Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Online: Kiedy powiem sobie dość
[ - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Gry w kości mają wiele odmian. Ze względu na bardzo dużą losowość zapewne wiele osób za taką rozrywką nie przepada, jest jednak gra, od której czasem trudno się oderwać. I to nie tylko ze względu na tytuł – „Can’t stop”.

Agata Hanak

Online: Kiedy powiem sobie dość
[ - recenzja]

Gry w kości mają wiele odmian. Ze względu na bardzo dużą losowość zapewne wiele osób za taką rozrywką nie przepada, jest jednak gra, od której czasem trudno się oderwać. I to nie tylko ze względu na tytuł – „Can’t stop”.
To bardzo prosta, a jednocześnie wciągająca gra, w którą może grać od 2 do 4 osób i w każdej konfiguracji sprawdza się bardzo dobrze. Na planszy mamy 11 torów oznaczonych liczbami od 2 do 12. Każdy tor odpowiada jednej z liczb, którą możemy wyrzucić za pomocą 2 kostek. Ze względu na różnice w prawdopodobieństwie uzyskania pewnych kombinacji, tory mają różną długość. Skrajne, oznaczone wartościami 2 i 12, są najkrótsze, a ten z liczbą 7 najdłuższy. Po torach przesuwamy znaczniki – każdy z graczy ma 11 znaczników kolorowych oraz 3 znaczniki neutralne. Celem graczy jest dojście swoimi znacznikami do końca dowolnych trzech torów, a ten, kto dokona tego jako pierwszy, wygrywa.
Gra polega na rzutach czterema kośćmi, z których tworzymy dwie dowolne pary (przy czterech kościach możemy utworzyć trzy zestawy par) i przesuwamy jeden, dwa lub trzy znaczniki neutralne o jedno pole na wskazanych torach – każda para kości wskazuje na jeden konkretny tor.
Rzucać kośćmi możemy jak długo chcemy, pod warunkiem, że wartości na kościach odpowiadają tym liczbom, na których aktualnie mamy znaczniki neutralne, czyli po każdym rzucie jesteśmy w stanie przesunąć się przynajmniej o 1 pole. Jeżeli nie jesteśmy w stanie wykonać ruchu, to tracimy wszystkie zdobyte w danej kolejce pozycje. Jeśli sami zdecydujemy o zaprzestaniu rzucania, to znaczniki neutralne zostają tam gdzie udało się je przesunąć i zostają zamienione na te w naszym kolorze. W następnej kolejce będą służyły jako punkt startowy dla danego toru. Jeżeli któremuś z graczy uda się dojść do końca jednego z torów i zatrzymać się z własnej woli, to dostaje 1 punkt z wymaganych 3, a dany tor i odpowiadająca mu liczba zostaje wyłączona z gry do końca rozgrywki (znaczniki innych graczy są usuwane).
I to całe zasady, opanować je można błyskawicznie, a cała gra trwa nie dłużej niż 15 minut, nawet przy czterech graczach. „Can’t stop” to tytuł lekki i niewymagający – ot zwykłe turlanie kostek, ale jednak potrafi wciągnąć i dostarczyć wielu emocji. Dodatkowo można sprawdzić jak duże ma się zamiłowanie do hazardu, bo zawsze dobrze wiedzieć kiedy przestać.
koniec
21 września 2013

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zapiski niedzielnego gracza: Wolność i swoboda
Miłosz Cybowski

14 IV 2024

„Broforce” nie jest grą nową, ale lubię do niej wracać – ta brutalna platformówka nabija się z popkulturowych klisz w sposób podobny do filmowej serii „Expendables”. Robi to jednak o wiele lepiej. I zabawniej.

więcej »

Krótko o grach: Rodzina jest najważniejsza
Miłosz Cybowski

6 IV 2024

„Dziedzictwo: Testament Diuka de Crecy” jest jedną z tych gier, które w świetnym stylu łączą ze sobą temat z mechaniką. Rozbudowa drzewa genealogicznego naszej rodziny, aranżowanie udanych mariaży i dbanie o kolejnych potomków naprawdę wciąga.

więcej »

Erpegi ze starej szafy: Nie ma wody na pustyni
Miłosz Cybowski

17 II 2024

„Don′t Drink the Water” Matta Cuttera to solidna, nieskomplikowana przygoda, która świetnie oddaje klimat Martwych Ziem.

więcej »

Polecamy

Wyrzuty sumienia kanciarza

W świecie pdf-ów:

Wyrzuty sumienia kanciarza
— Miłosz Cybowski

Więcej, ciekawiej i za darmo
— Miłosz Cybowski

Starzy Bogowie nie śpią
— Miłosz Cybowski

Typowe miasto
— Miłosz Cybowski

Gnijący las
— Miłosz Cybowski

Roninowie pod zaćmionym słońcem
— Miłosz Cybowski

Księga wiedźmich czarów
— Miłosz Cybowski

Pancerni bez psa
— Miłosz Cybowski

Słudzy Pana Rozkładu
— Miłosz Cybowski

Mali, brzydcy i zieloni
— Miłosz Cybowski

Zobacz też

Z tego cyklu

Testowanie szczepionki na wirusa?
— Wojciech Gołąbowski

Manewrowanie atomem
— Wojciech Gołąbowski

Puzzle jako pomoc dydaktyczna
— Wojciech Gołąbowski

Sprzątaczka zamiast Magazyniera?
— Wojciech Gołąbowski

Nie tylko dla szachistów
— Miłosz Cybowski

Z dna w górę arytmetycznej dżungli
— Wojciech Gołąbowski

Błękit
— Miłosz Cybowski

Ale jak to: zablokowane?
— Wojciech Gołąbowski

Owernia latem w szczegółach
— Wojciech Gołąbowski

W zgodzie ze schematami
— Miłosz Cybowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.