Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 18 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Kadr, który…: Tatuś-włamywacz

Antoś Krętek, przyjaciel małego Sprytka, ma dwóch tatusiów: jeden jest włamywaczem, drugi – policjantem. A przy takim składzie rodzinnym prezenty urodzinowe będą… specyficzne.

Agnieszka ‘Achika’ Szady

Kadr, który…: Tatuś-włamywacz

Antoś Krętek, przyjaciel małego Sprytka, ma dwóch tatusiów: jeden jest włamywaczem, drugi – policjantem. A przy takim składzie rodzinnym prezenty urodzinowe będą… specyficzne.
Komiks „Le Petit Spirou” nie zdobył w Polsce wielkiej popularności: ukazały się tylko cztery albumy, podczas gdy we Francji piętnaście. Szkoda, bo przygody Sprytka są bardzo zabawne, a jego pomysłowość w próbach podglądania dziewczynek na golasa albo kupienia czasopism z rozbieranymi zdjęciami nie ma końca.
Kadr z tatusiem-włamywaczem pochodzi z tomu „To dla twojego dobra!”. Najlepszy przyjaciel Sprytka ma urodziny. Najpierw tatuś-policjant („Mama nudziła się z pierwszym. Ciągle się za kimś uganiał.”) odprowadza go pod szkołę, a potem drugi tata przynosi mu prezent – jak widać, wciąż przymocowany łańcuchem do barierki.
Postacie rysowane przez grafika o pseudonimie Janry charakteryzują się dużą ilością zaokrągleń (nosy jak guziczki, uszy jak kółka) oraz znakomitym charakteryzowaniem danej osoby: nauczycielki w szkole Sprytka są piękne jak disneyowskie księżniczki, wiecznie zapijaczony nauczyciel wuefu jest odpowiednio karykaturalny, a z kolei otyła sąsiadka została pokazana tak, że po prostu widać kolebiące się na niej fałdy tłuszczu. Włamywacz jest sympatycznie misiowaty i może się kojarzyć z postaciami z Gangu Olsena, choć, sadząc po wystających z kieszeni precjozach, ma znacznie większą od nich efektywność skoków. Zwróćmy też uwagę na podobieństwo do Antosia: nie tylko okulary, ale i różowy golf oraz łaty na łokciach podkreślają przynależność do tej samej rodziny.
Kreska Janry’ego jest czytelna, ostra, o grubszych i cieńszych łukach charakterystycznych dla rysunku piórem lub cienkim pędzlem; płaskie nakładanie koloru i ciepła gama barw jest charakterystyczna dla komiksów o Sprytku. Tło w tym kadrze jest jednolite, ponieważ bohaterowie stoją na tle muru ogradzającego szkołę. Jednak nawet pokazując wnętrza Janry nie przesadza z ilością szczegółów: rysuje ich tylko tyle, by można było odróżnić szkolną klasę od pokoju w domu, a ten z kolei od kiosku z czasopismami. Główną siłę oddziaływania tego komiksu stanowi humorystyczna, nieco karykaturalna kreacja postaci.
koniec
5 marca 2011

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Chaps #772: Hala-ween
M. Fitzner

31 X 2023

Pozostawione na pastwisko losu…

więcej »

Chaps #771: Zepsute jajo
M. Fitzner

22 XI 2018

Świat stanął na głowie: zawsze uśmiechnięty jajcarz jest najgorszym łotrem w mieście, a największy ponurak – obrońcą sprawiedliwości…

więcej »

Chaps #770: Krótka historia o zbijaniu
M. Fitzner

12 XI 2018

Czym skorupka za młodu…

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Z tego cyklu

Głowa astronauty czy ufoludka?
— Wojciech Gołąbowski

W świetle i bez niego
— Wojciech Gołąbowski

Właściwy człowiek na właściwym grzbiecie
— Konrad Wągrowski

Trójwymiarowość
— Wojciech Gołąbowski

Sakai i Andreas
— Wojciech Gołąbowski

Pośród cieni
— Wojciech Gołąbowski

Co to to, kto to tak pcha
— Marcin Mroziuk

Ho, ho… kurde bele… ho!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

No wiesz ty co…?
— Wojciech Gołąbowski

Kto wrobił G.H. Fretwella?
— Paweł Ciołkiewicz

Tegoż autora

Po komiks marsz: Maj 2024
— Paweł Ciołkiewicz, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Po komiks marsz: Marzec 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Po komiks marsz: Luty 2024
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Marcin Knyszyński, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Krótko o filmach: Walka Thora z podwodnym Sauronem
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Weekendowa Bezsensja: Wszystko, czego nigdy nie chcielibyście wiedzieć o… Esensji (31)
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

I gwiazdka z nieba nie pomoże, kiedy brak natchnienia
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Tajemnica beczki z solą
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Serializacja MCU
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Od Lukrecji Borgii do bitew kosmicznych
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Półelfi łotrzyk w kanale burzowym
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.