Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Robert Towne
‹Pytając o miłość›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPytając o miłość
Tytuł oryginalnyAsk the Dust
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery8 grudnia 2006
ReżyseriaRobert Towne
ZdjęciaCaleb Deschanel
Scenariusz
ObsadaColin Farrell, Salma Hayek, Eileen Atkins, Justin Kirk, Idina Menzel, Donald Sutherland, William Mapother
MuzykaRamin Djawadi, Heitor Pereira
Rok produkcji2005
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania117 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

W poszukiwaniu inspiracji
[Robert Towne „Pytając o miłość” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Bohater filmu „Pytając o miłość”, młody, początkujący pisarz, szuka natchnienia w Los Angeles lat 30. W ludzkich twarzach, meandrach zachowań, nawet w smaganych piaskiem palmach. Aż wreszcie znajduje Camillę – swoją inspirację i miłość. Reżyser filmu, Robert Towne, wydaje się działać analogicznie: błądzi, traci pewność siebie, trafia na stabilny grunt, by za chwilę go opuścić. Czy w efekcie znajduje jednak swoją własną Camillę?

Ewa Drab

W poszukiwaniu inspiracji
[Robert Towne „Pytając o miłość” - recenzja]

Bohater filmu „Pytając o miłość”, młody, początkujący pisarz, szuka natchnienia w Los Angeles lat 30. W ludzkich twarzach, meandrach zachowań, nawet w smaganych piaskiem palmach. Aż wreszcie znajduje Camillę – swoją inspirację i miłość. Reżyser filmu, Robert Towne, wydaje się działać analogicznie: błądzi, traci pewność siebie, trafia na stabilny grunt, by za chwilę go opuścić. Czy w efekcie znajduje jednak swoją własną Camillę?

Robert Towne
‹Pytając o miłość›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPytając o miłość
Tytuł oryginalnyAsk the Dust
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery8 grudnia 2006
ReżyseriaRobert Towne
ZdjęciaCaleb Deschanel
Scenariusz
ObsadaColin Farrell, Salma Hayek, Eileen Atkins, Justin Kirk, Idina Menzel, Donald Sutherland, William Mapother
MuzykaRamin Djawadi, Heitor Pereira
Rok produkcji2005
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania117 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
W tym artystycznym kluczeniu trudno znaleźć jakąkolwiek prawidłowość. Towne, poprzez oczywiste niezdecydowanie i rozdarcie pomiędzy historią a klimatyczną formą filmu, powoduje, że konstrukcja „Pytając o miłość” chwieje się w posadach, ale chociaż odrobinę krzywa i wzniesiona bez wyraźnego planu, uwodzi wizją kina noir. Kiedy na pierwszy plan wychodzi pisarska niemoc głównego bohatera Arturo, film przeistacza się w opowieść o zdeterminowanym artyście szukającym muzy, tworzącym nie tylko dla sławy i pieniędzy, ale także dla bycia kimś więcej niż jedynie prostym imigrantem. Scenariusz zahacza właśnie o temat rasowych uprzedzeń i złudnych marzeń ludzi przybywających z Europy do Stanów w nadziei zrobienia kariery, gdy oko kamery koncentruje się na związku Arturo z meksykańską, temperamentną kelnerką Camillą. Wówczas Towne uparcie przekonuje o głębi przesłania swojego filmu. Zestawia różne światy, rozdzielone dysonansem kulturowym, łączy wybuchowe charaktery, odpychające się jak dwa jednoimienne bieguny, aby zjednoczyć je uczuciem. Kpi z american dream i rozwiewa wszelkie iluzje, zaznaczając, że słynne frazy o spełniających się marzeniach i o tym, jak wszystko może się zdarzyć, to jedynie słodkie bajki, w które nie ma sensu wierzyć. Nadal wychodzi mu jednak nic ponad wykwintne, nastrojowe romansidło.
Gdyby nakręcić „Pytając o miłość”, z góry zakładając, że będzie to film o trudnej miłości, film cyniczny, bo traktujący o miłości niepokonującej przeszkód, czyli innej niż w większości hollywoodzkich baśni, to mogłoby się okazać, że Towne stworzył historię nie tylko urzekającą formalnie, ale także udaną jako kompletna całość w obrębie danego gatunku. Niestety, wszelkie próby poruszenia widza kwestiami społecznymi, obyczajowo-kulturowymi lukami czy szukaniem swojego miejsca w świecie spełzają na niczym. Jedynie skupienie na zawiłościach niezbyt logicznego, ale na pewno niezwykle burzliwego związku głównych bohaterów prowadzi do otrząśnięcia się z zapatrzenia w pięknie i przekonująco stylizowany na lata 30. obraz. Dopiero gdy Colin Farrell i Salma Hayek są na ekranie razem, zauważamy językowe prztyczki i złośliwe aluzje pojawiające się w dialogach. Arturo przekształca się w interesującą, żywą postać tylko w towarzystwie Meksykanki; przez pozostały czas pozostaje snującym się po swoim pokoju smętnym nieudacznikiem. Piękna Salma odgrywa po raz wtóry rolę przebojowej, gorącej i niezależnej kobiety. Ciągła kalka jej aktorskiego emploi może irytować, ale że Fabryka Snów nie potrafi znaleźć Hayek innej roli, a ona sama wciąż w tych zużytych ramach wypada przekonująco, to na czas seansu można zapomnieć o jej aktorskim braku oryginalności. W końcu dwie gwiazdy w obsadzie i starannie odtworzony klimat kina noir to główne zalety „Pytając o miłość”, mające za zadanie przyciągnąć widzów. Szkoda tylko, że nie idą w parze z wciągającą fabułą lub chociaż z intrygującym portretem bohaterów. Bo film ogląda się bez znudzenia, ale też bez większego zaangażowania, aż do momentu, w którym zaczynamy współczuć bohaterom i – co więcej – wierzyć im. Wtedy, kiedy stylizowane kadry schodzą na drugi plan, a Towne’owi udaje się wydobyć trochę duszy i serca z opowieści o dwojgu życiowych rozbitków, którzy tak bardzo chcieliby znaleźć swoją przystań, odrzucić wszelkie maski, złudzenia i pozory, a zacząć żyć pełnią życia.
Założenie, że z filmu scenarzysty „Chinatown” wyszła – zupełnie niechcący – historia o strachu, nie wydaje się być pozbawione sensu. Bohater Farrella boi się biedy, odrzucenia, pisarskiego niespełnienia, utraty miłości, niepowodzeń. Camilla reaguje złością na zagrożenie samotnością i na nienawistne, zazdrosne, ale zarazem pogardliwe spojrzenia. W sumie tylko taka interpretacja ratuje „Pytając o miłość”, które trzyma się niezdarnie na temacie przygnębiającego uczucia. I tylko stereotypowy, ale tym razem zupełnie trafny i sceptyczny finał daje możliwość wyobrażenia sobie, ile ten film traci na braku spójności i odarciu go z ducha prawdziwego, poruszającego kina.
koniec
5 stycznia 2007

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż autora

Szybciej. Głośniej. Więcej zębów
— Ewa Drab

Samochody (nie) latają
— Ewa Drab

Kreacja automatyczna
— Ewa Drab

PR rządzi światem
— Ewa Drab

(I)grać i (wy)grać z czasem
— Ewa Drab

Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna

Wszyscy jesteśmy oszustami
— Ewa Drab

Rzut kośćmi i sekrety Freuda
— Ewa Drab

Kto się boi Vina Diesla?
— Ewa Drab

Duch z piwnicy
— Ewa Drab

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.