Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Isabel Allende
‹Portret w sepii›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPortret w sepii
Tytuł oryginalnyRetrato en sepia
Data wydania8 czerwca 2022
Autor
PrzekładMarta Jordan, Ewa Zaleska
Wydawca Marginesy
CyklDom duchów
ISBN978-83-67022-94-1
Format344s. 145×220mm
Cena44,90
Gatunekfantastyka, obyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup

Pomiędzy obowiązkiem a głosem serca
[Isabel Allende „Portret w sepii” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Portret w sepii” to wysokiej próby literatura, która pochłania i uwodzi, budząc także refleksję dotyczącą historii oraz realiów społecznych.

Joanna Kapica-Curzytek

Pomiędzy obowiązkiem a głosem serca
[Isabel Allende „Portret w sepii” - recenzja]

„Portret w sepii” to wysokiej próby literatura, która pochłania i uwodzi, budząc także refleksję dotyczącą historii oraz realiów społecznych.

Isabel Allende
‹Portret w sepii›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPortret w sepii
Tytuł oryginalnyRetrato en sepia
Data wydania8 czerwca 2022
Autor
PrzekładMarta Jordan, Ewa Zaleska
Wydawca Marginesy
CyklDom duchów
ISBN978-83-67022-94-1
Format344s. 145×220mm
Cena44,90
Gatunekfantastyka, obyczajowa
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj / Kup
Książka chilijskiej pisarki ukazała się w oryginale w 2000 roku. Jest częścią luźno powiązanej ze sobą trylogii, do której należy również najsłynniejszy bodaj utwór Isabel Allende, a zarazem jej literacki debiut: „Dom duchów” (w zeszłym roku wznowiło ten tytuł Wydawnictwo Marginesy) oraz „Córka fortuny”. Wszystkie utwory można czytać bez znajomości pozostałych, są one ze sobą połączone tylko niektórymi postaciami. „Portret w sepii” to ostatni tom cyklu, choć chronologicznie – jeśli wziąć pod uwagę fabułę - to środkowa część.
Narratorką i główną bohaterką powieści jest Aurora de Valle, wnuczka Elizy Sommers i Tao Chi′en′a, których losy poznaliśmy w „Córce fortuny”. Poznajemy jej dzieciństwo i młodość. W wieku dziewiętnastu lat Aurora wychodzi za mąż, ale dalsze jej losy potoczą się nietypowo jak na kobietę wtłoczoną w surowe patriarchalne reguły społeczne.
Nie jest to jednak przewidywalna, sztampowa historia kobiety skupionej na swoim prywatnym życiu. Widać tutaj mistrzowskie pióro Isabel Allende, która potrafiła zamienić zwierzenia swojej bohaterki w panoramiczny, epicki, szeroko zakrojony fresk. Mieszczą się tutaj losy innych członków jej rodziny, a głównym ich spoiwem jest bogata historia dziewiętnastowiecznego Chile. W długich akapitach, skomponowanych niemal „bez oddechu”, tworzone są sugestywne obrazy, rozgrywają się dramaty – wojenne i rodzinne. Wymusza to uważną, niespieszną lekturę, ale jednocześnie przynosi sporo czytelniczej satysfakcji, także za sprawą bardzo dobrego tłumaczenia Marty Jordan i Ewy Zaleskiej.
Autorka zazwyczaj nie pisze wprost o polityce, ale za sprawą historycznych wydarzeń, wokół których toczą się losy bohaterów, polityka jest w utworach Allende mocno obecna. Tak jest i w „Portrecie w sepii”, gdzie pokazana jest zwycięska dla Chile wojna z połączonymi siłami Peru i Boliwii. Nie ma tu jednak triumfalizmu i próby budowy narodowego mitu „wielkiej ojczyzny”, ale szereg gorzkich refleksji, kierujących także uwagę czytelnika także w stronę historii kraju sto lat później. W 1973 roku miał miejsce w Chile zamach stanu, w wyniku którego stracił życie demokratycznie wybrany prezydent Salvador Allende (pisarka była z nim spowinowacona). Te analogie są oczywiste dla chilijskich odbiorców, dla polskich – wydają się być może mniej wyraziste.
Obok polityki ważne są także dla autorki – obecne w każdym jej utworze - problemy dotyczące sytuacji kobiet. Nie inaczej jest w „Portrecie w sepii”, przynoszącym nam obraz patriarchalnego, XIX-wiecznego społeczeństwa Chile. Postrzegane przez ten pryzmat żeńskie postacie w powieści są bardzo ciekawie skonstruowane. Na pozór żadna z nich nie dyskutuje z surowymi regułami społecznymi. Gdy jednak przyjrzeć się im z bliska – każda z nich ma wywalczone jakieś swoje terytorium, własną cząstkę szczęścia, nawet jeśli jest to „tylko” czerpanie bezgranicznej przyjemności z miłości fizycznej (przypomnijmy, że tego kobietom odmawiano) albo możliwość zawodowej kariery. Bez wątpienia archetypem matriarchatu jest tutaj Paulina de Valle, babcia Aurory. Wykazuje się szczególnym talentem do biznesu, zbija fortunę na produkcji wina i serów, a jej mąż nie ma nic do powiedzenia.
Wchodzimy bez reszty w ten wykreowany literacki świat, zanurzamy się w wielowymiarowej, ciekawej opowieści - i dajemy się jej uwieść. Isabel Allende po mistrzowsku kreuje swoje postacie, rozdarte pomiędzy tym, co w ich kulturze i społeczeństwie jest obowiązkiem, a tym, co nazwalibyśmy głosem ich serca. Są naszkicowane przez autorkę jak gdyby od niechcenia, czasami zaledwie kilkoma „kreskami”, ale to wystarczy, aby przekazać całość psychologicznej prawdy o naturze człowieka. To między innymi z tego powodu „Portret w sepii” zaliczam do książek, które po przeczytaniu wywołują żal i smutek, że to już wszystko.
koniec
6 lipca 2022

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

PRL w kryminale: Człowiek z blizną i milicjant bez munduru
Sebastian Chosiński

26 IV 2024

Szczęsny szybko zaskarbił sobie sympatię czytelników, w efekcie rok po roku Anna Kłodzińska publikowała kolejne powieści, w których rozwiązywał on mniej lub bardziej skomplikowane dochodzenia. W „Srebrzystej śmierci” Białemu Kapitanowi dane jest prowadzić śledztwo w sprawie handlu… białym proszkiem.

więcej »

Studium utraty
Joanna Kapica-Curzytek

25 IV 2024

Powieść czeskiej pisarki „Lata ciszy” to psychologiczny osobisty dramat i zarazem przejmujący portret okresu komunizmu w Czechosłowacji.

więcej »

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
Joanna Kapica-Curzytek

21 IV 2024

„Pingwiny cesarskie” jest ciekawym zapisem realizowania naukowej pasji oraz refleksją na temat piękna i różnorodności życia na naszej planecie.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Od pandemii do pandemii
— Joanna Kapica-Curzytek

Zmieniać obyczaje
— Joanna Kapica-Curzytek

Droga do Kalifornii
— Joanna Kapica-Curzytek

Wszyscy jesteśmy migrantami
— Joanna Kapica-Curzytek

Komediodramatycznie…
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeśli nie harlequin, to co?
— Joanna Kapica-Curzytek

Nic, tylko siadać i czytać
— Joanna Kapica-Curzytek

Maya po przejściach
— Joanna Kapica-Curzytek

Tegoż autora

Studium utraty
— Joanna Kapica-Curzytek

Szereg niebezpieczeństw i nieprzewidywalnych zdarzeń
— Joanna Kapica-Curzytek

Superwizja
— Joanna Kapica-Curzytek

Destrukcyjne układy
— Joanna Kapica-Curzytek

Jeszcze jeden dzień bliżej naszego zwycięstwa
— Joanna Kapica-Curzytek

Wspierać rozwój
— Joanna Kapica-Curzytek

Jak w operze
— Joanna Kapica-Curzytek

Nie wierzyć w nieprawdę
— Joanna Kapica-Curzytek

Smuga cienia
— Joanna Kapica-Curzytek

Bieg codziennego, zwykłego życia
— Joanna Kapica-Curzytek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.