Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 27 kwietnia 2024

Niekoniecznie jasno pisane: Superheroizm psychodeliczny
Najsłynniejszą superbohaterską grupą mutantów Marvela od zawsze była i jest X-Men. Tego nikt nie podważa, w końcu Chris Claremont (ale nie tylko) wywindował pod koniec dwudziestego wieku popularność Cyclopsa i spółki na poziom niespotykany. Ale oprócz X-Men istniały i istnieją też inne grupy – dziś zajrzymy do najlepszego okresu jednej z nich, drugiej po X-Men według chronologii założenia. Poznajmy Nowych Mutantów z czasów, gdy rysował ich sam Bill Sienkiewicz.
Niedzielny krytyk komiksów: Można się nią ogolić!
Historia z przygodami pirackimi jest swoistą ciekawostką w dorobku Szarloty Pawel. Artystce kilkukrotnie zdarzyło się tworzyć od nowa swoje historie, ale w przypadku tej opowieści wygląda na to, że były to aż trzy podejścia. W tym tekście skupię się na ostatniej odsłonie, tej z przełomu lat 1982-83, wskazując jednocześnie co ciekawsze różnice w stosunku do wcześniejszych wersji oraz pozwolę sobie na kilka dygresji.
PRL w kryminale: Femme fatale za kierownicą
„Zaczęło się w Zakopanem” to pierwsza – z dotychczas znanych – gazetowa „powieść milicyjna” Pawła Borysa Henelta, która nie ukazała się na łamach „Słowa Powszechnego”. I pierwsza, w której jako główny bohater nie pojawia się Wiktor Zaruba, chociaż nie brakuje w niej jego najbliższych współpracowników. Pod nieobecność majora na najważniejszego funkcjonariusza MO wyrasta porucznik Zbigniew Madej.
Kulawe konie: Sez. 3. odc. 6. Prawda jak oliwa zawsze na wierzch wypływa
Po raz kolejny mamy okazję się przekonać, że chociaż agenci ze Slough House pod wieloma względami może nie dorównują kolegom z Regent’s Park, to nie sposób odmówić im pomysłowości, odwagi i waleczności (nawet jeśli cechy te nie rozkładają się równomiernie w ich grupie). Nie możemy mieć natomiast pewności, czy porażka Ingrid Tearney spowoduje, że w MI5 rzeczywiście nastąpią zmiany na lepsze.
W krainie Wojennego Młota: Luty 2024
Mimo dodatkowego dnia tegoroczny luty nie obfitował w nadmiar warhammerowych nowinek.
Reacher: Sez. 2. odc. 1. Specjalna grupa śledcza na celowniku
Twórcy serialu nie zdecydowali się na ekranizowanie powieści Lee Childa po kolei, gdyż drugi sezon przedstawia wydarzenia z jedenastej w cyklu „Elity zabójców”. Niewątpliwą zaletą tego rozwiązania – oprócz atrakcyjnej sensacyjnej fabuły – jest zaś możliwość lepszego poznania przez widzów przeszłości Jacka Reachera.
Oblicza strachu
Jak pisać o końcu świata, gdy wszystko wokół nas się rozpada? Można tak jak Eugenia Kuzniecowa, której znakomita powieść „Drabina” została książką roku 2023 w Ukrainie.

Gry

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Zapowiedzi

growe (wybrane)

Bretwalda
Lew Sołowiej
Apiary
Connie Vogelmann
Aqua
Dan Halstad, Tristan Halstad
Inferno
Fernando Eduardo Sánchez
Pursuit of Victory
Raymond de Maria
River of Gold
Keith Piggott
Trekking przez historię
Charlie Bink
Triumph
Raymond de Maria, Waldek Gumienny

więcej »

Pożegnania 2020 (3/4)

Jarosław Loretz

« 1 2 3

Pożegnania 2020 (3/4)

We wrześniu:

1. – Władisław Krapiwin, jeden z najpoczytniejszych rosyjskich autorów literatury dziecięcej i młodzieżowej. Z dorobku liczącego blisko dwieście pozycji na język polski przetłumaczono ledwie dziesięć książek, m.in. „Skąd wieje wiatr”, „Ludzie z fregaty «Afryka»”, „Cień karaweli. Po kolana w trawie”, „Chłopiec ze szpadą”. Wszystkie te książki wyszły jeszcze za PRL i żadna z nich nie zahacza o fantastykę, mimo że Krapiwin bardzo często sięgał po motywy fantasy.

5. – Jiří Menzel, czeski reżyser, scenarzysta i aktor filmowy, jeden z czołowych twórców tzw. nowego kina czeskiego. Najwybitniejsze filmy Menzel nakręcił pod koniec lat 60. – „Pociągi pod specjalnym nadzorem” (Oscar za film nieanglojęzyczny, nominacja do Złotego Globu, dwie nominacje do nagrody BAFTA), „Kapryśne lato” (nominacja do Złotej Palmy) i „Skowronki na uwięzi” przetrzymane przez cenzurę aż do roku 1990 (Złoty Niedźwiedź). Późniejsze filmy nie były już tak udane, ale z pewnością warto wymienić „Postrzyżyny”, „Wsi moja sielska, anielska” (nominacja do Oscara), „Koniec starych czasów”, „Życie i niezwykłe przygody żołnierza Iwana Czonkina” i „Obsługiwałem angielskiego króla”.

10. – Diana Rigg, brytyjska aktorka teatralna, filmowa i telewizyjna. Znana przede wszystkim jako Emma Peel z serialu „Rewolwer i melonik”. Śladem swojej poprzedniczki, Honor Blackman, partnerującej Johnowi Steedowi jako Cathy Gale (a zmarłej niecałe pół roku wcześniej, 5 kwietnia), zrezygnowała z gry w serialu na rzecz występu w Bondzie, „W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości”, gdzie wcieliła się w jedyną w historii cyklu żonę agenta 007. Wystąpiła potem w jeszcze kilku filmach kinowych – m.in. „Juliuszu Cezarze” i „Szpitalu” Arthura Hillera, za rolę w którym dostała nominację do Złotego Globu – ale reszta kariery upłynęła jej pod znakiem filmów telewizyjnych i seriali (za występ w „Rebece” z 1997 roku dostała nawet nagrodę Emmy). Pod koniec życia przypomniała o sobie rolą Olenny Tyrell w serialu „Gra o Tron”.

17. – Terry Goodkind, amerykański pisarz fantasy. Praktycznie całe życie poświęcił na pisanie książek z cyklu „Miecz prawdy”, dochrapując się nawet serialowej ekranizacji w reżyserii Sama Raimiego. Do Polski dotarło wszystkich 16 tomów głównej serii oraz 4 należące do podcyklu „Kroniki Nicci”. Do wydania zostaje jeszcze 5 tomów podcyklu „The Children of D’Hara”. Oprócz tego wydano u nas „Regułę dziewiątek”, luźno odnoszącą się do cyklu, a także „Gniazdo”, pierwszy z serii czterech thrillerów nie mających nic wspólnego z „Mieczem prawdy”.

17. – Robert W. Gore, amerykański inżynier chemii, przedsiębiorca i wynalazca, któremu zawdzięczamy Gore-Tex, używany do wykonywania tkanin wodo- i wiatroodpornych, ale przy tym paro-przepuszczalnych, jak również do produkcji akcesoriów medycznych (nici chirurgiczne, siatki do przepuklin, etc.).

17. – Winston Groom, amerykański pisarz, który zaistniał w światowej kulturze dzięki jednej jedynej powieści, a i to głównie dlatego, że została ona zekranizowana w sposób wręcz perfekcyjny przez Roberta Zemeckisa. Mowa oczywiście o „Forreście Gumpie”. W Polsce – oprócz tego tytułu – wydano jeszcze pięć innych powieści Grooma: „Gump i spółka”, czyli kontynuację „Forresta Gumpa”, a także odrębne tematycznie „W lepszych czasach”, „Kiedy umiera lato”, „Przed zachodem” i „Taka śliczna dziewczyna”. Nie dotarły do nas natomiast „Only” i „El Paso”, a także żadna z książek niebeletrystycznych, nawet ta nominowana do Pulitzera – „Conversations with the Enemy”, napisana na spółkę z Duncanem Spencerem.

17. – Hanna Rek, piosenkarka, której największa popularność przypadła na przełom lat 50. i 60. Wśród wykonywanych przez nią piosenek były m.in. „Augustowskie noce”, „Gdy mi ciebie zabraknie”, „Złoty pierścionek”, „Znów minął lata jeden dzień”, „Czy pamiętasz ten dom”, „Diana” i „Romeo”.

20. – Michael Chapman, amerykański operator filmowy. Wśród filmów, do których zdjęcia powstały pod jego kierownictwem, znalazły się m.in. „Taksówkarz”, „Inwazja łowców ciał”, „Wściekły Byk” (nominacja do Oscara), „Człowiek z dwoma mózgami” (jego reżyserem był Carl Reiner, zmarły dosłownie kwartał wcześniej), „Straceni chłopcy” (reżyserujący go Joel Schumacher również odszedł kwartał wcześniej), „Łowcy duchów II”, „Gliniarz w przedszkolu”, „Ścigany” (nominacja do Oscara), „Lęk pierwotny” i „Most do Terabithii”.

21. – Rob Cobb, amerykańsko-australijski grafik i projektant związany z przemysłem filmowym. To jego projektu były statki w „Dark Star”, „Obcym – ósmym pasażerze Nostromo”, „Bliskich spotkaniach trzeciego stopnia” i „Ostatnim gwiezdnym wojowniku”, latające skrzydło w „Poszukiwaczach zaginionej Arki”, stacja podwodne w „Otchłani” Camerona i „Lewiatanie”, roboty w „Robocie Joxie”, wyposażenie deloreana w „Powrocie do przyszłości”, bronie, pancerze i architektura w „Conanie Barbarzyńcy”, marsjańska architektura i pojazdy w „Pamięci absolutnej”, stroje w „Uciekinierze”, a nawet szereg obcych w kantynie Mos Eisley w „Gwiezdnych wojnach” (m.in. Ithorianin).

21. – Michael Lonsdale, francuski aktor brytyjskiego pochodzenia. Zagrał w blisko dwustu filmach, zdobywając największą popularność rolami Hugo Draxa w „Moonrakerze”, detektywa Claude’a Lebela w „Dniu Szakala”, opata w „Imieniu róży”, profesora Loriebata w „Hibernatusie”, kapelusznika w „Widmie wolności”, Jean-Pierre’a w „Roninie”, Papy w „Monachium” i ojca Gregorio w „Duchach Goi”.

23. – Juliette Gréco, francuska piosenkarka i aktorka. Muza Borisa Viana, Jeana Cocteau i Jean-Paula Sartre’a, kochanka Milesa Davisa, Quincy’ego Jonesa, a być może również Alberta Camusa i Sachy Distala, żona m.in. Michela Piccoliego. Grała w filmach Jeana Cocteau („Orfeusz”), Jean-Pierre’a Melville’a („Kiedy przeczytasz ten list”), Jeana Renoira („Helena i mężczyźni”) i Richarda Fleischera („Pęknięte lustro”). Przede wszystkim jednak śpiewała. Przez 60 lat. W jej repertuarze można znaleźć m.in. „Jolie Môme”, „Déshabillez-moi”, „La Javanaise”, „Si tu t’imagines”, „Musique Mécanique”, „Les Feuilles mortes”, „Chanson pour l’Auvergnat” czy „Accordéon”.

« 1 2 3

23 stycznia 2021

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Magia i Miecz: Z niewielką pomocą zagranicznych publikacji
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

25 IV 2024

Na trzeci numer „Magii i Miecza” trzeba było poczekać zdecydowanie dłużej, niż na drugi, ale warto było. Po raz pierwszy bowiem pojawił się w niej artykuł poświęcony systemowi Warhammer, a także opublikowano pierwszą przygodę z prawdziwego zdarzenia.

więcej »

W krainie Wojennego Młota: Marzec 2024
Miłosz Cybowski

3 IV 2024

Marzec nie przyniósł zbyt wielu nowości ze świata Warhammera – do najważniejszych należy zaliczyć prezentacje kolejnych dwóch armii do The Old World.

więcej »

Magia i Miecz: Siłą rozpędu
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

13 III 2024

Drugi numer „Magii i Miecza” ukazał się na zasadzie siły rozpędu. Jeśli wierzyć informacji zawartej we wstępniaku, miał premierę dwa tygodnie po pojawieniu się numeru pierwszego.

więcej »