Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Brian Azzarello, Guy Davis, Marcelo Frusin, Rafael Grampa
‹Hellblazer - Brian Azzarello prezentuje #2›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułHellblazer - Brian Azzarello prezentuje #2
Scenariusz
Data wydania17 lipca 2019
RysunkiRafael Grampa, Guy Davis, Marcelo Frusin
Wydawca Egmont
CyklHellblazer
ISBN9788328141438
Format336s. 170x260mm
Cena99,99
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Amerykański koszmar
[Brian Azzarello, Guy Davis, Marcelo Frusin, Rafael Grampa „Hellblazer - Brian Azzarello prezentuje #2” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Brian Azzarello miał bardzo dużo pracy na przełomie wieków. W 1999 roku wystartowała seria, która po czasie okazała się jego opus magnum – „100 naboi”. Już kilka miesięcy później amerykański scenarzysta przejął po Warrenie Ellisie najdłużej wydawaną serię imprintu „DC Vertigo” – „Hellblazera”. Dziś omawiamy drugi tom przygód ekscentrycznego maga, wydany niedawno w Polsce przez wydawnictwo Egmont.

Marcin Knyszyński

Amerykański koszmar
[Brian Azzarello, Guy Davis, Marcelo Frusin, Rafael Grampa „Hellblazer - Brian Azzarello prezentuje #2” - recenzja]

Brian Azzarello miał bardzo dużo pracy na przełomie wieków. W 1999 roku wystartowała seria, która po czasie okazała się jego opus magnum – „100 naboi”. Już kilka miesięcy później amerykański scenarzysta przejął po Warrenie Ellisie najdłużej wydawaną serię imprintu „DC Vertigo” – „Hellblazera”. Dziś omawiamy drugi tom przygód ekscentrycznego maga, wydany niedawno w Polsce przez wydawnictwo Egmont.

Brian Azzarello, Guy Davis, Marcelo Frusin, Rafael Grampa
‹Hellblazer - Brian Azzarello prezentuje #2›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułHellblazer - Brian Azzarello prezentuje #2
Scenariusz
Data wydania17 lipca 2019
RysunkiRafael Grampa, Guy Davis, Marcelo Frusin
Wydawca Egmont
CyklHellblazer
ISBN9788328141438
Format336s. 170x260mm
Cena99,99
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Cały run Azzarello to dwadzieścia dziewięć odcinków, zebranych w dwóch zbiorczych albumach. Tom drugi jest bezpośrednią kontynuacją fabuły z tomu pierwszego – razem stanowią bardzo zgrabnie rozpisaną, zamkniętą całość, tak jakby Azzarello od początku wiedział jak długo potrwa jego praca nad tym tytułem i nie chciał zostawiać żadnych luźnych wątków. John Constantine kontynuuje swoją podróż przez Amerykę początku dwudziestego pierwszego wieku, w którą wyruszył zaraz po opuszczeniu więzienia. Wskazówki dane mu przez agenta FBI, Franka Turro, mają pomóc w wyjaśnieniu przyczyn samobójstwa jego kumpla – „Szczęściarza”. To trzeba rozwikłać – w końcu John trafił do paki właśnie za rzekome zabójstwo kolegi, który teraz co jakiś czas objawia mu się w postaci ducha.
Drugi tom składa się z kilku mniejszych historii, których fabuły z biegiem czasu zaczynają do siebie co raz lepiej pasować. „Francuskie pieski i Anglicy”, dwuodcinkowa opowieść, charakterystycznie zilustrowana przez Guya Davisa, znanego w Polsce z serii „B.B.P.O”, przenosi nas dwadzieścia lat wstecz, do Londynu końcówki lat siedemdziesiątych. Constantine, ówczesny frontman punkowego zespołu, próbuje zdobyć pewien magiczny artefakt dla tajemniczego zleceniodawcy. Opowieść może wydawać się nieco oderwana od reszty odcinków Azzarello – ale tylko pozornie. Uzmysławiamy sobie to bardzo szybko – w połowie drugiego tomu.
„Highwater”, to tytuł drugiej historii i jednocześnie nazwa małej, amerykańskiej mieściny. Ten kolejny przystanek na trasie Constantine’a przypomina inną koszmarną, zapadłą dziurę, którą odwiedziliśmy w tomie pierwszym – Doglick. John próbuje dotrzeć do żony „Szczęściarza”, która podobno mieszka w Highwater i oczywiście wplątuje się w kłopoty. W miasteczku mieszka major Gage, rasista i ksenofob, który przewodzi lokalnej grupce neonazistów i zajmuje się bardzo zaawansowaną, nazistowską reinterpretacją Starego Testamentu. Nie on jednak jest najpotężniejszym przeciwnikiem Constantine’a. Stanley W. Manor – bogaty, brutalny, bezwzględny i szalony homoseksualista-sadysta-masochista-morderca, w mrocznej, dusznej, przeładowanej seksem, przemocą i przeznaczonej zdecydowanie dla dorosłego odbiorcy opowieści, okaże się głównym nemezis bohatera. „Popiół i kurz w mieście aniołów” oparty jest na oryginalnym koncepcie – w tej najlepszej historii z całego runu Amerykanina John Constantine praktycznie nie występuje. Zagranie ryzykowne, ale wykonane po wirtuozersku – Azzarello kończy jak prawdziwy mężczyzna.
John Constantine zadebiutował w uniwersum Detective Comics w 1985 roku w „Sadze o potworze z bagien”. Alan Moore uczynił tam z niego taką trochę szarą eminencję – John bardzo sprytnie manipulował głównym bohaterem, rzucając go w „Amerykańskim gotyku” w najróżniejsze miejsca w Stanach Zjednoczonych. U Briana Azzarello Constantine sam jest rzucany, a rolę kierowcy z tylnego siedzenia zajął agent FBI, Frank Turro. John mówi, że są dwie szkoły podróżowania – bezpośrednio ku celowi i sprawie lub dla samego aktu podróży. I mimo iż odyseja głównego bohatera ma jednak jakiś cel (krystalizujący się na oczach czytelników w trakcie lektury) to najciekawszych obserwacji dokonujemy mimochodem – na trasie. Amerykański sen okazuje się jednym wielkim samooszustwem – obywatele są programowani, aby wierzyli w Amerykę i swobody obywatelskie – wolność to mit. Stany Zjednoczone ojczyzną dzielnych ludzi? Każdy ma tu szanse na sukces? Gdzie tam! Ludzie wierzą tutaj we wszystkie obietnice bez pokrycia – a wiara, wiadomo, to uciekanie od rzeczywistości i odwracanie oczu od prawdy.
Chciałoby się zakrzyknąć: „To nie fair!”. Stanley W. Manor ma przygotowaną ripostę: „Fair? Paskudna, samotna sylaba wypowiadana jedynie przez biedaków”. Kreacja tej naprawdę przerażającej postaci ostatecznie rozwiewa wszelkie złudzenia. Manor to całkowite zaprzeczenie idei amerykańskiego snu – to przystojny playboy, właściciel niewyobrażalnego bogactwa, którego rodzice zostali zamordowani na jego oczach, gdy był małym chłopcem, a on sam mieszka teraz w wielkiej rezydencji–jaskini w otoczeniu hordy nietoperzy zwisających z sufitu. Przypomina to Wam coś? Oczywiście! Tylko, że Manor to zło absolutne.
Run Briana Azzarello jest rewelacyjną opowieścią, utrzymaną (co jest charakterystyczne dla tego autora) w noirowej estetyce. John Constantine jest tutaj figurą Kłamcy, Trikstera, Lokiego – brutalnym, antypatycznym, manipulującym innymi, bezwzględnym antybohaterem, którego kreacja mocno odbiega od tego, co pokazywali poprzednicy (jak chociażby Garth Ennis czy Warren Ellis). Wizja Azzarello jest bardzo odważna, brutalna i pociągnięta naprawdę bardzo grubą kreską. Miłośnicy „100 naboi” będą się czuli jak u siebie – mamy tu dokładnie taki sam sposób prowadzenia narracji i podobne rozwiązania fabularne. Dialogi wprost kipią zaawansowanymi szermierkami słownymi, pełne są niejednoznaczności i wymagają czytelniczego skupienia. Ale cechy charakterystyczne scenariuszy Azzarello to nie wszystko. Należy też wspomnieć o grafiku, którego znamy już z pierwszego tomu i który odpowiada za rysunki z „Highwater” i „Popiołu i kurzu…”. Argentyńczyk Marcelo Frusin rysuje bardzo podobnie do Eduarda Rissa (co ciekawe, również Argentyńczyka), którego znamy właśnie ze „100 naboi”.
Egmont zapowiada kolejne spotkania z Constantine’em. W następnych tomach cofniemy się do czasów sprzed runu Azzarello (co jest dość niecodzienne, bo powinno być chyba odwrotnie). Zdecydowanie warto wybrać się w tę podróż.
koniec
2 września 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Przygody małych króliczków
Maciej Jasiński

23 IV 2024

„Opowieści z Bukowego Lasu” to kolejna już seria dla dzieci, którą od roku 2021 publikuje wydawnictwo Egmont. Tym razem mamy do czynienia z cyklem przeznaczonym dla najmłodszych czytelników, którzy dopiero stawiają pierwsze kroki w świecie komiksu.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Nawiedzony Londyn
— Andrzej Goryl

W dół, do Piekła
— Marcin Knyszyński

Inwazja prosto z piekła
— Marcin Knyszyński

Powrót z martwych
— Marcin Knyszyński

Londyn magiczny (zły)
— Marcin Knyszyński

Wściekła szatkownica
— Paweł Sasko

Człowiek-zadyma szuka spokoju
— Paweł Sasko

Tegoż autora

Beznadziejna piątka
— Marcin Knyszyński

Oto koniec znanego nam świata
— Marcin Knyszyński

Miecze i sandały
— Marcin Knyszyński

Z rodzynkami, czy bez?
— Marcin Knyszyński

Hola, hola, panie Straczynski!
— Marcin Knyszyński

Żadna dziura nie jest dość głęboka
— Marcin Knyszyński

Uczta ekstremalna
— Marcin Knyszyński

Straczynski Odnowiciel
— Marcin Knyszyński

Cztery wywiady, coś tam pomiędzy i pogrzeb
— Marcin Knyszyński

Bez emocji
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.