Kolega z pracy w te wakacje wrócił z Indonezji (był nieco ponad 3 tygodnie, zwiedzał trochę Jawę, Bali, był też na kilku sąsiednich mniejszych wyspach). Też zwrócił uwagę na różnorodność, natomiast jeśli chodzi o wspominaną przez autorkę gościnność, to jego opinia była taka - choć oczywiście może na innych, mniej uczęszczanych wyspach jest inaczej - że ogólnie mieszkańcy są bardzo nastawieni na zdzieranie z turystów wszędzie gdzie się da, od wciskania im towarów i usług po zawyżonych cenach, po znacznie wyższe ceny transportu dla przyjezdnych w porównaniu z miejscowymi. Z jednej strony Europejczycy wyzyskiwali ich w przeszłości... z drugiej, cóż - mnie jego wypowiedź zabrzmiała mocno zniechęcająco. Rok temu ów znajomy był na Sri Lance i tam bardzo sobie chwalił.

Ze wstępu recenzji wynika, że Indonezja to jedyny kraj położony wyłącznie na wyspach. Nieprawda, jest ich sporo: Filipiny, Malta, Japonia, a nawet Wielka Brytania (jeśli pominiemy Gibraltar).

Malediwy, Nowa Zelandia, Sri Lanka... i wiele innych.

Dziękuję @El Lagarto za słuszną uwagę. Miało być "Indonezja jest największym krajem świata leżącym wyłącznie na wyspach".

W pełni potwierdzam traktowanie turystów jak chodzące bankomaty, nawet jak np. na butelce napoju jest "sugerowana cena detaliczna" to dla białego jest x4. Tutaj trzeba przyznać, że winni temu są troche obywatele Australii, którzy płacą chyba każda cenę bez mrugnięcia oka.
Plus jest taki, że większość cen da się spokojnie negocjować w wesołej atmosferze i zejść ze startowych 60 USD do 3 USD.

Właściwie wolno uznać, że to też nie do końca prawda; bo czy Australia nie leży wyłącznie na wyspach? Oczywiście — podobna to powiedzieć o każdym terenie, bo wyspami są kontynenty, ale w tym razie to kontynent dość swoisty i to zajęty w całości. A i Grenlandia — nie jest państwem (terytorium zależne), lecz krajem w gruncie rzeczy tak. Niemniej to tylko takie luźne rozważania.

@mbw Autorka rozważa tę kwestię w książce i przytacza stwierdzenia geologów, którzy uznają Australię za osobny kontynent, nie wyspę (ponoć zresztą z geologicznego punktu widzenia również Madagaskar winien być uznawany za kontynent). Grenlandia zaś jest terenem należącym do innego państwa i trudno ją uważać za samodzielny kraj.

Co do Australii tak; zauważam jedynie, że kontynent może być za wyspę uznany, co kontynentalności mu nie odbiera. Ale Madagaskar — to nie chodziło mi dotąd po głowie; ciekawa ciekawostka i trzeba mi będzie trochę poszperać.

Co do Grenlandii jednak — owszem, należy do innego państwa, co wszak napisałem, ale przecież bycie krajem i bycie państwem to ZUPEŁNIE inne kategorie. Jeden kraj może zawrzeć wiele państw (choćby Niemcy w pewnym okresie — nawet jeśli i krajów podobna było znaleźć tam kilka, to i tak znacznie mniej niż państewek). Jedno państwo może zaś zmieścić sporo krajów (dla przykładu ZSRS). Jasne, że nie brak między jednym a drugim związków, nawet zazwyczaj, ale z reguły są to związki zgoła niekonieczne.

Teraz wstęp do recenzji wygląda znacznie lepiej.
Tym, którzy zamiast jak tubylcy w Indonezji zapłacić gdzieś 1 zł płacili 5 zł polecam zapomnieć o przewodniku Lonely Planet i miejscach, gdzie udają się wszyscy. Nie byłem na Bali, ale na Jawie już tak i wystarczyło zejść trochę z indonezyjskich Krupówek i robiło się znacznie ciekawiej i życzliwiej.
Tradycja zdzierania z turystów jest tak samo dobrze znana w Polsce jak egzotycznej Indonezji, jeno metody czasem mogą się różnić.

Co do Australii, dla skomplikowania wywodu dodam, że często jako nazwę kontynentu podaje się nazwę Australia i Oceania. Zresztą państwo Australia nie zajmuje tylko jednej wyspy. Australia leży na wyspie Australii ;-) oraz na Tasmanii i mniejszych wyspach.