Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 3 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Andrzej Pilipiuk
‹Kroniki Jakuba Wędrowycza›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKroniki Jakuba Wędrowycza
Data wydanialistopad 2001
Autor
Wydawca Fabryka Słów
CyklJakub Wędrowycz
ISBN83-89011-00-X
Format288s. 125×185mm
Gatunekhumor / satyra
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Garść wypisów o wchodzeniu do tej samej rzeki
[Andrzej Pilipiuk „Kroniki Jakuba Wędrowycza” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
[…] Ale ten właśnie [bohater], postać nakreślona z taką prawdą psychologiczną i historyczną, kryje w sobie cechy, dzięki którym wyrasta na niezłomnego obrońcę polskości.

Wojciech Gołąbowski

Garść wypisów o wchodzeniu do tej samej rzeki
[Andrzej Pilipiuk „Kroniki Jakuba Wędrowycza” - recenzja]

[…] Ale ten właśnie [bohater], postać nakreślona z taką prawdą psychologiczną i historyczną, kryje w sobie cechy, dzięki którym wyrasta na niezłomnego obrońcę polskości.

Andrzej Pilipiuk
‹Kroniki Jakuba Wędrowycza›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułKroniki Jakuba Wędrowycza
Data wydanialistopad 2001
Autor
Wydawca Fabryka Słów
CyklJakub Wędrowycz
ISBN83-89011-00-X
Format288s. 125×185mm
Gatunekhumor / satyra
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
„Jest w tym utworze wiele sentencji zaczerpniętych z życia domowego, a wyrażonych w sposób tak prosty i zwięzły, że można by stąd przytaczać pewne wiersze jako przysłowia, niektóre nawet stały się przysłowiami."1)
„Jego [bohaterowie] gwarzą nie tylko o swych lubych, ale i gorzko się skarżą na uciski […], na zdzierstwa urzędników […]. To już nie bukoliczni pasterze uwieńczeni kwieciem z wergiliańskich eklog, ale zwykli prości ludzie ze wsi […] przemawiają […]."2)
„[Pędzą] życie zwykłym […] trybem, pośród łowów, pijatyk, pojedynków, burd, zajazdów i zatargów sąsiedzkich […] a zawsze i wszędzie [patrzą] swojej korzyści i kiesy […]."3)
„Biorąc za bohatera swego utworu chłopa […], [Autor] bynajmniej go nie idealizuje, przeciwnie, tworzy sylwetkę człowieka o cechach psychicznych ukształtowanych […] a więc pełnego nieufności do ludzi, podejrzliwego, ostrożnego […] o zastarzałych, konserwatywnych nawykach i poglądach […]. Ale ten właśnie [bohater], postać nakreślona z taką prawdą psychologiczną i historyczną, kryje w sobie cechy, dzięki którym wyrasta na niezłomnego obrońcę polskości. Posiada mianowicie mocne, na śmierć i życie zakorzenione w sercu przywiązanie do ziemi rodzinnej, żelazną wytrwałość i upór, które pozwalają mu znieść najgorsze represje wroga i wytrwać na zagrożonej „placówce."4)
„[…] [Autor] poprzez losy bohaterów usiłował wyrazić myśl o nieuchronnym końcu, o śmierci społecznej […] tej części [społeczeństwa], która nie zdołała się przystosować do zmieniających się warunków życia ([Autor] widział rosnący wpływ pieniądza i kapitalizmu wdzierającego się do gospodarki kraju) i nie potrafi się wziąć do pożytecznej pracy, ponieważ niezdolna jest już do żadnego działania."5)
„Wystarczy […] przykładów, aby zdać sobie sprawę z tego, jak krytycznie patrzył [Autor] na stosunki panujące na wsi […], jak jasno widział położenie chłopstwa […] Próżno byśmy jednak szukali u niego jakichś ostrzejszych akcentów radykalizmu społecznego w sprawach wsi […]."6)
„Bogactwo i różnorodność typów, świetna kompozycja dramaturgiczna, realizm scen i postaci, prawda psychologiczna i nade wszystko humor […] to jeszcze nie wszystkie atrybuty twórczości autora […]."7)
„[Autor] zaczerpnąwszy […] formę, napełnił ją żywymi, współczesnymi sobie treściami, przepoił na wskroś swojskością i ludowością […]."8)
„[…] Utwór […] o interesującej fabule, owiany nastrojem […] cudowności, a przy tym realistyczny w traktowaniu przedmiotu i charakterystyce postaci, przykuwający czytelnika sugestywną wizją […] czasów, ludzi i krajobrazów."9)
„Nie brak […] również opowieści o tych czasach, gdy […] szeroką falą rozlały się […] „nowinki religijne”, siejąc ferment umysłowy i kulturalny […]."10)
„[Karty powieści] aż kipią od życia, okraszone tęgim dowcipem i zawadiacką fantazją, barwne, pełne ruchu, gwaru, werwy i temperamentu. Wartki tok opowiadania świadczy o dużym talencie pisarskim autora. Roi się […] od ludzi i zdarzeń, scen bitewnych, […] od forteli i konceptów, uczt i kłótni, polowań […] i gospodarskich kłopotów, a wszystko to świetnie opisane z humorem i swadą, potocznym językiem […]."11)
„Podobną rolę [jak humor] pełni w utworze element brzydoty i pospolitości. Nie staje się on, jak u naturalistów, wyrazem negacji zastanego świata, ani też podszytego katastrofizmem pesymizmu, jak u modernistycznych dekadentów. W [książce] zjawia się brzydota po prostu jako wyraz wierności i prawdziwości w odtwarzaniu określonych sytuacji. […] Tej brzydoty autor nie tuszuje, raczej świadomie i celowo ją uwydatnia, wyzyskując specyficzną jej ekspresyjność."12)
„W każdym razie koncepcja języka [książki] przemawia za koncepcją epickiego, a nie rodzajowo-etnograficznego zamysłu powieści. Ten zamysł realizuje autor przez podporządkowanie wątków tematycznych rozwijających losy jednostek ogólnemu obrazowi życia [wsi]. Podporządkowanie to wyrazi się w budowie akcji, która nie stanowi trzonu konstrukcyjnego powieści, ale raczej luźny łańcuch zdarzeń wiążący epizody o szczególnej doniosłości treściowej."13)
„Akcja […] nie zaczyna się i nie zamyka między okładkami książki. Jest akcją otwartą. Wątki bardzo nawet ważne treściowo i interesujące z czytelniczego punktu widzenia urywają się bez ostatecznych rozwiązań, nieodzownych w dawnej powieści."14)
„Tę zasadniczą jednolitość i trwałość układu stosunków wiejskich [Autor] podkreśla wielokrotnie. Po najdramatyczniejszych wydarzeniach […] życie wraca nieuchronnie do normy. […] Nie te dramatyczne wydarzenia bowiem, ale normalny ciąg zwykłych dni i pospolitych zajęć to właśnie życie [wsi]."15)
„Tak zatem obejrzeliśmy dzieło z różnych stron, starając się skupić uwagę na tych elementach, które determinują charakter i styl całości. Pierwsze, co musi nas uderzyć – to bogactwo motywów. Gdy teraz z pewnej perspektywy spojrzymy na wszystkie obszary, któreśmy przemierzyli, okaże się, że razem wzięte, tworzą one wieloaspektowy i niejako wielokierunkowy obraz wsi. […] W strukturze czasu i przestrzeni, w ujęciu człowieka i jego bytowania przebija tendencja artystyczna do zarysowania jak najrozleglejszego i jak najbardziej wyczerpującego obrazu chłopa, środowiska wiejskiego oraz związków, które ich łączą."16)
koniec
1 marca 2002
1) Cyt. Wg Wydania Narodowego „Dzieł” Adama Mickiewicza, t. IX, s. 184. Tłum. Leona Płoszewskiego.
2) Anna Milska „Pisarze polscy”, Warszawa 1974, s. 30
3) tamże, s. 67
4) tamże, s. 246
5) tamże, s. 222
6) tamże, s. 222
7) tamże, s. 218
8) tamże, s. 31
9) tamże, s. 223
10) tamże, s. 224
11) tamże, s. 67-68
12) Stefan Lichański „Chłopi Władysława Stanisława Reymonta”, Warszawa 1969, s. 106
13) tamże, s. 33
14) tamże, s. 35
15) tamże, s. 89
16) M. Rzeuska „Chłopi Reymonta”, Warszawa 1950, s. 94

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Nie bądź jak kura w Wołominie!
Sebastian Chosiński

3 V 2024

Szczęsny to ma klawe życie! Nie nudzi się nawet jednego dnia, ponieważ w peerelowskiej Warszawie zbrodnie popełniane są bez opamiętania. A że jest inteligentny i zawsze dopina swego, wzbudza podziw współpracowników i przełożonych. Miewa też magnetyczny wpływ na kobiety, chociaż nie pozwala sobie zamącać umysłu ich urodą. Dlatego też udaje mu się w końcu rozwikłać w „Dwóch włosach blond” wielce skomplikowaną intrygę kryminalną.

więcej »

Przerwane beztroskie dzieciństwo
Marcin Mroziuk

2 V 2024

Z jednej strony „Sprzedawca marzeń” to po prostu wciągająca powieść przygodowa, z drugiej zaś strony książka Katarzyny Ryrych przybliża młodym czytelnikom gęstniejącą atmosferę przed wybuchem II wojny światowej i cierpienia ludności cywilnej na jej początku.

więcej »

Krótko o książkach: Komu mogłoby zależeć?
Joanna Kapica-Curzytek

2 V 2024

W „PS. Dzięki za zbrodnie” jest bardzo dużo tropów prowadzących w stronę klasycznej powieści detektywistycznej. Znajdziemy tu wszystko, co najlepsze w gatunku cozy crime.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Zbierając okruchy przeszłości
— Wojciech Gołąbowski

O pożytkach ze zdrowych zębów oraz powrót do Liszkowa
— Wojciech Gołąbowski

Ani śmieszno, ani straszno
— Wojciech Gołąbowski

Krótko o książkach: Nie jedzcie bajkowych kucyków
— Wojciech Gołąbowski

Dwupak tematyczny: Bez trzymanki
— Wojciech Gołąbowski

Kram z pomysłami
— Agnieszka Szady

Esensja czyta: Wrzesień 2012
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Agnieszka Szady

Esensja czyta: Listopad 2010
— Jędrzej Burszta, Miłosz Cybowski, Joanna Kapica-Curzytek , Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski

Mała Esensja: Dziennik, czyli co zjadłem dziś na śniadanie i dlaczego podrapałem się za lewym uchem
— Jakub Gałka

Wyższe stadia stanu podgorączkowego
— Michał Kubalski

Tegoż autora

Zbierając okruchy przeszłości
— Wojciech Gołąbowski

Gdy szukasz własnej drogi
— Wojciech Gołąbowski

Tylko praca dyplomowa, niestety
— Wojciech Gołąbowski

O pożytkach ze zdrowych zębów oraz powrót do Liszkowa
— Wojciech Gołąbowski

Ryzykowny pomysł za sto punktów
— Wojciech Gołąbowski

Niewykorzystany potencjał
— Wojciech Gołąbowski

Nawet jeśli nie wierzysz w duchy, one wierzą w ciebie
— Wojciech Gołąbowski

10 naj… : Wehikuły czasu
— Wojciech Gołąbowski, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Jak pić, to w wesołym towarzystwie
— Wojciech Gołąbowski

Szkoła dorzucania do stosu
— Wojciech Gołąbowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.