Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 4 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Lisa Langseth
‹Hotel›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułHotel
Tytuł oryginalnyHotell
Dystrybutor Aurora Films
Data premiery29 sierpnia 2014
ReżyseriaLisa Langseth
ZdjęciaSimon Pramsten
Scenariusz
ObsadaAlicia Vikander, David Dencik, Anna Bjelkerud, Mira Eklund, Henrik Norlén, Simon J. Berger, Lisa Carlehed, Johan Jonason
MuzykaJohan Berthling, Andreas Söderström
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiDania, Szwecja
Czas trwania97 min
WWW
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Kiedy matka nie jest Polką
[Lisa Langseth „Hotel” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Branża hotelowa może niedługo doświadczyć prawdziwego oblężenia. Wszystko za sprawą Lisy Langseth, która w swoim najnowszym filmie „Hotel” prezentuje nietypową metodę leczenia depresji. Zanim jednak rzucimy się do rezerwacji noclegów, warto najpierw udać się do kina i sprawdzić jej skuteczność.

Katarzyna Pochmara-Balcer

Kiedy matka nie jest Polką
[Lisa Langseth „Hotel” - recenzja]

Branża hotelowa może niedługo doświadczyć prawdziwego oblężenia. Wszystko za sprawą Lisy Langseth, która w swoim najnowszym filmie „Hotel” prezentuje nietypową metodę leczenia depresji. Zanim jednak rzucimy się do rezerwacji noclegów, warto najpierw udać się do kina i sprawdzić jej skuteczność.

Lisa Langseth
‹Hotel›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułHotel
Tytuł oryginalnyHotell
Dystrybutor Aurora Films
Data premiery29 sierpnia 2014
ReżyseriaLisa Langseth
ZdjęciaSimon Pramsten
Scenariusz
ObsadaAlicia Vikander, David Dencik, Anna Bjelkerud, Mira Eklund, Henrik Norlén, Simon J. Berger, Lisa Carlehed, Johan Jonason
MuzykaJohan Berthling, Andreas Söderström
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiDania, Szwecja
Czas trwania97 min
WWW
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
O tym, że reklama jest dźwignią handlu, wie chyba każdy, jednak specjaliści od filmowego marketingu zdają się zapominać czasem, że nie oznacza to wcale, iż jest w stanie unieść każdą treść. „Oto naprawdę zwariowany komediodramat klimatem nawiązujący do słynnego filmu Sophii Coppoli Między słowami” – chwali się polski dystrybutor „Hotelu”. Szwedzkiemu filmowi daleko jednak do bycia zwariowanym, a gatunkowe wyróżniki dramatu na tyle przesłoniły w nim cechy komediowe, że te drugie wydają się ledwie zauważalne. Zbyt wiele też pada tu słów, by dało się jeszcze umieścić cokolwiek pomiędzy nimi. Marketingowe zabiegi dystrybutora są jednak w przypadku „Hotelu” tyleż chybione, co niepotrzebne, film bowiem broni się sam – może nie jako arcydzieło kina artystycznego, ale jako ciepła opowieść, której proste skądinąd przesłanie opiera się na przekonaniu, że złe emocje należy w sobie przepracować.
Erika (Alicia Vikander) wiedzie idealne życie. Ma satysfakcjonującą pracę, kochającego partnera i umówiony z lekarzem termin cesarskiego cięcia. Dziecko jednak przychodzi na świat zbyt wcześnie, z poważnym uszkodzeniem mózgu. Podpięte do aparatury medycznej, zamknięte za szklaną szybą inkubatora, młodej matce wydaje się kimś zupełnie obcym. Z objawami pogłębiającej się depresji Erika trafia na terapię grupową, na której połączeni budującą nienawiścią do rzeczywistości pacjenci postanawiają pobawić się przez chwilę w bycie kimś innym. Przenosząc się każdego dnia do kolejnych pokoi hotelowych, snują między sobą opowieści o życiu, którego nie wiodą i ludziach, którymi nie są.
Oglądając „Hotel” nie sposób oprzeć się wrażeniu, że film tego rodzaju nie miałby szansy powstać w Polsce, przynajmniej jeszcze przez najbliższych kilka lat. Pomimo chwalebnej inicjatywy grupy matek-blogerek, które ostrze swych piór poświęciły na zdzieranie lukru, którym oblepione jest pojęcie macierzyństwa, takie tematy jak depresja poporodowa wciąż pozostają tabu. Jak się wydaje, jedyne, na co mogą sobie pozwolić wymęczone porodem kobiety, to delikatny baby blues, zbywany przez otoczenie protekcjonalnym komentarzem „hormony!”. Bohaterka, która odmawia wizyt u swego chorego dziecka i zaraz po porodzie znika na kilka dni z grupą nowo poznanych (i nieco socjopatycznych) znajomych, mogłaby co najwyżej odegrać główną rolę w pełnym patosu rodzinnym dramacie, nie pozostawiającym widzowi wątpliwości co do moralnych ocen, które powinien wystawić takiej wyrodnej protagonistce. Langseth tymczasem stara się nie oceniać. Patrzy na swoich wyżymanych przez los bohaterów z czułością i zrozumieniem, pozostawiając im przestrzeń na błędy i możliwość ich naprawienia.
Wrażliwość autorki nie sprowadza się jednak do pobłażliwego poklepywania po plecach swoich neurotycznych bohaterów, ale ujawnia również w przenikliwej obserwacji mechanizmów, które ich do tego stanu doprowadziły. W doskonałej scenie porodu, który dla bohaterki okazał się momentem granicznym, rozdygotana kamera, przeskakująca nerwowo z pokazywanej w dużym zbliżeniu twarzy Eriki na biegające wokół niej zaniepokojone położne, potęguje wrażenie chaosu, kontrastującego ze spokojem i równowagą wcześniejszych scen. Następujące po tym zaciemnienie oznacza jednocześnie koniec tego etapu w życiu Eriki, w którym to ona miała nad nim kontrolę.
Opowieść szwedzkiej reżyserki jest swoistą baśnią, w której to, co w człowieku dobre triumfuje ostatecznie nad wadami i niedostatkami wpisanymi w ludzką kondycję. Dlatego nie dziwi wcale naiwne nieco zakończenie, które do gorzkawej historii dodaje nieco cukru. Film Langseth ma bowiem przede wszystkim krzepić, a co krzepi najlepiej, o tym wie przecież każde dziecko.
koniec
2 września 2014

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Gdy miłość szczęścia nie daje…
Sebastian Chosiński

1 V 2024

W trzecim odcinku tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bensiona Kimiagarowa doszło do fabularnego przesilenia. Wszystko, co mogło posypać się na budowie kanału – to się posypało. W czwartej odsłonie opowieści bohaterowie starają się więc przede wszystkim poskładać w jedno to, co jeszcze nadaje się do naprawienia – reputację, związek, plan do wykonania.

więcej »

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

W „pokojowej” atmosferze…
— Sebastian Chosiński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.