Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Cassandra Clare
‹Miasto kości›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto kości
Tytuł oryginalnyCity of Bones
Data wydania28 sierpnia 2013
Autor
PrzekładAnna Reszka
Wydawca MAG
CyklDary Anioła
ISBN978-83-7480-376-2
Format512s. 135×200mm
Cena35,—
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Jak Draco M. stał się Jacem W.

Esensja.pl
Esensja.pl
Niektórzy twierdzą, że czytanie i pisanie fanfików to strata czasu. Przecież można zamiast tego znaleźć w księgarni ciekawą książkę albo spróbować wymyślić własny świat. Obrońcy tej formy twórczości powtarzają, że w Internecie są fanfiki lepsze niż niejedna powieść stojąca na półkach Empiku, a ich tworzenie pozwala na rozwinięcie umiejętności pisarskich. Niezaprzeczalnym faktem jest, że zdarzają się pisarze, którzy zaczynali właśnie od tworzenia historii do cudzych uniwersów – jak Cassandra Clare, autorka serii „Dary anioła”.

Magdalena Kubasiewicz

Jak Draco M. stał się Jacem W.

Niektórzy twierdzą, że czytanie i pisanie fanfików to strata czasu. Przecież można zamiast tego znaleźć w księgarni ciekawą książkę albo spróbować wymyślić własny świat. Obrońcy tej formy twórczości powtarzają, że w Internecie są fanfiki lepsze niż niejedna powieść stojąca na półkach Empiku, a ich tworzenie pozwala na rozwinięcie umiejętności pisarskich. Niezaprzeczalnym faktem jest, że zdarzają się pisarze, którzy zaczynali właśnie od tworzenia historii do cudzych uniwersów – jak Cassandra Clare, autorka serii „Dary anioła”.

Cassandra Clare
‹Miasto kości›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto kości
Tytuł oryginalnyCity of Bones
Data wydania28 sierpnia 2013
Autor
PrzekładAnna Reszka
Wydawca MAG
CyklDary Anioła
ISBN978-83-7480-376-2
Format512s. 135×200mm
Cena35,—
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Pożycz mi swój świat
Są książki i filmy, które poruszają do tego stopnia, że gdy niektórzy czytelnicy docierają do końca, nie chcą się z tym pogodzić. Pragną więcej: ciągu dalszego, osobnej opowieści o ulubionym bohaterze, rozwinięcia pobocznego wątku, alternatywnej fabuły, w której uśmiercona postać zmartwychwstanie, a rozdzieleni kochankowie będą razem. Z tych pragnień rodzą się fanfiki, opowiadania pisane przez fanów dla fanów. Szczególnie wiele takich historii zostało osadzonych w świecie Harry’ego Pottera. W okresie największej popularności cyklu Rowling w Internecie roiło się od blogów, na których nastoletnie autorki prowadziły pamiętniki młodej Lily Evans, opisywały życie Hermiony Granger bądź snuły wizje o własnych przygodach w Hogwarcie. W przeważającej mierze te opowieści były raczej mizernej jakości: fabuła obracała się wokół kolejnych imprez, randek i zdrad, bohaterowie nie posiadali charakterów, a styl w najlepszym razie można było nazwać przeciętnym. Pośród setek tysięcy kiepskich opowiadań (ta liczba to nie przesada, na samym fanfiction.net zamieszczono ponad sześćset tysięcy fików potterowskich) znaleźć jednak można historie wciągające, dobrze napisane, dla wielu równie interesujące jak oryginał. Są fiki, których tytuły znają jeśli nie wszyscy, to większość zagorzałych fanów. Do tych najpopularniejszych historii zalicza się „Draco Trilogy” – autorstwa pani ukrywającej się pod pseudonimem Cassandra Claire.
Nie drażnij śpiącego smoka
Pseudonim Cassandry Claire znany był tysiącom czytelników na długo przed rokiem 2007, gdy do księgarni trafiła jej pierwsza powieść – „Miasto Kości” (podpisana nieco odmiennym nazwiskiem: Clare). Trylogia, w skład której wchodzą „Draco Dormiens”, „Draco Sinister” i „Draco Veritas”, została rozpoczęta w 2000 roku, a zakończenia doczekała się sześć lat później. „Draco Dormiens” opisuje historię lekcji eliksirów, w wyniku której Harry Potter i Draco Malfoy zamieniają się ciałami. Ten wypadek wywołuje serię niefortunnych zdarzeń, zmuszających chłopców do współpracy i odsunięcia na bok wzajemnej niechęci – nie tylko po to, by odzyskać własne ciała, ale także by ocalić siebie i swoich bliskich przed Voldemortem. Chwile spędzone w skórze Harry’ego Pottera zaczynają również powoli zmieniać sposób, w jaki Draco patrzy na świat – zwłaszcza że chłopcy czasowo przejmują nie tylko swoje cechy fizyczne (wątek połączenia Malfoya i Pottera uważam zresztą za jeden z najciekawszych w tej historii). „Draco Dormiens” nie jest tekstem pozbawionym wad, posiada jednak to, czego brakowało setkom pamiętników córek Voldemorta: spójną fabułę, wiarygodnie nakreślone postacie, sporo akcji oraz przyzwoicie poprowadzony wątek romantyczny. Właśnie dzięki temu Cassandra zyskała sobie tysiące fanów. Nie tylko w fandomie potterowskim, ponieważ napisała również „The Very Secret Diaries”, swego czasu popularną pośród wielu wielbicieli „Władcy Pierścieni”.
Nie tak różowo

Cassandra Clare
‹Miasto popiołów›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto popiołów
Tytuł oryginalnyCity of Ashes
Data wydania28 sierpnia 2013
Autor
PrzekładAnna Reszka
Wydawca MAG
CyklDary Anioła
ISBN978-83-7480-377-9
Format528s. 135×200mm
Cena35,—
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
„Draco Dormiens” przetłumaczyła na język polski Mirriel (tłumaczenie liczy sobie niemal czterysta tysięcy znaków). Podejmowano próby przełożenia na nasz ojczysty język również dwóch pozostałych części, ostatecznie jednak polscy czytelnicy nie dostali ich w całości, w dużej mierze przez wzgląd na aferę plagiatową. W jednym z rozdziałów trylogii znalazł się fragment przepisany z powieści Pameli Dean, a gdy wyszło to na jaw, autorkę oskarżono o używanie cytatów również z innych książek oraz filmów. Na skutek podejrzeń o plagiat opowiadania pomimo swej popularności znikły z fanfiction.net. Sprawa wbrew pozorom nie jest jednak dla wszystkich oczywista. Obrońcy Cassandry twierdzą, że zapożyczała krótkie zdania, a czytelnicy traktowali „wyławianie” ich i poszukiwanie źródeł jako zabawę.
Do księgarni marsz
„Miasto kości”, pierwsza część „Darów anioła”, ukazała się w 2007 roku. Wkrótce potem do księgarń trafiły także „Miasto popiołów” oraz „Miasto szkła”, w którym historia doczekała się zakończenia, wszystkie wątki zamknięto. Nie zabija się jednak kury znoszącej złote jaja: powstawała więc trylogia „Diabelskie machiny”, stanowiąca prequel „Darów anioła”, te zaś z trylogii stały się sześciotomową serią. Cassandra Clare nie jest jedyną osobą, która pisała fanfiki, a której powieści doczekały się wydania. Niejaka Sarah Rees Brennan, autorka „The Demons’s Lexicon”, wcześniej opublikowała w Internecie opowiadania „Draco Malfoy, Zdumiewająco Skoczny… Szczur?” oraz „Światło pod wodą”, posługując się pseudonimem Maya. Królujące na szczytach bestsellerów „50 twarzy Greya” były początkowo fanfikiem do… „Zmierzchu”. W Internecie można znaleźć liczne opowiadania osadzone w świecie Harry’ego Pottera oraz Sherlocka (BBC) napisane przez Ewę Białołęcką, znaną w Polsce przede wszystkim z „Kronik Drugiego Kręgu”.
Taka „fanfikowa przeszłość” często odbierana jest jako coś niewłaściwego. Gdy Brennan zaczęła publikować książki, jej teksty znikły z Sieci (wciąż jednak dostępne są tłumaczenia na polski). E.L.James krytykowano nie tylko za jakość powieści, ale również to, że początkowo „50 twarzy Greya” było fikiem. Czy pisanie opowiadań osadzonych w cudzych światach naprawdę stanowi powód do wstydu? Gdyby Cassandra Clare wstydziła się swojej „przeszłości”, mogłaby wydać powieści pod własnym nazwiskiem. Z drugiej strony ciężko teraz znaleźć jej wcześniejszą twórczość w oryginale, słynna trylogia podzieliła los historii pisanych przez Mayę. Czy autorka nie odcięła się zupełnie od „Draco Trilogy” wyłącznie powodowana nadzieją, że jej wielbiciele sięgną po „Dary anioła”?
Nastoletni pogromcy demonów

Cassandra Clare
‹Miasto szkła›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto szkła
Tytuł oryginalnyCity of Glass
Data wydania28 sierpnia 2013
Autor
PrzekładAnna Reszka
Wydawca MAG
CyklDary Anioła
ISBN978-83-7480-378-6
Format560s. 135×200mm
Cena39,—
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
„Pamiętniki wampirów”, „Zmierzch”, „Dom nocy”, „The Southern Vampire Mysteries” to tylko niektóre z wielu cykli romansów paranormalnych, które w ostatnich latach zawojowały listy bestsellerów. Piękna, dzielna i utalentowana dziewczyna odkrywa, że nic nie jest takie, jak się wydaje. Musi przetrwać w świecie, w którym żyją mroczne stworzenia oraz wybrać pomiędzy przystojnymi, acz niebezpiecznymi mężczyznami – tak można w skrócie opisać fabułę większości z nich. „Dary anioła” nie są pod tym względem wyjątkiem. Nastoletnia Clary Frey po porwaniu matki dowiaduje się, że demony, wampiry i wilkołaki istnieją, a w jej żyłach płynie krew pogromców demonów. Wraz z najlepszym przyjacielem oraz trójką młodych Nocnych Łowców stawia czoło potężnemu Valentinowi, próbującemu wprowadzić w świecie cieni własny porządek. Pomimo schematycznej i czasem dziurawej fabuły „Dary anioła” wypadają znacznie lepiej niż wymienione powyżej serie. Fabuła owa, chociaż niezbyt oryginalna, ma sens, jest konsekwentnie prowadzona i nie obraca się wokół zachwycania urodą partnera/flirtowania z kolejnymi chłopakami/przemieniania z człowieka w wampira, z wampira w anioła, z anioła z powrotem w człowieka/tym podobne. Bohaterowie są stereotypowi, ale sympatyczni, nie sprawiają wrażenia papierowych lalek, które mają tylko zakochać się, cierpieć z tej miłości i ewentualnie w odpowiednim momencie dokonać aktu heroicznego poświęcenia. Świat przedstawiony nie został potraktowany po macoszemu: autorka szczegółowo opisała społeczność Nocnych Łowców, ich zwyczaje, historię, hierarchię. „Dary anioła” biją także „Pamiętniki wampirów” czy twórczość Charlaine Harris pod względem stylu. Powieści Cassandry Clare nie są więc literaturą najwyższych lotów, ale można je zaliczyć do lektur łatwych i przyjemnych, oferujących to, czego w książkach szuka wiele nastoletnich dziewczyn: podobnej im bohaterki, pozornie zwykłej, lecz odkrywającej w sobie magiczne talenty, walczącej ze złem u boku ukochanego.
Przenikanie światów
Czasem autorowi ciężko uwolnić się od pewnych motywów, które wciąż powracają w jego twórczości w tej czy innej postaci. Ciężko nie odnieść wrażenia, że „Draco Trilogy” miała potężny wpływ na „Dary anioła”. Widać to przede wszystkim w przypadku bohaterów: Jace Wayland, główny bohater „Darów anioła” jest tak samo przystojny, złośliwy i pewny siebie jak Draco wykreowany przez Cassandrę Clare w fikach. Jace posiada też podobne poczucie humoru i sposób mówienia, uchodzi za zarozumiałego, skrywa pod maską ironii prawdziwą naturę, dorastał pod opieką mało sympatycznego ojca, przeciw któremu występuje pod wpływem dziewczyny. Historia sokoła Jace’a jest żywcem wycięta z „Draco Veritas”. Jednocześnie Jace ma w sobie coś z drugiego bohatera fików Cassandry: Harry’ego Pottera – odwagę, oddanie przyjaciołom, ciągoty do pakowania się w kłopoty i prób ratowania świata nawet jeśli mądrzej by zrobił, zostawiając problem do rozwiązania starszym. W Clary Frey można doszukiwać się cech Hermiony oraz Ginny, chociaż w tym przypadku porównanie jest nieco bardziej naciągane. Rudowłosa Clarissa bowiem wpisuje się po prostu w typowy stereotyp bohaterki romansów paranormalnych dla nastolatek: dzielna, ładna, inteligentna, trochę zagubiona w nowej dla siebie sytuacji, utalentowana. Na szczęście daje się lubić i nie jest tak bezbarwną postacią jak Bella Swan („Zmierzch”) czy Elena Gilbert („Pamiętniki wampirów”) ani taką kretynką jak Zoey Redbird („Dom Nocy”).

Cassandra Clare
‹Miasto kości›

WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto kości
Tytuł oryginalnyCity of Bones
Data wydania28 sierpnia 2013
Autor
PrzekładAnna Reszka
Wydawca MAG
CyklDary Anioła
ISBN978-83-7480-373-1
Format512s. 135x205
Cena35,—
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Przenikanie motywów z fików do własnej, oryginalnej twórczości można obserwować także na przykładzie wspomnianej już wcześniej Ewy Białołęckiej. Jej „Róża Selerbergu” w przeważającej mierze składa się z opowiadań wcześniej opublikowanych jako fiki potterowskie, a poddanych drobnym przeróbkom – przede wszystkim zmianom nazw i imion.
Moda na sukces z wampirami w tle
Życie uczuciowe bohaterów „Draco Trilogy” i ich wzajemne koligacje były skomplikowane, ale nawet nie w połowie tak bardzo jak w „Darach anioła”. Zaginieni bracia, kilku kandydatów do roli ojca, wielokąty miłosne, patetyczne wyznania miłości tudzież fałszywe deklaracje o jej braku (podyktowane rzecz jasna wyższą koniecznością), trudności z dokonaniem wyboru pomiędzy adoratorami – w powieściach Cassandry Clare wręcz roi się od wątków rodem z telenoweli. Prawdopodobnie miały zaskakiwać oraz trzymać w napięciu. Ja jednak nie czułam się ani zaskoczona, gdy prawdziwe tożsamości kolejnych osób wychodziły na jaw, ani zaciekawiona. Te wszystkie perturbacje czasem mnie bawiły, czasem irytowały, przywodząc skojarzenia z oglądanym w dzieciństwie „Zbuntowanym aniołem” albo „Modą na sukces”. Bardziej wymagającym czytelnikom seria więc wyda się zapewne zbyt naiwna i melodramatyczna, lecz wielbicielkom gatunku raczej nie będzie to przeszkadzać. W moich oczach „Dary anioła” ratują humor, ciekawy świat, parę obrazowych fragmentów, przyzwoity styl, sporo akcji i kilku ciekawych bohaterów drugoplanowych. „Miasto kości”, „Miasto popiołów” i „Miasto szkła” nie rzucają na kolana, ale jeśli podejść do nich z przymrużeniem oka i bez większych wymagań, stanowią całkiem przyjemną lekturę. Co zabawne – do „Draco Dormiens” wrócę jednak znacznie chętniej niż do „Darów anioła”, nawet jeśli jest zaledwie fanfikiem, a Cassandra Clare pisząc je wciąż wyrabiała sobie warsztat.
Spotkamy się na ekranie
Przystojny chłopak, ładna dziewczyna, wywijanie mieczami, wampiry i parę romantycznych scen – filmowcy dostrzegli w „Mieście kości” potencjał na przebój dla nastolatków. W sierpniu tego roku do kin trafiła więc ekranizacja pierwszej części „Darów anioła”. Osobiście uważam ją za lepszą niż chociażby „Zmierzch” (choć być może nie powinnam się wypowiadać, skoro obejrzałam połówkę „Zmierzchu” i jedną trzecią „Księżyca w nowiu”), wbrew przewidywaniom jednak nie powtórzył się sukces ekranizacji powieści pani Meyer. Niedawno pojawiły doniesienia o przełożeniu, a nawet odwołaniu produkcji filmowej wersji „Miasta popiołów”. Chociaż producenci filmu nie zarobili na tym przedsięwzięciu tyle, ile oczekiwali, dali niejako drugie życie cyklowi. Na półki księgarń trafiły jego kolejne wydania, a osoby, które wyszły z kin spragnione ciągu dalszego, jeżeli nie chcą czekać miesiącami (czy też całymi latami) na zakończenie, muszą sięgnąć po powieści.
Tymczasem w Internecie pojawia się coraz więcej fanfików do „Darów anioła”. Na fanfiction.net w kategorii „Mortal Instruments” jest obecnie ponad dziewięć tysięcy opowiadań. Być może pośród ich autorów znajdzie się ktoś, kto pisząc historię osadzoną w świecie Cassandry Clare, ćwiczy warsztat, uczy się pisania zabawnych dialogów, kreowania wiarygodnych postaci. I kiedyś na półki księgarń trafi książka z jego nazwiskiem na okładce.
koniec
27 października 2013

Komentarze

14 X 2014   12:54:44

A ja tam uważam że Cassandra ćwiczyła na Draco Trilogy. Potem dostaliśmy Dary Anioła. To normalne że autorka zaczerpnęła niektóre rzeczy z mniej oficjalnej powieści.
Najważniejsze jest to że zrobiła to dobrze i nie żałowałam ani sekundy czytając DA. Uważam że DT t o inną opowieść niż DA. I tyle.

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Okładka <i>Amazing Stories Quarterly</i> z wiosny 1929 r. to portret jednego z Małogłowych.<br/>© wikipedia

Stare wspaniałe światy: Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
Andreas „Zoltar” Boegner

11 IV 2024

Czy „Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya, powieść, której tytuł wykorzystałem dla stworzenia nazwy niniejszego cyklu, oraz ikoniczna „1984” George’a Orwella bazują po części na pomysłach z „After 12.000 Years”, jednej z pierwszych amerykańskich antyutopii?

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (24)
Andreas „Zoltar” Boegner

7 IV 2024

Kontynuując omawianie książek SF roku 2021, przedstawiam tym razem thriller wyróżniony najważniejszą nagrodą niemieckojęzycznego fandomu. Dla kontrastu przeciwstawiam mu wydawnictwo jednego z mniej doświadczonych autorów, którego pierwsza powieść pojawiła się na rynku przed zaledwie dwu laty.

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (23)
Andreas „Zoltar” Boegner

14 III 2024

Science fiction bliskiego zasięgu to popularna odmiana gatunku, łącząca zazwyczaj fantastykę z elementami powieści sensacyjnej lub kryminalnej. W poniższych przykładach chodzi o walkę ze skutkami zmian klimatycznych oraz o demontaż demokracji poprzez manipulacje opinią publiczną – w Niemczech to ostatnio gorąco dyskutowane tematy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja czyta: Wrzesień 2013
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Alicja Kuciel, Paweł Micnas, Beatrycze Nowicka

Bojowe nastolatki, czyli bez wampirów ani rusz
— Miłosz Cybowski

Telenowela z wampirami w tle
— Miłosz Cybowski

Esensja czyta: Styczeń 2010
— Anna Kańtoch, Paweł Laudański, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Cierpienia młodego łowcy demonów (i czytelnika też)
— Anna Kańtoch

Tegoż twórcy

Intryga i miłosny wielokąt
— Magdalena Kubasiewicz

Co za dużo, to niezdrowo
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Wrzesień 2013
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Alicja Kuciel, Paweł Micnas, Beatrycze Nowicka

Clary i Jace w czasach królowej Wiktorii
— Magdalena Kubasiewicz

Bojowe nastolatki, czyli bez wampirów ani rusz
— Miłosz Cybowski

Telenowela z wampirami w tle
— Miłosz Cybowski

Esensja czyta: Styczeń 2010
— Anna Kańtoch, Paweł Laudański, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Cierpienia młodego łowcy demonów (i czytelnika też)
— Anna Kańtoch

Tegoż autora

Nie ma łatwych dróg
— Magdalena Kubasiewicz

Mistrzowie czarnego sportu
— Magdalena Kubasiewicz

Królewny i karliczka
— Magdalena Kubasiewicz

A na trakcie śpiewa bard
— Magdalena Kubasiewicz

Krucze opowieści
— Magdalena Kubasiewicz

Ciemny książę i drużyna bohaterów
— Magdalena Kubasiewicz

Witaj w ciemnym mieście Grimm
— Magdalena Kubasiewicz

Krąg zemsty ma swój koniec
— Magdalena Kubasiewicz

Trupy i pani Przecinek
— Magdalena Kubasiewicz

Czarownica wraca
— Magdalena Kubasiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.