Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 4 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

David Ball
‹Ogniem i żelazem›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOgniem i żelazem
Tytuł oryginalnyIronfire
Data wydania27 marca 2007
Autor
PrzekładMarek Michowski, Martyna Plisenko, Joanna Szczepańska
Wydawca Zysk i S-ka
ISBN978-83-7506-048-5
Format660s. 155×235mm
Cena35,—
Gatunekhistoryczna
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Nie matura, lecz chęć szczera zrobi z ciebie janczara
[David Ball „Ogniem i żelazem” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Podobieństwa między „Ogniem i żelazem” a powieściami Sienkiewicza nie kończą się jedynie na tytułach. David Ball w powieści o osmańskim podboju Malty eksploatuje dobrze już przewałkowane wątki miłosnych perypetii bohaterów na tle wydarzeń historycznych.

Michał Foerster

Nie matura, lecz chęć szczera zrobi z ciebie janczara
[David Ball „Ogniem i żelazem” - recenzja]

Podobieństwa między „Ogniem i żelazem” a powieściami Sienkiewicza nie kończą się jedynie na tytułach. David Ball w powieści o osmańskim podboju Malty eksploatuje dobrze już przewałkowane wątki miłosnych perypetii bohaterów na tle wydarzeń historycznych.

David Ball
‹Ogniem i żelazem›

EKSTRAKT:40%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOgniem i żelazem
Tytuł oryginalnyIronfire
Data wydania27 marca 2007
Autor
PrzekładMarek Michowski, Martyna Plisenko, Joanna Szczepańska
Wydawca Zysk i S-ka
ISBN978-83-7506-048-5
Format660s. 155×235mm
Cena35,—
Gatunekhistoryczna
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Chyba najbardziej męczące w powieściach Sienkiewicza są te wszystkie sercowe tarapaty, w które wpadają młodzi bohaterowie – Krzyżacy więżą Danusię, Ligia zostaje porwana przez Rzymian, Skrzetuski nie może wyrwać Bohuna z rąk Heleny… Już jako dziecko zastanawiałem się, dlaczego Staś nie zostawił po prostu Nel na jakieś pustynnej wydmie, tylko tłukł się z marudą przez pół Afryki. Nie wiem, czy autor „Ogniem i żelazem” czytał Sienkiewicza, ale pomysł na akcję miał bardzo podobny: nieszczęśliwa (przynajmniej do obowiązkowego happy endu) miłość głównych postaci, wielka historia, mężni wodzowie i niezbyt wyszukane spiski szwarccharakterów.
Historia w książce Balla to konflikt między Imperium Osmanów a chrześcijańskim Zachodem o Maltę. Jak podają podręczniki, 18 maja 1565 roku licząca około 40 tys. ludzi armia turecka rozpoczęła atak na wyspę, znajdującą się podówczas pod władzą Zakonu Joannitów. Oblężenie trwało około czterech miesięcy i zakończyło się kompletnym fiaskiem; odparci Turcy musieli opuścić Maltę z pustymi rękoma. Ale – jak się okazuje – nawet militarną klapę można przerobić na powieść.
Akcja książki toczy się wokół dwójki bohaterów, dzieci wieśniaków z Malty – Nica i Marii Borgów. Chłopaka porywają algierscy korsarze i sprzedają bogatemu kupcowi na kochanka. Dziewczyna natomiast zostaje na wyspie, ale w jej otoczeniu szybko pojawia się lubieżny ksiądz… Co tu wiele gadać, na biedne dzieci od samego początku czyhają sami zboczeńcy: „Chwycił Nica za genitalia. Chłopiec cofnął się. Handlarz ścisnął mocno, by go powstrzymać. Nico stracił dech i zamarł, gdy jego pączkująca męskość była oceniana”. Zresztą temat genitaliów – jeśli można tak powiedzieć – wysuwa się na czoło książki Bella. Na sześciuset pięćdziesięciu stronach męskie narządy płciowe pojawiają się jakieś dwadzieścia razy, co jak na powieść historyczną jest całkiem niezłym osiągnięciem.
Jednak dużo ciekawsze są zdolności wizjonerskie niejakiego Dariusza, „nadwornego dziejopisa Lwa Wschodu i Zachodu, sułtana Ahmeda”. W powieści Balla zwykła akcja przetykana jest fragmentami kronik wspomnianego Dariusza. Zdolny kronikarz już w pierwszym rozdziale popisuje się jasnowidztwem: „W czasach przedhistorycznych, na długo przed epoką brązu, wyspy zamieszkiwali starożytni”. Dodam, że kronika pisana była w 1610 roku, a Christian Thomsen opracował system trzech epok na początku XIX wieku. Podobny przypadek przytrafia się Dariuszowi, kiedy pisze, że tureckie klany przemierzały „stepy Eurazji na szybkich, wytrzymałych konikach”. Zawsze myślałem, że termin Eurazja został wymyślony dwieście lat później przez geografów chcących podkreślić związki Europy i Azji – a tu taka niespodzianka. A już zupełnie rozbrajający jest fragment, w którym Dariusz opisuje powstanie Imperium Otomanów: „Ten stan umysłu wytrysnął z lędźwi Ertogrula”. Podobno faceci kierują się przyrodzeniem, ale żeby aż tak?
Niestety, lapsusy historyczne i stylistyczne nie są jedynymi błędami Balla, a akcja momentami w ogóle nie trzyma się kupy. Oto Nico w niewoli poznaje swojego rodaka, szkutnika Leonardusa. Mężczyzna jest wykorzystywany przez Turków – konstruuje dla nich statki. Kiedy Leonardus dowiaduje się, że mały Nico słynie z fenomenalnej pamięci, wpada w szał: „Ty śmierdzący łajdaku […] ty mnie szpiegujesz!”. Następnie wygarnia chłopcu, że Turcy torturami zmuszą go, aby dokładnie opowiedział, jakie techniki stosuje szkutnik. Rzeczywiście, diabelska sztuczka – jakby stokroć łatwiej nie było przesłuchać samego Leonardusa, zwłaszcza że ten dla Otomanów pracuje od kilkunastu lat.
Męczący dla czytelnika może okazać się także główny temat „Ogniem i żelazem” – perypetie miłosne rodzeństwa Nica i Marii, i ich ukochanych. Dodam, że są one mniej więcej na poziomie słabej komedii qui pro quo. Na przykład, wzgardzona kochanka robi wszystko, aby Maria i jej luby nie mogli być razem – nie waha się nawet wplątać w intrygę inkwizycji. Z kolei Nico żyje tylko nadzieją pomsty na chrześcijańskim żeglarzu, który zatopił statek z jego ukochaną – do momentu, kiedy okaże się, że… No właśnie, łatwo domyślić się, co naprawdę stało się z dziewczyną bohatera. Niestety, Ball co rusz serwuje czytelnikowi pomysły w stylu łzawego romansu.
„Ogniem i żelazem” nie jest złą książką, autorowi zdarzają się ciekawe wątki, jak choćby wewnętrzna przemiana Nica, który z chrześcijańskiego chłopca staje się wychowankiem janczarów, przechodzi na islam i w końcu… nie jest w stanie stwierdzić, kim jest naprawdę. Interesująca jest także historia przymusowo konwertowanych na chrześcijaństwo Żydów z Malty i ich próby zachowania przynajmniej części dawnych zwyczajów religijnych. Niestety, wszystko to tonie w nudnej fabule skupionej wokół rozterek miłosnych bohaterów. Nie wiem, po co to wszystko – wydawałoby się, że Walter Scott i Henryk Sienkiewicz wyczerpali już wszystkie możliwości.
koniec
17 stycznia 2008

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Nie bądź jak kura w Wołominie!
Sebastian Chosiński

3 V 2024

Szczęsny to ma klawe życie! Nie nudzi się nawet jednego dnia, ponieważ w peerelowskiej Warszawie zbrodnie popełniane są bez opamiętania. A że jest inteligentny i zawsze dopina swego, wzbudza podziw współpracowników i przełożonych. Miewa też magnetyczny wpływ na kobiety, chociaż nie pozwala sobie zamącać umysłu ich urodą. Dlatego też udaje mu się w końcu rozwikłać w „Dwóch włosach blond” wielce skomplikowaną intrygę kryminalną.

więcej »

Przerwane beztroskie dzieciństwo
Marcin Mroziuk

2 V 2024

Z jednej strony „Sprzedawca marzeń” to po prostu wciągająca powieść przygodowa, z drugiej zaś strony książka Katarzyny Ryrych przybliża młodym czytelnikom gęstniejącą atmosferę przed wybuchem II wojny światowej i cierpienia ludności cywilnej na jej początku.

więcej »

Krótko o książkach: Komu mogłoby zależeć?
Joanna Kapica-Curzytek

2 V 2024

W „PS. Dzięki za zbrodnie” jest bardzo dużo tropów prowadzących w stronę klasycznej powieści detektywistycznej. Znajdziemy tu wszystko, co najlepsze w gatunku cozy crime.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.