Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Terry Pratchett
‹Na glinianych nogach›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNa glinianych nogach
Tytuł oryginalnyFeet of Clay
Data wydania21 maja 2004
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklŚwiat Dysku
ISBN83-7337-719-0
Format304s. 142×202mm
Cena29,90
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Vimes, Marchewa i spółka
[Terry Pratchett „Na glinianych nogach” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Na glinianych nogach”, trzecia część przygód bohaterskich strażników miasta Ankh-Morpork, potwierdza moje przekonanie, że historie dotyczące Vimesa, Marchewy i Patrycjusza są tym, co Pratchettowi wychodzi doskonale. Stanowią bowiem perfekcyjne połączenie ogromnej dawki discworldowego humoru z mądrymi, przekonującymi i nienachalnymi aluzjami do naszej rzeczywistości.

Maciej Popis

Vimes, Marchewa i spółka
[Terry Pratchett „Na glinianych nogach” - recenzja]

„Na glinianych nogach”, trzecia część przygód bohaterskich strażników miasta Ankh-Morpork, potwierdza moje przekonanie, że historie dotyczące Vimesa, Marchewy i Patrycjusza są tym, co Pratchettowi wychodzi doskonale. Stanowią bowiem perfekcyjne połączenie ogromnej dawki discworldowego humoru z mądrymi, przekonującymi i nienachalnymi aluzjami do naszej rzeczywistości.

Terry Pratchett
‹Na glinianych nogach›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNa glinianych nogach
Tytuł oryginalnyFeet of Clay
Data wydania21 maja 2004
Autor
PrzekładPiotr W. Cholewa
Wydawca Prószyński i S-ka
CyklŚwiat Dysku
ISBN83-7337-719-0
Format304s. 142×202mm
Cena29,90
Gatunekfantastyka
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Terry Pratchett to obecnie drugi najlepiej zarabiający pisarz Wielkiej Brytanii (wyprzedza go jedynie Joanne K. Rowling). Sławę i pieniądze przyniosła mu seria o Świecie Dysku. Na wyspach brytyjskich liczba wydanych tomów dotyczących Discworldu wyniesie w tym roku trzydzieści. Nasz kraj, dzięki świetnej pracy tłumacza Piotra W. Cholewy, konsekwentnie nadrabia zaległości i jesteśmy w tyle za Anglikami już tylko jakieś dziesięć pozycji. Recenzowane „Na glinianych nogach” jest tomem dziewiętnastym*) i zarazem trzecim w podcyklu o straży miejskiej miasta Ankh-Morpork.
Vimes, Marchewa i spółka mają do rozwiązania kolejną kryminalną zagadkę: dlaczego giną spokojni i nikomu nieprzeszkadzający staruszkowie. Wprawdzie morderstwa w Ankh-Morpork nie są niczym niezwykłym, niemniej te sprawiają wrażenie solidnie przygotowanych i rzetelnie (czyli śmiertelnie) wykonanych. Nic nie wskazuje, by zrobili to członkowie Gildii Skrytobójców, gdyż ci więcej uwagi poświęcają próbom wysłania kapitana Vimesa na tamten świat. Dodatkowo całe miasto elektryzuje plotka, mówiąca, że Patrycjusz został otruty i jest umierający. Jakby tego mało, golemy zaczynają się bardzo dziwnie zachowywać, a kapralem Nobbym ni stąd, ni zowąd interesuje się arystokracja.
Jak widać po powyższym, bardzo ogólnym zarysie fabularnym, dziać się będzie sporo. Wesoło i zabawnie oczywiście też jest, pod tym względem na Terry’ego Pratchetta zawsze można liczyć. I tak jak w wielu innych częściach przedstawiających Świat Dysku, tak i tutaj pod płaszczem humorystycznym autor stara się ukazać współczesne i jak najbardziej rzeczywiste problemy naszego świata.
Tradycyjnie już w częściach o straży przedstawiana jest wielka aglomeracja, jaką jest Ankh-Morpork. Pomimo tego, że stanowi ona jeden wielki tygiel rasowy i społeczny, zdaje się niezmiennie funkcjonować perfekcyjnie. Postawa mieszkańców i samych strażników wobec prawa oraz metody sprawowania władzy w mieście są wciąż fascynującym problemem, poruszanym z przymrużeniem oka. Świetne jest to, że Pratchett wciąż, nawet w tych pozornie wyeksploatowanych tematach, potrafi zaskoczyć i np. ukazać Patrycjusza jako jeszcze bardziej chytrego niż dotychczas, jednocześnie nie powodując utraty sympatii czytelników do tej postaci. Rozrastająca się i zyskująca sławę straż miejska jest pretekstem do pokazania problemów z równouprawnieniem płci i akceptacją odmienności (jakimś cudem do straży chcą wstępować wszystkie stwory prócz ludzi). Natomiast, po raz pierwszy pojawiające się w Świecie Dysku, golemy mają problemy z odnalezieniem własnej tożsamości i odkrywaniem wolności.
Sądzę, że to właśnie takie podteksty, a nie tylko tryskający wszędzie humor czynią z powieści Pratchetta coś wyjątkowego. Chyba nie ma nic przyjemniejszego niż poprzez dobrą zabawę poznawać nasz świat, w takiej właśnie aluzyjnej formie.
Absurd, aluzje, ironie, mówiące wszystko niedopowiedzenia, personifikacje, wreszcie zwykłe humorystyczne sytuacje występują oczywiście bardzo obficie. Powodów do śmiechu więc z pewnością nie zabraknie. Można rzec, że Pratchett, pisząc tę część był w doskonałej formie, gdyż także konstrukcja świata i klimatu przychodzi mu z łatwością. Jednakże przyczepię się (tak troszkę nachalnie) do wyjątkowo dużej liczby wątków w powieści. Kilkoro równorzędnych bohaterów, co najmniej tyleż samo zarysowujących się osi fabularnych. I owszem, jest to w pewnym sensie standard w całym cyklu. Lecz tutaj odniosłem wrażenie, że większe skupienie się i skoncentrowanie na mniejszej liczbie postaci, wątków, i w zamian lepsze ich opisanie, dostarczyłoby jeszcze więcej radości z czytania. Ale podkreślam, że to takie moje malkontenckie czepianie się.
Podsumowując, chciałbym zwrócić uwagę na jeszcze jedną rzecz. Otóż pomimo tego, że każdą książkę z serii Świata Dysku można czytać samodzielnie, to jednakże w przypadku „Na glinianych nogach” wiele się traci, nie przeczytawszy wpierw poprzednich części o dzielnych strażnikach miejskich miasta Ankh-Morpork: „Straż! Straż!” oraz „Zbrojnych”. Historia tu opisana jest bowiem jakby dalszym ciągiem przygód wcześniej poznanych już bohaterów.
Zdecydowanie książkę polecam, choć świadomy jestem, że fani Pratchetta „Na glinianych nogach” dawno już przeczytali. Nowym natomiast przed lekturą tej części polecam poprzednie dotyczące Vimesa i Marchewy, które są równie interesujące.
A na koniec pozwolę sobie na odrobinę melancholijnego zamyślenia, dowodząc, że nieobca jest Pratchettowi głębsza refleksja nad ogólnym stanem ludzkości. Oto, co rzekł był Marchewa: „Największy kłopot polega na tym, że każdy by chciał, by ktoś inny odczytał za niego jego własne myśli i potem sprawił, żeby świat zaczął działać jak należy.” No właśnie, ja też bym chciał…
koniec
1 czerwca 2005
*) Wszystkie wyliczenia tomów podaję uwzględniając tylko te będące właściwymi częściami serii, czyli nie wliczam tutaj „Nauk Świata Dysku” oraz „Opowieści ze Świata Dysku”, takich jak „Zadziwiający Maurycy…” czy „Wolni Ciutludzie”.

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Inne recenzje

Przeczytaj to jeszcze raz: Oni żyją?
— Agnieszka Szady

Tegoż twórcy

Słowiańskie elfy rzeczne
— Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Maj 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz

Esensja czyta: Lipiec 2016
— Miłosz Cybowski, Anna Kańtoch, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Anna Nieznaj, Beatrycze Nowicka, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Pożegnanie ze Światem Dysku
— Magdalena Kubasiewicz

Esensja czyta: Wrzesień 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Jarosław Loretz, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Maj 2015
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Wrzesień 2014
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek

Śmierć Świata Dysku?
— Magdalena Kubasiewicz

Magia odchodzi
— Agnieszka Szady

Esensja czyta: Kwiecień 2014
— Miłosz Cybowski, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka Szady

Tegoż autora

Nie ma zmartwienia
— Maciej Popis

A zatem jesteś Śmiercią…
— Maciej Popis

Afera gruntowa
— Jakub Gałka, Maciej Popis

Trupi posmak pocałunku
— Maciej Popis

Dziewiętnastowieczna rewolucja komputerowa
— Maciej Popis

Kulturalne odśnieżanie
— Maciej Popis

Do 99 razy sztuka
— Maciej Popis

Panaceum na Rzeczpospolitą
— Maciej Popis

Zabawa w policjanta i mordercę
— Maciej Popis

Głębie i tajemnice
— Maciej Popis

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.