Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Marina Zenovich
‹Polański: Ścigany i pożądany›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPolański: Ścigany i pożądany
Tytuł oryginalnyRoman Polanski: Wanted and Desired
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery13 listopada 2009
ReżyseriaMarina Zenovich
ZdjęciaTanja Koop
Scenariusz
MuzykaMark De Gli Antoni
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania99 min
Gatunekdokument
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Polański – lokator w absurdalnym labiryncie życia
[Marina Zenovich „Polański: Ścigany i pożądany” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Roman Polański z pewnością zasłużył na tomy opasłych ksiąg opisujących jego dzieła, jak i na dobre filmy dokumentalne pokazujące go jako wrażliwego, bardzo utalentowanego człowieka, którego życiowe losy przeplatają się w niesamowity sposób z twórczością. Niestety, centralnym punktem większości (o ile nie wszystkich) z nich pozostaje fakt uwiedzenia trzynastoletniej Samanthy Gailey 10 marca 1977 roku. Nie inaczej jest z dokumentem „Polański: Ścigany i pożądany”.

Łukasz Twaróg

Polański – lokator w absurdalnym labiryncie życia
[Marina Zenovich „Polański: Ścigany i pożądany” - recenzja]

Roman Polański z pewnością zasłużył na tomy opasłych ksiąg opisujących jego dzieła, jak i na dobre filmy dokumentalne pokazujące go jako wrażliwego, bardzo utalentowanego człowieka, którego życiowe losy przeplatają się w niesamowity sposób z twórczością. Niestety, centralnym punktem większości (o ile nie wszystkich) z nich pozostaje fakt uwiedzenia trzynastoletniej Samanthy Gailey 10 marca 1977 roku. Nie inaczej jest z dokumentem „Polański: Ścigany i pożądany”.

Marina Zenovich
‹Polański: Ścigany i pożądany›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPolański: Ścigany i pożądany
Tytuł oryginalnyRoman Polanski: Wanted and Desired
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery13 listopada 2009
ReżyseriaMarina Zenovich
ZdjęciaTanja Koop
Scenariusz
MuzykaMark De Gli Antoni
Rok produkcji2008
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania99 min
Gatunekdokument
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Dobrze, że ten film pojawia się u nas w kinach i wpisuje się w cały ten nurt narodowej debaty. Pewnie gdyby nie aresztowanie Polańskiego 26 września, na polskie ekrany by nie trafił. Niemniej jednak dobrze, że jest, bo pokazuje, że w przeciwieństwie do rodzimych komentatorów, na problem Polańskiego można spojrzeć obiektywnie. Zenovich nie odziera reżysera z godności, jak próbują to robić nasi prawicowi szczekacze, ani nie miesza z błotem trzynastoletniej dziewczynki, którą pseudohumaniści nazywają prostytutką. Przy tej okazji chciałoby się powiedzieć: wychodzi słoma z butów (albo szydło z worka)… W takich okolicznościach film Mariny Zenovich na naszym małym i ciasnym podwórku okazuje się być potrzebnym głosem zdrowego rozsądku.
„Polański: Ścigany i pożądany” koncentruje się głównie na zdarzeniach sprzed trzydziestu lat, które rzuciły na wizerunek – uznawanego wówczas za geniusza – twórcy „Chinatown” cień niesławy. Reżyserka nie ucieka od tematu w stronę taniej sensacyjności. Stara się dogłębnie zbadać problem. Z tego względu próbuje zanalizować sylwetkę i charakter Polańskiego, przenikając w najbardziej intymne zakamarki jego biografii, jak chociażby śmierć Sharon Tate i straszne okoliczności, które jej towarzyszyły. Archiwalne zdjęcia wykorzystane przez Zenovich pokazują Polańskiego jako zdruzgotanego człowieka, którego spotkał horror, jakiego sam nie byłby pewnie w stanie nigdy wymyślić. Nie przeprowadza jednak tym samym prostego wnioskowania, jakoby tak wrażliwy człowiek nie mógł dopuścić się gwałtu, albo że odczuwał zrozumiałą potrzebę pociechy w ramionach młodych dziewcząt. Zwraca jednak uwagę na różnorodność charakteru Polańskiego, jak i na wieloaspektowość życia. To prawda, że Polański nie stronił od nastolatek, które aspirowały do dorosłości i wielkiej filmowej kariery (Nastassja Kinski), i to prawda, że byli ludzie skłonni to wykorzystać (matka Samanthy Gailey). Bohaterem swojego filmu Zenovich robi jednak przede wszystkim człowieka, który w jakiś niezrozumiały, osobliwy sposób przyciąga do siebie niesamowite, często makabryczne zdarzenia. A to sprawia, że wywołuje bardzo skrajne emocje.
Jednak głównym punktem swojego dokumentu uczyniła sprawę ucieczki Polańskiego przed amerykańskim wymiarem sprawiedliwości. Reżyserka postawiła sobie za cel zbadanie wszystkich możliwych tropów i przeprowadziła bardzo wnikliwe dziennikarskie śledztwo. O ile sam fakt kontaktu seksualnego Polańskiego z trzynastoletnią dziewczynką pozostawał bezsporny, bo Polański przyznał się do niego, o tyle obiektywność sędziego i bezstronność kierowanego przez niego procesu budziła spore wątpliwości. Adwokat, ale też i prokurator prowadzący sprawę przyznali, że sędzia Laurence Rittenband nie mógł być uznany za wiarygodnego. A w świetle nowych faktów, jakie zostały odkryte, sama ofiara, Samantha (teraz już Geimer), przyznała, że postąpiłaby podobnie jak Polański i uciekła z kraju. Z licznych wywiadów wyłania się obraz sędziego jako człowieka małostkowego, przeraźliwie ambitnego i żądnego zemsty za niesubordynację, której według niego dopuścił się Polański, gdy w trakcie trwania postępowania sądowego fotografował się w towarzystwie kobiet. Rittenband uznał, że Polański zakpił sobie tym z niego samego i odebrał to bardzo emocjonalnie.
Największą zaletą filmu Zenovich jest bezstronność. Reżyserka nie feruje wyroków, raczej poszukuje prawdy. Jednak robi to też ze świadomością, że prawda obiektywna nie istnieje. Stara się jednak pokazać motywację wszystkich bohaterów zaangażowanych w sprawę: prawników, policjanta prowadzącego śledztwo, Samanthy i jej matki, ale przede wszystkim samego Polańskiego. Chociaż, co ciekawe, z nim samym nie rozmawia, wykorzystuje jedynie archiwalne zdjęcia i wywiady. Dzięki temu sprytnemu chwytowi uzyskuje efekt pewnej obiektywizacji, ale też sytuuje figurę Polańskiego jakby w innej rzeczywistości, podkreślając tym samym jego odmienność i związaną z tym nieuchronną samotność.
koniec
13 listopada 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

Trzy surrealistyczne ewangelie i genezis z oka
— Łukasz Twaróg

Western, czyli wstydliwe marzenia kowboja
— Łukasz Twaróg

Seks i inne nudziarstwa
— Łukasz Twaróg

Młotek na chrześcijan
— Łukasz Twaróg

Rodzina w ruinie
— Łukasz Twaróg

Bardzo śmieszna tragedia
— Łukasz Twaróg

Sen, który nie przeminął
— Łukasz Twaróg

Wiem, że nic nie wiem
— Łukasz Twaróg

Mokrą ręką na goły tyłek
— Łukasz Twaróg

Ćwierćnaga prawda w ciasnym gorsecie konwencji
— Łukasz Twaróg

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.