Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Paul Auster
‹Niewidzialne›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNiewidzialne
Tytuł oryginalnyInvisible
Data wydania21 września 2010
Autor
PrzekładJerzy Kozłowski
Wydawca Rebis
ISBN978-83-7510-536-0
Format248s. 150×225mm; oprawa twarda, obwoluta
Cena35,90
Gatunekkryminał / sensacja / thriller, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Co jest prawdą, czyli literacka gra
[Paul Auster „Niewidzialne” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Pierwsza połowa „Niewidzialnego” Paula Austera wprowadziła mnie w stan lekkiej konsternacji – dokąd właściwie autor zmierza? Wkrótce okazało się, że sama opowieść nie jest w gruncie rzeczy istotna – ważne jest natomiast w co właściwie uwierzymy.

Konrad Wągrowski

Co jest prawdą, czyli literacka gra
[Paul Auster „Niewidzialne” - recenzja]

Pierwsza połowa „Niewidzialnego” Paula Austera wprowadziła mnie w stan lekkiej konsternacji – dokąd właściwie autor zmierza? Wkrótce okazało się, że sama opowieść nie jest w gruncie rzeczy istotna – ważne jest natomiast w co właściwie uwierzymy.

Paul Auster
‹Niewidzialne›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułNiewidzialne
Tytuł oryginalnyInvisible
Data wydania21 września 2010
Autor
PrzekładJerzy Kozłowski
Wydawca Rebis
ISBN978-83-7510-536-0
Format248s. 150×225mm; oprawa twarda, obwoluta
Cena35,90
Gatunekkryminał / sensacja / thriller, obyczajowa
WWW
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Jednym z głównych powodów, dla których przepadam za twórczością Paula Austera jest to, że mu wierzę. Auster ma wyjątkowy talent do tworzenia opowieści sprawiających wrażenie autentycznych historii. Czyni to przez liczne wtręty narratora wyglądających na odautorskie komentarze, z pozoru nieistotne szczegóły budujące wiarygodność opowieści, szczere wyznania o własnych emocjach i uczuciach, a jednocześnie skuteczne unikanie literackich klisz i przedstawianie historii, które naprawdę mogły się wydarzyć. Przyłapywałem się na tym, że myliłem narratora z autorem, i gdy w którejś książce jeden z bohaterów mówił, że jest żydem polskiego pochodzenia, szukałem takich korzeni u samego Austera. Ciekawym faktem jest, że twórca tak doskonale symulujący prawdę, niejednokrotnie bierze ją na warsztat, czyniąc głównym tematem swojej twórczości. Tak było na przykład w „Nocy wyroczni”, tak jest teraz w „Niewidzialnym”.
Jednakowoż przekaz tych obydwu dzieł jest całkiem odmienny. W „Nocy wyroczni” literatura była drogą do poznania faktów. Pisarz, tworząc fikcyjną fabułę powieści, dochodził do prawdy na temat własnego małżeństwa. „Niewidzialne”, najnowsza wydana w Polsce powieść Austera, mówi nam natomiast, że pełne poznanie nie jest możliwe.
Fabuła powieści nie jest specjalnie skomplikowana i dość długo trudno zorientować się, dokąd właściwie zmierza autor. Walker, młody student, spotyka na pewnym przyjęciu w roku 1967 tajemniczego filantropa nazwiskiem Born. Człowiek ten, porozmawiawszy z chłopakiem o literaturze, składa mu zaskakującą propozycję. Ma dużo pieniędzy, chciałby je dać Walkerowi na stworzenie dobrego czasopisma literackiego. Student jest nieco zaskoczony, lecz oferta jest bardzo kusząca, więc wstępnie wyraża zgodę. Born wyjeżdża na jakiś czas, a w międzyczasie Walker przeżywa gorący romans z przyjaciółką filantropa, piękną Francuzką Margot. Po powrocie tajemniczego dobroczyńcy prawda wychodzi na jaw, ale Born nie ma – przynajmniej oficjalnie – pretensji, bo i tak miał zakończyć ten związek. Podczas nocnego spaceru po Nowym Jorku obaj mężczyźni zostają napadnięciu przez czarnoskórego złodziejaszka. Born z zimną krwią zabija chłopaka sprężynowym nożem. Walker, po wyjściu z szoku, zgłasza się na policję, ale Borna nie ma już w USA. Czy był naprawdę tym, za kogo się podawał?
Wkrótce okazuje się, że całą tę historię przeczytaliśmy w rękopisie, który w 2008 roku umierający Walker przesłał swemu przyjacielowi. To nie koniec opowieści. Walker dalej opowiada o swym szokującym kazirodczym romansie z siostrą, a potem o studiach w Paryżu i nowym spotkaniu z Bornem. Historia nie ma finału, Walker umiera. Jego przyjaciel – właściwy narrator tej opowieści – zaczyna szukać informacji, które potwierdzą opowieści Walkera lub im zaprzeczą. Nie wszyscy żyjący znajomi chcą zweryfikować jego rewelacje, choć zadziwiająco dużo faktów wydaje się zgadzać.
Co z tego jest prawdą? „Niewidzialne” to jedna opowieść wewnątrz drugiej. Czytamy główną historię, czytamy rewelacje Walkera, poznajemy wersję Borna, wersję siostry Walkera, wersję znajomej z Paryża… Auster wydaje się testować czytelnika – sprawdza, w które elementy jesteśmy w stanie uwierzyć, które natomiast wydają się zbyt nieprawdopodobne. Czy to możliwe, aby obcy człowiek zaoferował nieopierzonemu studentowi niemałe pieniądze na niepewne przedsięwzięcie? Czy ten człowiek jest tym, za kogo się podaje, a może ma coś wspólnego ze służbami specjalnymi? Czyja wersja wydarzeń nowojorskiej nocy jest prawdziwa? Czy ekshibicjonistyczne wyznania Walkera na temat seksu z własną siostrą są prawdą, czy perwersyjną erotyczną fantazją? Na żadne z tych pytań nie znajdziemy odpowiedzi, ale odruchowo sami zbudujemy sobie taką wersję tej historii, jaką uznamy za prawdziwą. Czy o to chodziło Austerowi – o test na czytelnikach, które literackie fakty do nich bardziej przemawiają, a które mniej?
„Niewidzialne” to w sumie jedynie literacka gra, ale jakże wciągająca.
koniec
9 grudnia 2010

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Squatersi z Brooklynu
— Kamil Armacki

Przeczytaj to jeszcze raz: Pisząc dla pieniędzy
— Marcin Bukalski

Rozdarcie
— Konrad Wągrowski

Transcendencja niebieskiego zeszytu
— Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.