Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Tomek Bagiński
‹Katedra›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKatedra
Data premiery18 października 2002
ReżyseriaTomek Bagiński
Scenariusz
MuzykaAdam Rosiak
Rok produkcji2002
Kraj produkcjiPolska
Czas trwania7 min
ParametryDolby Digital 5.1
WWW
Gatunekanimacja, dramat, SF
EAN5906775695029
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Pasja i wiedza
[Tomek Bagiński „Katedra” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Temat filmu „Katedra” przewinął się już na łamach „Esensji” przy okazji wywiadu z Jackiem Dukajem, autorem opowiadania, które posłużyło za punkt wyjścia dla stworzenia filmu.

Artur Długosz

Pasja i wiedza
[Tomek Bagiński „Katedra” - recenzja]

Temat filmu „Katedra” przewinął się już na łamach „Esensji” przy okazji wywiadu z Jackiem Dukajem, autorem opowiadania, które posłużyło za punkt wyjścia dla stworzenia filmu.

Tomek Bagiński
‹Katedra›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKatedra
Data premiery18 października 2002
ReżyseriaTomek Bagiński
Scenariusz
MuzykaAdam Rosiak
Rok produkcji2002
Kraj produkcjiPolska
Czas trwania7 min
ParametryDolby Digital 5.1
WWW
Gatunekanimacja, dramat, SF
EAN5906775695029
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Więc teraz Katedra. Olbrzymia, wspaniała. Wychodzisz ze śluzy biosfery i widzisz ją - Katedrę - przed/ponad sobą: poszarpany cień na tle gwiazd. Trzeba światła, żeby docenić jej architekturę…
Jacek Dukaj „Katedra”
Urodzony w 1976 roku Tomek Bagiński, poszukując tematu, który rozpaliłby jego wyobraźnię, skontaktował się z Dukajem. Jak sam w wywiadzie zamieszczonym w tym numerze, twórczość Dukaja przemawia do niego jak utwory mało którego pisarza. Minęły ponad dwa lata i oto niespełna 7-minutowy film, owoc pracy praktycznie jednego człowieka, zdobywa kolejne prestiżowe nagrody na całym świecie. W Polsce można go obejrzeć na filmowych festiwalach i w niektórych kinach.
Zanim film został ukończony, zdążył uzyskać status środowiskowej legendy. Oglądając internetową stronę filmu można było odnieść wrażenie, że porwano się na coś, czego w Polsce wcześniej nikt nigdy nie zrobił. Znający pióro Dukaja spodziewali się po pierwszych udostępnionych materiałach czegoś równie oryginalnego i… nie zawiedli się. Udostępniony wreszcie trailer filmu zamiast zaspokajać tymczasowo ciekawość, rozpalał ją do nienaturalnej wręcz skali. Profesjonalnie przygotowane ścinki filmu prezentowały światowy poziom reżyserii i efektów specjalnych. I nawet świadomość, że będzie to film bardzo krótki nie miała większego znaczenia. Rzut oka pozwalał żywić skromną nadzieję, że być może to właśnie jest droga dla zbłąkanej polskiej kinematografii.
Fabuła filmu jest bardzo prosta i stanowi luźną interpretację opowiadania. Pozbawiona dialogów „Katedra” opowiada o nieznanym nam człowieku, który wkracza do wnętrza niezwykłej budowli i doświadcza tam czegoś jeszcze bardziej niezwykłego. Nie wiemy skąd ani dlaczego zjawił się ten mężczyzna, nie znamy jego celu, a jednak film przykuwa uwagę od pierwszego kadru, głównie za sprawą przepięknej plastyczności obrazu. Katedra - budowla, w której niektórzy znajdą elementy prac Beksińskiego - ukazana jest z różnych perspektyw i jej rozległość i kompleksowość wręcz oszałamia. Na dodatek mamy jeszcze kosmiczną scenerię, gwiazdy w tle i przesuwające się słońca, tak inne od naszego ziemskiego.
...i Bałtyk podmył klifowy brzeg...
...i Bałtyk podmył klifowy brzeg...
Podobnie jak w tekście Dukaja, mamy u Bagińskiego historię, której interpretację autor pozostawia widzowi. Oczywiste jest, że moment, w którym rozpoczyna się opowieść poprzedza wiele wydarzeń, co do których możemy tylko snuć domysły. W przypadku filmu tytułowa Katedra staje się niejako bohaterem jeszcze z jednego powodu. Jej nietypowe pochodzenie, a co za tym idzie konstrukcja i wygląd były naturalnym pretekstem umożliwiającym pokazanie całej gamy efektów specjalnych, jakich nie powstydziłyby się hollywoodzkie firmy SFX. Ale „Katedra” to nie tylko efekty, to przebijający z każdej klatki głęboki zamysł i świadomość, czemu ma ten film służyć. Nie ma tu zbędnego ujęcia, a doskonale oddająca atmosferę plastycznego i fabularnego tonu muzyka na długo zapada w pamięć.
...i wielu parafian wypłyneło z nabożeństwa dość niespodziewanie...
...i wielu parafian wypłyneło z nabożeństwa dość niespodziewanie...
Bierze zdziwienie, że taki film - choć krótki - mógł powstać nakładem pracy i pasji praktycznie jednego człowieka, podczas kiedy wielkie komercyjne ekranizacje i filmowe produkcje polskie rozczarowują jedna po drugiej. Wydaje się, że „Katedra”, podobnie jak niedawny choćby „Dzień świra”, filmy tak zupełnie inne, posiadają jeden wspólny mianownik.
Trzeba wiedzieć, o czym się robi film.
koniec
1 grudnia 2002

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

DVD: Katedra
— Konrad Wągrowski

Tegoż twórcy

Sztuka robienia dodatków
— Michał R. Wiśniewski

Ucieczka od obojętności
— Artur Długosz

Tegoż autora

Zasłużyć na pamięć
— Artur Długosz

Tylko we dwoje
— Artur Długosz

Dokąd jedzie ten tramwaj?
— Artur Długosz

A na imię ma Josephine
— Artur Długosz

Cicho sza
— Artur Długosz

Dekoltem i szpadą
— Artur Długosz

Co łączy entropię i plamkę ślepą
— Artur Długosz

Gra Roku 2004
— Artur Długosz

Zabić Hitlera!
— Artur Długosz

Conan, nie Conan?
— Artur Długosz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.