Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Andrzej Jakimowski
‹Imagine›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułImagine
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery12 kwietnia 2013
ReżyseriaAndrzej Jakimowski
ZdjęciaAdam Bajerski
Scenariusz
ObsadaAlexandra Maria Lara, Edward Hogg, David Atrakchi, Teresa Madruga, Luís Lucas, João Vaz, Melchior Derouet
MuzykaTomasz Gąssowski
Rok produkcji2012
Kraj produkcjiFrancja, Polska, Portugalia, Wielka Brytania
Czas trwania105 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Świat nieprzedstawiony
[Andrzej Jakimowski „Imagine” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jedyne, czego po seansie nowego filmu Andrzeja Jakimowskiego nie musimy sobie wyobrażać, to nieograniczone możliwości kina. O ile bowiem głównym budulcem świata (nie)przedstawionego jest właśnie imaginacja, o tyle magia samego kina w trakcie seansu namacalnie ujawnia swoją moc.

Gabriel Krawczyk

Świat nieprzedstawiony
[Andrzej Jakimowski „Imagine” - recenzja]

Jedyne, czego po seansie nowego filmu Andrzeja Jakimowskiego nie musimy sobie wyobrażać, to nieograniczone możliwości kina. O ile bowiem głównym budulcem świata (nie)przedstawionego jest właśnie imaginacja, o tyle magia samego kina w trakcie seansu namacalnie ujawnia swoją moc.

Andrzej Jakimowski
‹Imagine›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułImagine
Dystrybutor Kino Świat
Data premiery12 kwietnia 2013
ReżyseriaAndrzej Jakimowski
ZdjęciaAdam Bajerski
Scenariusz
ObsadaAlexandra Maria Lara, Edward Hogg, David Atrakchi, Teresa Madruga, Luís Lucas, João Vaz, Melchior Derouet
MuzykaTomasz Gąssowski
Rok produkcji2012
Kraj produkcjiFrancja, Polska, Portugalia, Wielka Brytania
Czas trwania105 min
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Jakimowski robi rzecz rzadko w kinie spotykaną – i na pierwszy rzut oka niemożliwą. Za pomocą obrazu opowiada nam o niewidzeniu. Historia niewidomego pedagoga, który przybywa do ośrodka dla niewidzących w słonecznej Lizbonie, by uczyć młodych (także niewidomych) trudnej sztuki orientowania się w przestrzeni jedynie za pomocą fal dźwiękowych, zachwyca pomysłowym scaleniem treści i filmowej formy, w którą zostaje ubrana. O dziwo, da się za pomocą widzialnego mówić o niewidzialnym – kino już dawno wytworzyło odpowiednie do tego narzędzia. Echolokacja zasięgnięta z życia, na kinowym ekranie przekształcona zostaje w tradycyjny suspens – dzięki któremu widz mając świadomość zagrożeń czyhających na bohaterów, mimowolnie angażuje się w opowieść i zawzięcie im kibicuje. O ile jednak filmowy suspens z reguły wyróżnia widza, nie bohatera, o tyle Jakimowski pozostawia w tym względzie wątpliwości: nie da się z całą pewnością osądzić, kto ma większe możliwości poznawcze – twórcy, ekranowe postacie czy sam widz. Poznawcze i kreacyjne de facto możliwości!, bo świat (nie)przedstawiony jest u Jakimowskiego tak podatny na interpretacje, że to, co zdaje nam się niemożliwe, może urzeczywistnić wola (wyobraźnia) bohaterów. Bądź na odwrót: realne w trakcie oglądania po seansie wcale takie zdawać się nie musi. Jedyne, co trwa, to tajemnica – nierozwiązana jeszcze długo po seansie.
Jakimowski stawia proste pytania, na które musimy sobie sami odpowiedzieć. Schemat fabularny rodem ze „Stowarzyszenia umarłych poetów” (z wplecioną love story w środku) – o niepokornym nauczycielu próbującym przełamać ograniczające tradycyjne zasady, by pokazać podopiecznym świat z nieznanej wcześniej perspektywy – każe jednak kibicować odważnym. Choć twórcy (wspólnie z bohaterami) sprawnie manipulują rzeczywistością filmową, my w swoich ocenach nie czujemy się zmanipulowani. Podobnie jak główny bohater wymaga od swoich młodych uczniów podjęcia ryzyka, także i sami twórcy stawiają przed nami zadanie. W „Imagine” niejednokrotnie to dźwięk jest istotniejszy od obrazu, a najważniejsze rozgrywa się często poza kadrem. Namawiani jesteśmy tym samym do zgadywania, czy raczej wyobrażenia sobie i usłyszenia, co na ekranie jest prawdziwe. Decyzja należy niejako do nas. Trud powinien się jednak opłacić, pozwala bowiem dostrzec nie tylko banalne piękno świata, lecz przede wszystkim uwierzyć w nieograniczone możliwości wyobraźni i metafizykę ukrytą w codzienności. Metafizykę, którą kino uwielbia się karmić, lecz której nie zawsze potrafi ukazać na ekranie w tak atrakcyjny sposób.
Rzecz jasna wątpliwości nasuwają się, gdy uświadomimy sobie, że w świecie Jakimowskiego, choć zbudowanym z wyobraźni, zagrożenia są całkiem realne – podobnie jak w rzeczywistości; ruchliwe ulice mogą być niebezpieczne, jeśli tylko nie jest się wystarczająco ostrożnym. Wypada zatem potraktować postępowanie bohatera jako pozytywną życiową alegorię – pozytywną, bo każącą uwierzyć w możliwości człowieka. Pozorny kinowy eskapizm (prymat imaginacji i urokliwa Lizbona jako miejsce wydarzeń) traci na znaczeniu, wszak główny motyw napędzający akcję – nauka nietypowej metody poruszania się niewidomych – wzięty jest z życia. Realni ludzie pokonują realne przeciwności. Niepełnosprawność w ich wydaniu przewrotnie nabiera znamion magicznych talentów, wzbudzających szczery podziw tych „pełnosprawnych”. Co więcej, to właśnie charyzmatyczny niewidomy hochsztapler staje się nam przewodnikiem po świecie filmowej, a więc oglądanej, rzeczywistości. Jego trudy stają się naszymi trudami, jego ograniczenia i możliwości są odczuwane przez nas, za jego pośrednictwem i jego metodami percypujemy filmowy świat. Światy realny i filmowy zacierają swoje granice, kino wkrada się do naszego życia. Oto niemożliwe staje się możliwe.
koniec
6 maja 2013

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Mucha na słupku
— Jacek Łaszcz

Tegoż autora

Sztuka? Gdzieś zaginęła. Ale szlak został przetarty
— Gabriel Krawczyk

W tęczowych kolorach
— Gabriel Krawczyk

Siedem „ale” przeciw „Trzynastu powodom”
— Gabriel Krawczyk

Duchowa biografia erotyczna
— Gabriel Krawczyk

Paterson lubi to!
— Gabriel Krawczyk

Remanent filmowy 2016
— Sebastian Chosiński, Gabriel Krawczyk, Jarosław Loretz, Marcin Osuch, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Kryminał milicyjny à rebours
— Gabriel Krawczyk

Biograficzne rzemiosło
— Gabriel Krawczyk

Nieszkodliwe kłamstwa i miarkowane sentymenty
— Gabriel Krawczyk

Bridget Jones i Tarantino
— Gabriel Krawczyk

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.