Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Henry Joost, Ariel Schulman
‹Paranormal Activity 3›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułParanormal Activity 3
Dystrybutor UIP
Data premiery21 października 2011
ReżyseriaHenry Joost, Ariel Schulman
Scenariusz
ObsadaZayd Jaber
Rok produkcji2011
Kraj produkcjiUSA
CyklParanormal Activity
WWW
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Znów te prześcieradła
[Henry Joost, Ariel Schulman „Paranormal Activity 3” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Paranormal Activity” jest, jakie każde widzi. Pierwsza część była jednym z największych hitów współczesnych filmów grozy, głównie za sprawą dobrej kampanii reklamowej (nie kojarzę, który trailer nastawiałby się na pokazanie nie obrazu, a reakcji widzów). Sam pomysł był oklepany – jeśli widzisz, że w domu rzeczy zmieniają swoje miejsce i ktoś z twojej rodziny odczuwa obecność czegoś, czego nikt nie jest w stanie zobaczyć, to wiedz, że coś się dzieje… I to się sprawdziło. Nawet w sprawnie zmajstrowanym sequelu.

Mateusz Kowalski

Znów te prześcieradła
[Henry Joost, Ariel Schulman „Paranormal Activity 3” - recenzja]

„Paranormal Activity” jest, jakie każde widzi. Pierwsza część była jednym z największych hitów współczesnych filmów grozy, głównie za sprawą dobrej kampanii reklamowej (nie kojarzę, który trailer nastawiałby się na pokazanie nie obrazu, a reakcji widzów). Sam pomysł był oklepany – jeśli widzisz, że w domu rzeczy zmieniają swoje miejsce i ktoś z twojej rodziny odczuwa obecność czegoś, czego nikt nie jest w stanie zobaczyć, to wiedz, że coś się dzieje… I to się sprawdziło. Nawet w sprawnie zmajstrowanym sequelu.

Henry Joost, Ariel Schulman
‹Paranormal Activity 3›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułParanormal Activity 3
Dystrybutor UIP
Data premiery21 października 2011
ReżyseriaHenry Joost, Ariel Schulman
Scenariusz
ObsadaZayd Jaber
Rok produkcji2011
Kraj produkcjiUSA
CyklParanormal Activity
WWW
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Sequel rzeczony zazębiał i dopełniał fabułę jedynki. Co zatem z trójką? Otóż w poprzednich odsłonach pojawiły się wskazówki mówiące, że Kristi i Katie miały przejścia z tym całym duchem, który je nawiedzał, już w dzieciństwie. Zatem przepis gotowy – robimy prequel. Poznajcie ich jeszcze raz: Julie nie ma męża, więc za ojca dzieci robi jej konkubent, Dennis – fotograf ślubny. Mama Julie zdecydowanie nie jest nim zachwycona, ale przymyka na to oko. Kristi i Katie są szczęśliwymi siostrzyczkami… no, może oprócz tego szczegółu, że młodsza Kristi przyjaźni się z niewidzialnym Tobym. Okazuje się jednak, że Toby wcale do końca takim wyimaginowanym przyjacielem nie jest…
…i że nie jest przyjacielem do końca. Kanwa? Sztampa. Realizacja? Bądźmy szczerzy – wiadomo, na co się idzie. Będzie gorzej, będzie więcej. Dobrze, że twórcy żonglują schematem i tym razem to Dennis dostaje szmergla i upiera się, by kręcić wszystko. Julie uważa, że jej partner fiksuje i funduje mu w pewnym momencie totalne paranormal activity w szafie, co jest całkiem sympatycznym uśmiechem twórców w stronę widzów – podobnie jak jeszcze kilka innych fałszywych tropów. Nie ma w tym przynajmniej jakiejś śmiertelnie poważnej sztampy, a sceny z życia rodzinnego – dziękować Bogu – są ograniczone do minimum. Większy nacisk położono na rozmowy Dennisa z Randym, jego pomocnikiem, którego wyraźnie kręci motyw ducha…
…do momentu, gdy Randy sam nie ulega naciskom Katie i nie zaczyna się z nią bawić w Krwawą Mary, co kończy się tragicznie dla jego psychiki. Największym jednak dowcipem wycelowanym w klasyczne American horror movies jest niania przebierająca się w prześcieradło, udająca złego ducha. Nie chcę spoilerować, ale motyw z prześcieradłem jest akurat jednym z lepiej wykorzystanych w filmie i pokazującym, że rzeczony Toby ma też specyficzne poczucie humoru.
Film, summa summarum, jest przyzwoity i to nawet bardzo, jak na trzecią część. Wykorzystuje ten sam schemat, ale w odwróconych rolach, poszerza niektóre tropy i kładzie światło na pochodzenie ducha. Oczywiście pewne pomysły w warstwie ciągłości fabularnej wywołują lekkie zgrzytanie zębów, ale – na szczęście – pojawiają się dopiero pod koniec i można je wybaczyć konwencją filmu. Dość powiedzieć, że powiedzenie „z deszczu pod rynnę” nabiera tu naprawdę ponurego znaczenia. Z drugiej strony – stare pomysły na nawiedzenie przeplatają się z nowymi i nie ma podejrzenia, że twórcy postanowili zrobić za wszelką cenę jeszcze więcej, by wystraszyć. Prawie ten sam arsenał, a jakoś był to pierwszy film z trylogii, na którym się naprawdę nie nudziłem.
Dzięki należą się też twórcom za dwa istotne elementy: technika jest dalej taka sama (obraz z kamer). Nie ma więc błędu rodem z np. „Blair Witch Project”, gdzie nowy pomysł totalnie zrujnował film. Drugim plusem jest fakt, iż tworzy się z tego ponura rodzinna saga, pełna nieoczywistości w tym, kto jest zły, kto łowcą, a kto ofiarą. I kim tak naprawdę jest Toby. Minusem dla niektórych może być otwarte zakończenie, ale już taki urok tych filmów. Choć obawiam się, że potencjalne „Paranormal Activity 4” to już będzie przerost formy nad treścią – z minusem dla całkiem dobrej serii. A że Esensja nie ma ocen cząstkowych (75%), to film dostaje 80%. Może ciut naciągane, ale niemniej – moim zdaniem – sprawiedliwe.
koniec
27 października 2011

Komentarze

28 X 2011   11:00:36

80%??? to jakis zart? 50% byloby za duzo dla tej szmiry

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Esensja ogląda: Wrzesień 2017 (3)
— Jarosław Loretz

Esensja ogląda: Grudzień 2013 (2)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Norma w nienormalności
— Mateusz Kowalski

Tegoż autora

Bezkrólewie
— Mateusz Kowalski

Piękny bullshit
— Mateusz Kowalski

To jeszcze nie czas...
— Mateusz Kowalski

Porażki i sukcesy A.D. 2012
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Jakub Gałka, Mateusz Kowalski, Gabriel Krawczyk, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Jednym rzutem przez pół Europy
— Mateusz Kowalski

Symfonia à la carte
— Mateusz Kowalski

Wzgórze nie ma oczu
— Mateusz Kowalski

Norma w nienormalności
— Mateusz Kowalski

Deewolucja
— Mateusz Kowalski

Pluszowy rollercoaster
— Mateusz Kowalski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.