Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Steven Soderbergh
‹Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOcean’s Eleven: Ryzykowna gra
Tytuł oryginalnyOcean’s Eleven
Dystrybutor Warner Bros
Data premiery5 kwietnia 2002
ReżyseriaSteven Soderbergh
ZdjęciaSteven Soderbergh
Scenariusz
ObsadaCasey Affleck, Scott Caan, George Clooney, Shane West, Matt Damon, Don Cheadle, Brad Pitt, Julia Roberts, Bernie Mac, Andy Garcia, Jerry Weintraub, Angie Dickinson, Topher Grace, Joshua Jackson, Eddie Jemison
Rok produkcji2001
Kraj produkcjiUSA
CyklDanny Ocean, Ocean’s
Czas trwania116 min
WWW
Gatunekkomedia, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Czysta przyjemność
[Steven Soderbergh „Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Ocean′s Eleven” jest komedią lekką i przyjemną w odbiorze. Ma w sobie coś z filmów Guya Ritchiego, ale równocześnie ze sposobu prezentacji stosowanego przez Soderbergha już w „Out of Sight” (żałuję, że nie znam jeszcze starszych filmów reżysera, żeby w porównaniu sięgnąć głębiej), a później w „Traffiku”.

Dominik Herman

Czysta przyjemność
[Steven Soderbergh „Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra” - recenzja]

„Ocean′s Eleven” jest komedią lekką i przyjemną w odbiorze. Ma w sobie coś z filmów Guya Ritchiego, ale równocześnie ze sposobu prezentacji stosowanego przez Soderbergha już w „Out of Sight” (żałuję, że nie znam jeszcze starszych filmów reżysera, żeby w porównaniu sięgnąć głębiej), a później w „Traffiku”.

Steven Soderbergh
‹Ocean’s Eleven: Ryzykowna gra›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułOcean’s Eleven: Ryzykowna gra
Tytuł oryginalnyOcean’s Eleven
Dystrybutor Warner Bros
Data premiery5 kwietnia 2002
ReżyseriaSteven Soderbergh
ZdjęciaSteven Soderbergh
Scenariusz
ObsadaCasey Affleck, Scott Caan, George Clooney, Shane West, Matt Damon, Don Cheadle, Brad Pitt, Julia Roberts, Bernie Mac, Andy Garcia, Jerry Weintraub, Angie Dickinson, Topher Grace, Joshua Jackson, Eddie Jemison
Rok produkcji2001
Kraj produkcjiUSA
CyklDanny Ocean, Ocean’s
Czas trwania116 min
WWW
Gatunekkomedia, sensacja
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Soderbergh mocno rozrywkowy. Danny Ocean (George Clooney) wychodzi po czteroletniej odsiadce z gotowym pomysłem zarobkowym. Chce skroić trzy kasyna z Las Vegas, wszystkie należące do ćwierćmiliardera Terry′ego Benedicta (Andy Garcia), na niebagatelną sumkę 160 milionów dolarów. Wyprowadzenie takiej kasy z najlepiej strzeżonego skarbca to nie to samo, co przystawienie rewolweru do skroni kasjerki w banku, więc Danny potrzebuje planu, ludzi i odpowiednich środków. Pierwszy w drużynie jest Rusty Ryan (Brad Pitt), stary partner Danny′ego, obecnie dorabiający na uczeniu młodocianych aktorów gry w pokera. Obaj pomysł sprzedają staremu wyjadaczowi Reubenowi (Elliott Gould), byłemu właścicielowi kasyna, teraz mającemu szansę odegrać się na Benedikcie. Utnę w tym miejscu celowo, bo plan obmyślony przez Danny′ego jest tyleż przebiegły, co bardzo rozbudowany, uwzględniający wszystkie możliwości.
„Ocean′s Eleven” jest komedią lekką i przyjemną w odbiorze. Ma w sobie coś z filmów Guya Ritchiego, ale równocześnie ze sposobu prezentacji stosowanego przez Soderbergha już w „Out of Sight” (żałuję, że nie znam jeszcze starszych filmów reżysera, żeby w porównaniu sięgnąć głębiej), a później w „Traffiku”. Żarty „konwencjonalne” oczywiście śmieszą, ale jeszcze ciekawsze są przemycone do „Ocean′s Eleven” nawiązania, odniesienia i połączenia. I tak zabawny sam w sobie jest fakt, że Clooney wychodzi na początku z więzienia. Brad Pitt nosi się niczym Tyler Durden, chociaż w nieco wygładzonej postaci. Jego karciani uczniowie, młodzi i popularni aktorzy, to nie jakieś zupełnie nieznane twarze. Jako pierwszy zostaje wprowadzony chłopak córki Michaela Douglasa z „Traffiku”, tutaj z brodą. Później widzimy Josha Jacksona z serialu „Dawson′s Creek”, znanego także z roli ekranowej w „The Skulls” (zwracam uwagę na sygnet na jego palcu). Dalej siedzi chłopak, którego pamiętam z któregoś „Krzyku”, i Barry Watson, pojawiający się w serialu „Siódme niebo”.
Zatem już z początku jest nieprzeciętnie i ze smakiem. Przezabawny jest Reuben-Gould z wielgachnymi okularami i nieodłącznym na wpół wypalonym cygarem, wyglądający tak, jakby czas stanął gdzieś w latach 70. Równie rewelacyjny jest Carl Reiner w roli Saula, zgodnie z planem zamieniającego się w europejskiego handlarza bronią o dźwięcznym akcencie. Czterdziestokilowy Chińczyk, potrafiący zgiąć się wpół, serwuje mniej więcej trzy one-linery i jeden niezwykle wymowny gest. Dwaj bracia Malloyowie, Turk i Virgil (to chyba nawiązanie do „Ojca chrzestnego”), grają w planie Danny′ego mniej więcej pięć ról, doprowadzając przynajmniej mnie do płaczu ze śmiechu, głównie za sprawą prowadzonych dialogów (których niestety nie ma zbyt dużo), ale również dzięki gestom, w szczególności minom szerokoszczękiego Scotta Caana. I tak dalej, i tak dalej. Właściwie to w całym filmie nie było sceny, przy której na mojej twarzy nie pojawiłby się co najmniej mały uśmieszek.
Poza tym bardzo wyraźnie widać, że jest to film Soderbergha. Za kamerą stanął niejaki Peter Andrews, czyli alter ego reżysera, dzięki czemu część wizualna bardzo, bardzo przypomina „Traffic”, tyle że w formacie 2.35 i z bardziej naturalnymi kolorami. Sporo ujęć z ręki, całkiem interesujące wpasowanie choćby Goulda pomiędzy pokazywanych od tyłu Pitta i Clooneya, czy w dalszej części – Clooneya pomiędzy dwóch osiłków. Muzyka Davida Holmesa bardzo klimatyczna, przeplatana odpowiednio dopasowanymi piosenkami, wszystko to utrzymane w tonie – że tak powiem – kwaśno-funkowym. No i oczywiście etatowi aktorzy Soderbergha: Julia Roberts, George Clooney, Don Cheadle (trudny do poznania). Jako całość „Ocean′s Eleven” jest obrazem niezobowiązującym, dowcipnym i relaksującym, pozwalającym ochłonąć po dziełach cięższych gatunkowo. Oglądanie to czysta przyjemność.
koniec
1 kwietnia 2002

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Krótko o filmach: Kwiecień 2002
— Michał Chaciński, Artur Długosz, Dominik Herman, Eryk Remiezowicz

Tegoż twórcy

Fundacje, trusty i zwykłe przekręty
— Marcin Mroziuk

Co nam w kinie gra: Wielki Liberace
— Marta Bałaga

Espoo Ciné 2013: W szafie i za świecznikiem
— Marta Bałaga

Seks, kłamstwa i leki antydepresyjne
— Ewa Drab

Esensja ogląda: Sierpień 2012 (DVD)
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Lipiec 2012
— Sebastian Chosiński, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna, Alicja Kuciel, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski

Spisek brudnych rąk
— Ewa Drab

33 sceny z życia partyzanta
— Konrad Wągrowski

Bez szans na pięć gwiazdek
— Ewa Drab

Dwugłos: Ocean’s Twelve: Dogrywka
— Ewa Drab, Marcin T.P. Łuczyński

Tegoż autora

Odtwórz to jeszcze raz, Sam
— Dominik Herman

Helikopter obroniony
— Dominik Herman

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.