Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 1 lipca 2024
w Esensji w Esensjopedii

Aukcja sztuki dawnej

Agra-Art
17 października Dom Aukcyjny Agra-Art zaprasza na kolejną aukcję dzieł sztuki. Do tego dnia prace można podziwiać w ramach wystawy przedaukcyjnej w Galerii Agra-Art, w Warszawie, ul. Wilcza 55/63.

Agra-Art

Aukcja sztuki dawnej

17 października Dom Aukcyjny Agra-Art zaprasza na kolejną aukcję dzieł sztuki. Do tego dnia prace można podziwiać w ramach wystawy przedaukcyjnej w Galerii Agra-Art, w Warszawie, ul. Wilcza 55/63.
Za stroną internetową wystawy prezentujemy niektóre z wystawianych dzieł.
KWIATY, Jan Szancenbach, olej, płótno, 64cm×53cm
KWIATY, Jan Szancenbach, olej, płótno, 64cm×53cm
Jan Szancenbach (1928 – 1998) studiował w latach 1940-1942 w Kunstgewerbeschule (czyli ASP zdegradowanej przez okupanta do roli szkoły zawodowej) pod kierunkiem m.in. Stanisława Kamockiego, Józefa Mehoffera, Andrzeja Jurkiewicza. Po zamknięciu uczelni, w latach 1942-1945 pracował zarobkowo i samodzielnie studiował. W 1945 został przyjęty ponownie na II rok studiów, które ukończył pod kierunkiem Eugeniusza Eibischa w 1948 (dyplom uzyskał w 1952). Od 1948 pracował jako asystent w macierzystej pracowni oraz w pracowni liternictwa i projektowania graficznego Ludwika Gardowskiego. Przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej, od asystenta do profesora zwyczajnego (od 1986). Od 1972 prowadził własną katedrę na Wydziale Malarstwa. W latach 1987-1993 przez dwie kadencje był rektorem ASP w Krakowie. Jako malarz pozostawał wierny szkole koloryzmu polskiego, którego zasady przyswoił sobie w trakcie studiów u Eibischa. Jego malarstwo jest pełne światła i nasyconych barw, radosne, wręcz feeryczne. Obok wybitnych walorów kolorystycznych (zwłaszcza w czerwieniach malarz osiągał niezwykłą skalę odmian i odcieni) nie stroni od dekoratywizmu, co razem składa się na hedonistyczny, beztroski wyraz. Znany przede wszystkim jako twórca martwych natur, pejzaży, scen w ogrodach, Szancenbach zajmował się również malarstwem monumentalnym. Pracował m. in. przy renowacji Teatru im. Słowackiego w Krakowie oraz widowni i plafonu Opery we Wrocławiu. Innym wątkiem jego sztuki było projektowanie graficzne (znaki firmowe, plakaty, okładki, opakowania, etykiety, znaczki pocztowe itp.), zajmował się również ilustracją książkową i filmem rysunkowym.
W BŁĘKITNYM WAZONIE, Władysław Ślewiński, olej, płótno, 45cm×32cm
W BŁĘKITNYM WAZONIE, Władysław Ślewiński, olej, płótno, 45cm×32cm
Władysław Ślewiński (1856 – 1918) w młodości krótko uczył się rysunku u Wojciecha Gersona w Warszawie, ale malować zaczął dopiero po przyjeździe do Paryża w roku 1888. Tam, również krótko, uczył się w Akadémie Julian i Akadémie Colarossi. Zaprzyjaźniony z Paulem Gauguinem, w l. 1890-1895 wyjeżdżał wraz z nim do Le Pouldu w Bretanii, gdzie zbliżył się do grupy malarzy tzw. szkoły Pont Aven. W 1896 zamieszkał w Le Pouldu na stałe. W 1898 podróżował do Hiszpanii. Lata 1905-1910 spędził w Polsce – w Krakowie, Poroninie, Warszawie. W 1907 był w Monachium. W 1908 został profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, otworzył także własną szkołę malarską. W 1910 wrócił do Francji i na stałe zamieszkał w Doëlan w Bretanii. Malował martwe natury, kwiaty, portrety, krajobrazy z Tatr, Podhala i Kazimierza nad Wisłą, a przede wszystkim nadmorskie pejzaże z Bretanii. Jego obrazy charakteryzują się syntetyczną formą, subtelnym kolorem i miękką linią konturu, a także wyczuwalną, lekką nutą melancholii.
STAROŚĆ I MŁODOŚĆ, Teodor Axentowicz, pastel, kredka, papier, 105cm×75cm
STAROŚĆ I MŁODOŚĆ, Teodor Axentowicz, pastel, kredka, papier, 105cm×75cm
Teodor Axentowicz (1859 – 1938) – malarz, pastelista, litograf – był, w swoim czasie, jednym z najbardziej znanych i cenionych malarzy polskich. Kształcił się w Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, a następnie uzupełniał studia w Paryżu, gdzie przebywał przez kilkanaście lat. Brał udział w paryskich Salonach; w 1890 otrzymał członkostwo Société Nationale des Beaux-Arts. W tym czasie wielokrotnie wyjeżdżał też do Londynu. W 1895 powrócił do kraju i zamieszkał na stałe w Krakowie, powołany na profesora tamtejszej Szkoły Sztuk Pięknych (od 1900 Akademii). W uczelni tej nauczał nieprzerwanie do 1934, dwukrotnie pełniąc funkcję rektora. Był jednym z członków-założycieli Towarzystwa Artystów Polskich „Sztuka”, członkiem wiedeńskiej „Secesji” i współpracownikiem jej pisma „Ver Sacrum”. Powodzenie przyniosły mu zwłaszcza idealizowane wizerunki wytwornych dam oraz wdzięczne portrety dziecięce. Malował też obrazy o tematyce rodzajowej; był jednym z pierwszych malarzy Huculszczyzny i Hucułów. Tworzył obrazy historyczne i kompozycje symboliczne związane z upływem czasu i przemijaniem. We wczesnym, monachijskim okresie były to obrazy utrzymane w duchu akademickiego realizmu; na późniejszą twórczość artysty wywarło wpływ angielskie malarstwo XVIII w. oraz dzieła malarzy współczesnych – Boldoniego, Whistlera, Sargenta. Jego obrazy cechuje dekoracyjność, elegancja, świeżość subtelnej gamy kolorów i delikatna secesyjna stylizacja. Początkowo malował olejno i akwarelą, a po 1890 przede wszystkim mistrzowsko opanowaną techniką pastelu. Zajmował się ilustratorstwem i litografią, projektował plakaty wystaw „Sztuki”.
MOST DĘBNICKI, E i M Seidenbeutel, olej, sklejka, 60.5cm×70cm
MOST DĘBNICKI, E i M Seidenbeutel, olej, sklejka, 60.5cm×70cm
Efraim Seidenbeutel i jego bliźniaczy brat Menasze – malarze, graficy, członkowie ugrupowań „Bractwo św. Łukasza” i „Szkoła Warszawska”. Studia malarskie rozpoczęli w Miejskiej Szkole Sztuk Zdobniczych u prof. Miłosza Kotarbińskiego, a od 1923 kształcili się w warszawskiej ASP pod kierunkiem Tadeusza Pruszkowskiego i Władysława Skoczylasa. W 1932 obaj wyjechali za granicę na półroczne studia we Francji, Niemczech i Belgii. Większość prac tworzyli wspólnie, stąd też zwykło się traktować ich dorobek jako nierozerwalną całość i omawiać dzieło obu braci łącznie. Do takiego postępowania skłania stwierdzenie zadziwiającej jedności psychicznej, odczytywanej z obrazów sygnowanych Seidenbeutel, jak również stosowanie bardzo podobnych środków malarskich tak przez Efraima, jak i przez Menaszego. Trudno więc rozgraniczyć udział obu braci w pracach wspólnych, czy też odróżnić dzieła indywidualne, o ile nie są wyraźnie sygnowane imieniem. W początkowym okresie twórczości Seidenbeutlowie posługiwali się metodami i paletą postimpresjonistyczną, by wkrótce przejść do budowania obrazu szerokimi płaszczyznami barwnymi. Malowali śmiało, szeroko, z wyczuciem kolorytu, który często bywał odpowiednikiem klimatu duchowego kompozycji i zmieniał się w zależności od jej nastroju. W dorobku braci znajdują się martwe natury z owocami i kwiatami, pejzaże z różnych stron kraju i kompozycje figuralne. Seidenbeutlowie uczestniczyli w różnych wystawach krajowych i zagranicznych, na których ich prace kilkakrotnie wyróżniono nagrodami.
W TATRACH, Jan Stanisławski, olej, tektura, 16cm×22cm
W TATRACH, Jan Stanisławski, olej, tektura, 16cm×22cm
Jan Stanisławski (1860 – 1907) – wybitny malarz pejzażysta, grafik, pedagog – był jedną z najbarwniejszych postaci krakowskiego środowiska artystycznego epoki Młodej Polski. Początkowo w Warszawie i Petersburgu studiował matematykę, później malarstwo u Wojciecha Gersona w Warszawie, Władysława Łuszczkiewicza w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, a w latach 1885-1888 u Carolusa Durana w Paryżu. Wiele podróżował po Europie – wyjeżdżał do Francji, Włoch, Hiszpanii, Szwajcarii, Niemiec, Austrii, Czech, wielokrotnie jeździł na Ukrainę. W 1895 był w Berlinie, gdzie współpracował z W. Kossakiem i J. Fałatem przy malowaniu panoramy Berezyna. W 1897 został profesorem malarstwa krajobrazowego krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych, twórcą tzw. krakowskiej szkoły pejzażu. Wykształcił blisko 60 uczniów, m.in. S. Kamockiego, H. Szczyglińskiego, S. Filipkiewicza, I. Trusza czy S. Gałka. Był jednym z założycieli Towarzystwa Artystów Polskich Sztuka (1897), członkiem Towarzystwa Polska Sztuka Stosowana (1901). Uczestniczył w wielu wystawach. Początkowo malował realistyczne pejzaże oparte na przygotowawczych studiach z natury (liczne zachowane szkicowniki). Późniejsza fascynacja impresjonizmem spowodowała eksperymenty ze światłem w pejzażu i coraz większą dążność do syntezy form barwnych. Podczas swych podróży tworzył setki, najczęściej miniaturowych pejzaży malowanych bezpośrednio w plenerze. Zajmował się grafiką, ilustracją, projektował plakaty i dekoracje teatralne.
NAPOLEON I SFINKS, Wojciech Kossak, olej, płótno, 67cm×88.5cm
NAPOLEON I SFINKS, Wojciech Kossak, olej, płótno, 67cm×88.5cm
Wojciech Kossak (1856 – 1942) – powszechnie znany malarz, postrzegany przede wszystkim jako świetny batalista. Syn i uczeń Juliusza Kossaka kształcił się w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych, w Akademii monachijskiej oraz w Paryżu. W latach 1895-1902 przebywał głównie w Berlinie, pracując dla cesarza Wilhelma II. Wiele podróżował, m.in. do Hiszpanii i Egiptu, gdzie wykonywał szkice do zamierzonych panoram. W późniejszych latach kilkakrotnie wyjeżdżał do Stanów Zjednoczonych wykonując zamówienia portretowe. W 1913 był mianowany profesorem warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych. W latach I wojny światowej pełnił służbę wojskową. Był współautorem panoram: „Racławice” (1893-1894), „Berezyna” (1895-1896), „Bitwa pod piramidami” (1901) oraz szkiców do niezrealizowanej „Samosierry” (1900). Z temperamentem i swobodą tworzył szeroko malowane, dynamiczne sceny batalistyczne, historyczne, rodzajowe oraz portrety. Z upodobaniem malował konie. Jego obrazy, gloryfikujące dawne i współczesne artyście polskie wojsko i bohaterstwo żołnierzy, trafiały do patriotycznych uczuć odbiorców i cieszyły się ogromna popularnością.
koniec
12 października 2010
Agra-Art Dom Aukcyjny – Galeria
00-679 Warszawa, ul. Wilcza 60
tel. +48 22 625 08 08
fax +48 22 625 06 09
Czynne: w dni powszednie od godz. 11:00 do 18:00, w soboty od 11:00 do 15:00

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Kacper Wiatrak - Knieja, 2024, olej na płótnie, 120×160cm

Duchy we Wrocławiu
Krupa Gallery

30 VI 2024

28.06-13.07.2024
Kacper Wiatrak
Duchy

więcej »

Czuły obserwator w Krakowie
Muzeum Krakowa

28 VI 2024

„Wincenty Wodzinowski. Czuły obserwator (1866-1940)”
Otwarcie wystawy: 27 czerwca (czwartek), godz. 17:00
Muzeum Krakowa, Pałac Krzysztofory, Rynek Główny 35
Wystawa czynna 28.06.2024 – 3.11.2024

więcej »

Promocja: Jak nosić golfy męskie? Stylowy poradnik

27 VI 2024

Golfy męskie to klasyka garderoby panów, która powraca co sezon, zachwycając swoją wszechstronnością i elegancją. Jeśli zastanawiasz się, jak nosić golfy, ten poradnik jest dla Ciebie. Dowiedz się, jak wkomponować ten element garderoby w swoje stylizacje.

więcej »

Polecamy

Zobacz też

Tegoż autora

Agra-Art
— Aukcja internetowa w Agra-Art

Agra-Art
— Aukcja Dzieł Sztuki w Warszawie

Agra-Art
— Fangor, Nowosielski, Yerka w Agra-Art

Agra-Art
— Beksiński, Dwurnik, Yerka w Agra-Art

Agra-Art
— Aukcja sztuki dawnej i współczesnej w Warszawie

Agra-Art
— Aukcja internetowa – Sztuka Współczesna

Agra-Art
— Aukcja wybitnych obrazów 18 marca

Agra-Art Dom Aukcyjny
— Aukcja internetowa – Sztuka Współczesna

Agra-Art Dom Aukcyjny
— Podkowiński, Chełmoński, Boznańska w Agra-Art

Agra-Art Dom Aukcyjny
— Sztuka dawna i współczesna na aukcji w Warszawie

W trakcie

zobacz na mapie »
Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.