Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 17 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Andrzej Wajda. Szkicownik w Krakowie

Manggha
Andrzej Wajda. Szkicownik | 08.03.2016 – 31.08.2016 | Współpraca: Bogdana Pilichowska, Mateusz Matysiak (Archiwum Andrzeja Wajdy – Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha) | Teksty towarzyszące wystawie: Bogna Dziechciaruk-Maj | Scenariusz i aranżacja plastyczna: Anna Król

Manggha

Andrzej Wajda. Szkicownik w Krakowie

Andrzej Wajda. Szkicownik | 08.03.2016 – 31.08.2016 | Współpraca: Bogdana Pilichowska, Mateusz Matysiak (Archiwum Andrzeja Wajdy – Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha) | Teksty towarzyszące wystawie: Bogna Dziechciaruk-Maj | Scenariusz i aranżacja plastyczna: Anna Król
Na pytanie dlaczego rysuje? Andrzej Wajda odpowiada:
Z dwóch powodów. Po pierwsze dlatego, że to, co narysowałem jest moją własnością. Zostaje mi w pamięci. Rysując uświadamiam sobie równocześnie lepiej to, co porusza moją wyobraźnię. A w pracy filmowej czy teatralnej używam rysunku, bo jest szybszy jako środek porozumienia ze współpracownikami.
W swojej działalności artystycznej Andrzej Wajda nie rozstaje się ze szkicownikiem, przez całe życie tworząc niewielkie rysunkowe kompozycje, wykonywane piórem, kredkami lub flamastrami. Stanowią one ważny element metody twórczej Wajdy, są również sposobem zapisu rzeczywistości, zastępując w tej roli aparat fotograficzny. Przez wiele lat artysta zapełnia rysunkami kolejne notesy, opatruje je też osobistym komentarzem. Rysunki Andrzeja Wajdy funkcjonują również jako osobne kartki wyrwane z notesu (często kratkowane z charakterystyczną perforacją papieru). Zróżnicowana tematycznie i powstająca przez wiele lat twórczość rysunkowa Wajdy jest łatwo rozpoznawalna. Cechuje ją skrótowość ujęcia tematu i szkicowość formy, kompozycja filmowego kadru, typowa dla artysty nerwowa kreska, która decyduje o swoistej ekspresji tych prac.
W zbiorach Muzeum Manggha znajdują się wczesne prace artysty z lat czterdziestych i pięćdziesiątych, notatki i poszukiwania artystyczne, pomysły i próby malarskie, dowody fascynacji rozwijającą się na Zachodzie sztuką współczesną, której echa docierały wówczas do Polski. W tym wyjątkowo różnorodnym pod względem tematu, formy i technik artystycznych zbiorze na szczególną uwagę zasługują niewielkie akwarele – abstrakcje o subtelnej kolorystyce i poetyckim klimacie, ujawniające niezwykłe bogactwo wyobraźni młodego malarza i przyszłego reżysera.
Wśród studiów rysunkowych Andrzeja Wajdy wyróżniają się szkice związane z teatrem i filmem. Nie jest to jednak typowy storyboard, który w wypadku wielu reżyserów ma praktyczne zastosowanie przy pracy nad filmem. Nie są to również projekty scenografii ani kostiumów do konkretnego spektaklu. Rysunek Wajdy reżysera to narzędzie, które pomaga mu w konkretyzacji idei spektaklu lub filmu, jest zapisem wizji artysty, jej stopniowego rozwoju. W tej grupie mieszczą się też rysunki do niezrealizowanych spektakli teatralnych.
Interesujący zbiór stanowią portrety osób bliskich Wajdzie (aktorów, reżyserów, pisarzy, znanych osobistości). Są wśród nich również zanotowane przez artystę dostrzeżone w przelocie anonimowe twarze, które zwróciły jego uwagę. Rysowane przez Andrzeja Wajdę portrety cechuje szkicowość ujęcia, a charakterystyka postaci nie zawsze skupia się na rysach twarzy – często jest to typowy gest lub poza osoby portretowanej. Efekt skrótowości potęguje też technika autora: „czysty” rysunek piórem, niekiedy uzupełniony kolorową kredką lub flamastrem.
Znaczącą grupę rysunków stanowią szkice z podróży, w tym interesujący zespół rysunków z Japonii. Są to pospiesznie wykonane notatki z natury, próby uchwycenia ulotnego obrazu rzeczywistości. Artysta utrwala wszystko, co wydaje mu się interesujące: pejzaże, architekturę, ludzi, sceny z japońskiego teatru. W tych rysunkach Wajda w pełni świadomie stosuje kompozycję wziętą z japońskiego drzeworytu ukiyo-e, na przykład ucięty kadr z fragmentem drzewa na pierwszym planie.
Wystawa Andrzej Wajda. Szkicownik dedykowana Artyście w 90. urodziny ukazuje intymną część jego twórczości. Większość przedstawionych na wystawie dzieł nie była nigdy dotąd prezentowana publicznie.
Prace prezentowane na wystawie pochodzą z kolekcji Muzeum Manggha, Archiwum Andrzeja Wajdy przy Muzeum Manggha oraz Muzeum Sztuki w Łodzi i Muzeum Narodowego Teatru Starego w Krakowie.
koniec
15 marca 2016
Centrum Sztuki i Techniki Japońskiej „Manggha”
Kraków ul. Konopnickiej 26
tel. 122672703

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Od: 2016-03-08
Do: 2016-08-31
Manggha, Kraków, Konopnickej 26

Najnowsze

Renkas w Chorzowie
Galeria MM

29 IV 2024

Kaja Renkas – grafika / 20-lecie pracy twórczej
6 maja 2024, 18:00 – 24 maja 2024, 18:00

więcej »

Sytuacja jest doskonała we Wrocławiu
Galeria Entropia

28 IV 2024

Olaf Brzeski
SYTUACJA JEST DOSKONAŁA
19.04–10.05.2024
kurator: Marcin Mierzicki

więcej »

Promocja: Dostawca wody do firm - transport Gratis na terenie Polski

27 IV 2024

Rzetelny, terminowy dostawca wody do firm to oczekiwanie wielu firm oraz organizacji. Jeśli stoisz przed wyborem dostawcy wody mineralnej butelkowanej do firmy i Twoim celem jest zapewnienie pracownikom i klientom świeżej i zdrowej wody, jesteś we właściwym miejscu!

więcej »

Polecamy

Zobacz też

Tegoż autora

Manggha
— Modernizm udomowiony w Krakowie

Manggha
— Japońska układanka w Krakowie

Manggha
— Przejrzystość w Krakowie

Manggha
— Sploty ducha, wzory codzienności w Krakowie

Manggha
— Kaligrafia japońska w Krakowie

Manggha
— Turboprorok w Krakowie

Manggha
— Taniec duszy w Krakowie

Manggha
— Obrazy patrzące w Krakowie

Manggha
— Szkoda wyrzucić w Krakowie

Manggha
— Kachō – ga w Krakowie

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.