Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Cassandra Clare
‹Miasto popiołów›

EKSTRAKT:30%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto popiołów
Tytuł oryginalnyCity of Ashes
Data wydania21 października 2009
Autor
PrzekładAnna Reszka
Wydawca MAG
CyklDary Anioła
ISBN978-83-7480-135-5
Format528s. 135×205mm
Cena35,—
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Bojowe nastolatki, czyli bez wampirów ani rusz
[Cassandra Clare „Miasto popiołów” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Są książki dla dzieci i młodzieży, które również starsi bardzo chętnie czytają. Są książki, które mimo powielania tych samych schematów prezentują się bardzo ciekawie. Są książki, w których obecność wampirów i innych istot nadnaturalnych nie jest jedynie zasłoną dymną dla miałkiej fabuły. Niestety, „Miasto popiołów” Cassandry Clare nie ma w sobie żadnej z tych cech.

Miłosz Cybowski

Bojowe nastolatki, czyli bez wampirów ani rusz
[Cassandra Clare „Miasto popiołów” - recenzja]

Są książki dla dzieci i młodzieży, które również starsi bardzo chętnie czytają. Są książki, które mimo powielania tych samych schematów prezentują się bardzo ciekawie. Są książki, w których obecność wampirów i innych istot nadnaturalnych nie jest jedynie zasłoną dymną dla miałkiej fabuły. Niestety, „Miasto popiołów” Cassandry Clare nie ma w sobie żadnej z tych cech.

Cassandra Clare
‹Miasto popiołów›

EKSTRAKT:30%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto popiołów
Tytuł oryginalnyCity of Ashes
Data wydania21 października 2009
Autor
PrzekładAnna Reszka
Wydawca MAG
CyklDary Anioła
ISBN978-83-7480-135-5
Format528s. 135×205mm
Cena35,—
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Jak głosi okładka, główną bohaterką powieści jest rudowłosa Clary Fray. Jest to informacja cokolwiek konfundująca, jako że przez pierwsze kilkadziesiąt stron jej rola w powieści wydaje się być bardziej drugoplanowa. Oczywiście później wszystko się rozkręca i dziewczyna zaczyna grać pierwsze skrzypce do spółki ze swoim bratem, Jace’em. On sam, podobnie jak większość pozostałych postaci, dysponuje ponadprzeciętnymi zdolnościami. Wraz Alecem i Isabelle (oboje do złudzenia przypominający Rona i Hermionę z cyklu o Harrym Potterze) są Nocnymi Łowcami. Poznajemy także dwójkę wilkołaków, wampira oraz maga, którzy jednoczą siły w walce ze złem (bo sami oczywiście, na mocy jakiegoś dawnego traktatu, za złych nie uchodzą). Po odkryciu prawdy na temat swojej przeszłości (co miało miejsce w tomie pierwszym), Clary zaczyna nagle być w stanie czarować wcale nie gorzej od swoich przyjaciół, niejednokrotnie ratując im skórę. Brakuje tylko tego, by obudziły się w niej wojownicze instynkty i zamiast odgrywać rolę dziewczyny w opałach, zaczęła zabijać wrogów przy użyciu anielskich szytetów.
Jak wspomniałem, nastolatki w tej powieści to Nocni Łowcy, ludzie urodzeni i wyszkoleni do tego, by walczyć z demonami i innymi potworami w celu zachowania spokoju na świecie. Mają swoje różdżki (nazywane stelami), specjalne znaki, nawet zbroje oraz specjalną, zaklętą broń (głównie anielskie sztylety, choć katany, naginaty czy pejcze również się zdarzają). Wszystkim tym, rzecz jasna, posługują się z godną pozazdroszczenia wprawą. Jeden z bohaterów po sprowokowaniu bójki w barze dla wilkołaków wyszedł z niej zaledwie z kilkoma zadrapaniami i siniakami. Jakim sposobem? Dlaczego nastolatek był w stanie poradzić sobie z przeważającymi siłami wroga? To jedne z tych pytań, na które odpowiedzi nie znajdziemy w książce.
Powieść czyta się szybko, głównie za sprawą wszechobecnych dialogów, które w niektórych miejscach przeplatane są opisami działań podejmowanych przez bohaterów. Opisy dłuższe niż jedna strona zdarzają się bardzo rzadko, a kiedy akcja zaczyna się dłużyć (czytaj: pomysły na dialogi autorce się kończą) następuje jakiś zaskakujący twist, który przenosi bohaterów do kolejnej lokacji i poddaje im kolejne tematy do dyskusji. Nawet walka finałowa przypomina scenę wyjętą z kiepskiego filmu sensacyjnego. Najpierw bohaterowie toczą nieskrępowaną dyskusję podczas śmiertelnie niebezpiecznej walki z demonami, a później, zamiast konfrontacji z głównym złym, słuchają jego tyrad na temat niecnego planu, który pozwoli naprawić świat. Końcowe sceny i dialogi należą do najbardziej kuriozalnych w całej książce.
„Miasto popiołów” nie jest książką wartą polecenia, nawet jako niezobowiązujące czytadło do pociągu. Schematyczni bohaterowie, przewidywalna fabuła i zakończenie, pretensjonalne dialogi i wiele innych elementów sprawia, że lektura jest ciężką przeprawą.
koniec
3 września 2010

Komentarze

10 IX 2010   17:17:50

Fakt faktem, że słaba okładka to nie jedyny problem tej książki, bo zawartość również trudno określić ambitną czy nowatorską. ''Miasto...'' przedstawia nam postacie schematyczne, o kompletnie ogranych charakterach oraz fabułę podobną do wielu innych. Nic nowego, nie polecam. No, może tylko fankom ''Zmierzchu'' i nastolatkom z mało wyrafinowanymi gustami ; )

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja czyta: Wrzesień 2013
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Alicja Kuciel, Paweł Micnas, Beatrycze Nowicka

Esensja czyta: Styczeń 2010
— Anna Kańtoch, Paweł Laudański, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Tegoż twórcy

Intryga i miłosny wielokąt
— Magdalena Kubasiewicz

Co za dużo, to niezdrowo
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Wrzesień 2013
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Alicja Kuciel, Paweł Micnas, Beatrycze Nowicka

Clary i Jace w czasach królowej Wiktorii
— Magdalena Kubasiewicz

Telenowela z wampirami w tle
— Miłosz Cybowski

Cierpienia młodego łowcy demonów (i czytelnika też)
— Anna Kańtoch

Tegoż autora

Przygody z literaturą
— Miłosz Cybowski

Dylematy samoświadomości
— Miłosz Cybowski

Tysiąc lat później
— Miłosz Cybowski

Europa da się lubić
— Miłosz Cybowski

Zimnowojenne kompleksy i wojskowa utopia
— Miłosz Cybowski

Powrót na „Discovery”
— Miłosz Cybowski

Odyseja kosmiczna 2001: Pisarz i Reżyser
— Miłosz Cybowski

Mniej, ale więcej
— Miłosz Cybowski

Jak drzewiej o erpegach rozprawiano
— Miłosz Cybowski

Wojenna matematyka
— Miłosz Cybowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.