Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

David Dobkin
‹Zamiana ciał›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZamiana ciał
Tytuł oryginalnyThe Change-Up
Dystrybutor UIP
Data premiery25 listopada 2011
ReżyseriaDavid Dobkin
ZdjęciaEric Alan Edwards
Scenariusz
ObsadaRyan Reynolds, Jason Bateman, Olivia Wilde, Leslie Mann, Alan Arkin, Mircea Monroe
MuzykaJohn Debney
Rok produkcji2011
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania112 min
WWW
Gatunekkomedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Zamiana bez zmian
[David Dobkin „Zamiana ciał” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Zamiana ciał” prezentuje dychotomię typową dla wielu komedii zza wielkiej wody: z jednej strony jest filmem dość ciepłym w wydźwięku, propagującym rozsądne i społecznie akceptowane wartości, ale z drugiej… mało sensowną, epatującą kloacznym humorem wulgarną zgrywą.

Jakub Gałka

Zamiana bez zmian
[David Dobkin „Zamiana ciał” - recenzja]

„Zamiana ciał” prezentuje dychotomię typową dla wielu komedii zza wielkiej wody: z jednej strony jest filmem dość ciepłym w wydźwięku, propagującym rozsądne i społecznie akceptowane wartości, ale z drugiej… mało sensowną, epatującą kloacznym humorem wulgarną zgrywą.

David Dobkin
‹Zamiana ciał›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułZamiana ciał
Tytuł oryginalnyThe Change-Up
Dystrybutor UIP
Data premiery25 listopada 2011
ReżyseriaDavid Dobkin
ZdjęciaEric Alan Edwards
Scenariusz
ObsadaRyan Reynolds, Jason Bateman, Olivia Wilde, Leslie Mann, Alan Arkin, Mircea Monroe
MuzykaJohn Debney
Rok produkcji2011
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania112 min
WWW
Gatunekkomedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Motyw zamiany ciał czy przechodzenia umysłów z jednej powłoki do drugiej pojawiał się w kinie od dawna. Dotychczasowe filmy typu „Vice versa”, „Zwariowany piątek” czy „Gorąca laska” miały praktycznie zawsze dwie nieodłączne cechy: para wymieniająca się ciałami musi być maksymalnie różna (co miało w naturalny sposób wywołać efekt komiczny), a sam film miał nieść przesłanie – przez spore, ale nie przesadnie ogromne „P”. Mieszały się więc osobowości ojca i syna, matki i córki, kobiety i mężczyzny, ale w ostatecznym rozrachunku widz dowiadywał się, że najważniejsza jest samoakceptacja i zrozumienie drugiej osoby. Plus umiarkowanie i niewielka dawka ustępstw – np. sztywny rodzic musiał przypomnieć sobie lata młodości i nieco wyluzować, a rozbrykany dzieciak docenić swoją swobodę i zrozumieć, że dorośli mają swoje, często naprawdę trudne problemy.
Wszystko to mamy też w „Zamianie ciał”, w której do tytułowej „transakcji” dochodzi między dwoma zupełnie różnymi kumplami. Dave Lockwood (początkowo Jason Bateman) jest przepracowanym prawnikiem realizującym projekt swojego życia, któremu sen z powiek spędza opieka nad trójką pociech. Z kolei Mitch Planko (przed przemianą: Ryan Reynolds) pozostał wiecznym chłopcem, lekkoduchem, który weekendy spędza na piciu i zaliczaniu dziewczyn, a w tygodniu dorabia sobie graniem w filmach porno. Mimo, że są różni jak ogień i woda to wciąż się kumplują i od czasu do czasu nawet się spotykają – w miarę czasowych możliwości Dave’a – głównie w celu ponarzekania na życie i wyrażenia zazdrości wobec tego drugiego. Właśnie po jednej z takich pijackich eskapad po mieście zakończonych oddawaniem moczu zmieszanego z alkoholem do miejskiej fontanny przyjaciele budzą się w nie swoich ciałach.
Teoretycznie mają to, czego chcieli: Dave w końcu trochę luzu i braku odpowiedzialności, a Mitch kochającą rodzinę i sukces zawodowy, ale… Ale w tym momencie fabuła się sypie. Scenarzyści fundują bowiem swoim bohaterom prawdziwą jazdę bez trzymanki przez ich ukryte żądze i marzenia, co stawia pod mocnym znakiem zapytania obowiązkowy happy end. Finałowa przemiana bohaterów, oparta na znanym schemacie umiarkowania i samoakceptacji (jeden uświadamia sobie jak ciężką pracą jest wychowywanie dzieci, a drugi docenia swoją rodzinę; jeden zaczyna porządkować swoje życie i wierzyć, że też jest w stanie coś osiągnąć, a drugi leczy się z pracoholizmu doceniając wagę drobnych przyjemności i spędzania czasu z rodziną itp. itd.) z niczego bowiem nie wynika. Wręcz przeciwnie: „przyjaciele” fundują sobie całą masą okropnych sytuacji, które znajdują zupełnie bezsensowne rozwiązania. Dość wspomnieć, że Mitch prawie-że uprawia seks z żoną Dave’a (oczywiście będąc w jego ciele) i wcale nie przeszkadza mu w tym wyrzut sumienia, ale banalny problem „hydrauliczny” oparty na preferencjach seksualnych. Z kolei Dave wychodzi obronną ręką z zawodowego impasu spowodowanego przez Mitcha, wcale nie dzięki wspólnej pracy nad projektem, lecz po prostu dlatego, że dzięki chciejstwu scenarzystów nierozgarnięty obibok postanawia udowodnić sobie ile jest naprawdę wart i w kilka dni poznaje na wskroś całą prawniczą sztukę. Przez sytuacje tego typu właściwie nie wiadomo dlaczego bohaterowie ostatecznie decydują się powrócić do swoich ciał, a przemiany ich charakterów wypadają wyjątkowo niewiarygodnie.
A co z warstwą komediową? No cóż, właściwie można byłoby poprzestać na tym, co zostało powiedziane na wstępie. „Zamiana ciał” ma kilka niezłych momentów i przez większość czasu opiera się na dość umiarkowanym i łatwym do przewidzenia humorze sytuacyjno-charakterologicznym (tzn. domator zmuszony zachowywać się jak pewny siebie przystojniak; luzak próbujący odnaleźć się w przeciętnym ciele zapracowanego ojca rodziny). Nie jest to dowcip najwyższych lotów mimo, że obaj aktorzy się starają – co nie znaczy, że dają z siebie wiele, biorąc pod uwagę, że Reynoldsowi na talencie nie zbywa, a Bateman nie odchodzi od swojego tradycyjnego emploi. Najgorzej jednak, że – chyba chcąc nieco rozruszać atmosferę – twórcy filmu co jakiś czas atakują prawdziwie slapstickowym dowcipem z grubej rury. Już sam wspomniany moment przemiany okraszony czynnościami fizjologicznymi mógłby wystarczyć za przykład, a przecież są tu jeszcze fekalia bobasów lądujące na twarzy, rozpaczliwe onanizowanie się (przyczyna rozpaczliwości jest zależna od bohatera, bo motyw się powtarza) czy udział w grupowym seksie w trakcie kręcenia filmu porno. Nie jest to zbyt smaczne i ostatecznie deklasuje „Zamianę ciał” jako komedię dla szerszego odbiorcy. Co nie znaczy, że bez fruwającego dziecięcego kału film Davida Dobkina by się obronił – ale na pewno byłby trochę strawniejszy.
koniec
30 listopada 2011

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Na ekranach: Sierpień 2003
— Sebastian Chosiński, Artur Długosz, Eryk Remiezowicz, Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Więcej wszystkiego co błyszczy, buczy i wybucha?
— Miłosz Cybowski, Jakub Gałka, Wojciech Gołąbowski, Adam Kordaś, Michał Kubalski, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Nieprawdziwi detektywi
— Jakub Gałka

O tych, co z kosmosu
— Paweł Ciołkiewicz, Jakub Gałka, Jacek Jaciubek, Adam Kordaś, Michał Kubalski, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski

Wszyscy za jednego
— Jakub Gałka

Pacjent zmarł, po czym wstał jako zombie
— Adam Kordaś, Michał Kubalski, Jakub Gałka, Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Jarosław Robak, Beatrycze Nowicka, Łukasz Bodurka

Przygody drugoplanowe
— Jakub Gałka

Ranking, który spadł na Ziemię
— Sebastian Chosiński, Artur Chruściel, Jakub Gałka, Jacek Jaciubek, Michał Kubalski, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Ludzie jak krewetki
— Jakub Gałka

Katana zamiast pazurów
— Jakub Gałka

Trzy siostry Thorgala
— Jakub Gałka

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.