiograficzna / wywiad / wspomnienia, non‑fiction
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Zaskakują nas już pierwsze strony książki. Po pierwsze, Travers, konsekwentnie posługująca się inicjałami „P. T.”, nazywała się w dzieciństwie inaczej. A po drugie – kto by pomyślał, że tak specyficznie brytyjski świat Mary Poppins i rodziny państwa Banksów zostanie uwieczniony na kartach książek piórem rodowitej Australijki? Niespodzianki towarzyszą nam zresztą do samego końca biografii; P. L. Travers pozostawiła po sobie znacznie bogatszy i bardziej różnorodny dorobek literacki, aniżeli osiem książek cyklu o Mary Poppins.
Z początku musimy przedrzeć się przez dosyć drobiazgowe i zawiłe szczegóły dotyczące rodzin matki i ojca pisarki. Ale już tutaj da się dostrzec – i Valerie Lawson zwraca na to czytelnikom uwagę – jak podobni są niektórzy członkowie rodziny do postaci z „Mary Poppins”! Zwłaszcza ojciec, będący pierwowzorem pana Banksa. Zmarł wcześnie, gdy P. L. Travers miała zaledwie niecałe dziewięć lat, na zawsze pozostając dla córki kimś mitycznym. Szybko też w książce znajdujemy wyjaśnienie, dlaczego poczytny cykl o niani z parasolką i dywanikową torebką jest tak przesycony angielskością. Valerie Lawson opisując styl życia Brytyjczyków i ich potomków w Australii w pierwszej połowie XX wieku pokazuje, że nie różnił się on właściwie niczym od rodzimej kultury Wysp Brytyjskich. Punktem odniesienia było to, co działo się w Irlandii i w Anglii. Wyspy były dla P. L. Travers mityczną „ziemią obiecaną”, wyidealizowaną krainą z opowieści swoich rodziców. Musiały mieć wielką siłę oddziaływania, bo P. T. Travers w wieku 24 lat przeprowadziła się do Londynu i nie wróciła już na stałe do Australii.
Zanim jednak to nastąpiło, poznajemy autorkę Mary Poppins jako uczennicę i młodą dziewczynę, obdarzoną – kolejna niespodzianka! – talentem tanecznym i aktorskim. Grała w ambitnych przedstawieniach, spotykała interesujących mężczyzn, ale udawało się jej nie wzbudzać oburzenia rodziny, hołdującej wiktoriańskim wartościom i obawiającej się skandali (kobieta na scenie!). Mniej więcej w tym samym czasie P. L. Travers popróbowała także swoich sił w dziennikarstwie, pisząc recenzje i artykuły do codziennej prasy. „Wiedziałam, że znalazłam miłość swego życia, a było nią pisanie”, jak to ujęła. Była także autorką wierszy, których fragmenty zostały przytoczone w książce.
Valerie Lawson świetnie sportretowała ówczesne intelektualne londyńskie środowisko, do którego dołączyła P. L. Travers. W latach 20. XX wieku Anglia „staje się młoda”, zrywając ze światem Kiplinga, Wellsa i Galsworthy’ego. Nadchodził czas „dandysów”: D. H. Lawrence’a, T. S. Elliota i J. Joyce’a. Wszystko stawało się „boskie, nowoczesne i szalone”. P. T. Travers, związana ze światem poezji i teatru, odkrywała także duchowy świat religii i filozofii Wschodu, spirytyzm i teozofię. Przełomowe znaczenie w jej życiu miała bliska intelektualna przyjaźń (?) z G. W. Russellem, jedną z najwybitniejszych postaci ówczesnego życia literackiego. Był to jeden z kilku dużo starszych od niej mężczyzn, których uważała w życiu za swoich mistrzów i powierników. Wpływ wywarł na nią także wybitny poeta irlandzki W. B. Yeats.
I tutaj P. L. Travers znów nas może zaskoczyć. Bo wydawało się, że przy kontaktach z tak wpływowymi przedstawicielami irlandzkiego i brytyjskiego środowiska literackiego jej twórczość będzie bardzo do nich podobna. A tymczasem – w 1934 roku pojawiła się pierwsza książka o Mary Poppins, zupełnie niepodobna w formie i treści do dzieł „poważnych” literatów. Skąd wzięła się zagadkowa postać Mary? Okazuje się, że to pytanie nadal jest aktualne, a spierają się o to do dzisiaj akademiccy badacze baśni i mitów oraz znawcy teorii literatury. Jak pisze Valerie Lawson, „Mary Poppins jest jedyna w swoim rodzaju – urocza dzięki połączeniu magii i surowości, nadzwyczajnych zdolności ukrywających się pod maską najzwyczajniejszej kobiety”. Kraina czarów Mary Poppins została przez Lawson bardzo szczegółowo opisana i przeanalizowana, nie brakuje tu wyjaśnień całego bogactwa symboliki, zawartej w tych opowieściach.
Sukces książki zbiegł się z przełomowymi wydarzeniami w życiu autorki: śmiercią jej mentora Russella, kupnem własnego domu i adopcją syna Camillusa. Połączyła ją z chłopcem silna więź, ale jak się okaże, będzie on przysparzał przybranej mamie sporo kłopotów, aż do dorosłości. Na lata drugiej wojny światowej P. L. Travers zdecydowała się wyjechać do USA i tam przeczekać z synem zawieruchę (oraz napisać kolejną książkę o Mary Poppins). Ale i tutaj zdziwimy się, gdy dowiemy się, czym zajmowała się pisarka podczas pobytu za oceanem. Okazało się, że spędziła ona dwa lata mieszkając w rezerwacie Indian Nawahów, poznając ich tradycje i kulturę, co, jak przyznawała, wzbogaciło jej pisanie. Opublikowała między innymi książkę eseistyczną na temat mitów, symboli i istoty opowieści oraz dziesięć książek dla dzieci, niebędących częścią cyklu o Mary Poppins.
Po powrocie do Wielkiej Brytanii najważniejszym wydarzeniem – P. L. Travers żyła nim dziesięć lat! – były prace nad adaptacją filmową „Mary Poppins” przez wytwórnię Walta Disneya. Lawson ukazuje to wydarzenie jako rodzaj nierównej walki autorki z bezduszną komercyjną machiną, ale na szczęście efekt końcowy, film z Julie Andrews w roli głównej zyskał sympatię widzów i okazał się kasowym sukcesem. Niestety, autorka miała do niego wiele zastrzeżeń, choć nie wyrażała ich oficjalnie. Czy wpływ miała na to wysokość honorarium od Disneya?
Ostatnim wielkim rozdziałem w życiu Travers był kolejny dłuższy pobyt w USA i dwukrotnie obejmowane stanowisko pisarza-rezydenta na amerykańskich uczelniach. Do końca swojego długiego życia była niezwykle aktywna – dość powiedzieć, że dwie książki o Mary Poppins wyszły, gdy autorka miała ponad osiemdziesiąt lat.
Valerie Lawson skupia się w swojej biografii bardziej na faktach z życia zawodowego P. L. Travers, raczej oszczędnie odsłaniając prywatne życie autorki. Nawet prywatnych zdjęć jest w książce stosunkowo niewiele. Dużą zaletą tej biografii jest szerokie tło: Australia, Wielka Brytania i USA i ich interesujące kulturowe, historyczne i obyczajowe migawki z XX wieku. Lawson portretuje P. L. Travers jako osobę ambitną i pogodną, ale mającą swoje zdanie i nierzadko – apodyktyczną i nieznoszącą sprzeciwu.
Lawson podkreśla też, że P. L. Travers niechętnie udzielała informacji na temat swojego życia, ale jednocześnie zaznacza, że pisarka świadomie przekazała swoje prywatne archiwum do Biblioteki Mitchella w Australii, do którego jest nieograniczony dostęp. To w tym miejscu, jak wspomina Valerie Lawson, narodził się pomysł napisania biografii P. L. Travers, z którą zresztą autorka biografii osobiście się spotkała. W rezultacie dostaliśmy publikację, dzięki której miłośnicy Mary Poppins dużo lepiej poznają swoja ulubioną literacką postać – a zwłaszcza jej autorkę, która jest u nas w Polsce słabo znana.
koniec
15 września 2014

Komentarze

04 X 2014   04:16:01

Dzieki filmowi z Hanksem raczej juz nie jestesmy zaskakiwani i nie wiemy wcale az tak malo o autorce. Chyba cena tej wiedzy jest swiadomosc jak potluczona psychologicznie byla autorka, najbardziej znanej niani na swiecie i ile tego potluczenia niestety jest w Poppins, ktora raczej dzis za taka super nianie by nie uchodzila. Ja sama tez zaczytywalam sie cyklem w dziecinstwie, glownie dlatego, ze nie bylo tego do wyboru duzo i te ksiazki mialy swoj urok obok dzieci z Bulrbyn i Vernego czy Dumasa albo Krola Maciusia.
Dzis, po tym co wiem, nie wiem czy odwazaylabym sie ponownie siegnac po te ksiazke i miec dobre uczucia do niani... Chyba wole Piecioro dzieci i ich wiktorianski swiat...
A film o perypetiach krecenia disneyowskiego filmu, jest tez ladna rozbiorka obu legendarnych postaci, towrzacych rzeczy dla dzieci... Takie tam dwa ludzkie potowrki z chorymi duszami.

04 X 2014   18:37:38

Tyle pamiętam, że w dzieciństwie książki o Mary Poppins mi się podobały. Ale już niewiele pamiętam - poza aurą cudowności wkraczającej w zwykły świat i tym, że niania odeszła bodajże przez drzwi odbite w szybie.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Przerwane beztroskie dzieciństwo
Marcin Mroziuk

2 V 2024

Z jednej strony „Sprzedawca marzeń” to po prostu wciągająca powieść przygodowa, z drugiej zaś strony książka Katarzyny Ryrych przybliża młodym czytelnikom gęstniejącą atmosferę przed wybuchem II wojny światowej i cierpienia ludności cywilnej na jej początku.

więcej »

Krótko o książkach: Komu mogłoby zależeć?
Joanna Kapica-Curzytek

2 V 2024

W „PS. Dzięki za zbrodnie” jest bardzo dużo tropów prowadzących w stronę klasycznej powieści detektywistycznej. Znajdziemy tu wszystko, co najlepsze w gatunku cozy crime.

więcej »

Ten okrutny XX wiek: Budowle muszą runąć
Miłosz Cybowski

29 IV 2024

Zdobycie ruin klasztoru na Monte Cassino przez żołnierzy armii Andersa obrosło wieloma mitami. Jednak „Monte Cassino” Matthew Parkera bardzo dobrze pokazuje, że był to jedynie drobny epizod w walkach o przełamanie niemieckich linii obrony na południe od Rzymu.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż autora

Jak to dobrze, że nie jesteśmy wszechwiedzący
— Joanna Kapica-Curzytek

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.