Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Jacek Hugo-Bader
‹Biała gorączka›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBiała gorączka
Data wydania25 czerwca 2009
Autor
Wydawca Czarne
SeriaReportaż (Czarne)
ISBN978-83-7536-109-4
Format400s. 133×215mm
Cena36,90
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Egzotyczna Rosja
[Jacek Hugo-Bader „Biała gorączka” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Podróż do azjatyckiego krańca Rosji, przez obszary, do których nie docierają z reguły cudzoziemcy z Zachodu - to przygoda niosąca ze sobą wyraźny posmak egzotyki, graniczący nawet z sensacją. Rosja jest bowiem dla nas ciągle krajem mało znanym i uważanym za niezbyt bezpieczny. Coraz mniej rozumiemy jego specyfikę, ale reportaże Jacka Hugo-Badera pomagają nam tę wyjątkowość Rosji poznać bliżej. W „Białej gorączce” bohaterami reportaży zawsze są ludzie: barwni, nietuzinkowi i na swój sposób nieprzeciętni. Inteligencja, warsztat językowy autora i jego wybitna wrażliwość na szczegóły nadają wszystkim bez wyjątku tekstom walor niezwykły.

Joanna Kapica-Curzytek

Egzotyczna Rosja
[Jacek Hugo-Bader „Biała gorączka” - recenzja]

Podróż do azjatyckiego krańca Rosji, przez obszary, do których nie docierają z reguły cudzoziemcy z Zachodu - to przygoda niosąca ze sobą wyraźny posmak egzotyki, graniczący nawet z sensacją. Rosja jest bowiem dla nas ciągle krajem mało znanym i uważanym za niezbyt bezpieczny. Coraz mniej rozumiemy jego specyfikę, ale reportaże Jacka Hugo-Badera pomagają nam tę wyjątkowość Rosji poznać bliżej. W „Białej gorączce” bohaterami reportaży zawsze są ludzie: barwni, nietuzinkowi i na swój sposób nieprzeciętni. Inteligencja, warsztat językowy autora i jego wybitna wrażliwość na szczegóły nadają wszystkim bez wyjątku tekstom walor niezwykły.

Jacek Hugo-Bader
‹Biała gorączka›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułBiała gorączka
Data wydania25 czerwca 2009
Autor
Wydawca Czarne
SeriaReportaż (Czarne)
ISBN978-83-7536-109-4
Format400s. 133×215mm
Cena36,90
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
O pierwszej części tej książki aż chciałoby się powiedzieć: to „reportaż drogi”, do złudzenia przypominający wyprawy w amerykańskim stylu. Jeszcze przed rozpoczęciem lektury wrażenie robi zamieszczona na początku mapa z zaznaczoną przebytą trasą. Jacek Hugo-Bader zakupionym w Moskwie UAZ-em wyrusza do Władywostoku i w „Białej gorączce” zdaje relację z 12 968 przejechanych kilometrów, 296 godzin za kierownicą i 55 dni spędzonych w podróży.
Dla przeciętnego polskiego czytelnika taka podróż do azjatyckiego krańca Rosji, przez obszary, do których nie docierają z reguły cudzoziemcy z Zachodu, to przygoda niosąca ze sobą wyraźny posmak egzotyki, graniczący nawet z sensacją. Rosja jest bowiem dla nas ciągle krajem mało znanym i uważanym za niezbyt bezpieczny. Coraz mniej rozumiemy jego specyfikę, zwłaszcza po upadku komunistycznego ZSRR. Zachodzą tam teraz procesy, które nie mają w innych krajach żadnej analogii.
Reportaże Jacka Hugo-Badera pomagają nam tę wyjątkowość Rosji poznać bliżej. Wyłania się z nich wiele nieznanych nam wcześniej zjawisk, składających się na fenomen współczesnej Rosji. To nie jest już dawny ideologiczny sowiecki monolit z jedną oficjalną kulturą i sposobem myślenia. W „Białej gorączce” bohaterami reportaży zawsze są ludzie: barwni, nietuzinkowi i na swój sposób nieprzeciętni. Wszyscy mają cechę wspólną: uginają się pod brzemieniem pamięci dawnych dni. Hugo-Bader cierpliwie pochyla się nad nimi i słuchając, kawałek po kawałku skleja ich życiorysy. Każdy z jego rozmówców ma swoją historię. Pokiereszowaną i zawiłą, zupełnie tak samo, jak pokiereszowany jest cały kraj. Tragiczna jest także ich teraźniejszość: nie ma wątpliwości, że ta nowa rzeczywistość dla każdego z nich jest trudna.
Druga część tomu zawiera reportaże wcześniejsze – z kajakowej wyprawy przez Bajkał, a także z Ukrainy i Mołdawii. Tam również Jacek Hugo-Bader podąża za cieniami dawnego systemu. Teksty z „Białej gorączki” z pewnością nie są do czytania dla relaksu. Wiodącymi tematami są tutaj bieda, alkoholizm, choroby psychiczne, AIDS, religijne sekty, przestępczość, handel ludźmi. Także dramatyczna niemożność osiągnięcia życiowej stabilizacji – tak z winy obecnego systemu, jak i z racji wyboru i zachowania wewnętrznej wolności… Po zestawieniu ze sobą tych wszystkich opowiedzianych historii – dochodzimy do wniosku, że ten ogromny, przepastny kraj dosłownie na każdym swoim centymetrze powierzchni nosi nieusuwalne i tragiczne piętno komunizmu. Ten system skaził cały kraj – jego naturę i kulturę. Zaburzył ekologię i mentalność ludzi, dla których postkomunistyczna wolność jest przekleństwem.
Niewątpliwym sukcesem tej książki jest przypomnienie tego, o czym dosyć często zapominamy: że Rosja to nie tylko Rosjanie. W reportażach dochodzą do głosu przedstawiciele wielu mniejszości etnicznych, wraz z ich fascynującą kulturą i różnorodnymi odmianami azjatyckiej duchowości. Są niestety coraz mniej liczni – autor reportaży wskazuje tutaj na dramatyczne mechanizmy, które doprowadziły ich do zagłady. Starają się jednak zachować swoją odrębną kulturę, jak na przykład ludność autonomicznej republiki Tuwy, wraz z ich ostatnimi szamanami. Źródłem ich tożsamości jest ich bogata wiedza o stykaniu się z Nieznanym, ale ginie ona bezpowrotnie…
Inteligencja, warsztat językowy autora i jego wybitna wrażliwość na szczegóły nadają wszystkim bez wyjątku tekstom walor niezwykły. Mocną stroną stylu jest to, że groza sytuacji jest tutaj niezmiennie neutralizowana przez poczucie humoru i absurdu, ale na tyle umiejętnie, by nie stwarzać wrażenia nieautentyczności lub „obśmiewania”. Przykładami niech będą sceny kupna UAZ-a (w Moskwie) i sprzedaży (we Władywostoku), albo opis wysyłania do Polski paczki (trwało to prawie 3 godziny!)
Wyjechać za granicę, poznać mieszkających tam ludzi i wszystko, czego się doświadczyło – opisać w reportażach. Można by rzec: to nic takiego, przecież każdy reporter stawia sobie to zadanie. Ale nie zawsze jego praca przynosi tak wybitny plon, jak w przypadku „Białej gorączki”. Jacek Hugo-Bader nie tylko dokonał wielkiej rzeczy, decydując się na tak karkołomną samotną wyprawę, ale przede wszystkim pokazał mało znane dotąd oblicze Rosji jako kraju wielkiej różnorodności, ale niestety – tragicznego, uwikłanego w przeszłość i z trudem żyjącym teraźniejszością. W „Białej gorączce” znajdujemy klucz do zrozumienia Rosji i zachodzących tam zmian.

Recenzja nadesłana na konkurs „Esensji”.
koniec
16 kwietnia 2010

Komentarze

16 IV 2010   22:00:33

Ja tę książkę postrzegam nieco inaczej.
Dla zainteresowanych moja recenzja pod adresem:

http://mistrzmuto.blogspot.com/2009/08/czar-pierwszy.html

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Esensja czyta: Styczeń 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

To nie jest kraj dla wesołych ludzi
— Jacek Jaciubek

Podróż na wschód: I oplata mnie jedwabnymi rzemykami przydymionych swoich spojrzeń
— Agnieszka Szady

Ten okrutny XX wiek: O przyjaciołach Moskalach
— Sebastian Chosiński

Tegoż autora

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.