Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Kar Wai Wong
‹Jagodowa miłość›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułJagodowa miłość
Tytuł oryginalnyMy Blueberry Nights
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery13 lutego 2009
ReżyseriaKar Wai Wong
ZdjęciaDarius Khondji
Scenariusz
ObsadaNorah Jones, Natalie Portman, Jude Law, Rachel Weisz, David Strathairn, Frankie Faison
MuzykaRy Cooder
Rok produkcji2007
Kraj produkcjiChiny, Francja, Hong Kong
Czas trwania93 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Hollywoodzki Wong Kar-Wai na Walentynki
[Kar Wai Wong „Jagodowa miłość” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Najnowszy film Wong Kar-Waia rozpoczyna się od metafory związanej z kluczem, a dokładniej z dodatkową usługą, którą zapewnia swoim klientom właściciel pewnej kawiarni. Jest nią możliwość zostawienia kluczy dla osoby, z którą z jakichś powodów nie chce się lub nie może dalej być. Ten pozostawiony przedmiot staje się z jednej strony symbolem możliwości, jakie daje „otwarcie drzwi”, z drugiej – chęci ucieczki przed tym, co możne się wydarzyć, kiedy w końcu zostaną otwarte.

Katarzyna Fiedorczuk

Hollywoodzki Wong Kar-Wai na Walentynki
[Kar Wai Wong „Jagodowa miłość” - recenzja]

Najnowszy film Wong Kar-Waia rozpoczyna się od metafory związanej z kluczem, a dokładniej z dodatkową usługą, którą zapewnia swoim klientom właściciel pewnej kawiarni. Jest nią możliwość zostawienia kluczy dla osoby, z którą z jakichś powodów nie chce się lub nie może dalej być. Ten pozostawiony przedmiot staje się z jednej strony symbolem możliwości, jakie daje „otwarcie drzwi”, z drugiej – chęci ucieczki przed tym, co możne się wydarzyć, kiedy w końcu zostaną otwarte.

Kar Wai Wong
‹Jagodowa miłość›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułJagodowa miłość
Tytuł oryginalnyMy Blueberry Nights
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery13 lutego 2009
ReżyseriaKar Wai Wong
ZdjęciaDarius Khondji
Scenariusz
ObsadaNorah Jones, Natalie Portman, Jude Law, Rachel Weisz, David Strathairn, Frankie Faison
MuzykaRy Cooder
Rok produkcji2007
Kraj produkcjiChiny, Francja, Hong Kong
Czas trwania93 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Akcja „My Blueberry Nights”, pierwszego anglojęzycznego filmu Wong Kar-Waia, rozpoczyna się w Nowym Jorku. Bohaterów poznajemy w chwili, kiedy prowadzący kawiarnię Anglik Jeremy (w tej roli chyba najlepszy z całej obsady Jude Law) obiecuje przekazać klucze byłemu partnerowi Elizabeth (Norah Jones) – nieznajomej kobiety, której związek właśnie się rozpadł z powodu zdrady. Przez kolejnych kilka nocy tuż przed zamknięciem Elizabeth odwiedza kawiarnię Jeremy’ego, aby następnie zniknąć bez pożegnania. Od tego momentu rozpoczyna się jej podróż – ucieczka z Nowego Jorku, która, paradoksalnie, zamiast oddalać, przybliża ją poprzez poznanych ludzi do miejsca (a przede wszystkim osoby), które kiedyś opuściła.
Hollywoodzki debiut Wong Kar-Waia, promowany w Polsce zresztą pod hasłem „w kinach na walentynki”, rozczarowuje (czego swoistą zapowiedzią może być już polski tytuł, z tylko dystrybutorowi znanych powodów przetłumaczony jako „Jagodowa Miłość”). Rozczarowanie wynika głównie z faktu, że z czterech części, na jakie można podzielić film, dwie środkowe – historia chorobliwie zazdrosnego męża i jego byłej żony (Weisz) oraz poznanej przez Elizabeth w kasynie hazardzistki (Portman) – są niestety banalne i w znacznym stopniu pozbawione magii. Aktorzy wciśnięci w maski swoich chińskich protoplastów z wcześniejszych filmów Wong Kar-Waia nie są w stanie oddać ich naturalnej melancholii i aury tajemniczości, a jakakolwiek próba odejścia od tej konwencji (zwłaszcza w przypadku Portman) dodatkowo psuje efekt. Najbardziej denerwujący jest jednak hollywoodzki optymizm, widoczny zwłaszcza w samej konstrukcji fabuły, która zakłada przemianę bohaterki w zetknięciu z przypadkowymi osobami – widz i tak zna skutki ucieczki bohaterki mniej więcej po pierwszych 20 minutach, więc motyw podróży jest tu raczej mało przekonujący.
Jedyne, czego nie można odmówić „My Blueberry Nights”, to piękno wizualne – jak większość filmów Wong Kar-Waia jest on ucztą dla wszystkich zmysłów łącznie ze słuchem (świetna, jazzowa ścieżka dźwiękowa skomponowana prze Raya Coodera), a nawet smakiem (pojawiający się na początku i na końcu motyw ciasta z jagodami). Ponadto od strony czysto wizualnej reżyser wykorzystując swoje charakterystyczne chwyty – długie, często spowolnione ujęcia, przytłumione nocne światła, kręcenie ze specyficznych ujęć (na przykład obraz z kamery zawieszonej w kawiarni) i po raz kolejny udowadnia, że jak nikt inny potrafi oddać somnambuliczną atmosferę współczesnego miasta. Zawiedzie się jednak ten, kto spodziewa się zobaczyć obraz nocnego Nowego Jorku – w przypadku „My Blueberry Nights” miasto jest wciąż Hongkongiem, który na potrzeby amerykańskiej widowni został nieznacznie przerobiony, o czym przypominają zwłaszcza sceny metra oraz zagracone i dość kiczowate, „neonowe” wnętrza barów, kojarzące się ze scenerią wcześniejszych filmów, takich jak „Upadłe anioły”.
Podsumowując, dla wielbicieli twórczości Wong Kar-Waia film będzie dość płytka kalką poprzednich azjatyckich produkcji reżysera. Dla początkujących być może okaże się wstępem do zapoznania z jego twórczością, tym bardziej że równolegle wchodzi do kin reedycja rzadko widywanych w Europie „Popiołów czasu” – obrazu zdecydowanie bardziej reprezentatywnego dla tego twórcy.
koniec
13 lutego 2009

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

7. Festiwal Filmowy Pięć Smaków: Dzień 3
— Joanna Pienio

Samotność płatnego mordercy
— Katarzyna Bluszcz

M jak Wong Kar-Wai
— Joanna Bartmańska

Nie tylko miłość
— Eryk Remiezowicz

Tegoż autora

Prawdziwe życie
— Katarzyna Bluszcz

Zmierzch apartheidu
— Katarzyna Bluszcz

Thriller po polsku
— Katarzyna Fiedorczuk

Piętno wojny
— Katarzyna Bluszcz

Wojna „domowa”
— Katarzyna Bluszcz

Wakacje od Ameryki
— Katarzyna Bluszcz

Policjant na zesłaniu
— Katarzyna Bluszcz

W czterech ścianach domowego więzienia
— Katarzyna Bluszcz

Angielska dekadencja
— Katarzyna Bluszcz

Powrót idioty
— Katarzyna Bluszcz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.