Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Cassandra Clare
‹Miasto kości›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto kości
Tytuł oryginalnyCity of Bones
Data wydania17 czerwca 2009
Autor
PrzekładAnna Reszka
Wydawca MAG
CyklDary Anioła
ISBN978-83-7480-130-0
Format510s. 135×200mm
Cena35,—
Gatunekfantastyka
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Telenowela z wampirami w tle
[Cassandra Clare „Miasto kości” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Miasto kości” Cassandry Clare do złudzenia przypomina kiepską, brazylijską telenowelę. Bohaterowie bez przerwy toczą puste dyskusje, dowiadując się co jakiś czas o zaskakujących związkach, jakie ich ze sobą łączą (wraz z nieśmiertelnym, gwiezdnowojennym „Luke, I’m your father”). Tło opowieści, Nowy Jork pełen wampirów, wilkołaków, magów i demonów, tylko w niewielkim stopniu ratuje całą książkę.

Miłosz Cybowski

Telenowela z wampirami w tle
[Cassandra Clare „Miasto kości” - recenzja]

„Miasto kości” Cassandry Clare do złudzenia przypomina kiepską, brazylijską telenowelę. Bohaterowie bez przerwy toczą puste dyskusje, dowiadując się co jakiś czas o zaskakujących związkach, jakie ich ze sobą łączą (wraz z nieśmiertelnym, gwiezdnowojennym „Luke, I’m your father”). Tło opowieści, Nowy Jork pełen wampirów, wilkołaków, magów i demonów, tylko w niewielkim stopniu ratuje całą książkę.

Cassandra Clare
‹Miasto kości›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułMiasto kości
Tytuł oryginalnyCity of Bones
Data wydania17 czerwca 2009
Autor
PrzekładAnna Reszka
Wydawca MAG
CyklDary Anioła
ISBN978-83-7480-130-0
Format510s. 135×200mm
Cena35,—
Gatunekfantastyka
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Główna bohaterka, Clary Frey, jest zwykłą nastolatką wiodącą spokojne, nowojorskie życie. Wszystko to ulega drastycznej zmianie pewnego pięknego wieczoru, gdy Clary staje się świadkiem zabicia przez Nocnych Łowców demona na jednej z dyskotek. Niedługo później w tajemniczych okolicznościach znika jej matka, a sama bohaterka zostaje zaatakowana przez innego demona i zupełnym przypadkiem go pokonuje (sic!). Później trafia do Instytutu, siedziby Nocnych Łowców, gdzie wbrew wszystkim możliwym zasadom poznaje instytucję samych Łowców oraz ich największe sekrety. I nikt nie wydaje się za bardzo zainteresowany, że przecież jest zwykłym „mugolem”, któremu takich tajemnic nie powinno się zdradzać.
Fabuła sama w sobie jest wyjątkowo miałka. Bohaterowie albo toczą ze sobą długie, zwykle bezcelowe, dyskusje przeplatane ciętymi (w zamierzeniach autorki) one-linerami, albo walczą z potworami lub zwiedzają miasto. Warto dodać, że nawet w obliczu przeważających sił wroga nie tracą oni rezonu – mając za przeciwnika grupę kilkudziesięciu wampirów nadal traktują wszystko niczym dobrą zabawę rodem z gier video czy filmów akcji. Oczywiście raz po raz odkrywają jakieś sekrety związane z ich arcywrogiem, który za cel postawił sobie wymordowanie wszystkich istot nadnaturalnych. Bohaterowie występują więc jako jedyni obrońcy porządku w całym mieście.
Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie powtarzający się raz za razem brak konsekwencji. Nocni Łowcy, niczym Harry Potter i jego znajomi, posługują się magicznymi różdżkami w celu rysowania specjalnych run nadających im specjalne moce. Nie wolno im jednak robić tego na zwykłych ludziach. O ile za pierwszym razem dostają burę od swojego mentora za wyleczenie Clary przy pomocy swoich różdżek, o tyle później bez większych przeszkód robią to samo na innym „mugolu” i wszystko wydaje się najzupełniej na swoim miejscu. Co więcej, kiedy chcą coś załatwić wśród istot nadnaturalnych, wystarczy im rzucić słowo-klucz „Milczący Bracia”, by wszyscy nagle dostawali niemal palpitacji serca i zgadzali się na bezinteresowną pomoc. Zaskakuje tylko to, że nie wykorzystują tego rozwiązania w każdej sytuacji, w której się znaleźli – fabuła by na tym i tak nie straciła, a przynajmniej uniknęlibyśmy niepotrzebnych dłużyzn.
Powieść do pewnego stopnia ratuje tło oraz bohaterowie trzecioplanowi, którym autorka z jakiegoś powodu nadała o wiele więcej interesujących cech niż grupie głównych protagonistów. Brooklyński mag organizujący imprezy dla wampirów i odmieńców w swoim domu, dobry wujek Hodge skrywający kilka tajemnic na temat swojej przeszłości czy Luke, znajomy Clary, okazujący się być kimś więcej niż zwykłym sprzedawcą książek są postaciami z krwi i kości. Dla odmiany główny zły powieści został przedstawiony jako nawiedzony, kłamliwy fanatyk, którego plan nie ma najmniejszych szans powodzenia.
Niestety, nie wystarczy zrobić z głównych bohaterów wielkich wojowników walczących ze złem na ulicach Nowego Jorku, by stworzyć wciągającą powieść. Nie wystarczy też wykorzystanie wampirów, wilkołaków, demonów i innych istot do ubarwienia całej historii. Ale nawet cała ta nadnaturalna otoczka nie sprawia, że „Miasto kości” jest czymś więcej niż słabej jakości historyjką o nastolatkach.
koniec
2 września 2010

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

PRL w kryminale: Biały Kapitan ze Śródmieścia
Sebastian Chosiński

19 IV 2024

Oficer MO Szczęsny, co sugeruje już zresztą samo nazwisko, to prawdziwe dziecko szczęścia. Po śledztwie opisanym w swej debiutanckiej „powieści milicyjnej” Anna Kłodzińska postanowiła uhonorować go awansem na kapitana i przenosinami do Komendy Miejskiej. Tym samym powinien się też zmienić format prowadzonych przez niego spraw. I rzeczywiście! W „Złotej bransolecie” na jego drodze staje wyjątkowo podstępny bandyta.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Esensja czyta: Wrzesień 2013
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Alicja Kuciel, Paweł Micnas, Beatrycze Nowicka

Cierpienia młodego łowcy demonów (i czytelnika też)
— Anna Kańtoch

Tegoż twórcy

Intryga i miłosny wielokąt
— Magdalena Kubasiewicz

Co za dużo, to niezdrowo
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Wrzesień 2013
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Alicja Kuciel, Paweł Micnas, Beatrycze Nowicka

Clary i Jace w czasach królowej Wiktorii
— Magdalena Kubasiewicz

Bojowe nastolatki, czyli bez wampirów ani rusz
— Miłosz Cybowski

Esensja czyta: Styczeń 2010
— Anna Kańtoch, Paweł Laudański, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Mieszko B. Wandowicz, Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Przygody z literaturą
— Miłosz Cybowski

Dylematy samoświadomości
— Miłosz Cybowski

Tysiąc lat później
— Miłosz Cybowski

Europa da się lubić
— Miłosz Cybowski

Zimnowojenne kompleksy i wojskowa utopia
— Miłosz Cybowski

Powrót na „Discovery”
— Miłosz Cybowski

Odyseja kosmiczna 2001: Pisarz i Reżyser
— Miłosz Cybowski

Mniej, ale więcej
— Miłosz Cybowski

Jak drzewiej o erpegach rozprawiano
— Miłosz Cybowski

Wojenna matematyka
— Miłosz Cybowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.