Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Christopher Nolan
‹Prestiż›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
90,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrestiż
Tytuł oryginalnyThe Prestige
Dystrybutor Warner Bros
Data premiery5 stycznia 2007
ReżyseriaChristopher Nolan
ZdjęciaWally Pfister
Scenariusz
ObsadaHugh Jackman, Christian Bale, Michael Caine, Piper Perabo, Rebecca Hall, Scarlett Johansson, David Bowie, Andy Serkis, Jim Piddock, Roger Rees, Jamie Harris, Ricky Jay
MuzykaDavid Julyan
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania128 min
WWW
Gatunekdramat, SF, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Abrakadabra
[Christopher Nolan „Prestiż” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Każda fachowa sztuczka magiczna kończy się widowiskowym finałem zwanym Prestiżem. „Prestiż” – film jest w tym lepszy od profesjonalnie wykonanego triku, że całość można zinterpretować na wiele sposobów. Sam widz zdecyduje, zawartość którego cylindra była najbardziej interesująca.

Borys Jagielski

Abrakadabra
[Christopher Nolan „Prestiż” - recenzja]

Każda fachowa sztuczka magiczna kończy się widowiskowym finałem zwanym Prestiżem. „Prestiż” – film jest w tym lepszy od profesjonalnie wykonanego triku, że całość można zinterpretować na wiele sposobów. Sam widz zdecyduje, zawartość którego cylindra była najbardziej interesująca.

Christopher Nolan
‹Prestiż›

EKSTRAKT:90%
WASZ EKSTRAKT:
90,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrestiż
Tytuł oryginalnyThe Prestige
Dystrybutor Warner Bros
Data premiery5 stycznia 2007
ReżyseriaChristopher Nolan
ZdjęciaWally Pfister
Scenariusz
ObsadaHugh Jackman, Christian Bale, Michael Caine, Piper Perabo, Rebecca Hall, Scarlett Johansson, David Bowie, Andy Serkis, Jim Piddock, Roger Rees, Jamie Harris, Ricky Jay
MuzykaDavid Julyan
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania128 min
WWW
Gatunekdramat, SF, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Każda solidna recenzja filmu Christophera Nolana składa się z trzech aktów. Pierwszy z nich zwany jest Obietnicą. Recenzent mami czytelnika zgrabnym wstępem zapowiadającym porcję rzetelnej publicystyki, ale na razie nie zdradza się z własną opinią o omawianej produkcji. Akt drugi to Zwrot. Analizie zostają poddane kolejne składowe utworu: sztafaż, aktorstwo, fabuła… Wydaje Ci się, że wiesz już o filmie wszystko. Oczekujesz na podsumowanie, lecz tutaj go nie znajdziesz – ponieważ jest jeszcze trzeci akt, Prestiż. To właśnie tutaj dowiadujesz się czegoś nowego o filmie, ale zarazem nie padasz ofiarą spojlerów. Orientujesz się, że poprzedni recenzenci nie powiedzieli Ci wszystkiego. Wczytujesz się w ostatni akapit i próbujesz znaleźć odpowiedź na pytanie, czy na najnowszy film Nolana warto wydać w kinie kilkanaście złotych. Nie znajdziesz jej.
Napisanie, że Christopher Nolan to wschodząca gwiazda reżyserskiego firmamentu amerykańskiego kina, byłoby kłamstwem. On już od kilku lat jasno świeci na hollywoodzkim niebie. Wszystkie dotychczasowe filmy Nolana dalekie były od sprawienia widzom zawodu, a „Memento” i „Batman – Początek” na dodatek radykalnie odświeżyły wizerunek reprezentowanych przez siebie gatunków. Najnowsza produkcja, zatytułowana „Prestiż”, powstała na podstawie książki Christophera Priesta o tym samym tytule, która notabene dopiero co doczekała się ponownego wydania na rodzimym rynku. W „Prestiżu” Nolan nie eksperymentuje z konwencją, tylko śmiało łączy kilka rodzajów kina: kryminał, film fantastyczny i film obyczajowy. Akcja rozgrywa się w Londynie na przełomie XIX i XX wieku, w środowisku iluzjonistycznym. Bohaterowie to Alfred Borden (Christian Bale) i Robert Angier (Hugh Jackman), bezpardonowo rywalizujący ze sobą magicy. Przyczyna wrogości leży w tragicznym wypadku, jaki zaszedł nieco wcześniej, podczas ich ostatniego wspólnego występu. Konflikt iluzjonistów zaogni dodatkowo kobieta (Scarlett Johansson), która stanie pomiędzy dawnymi kolegami, a w całą sprawę zostanie także wmieszany genialny wynalazca Nikola Tesla (David Bowie).
Abstrahując od całej reszty, film zasługuje na uwagę ze względu na swój leitmotiv. Nie ośmielę się twierdzić, że wcześniej nie powstawały filmy o podobnej tematyce, ale to w „Prestiżu” zetknąłem się po raz pierwszy z fabularyzowaną opowieścią o kulisach pracy magików scenicznych. Film nie odsłoni przed nami, niestety (albo na szczęście), tajników wielu sztuczek, ale kilku – tak. Między innymi poznamy prawdę o smutnym losie kanarków i gołębi znikających pod aksamitnymi chustami. Elegancko podkreślono także, że strona psychologiczna całego przedstawienia ma nie mniejsze znaczenie od technicznej. Jest fatalnym magikiem, wyraża się z pogardą Angier o Bordenie. Nie, jest wielkim magikiem, odpowiada jego asystent. Jest fatalnym showmanem.
Siedemnaste podprogowe przesłanie filmu: Maria Magdalena modli się do Jezusa, gdy ten oswobadza ją z więzów.
Siedemnaste podprogowe przesłanie filmu: Maria Magdalena modli się do Jezusa, gdy ten oswobadza ją z więzów.
„Prestiż” to jednak nie tylko studium pracy iluzjonistów sprzed stu lat. To przede wszystkim wciągająca i mistrzowsko poprowadzona opowieść quasi-kryminalna z kilkoma tajemnicami czającymi się w tle. Nolan zwykł podpierać wyśmienite scenariusze dobrym aktorstwem, nigdy odwrotnie, i „Prestiż” nie stanowi odstępstwa od reguły. Christian Bale i Hugh Jackman stworzyli parę cudownie ambiwalentnych postaci. Na co stać Bale’a, powszechnie wiadomo, natomiast Hugh Jackman zaskoczy wyrafinowaną grą tych, którzy wcześniej znali go wyłącznie z „X-Menowej” trylogii. Scarlett Johansson zwraca uwagę głównie głębokimi dekoltami, choć w powierzonej jej roli spisuje się bez zarzutu. David Bowie cieszy ucho serbskim akcentem, a oko niemałym podobieństwem do prawdziwego Tesli. Znane nazwiska kreują dwie inne postacie: Michael Caine – inżyniera scenicznego, współpracownika Angiera, a Andy Serkis, pamiętny Gollum – pomocnika Tesli. Rola tego ostatniego jest nieznaczna, ale Caine pojawia się na ekranie często i jak zwykle daje pokaz aktorskiego rzemiosła na wysokim poziomie, choć jego poprzednie role drugoplanowe (lokaj Alfred w nowym „Batmanie” i stary hippis Jasper w „Ludzkich dzieciach”) były bez wątpienia wyrazistsze.
Tyle jeśli chodzi o aktorstwo. O fabule nie wypada niczego pisać, by nie popsuć widzowi przyjemności z jej pochłaniania. O wirtuozerskim montażu wypada: chociaż Nolan gardzi przedstawianiem wydarzeń w sztywnej, chronologicznej kolejności, chociaż opowiada swą historię w trzech równolegle prowadzonych wątkach, które połączą się dopiero blisko finału, chociaż film składa się z dwóch nałożonych na siebie warstw narracyjnych (jednej przypisanej do Bordena, drugiej do Angiera) – galimatias jest tylko pozorny, bo jakimś szatańskim sposobem widz nie ma najmniejszych problemów z połapaniem się we wszystkim w trakcie seansu. Całe „poplątanie” potęguje tylko przewrotność fabuły, zamiast zanieczyszczać ją wątpliwościami typu „co wydarzyło się kiedy?”.
„Prestiż” trwa 128 minut i po półtorej godzinie emocji pojawia się typowa wątpliwość: czy zakończenie nie będzie spartaczone? Nie będzie. Co prawda nie walnie obuchem w głowę, ale w epilogu przygotowano dla nas więcej niż jedną niespodziankę. Warto zaznaczyć, że rozwiązanie jednej z zagadek wydaje się w pierwszej chwili naciągane, ale po głębszym zastanowieniu odkryjemy, iż w całym filmie dyskretnie rozrzucono ślady do niego prowadzące. Ta sztuczka jest prosta, ale nie łatwa, mówi w pewnym momencie Borden. Posłuchajcie więc jego rady i patrzcie uważnie.
Każda fachowa sztuczka magiczna kończy się widowiskowym finałem zwanym Prestiżem. „Prestiż” – film jest w tym lepszy od profesjonalnie wykonanego triku, że całość można zinterpretować na wiele sposobów. Sam widz zdecyduje, zawartość którego cylindra była najbardziej interesująca. Piszącego te słowa poruszyło zagadnienie tożsamości, dotykane tutaj w brutalny sposób. Ono jedno wystarczyłoby za fundament samodzielnego i dającego do myślenia filmu. Zresztą, pytanie o tożsamość powraca w utworach Nolana jak bumerang, a że za każdym razem sformułowane jest inaczej, nie będę miał nic przeciwko, jeżeli w przyszłości reżyser zada mi je za pośrednictwem wielkiego ekranu ponownie.
Wczytujesz się w ostatni akapit i próbujesz znaleźć odpowiedź na pytanie, czy na najnowszy film Nolana warto wydać kilkanaście złotych w kinie. Nie znajdziesz jej, ponieważ tak naprawdę nie chcesz się już nad niczym zastanawiać. Pragniesz jak najprędzej pójść do kina i przyjrzeć się wszystkiemu sam. Przecież potrafisz patrzeć uważnie.
koniec
19 stycznia 2007

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Granica rzeczywistości
— Ewa Drab

Tegoż twórcy

Remanent filmowy 2017
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Grzegorz Fortuna, Adam Kordaś, Marcin Osuch, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Esensja ogląda: Grudzień 2017 (4)
— Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Lipiec 2017 (3)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Loretz

Esensja ogląda: Listopad 2014 (2)
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Gdzie twój dom, Ziemianinie?
— Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Listopad 2012 (DVD i Blu-Ray)
— Sebastian Chosiński, Krystian Fred, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Sierpień 2012 (kino)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Anna Kańtoch, Alicja Kuciel, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski

Bruce Wayne odchodzi
— Jakub Gałka

Esensja ogląda: Lipiec 2012
— Sebastian Chosiński, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna, Alicja Kuciel, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski

#occupygotham
— Michał R. Wiśniewski

Tegoż autora

Niedojechanie
— Borys Jagielski

Ziemia obiecana
— Borys Jagielski

Głos miał nieprzyjemny
— Borys Jagielski

A gdy się zejdą, raz i drugi...
— Borys Jagielski

Medjugorje
— Borys Jagielski

Ojciec Rosemary
— Borys Jagielski

Kres górny
— Borys Jagielski

Gorąca gra
— Borys Jagielski

Portrety nietoty
— Borys Jagielski

Hollywoodzkie emerytury
— Borys Jagielski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.