Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Christopher Nolan
‹Prestiż›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
90,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrestiż
Tytuł oryginalnyThe Prestige
Dystrybutor Warner Bros
Data premiery5 stycznia 2007
ReżyseriaChristopher Nolan
ZdjęciaWally Pfister
Scenariusz
ObsadaHugh Jackman, Christian Bale, Michael Caine, Piper Perabo, Rebecca Hall, Scarlett Johansson, David Bowie, Andy Serkis, Jim Piddock, Roger Rees, Jamie Harris, Ricky Jay
MuzykaDavid Julyan
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania128 min
WWW
Gatunekdramat, SF, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Granica rzeczywistości
[Christopher Nolan „Prestiż” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Czasami pytamy samych siebie, czy cała rzeczywistość nie jest jedynie iluzją, snem, z którego nie możemy się zbudzić. Wątpliwość pojawia się, bo życie płata nam figle, zwodzi, mami i zaskakuje przewrotnością. „Prestiż” Christophera Nolana też zwodzi i zaskakuje, ale wcale nie magicznymi sztuczkami…

Ewa Drab

Granica rzeczywistości
[Christopher Nolan „Prestiż” - recenzja]

Czasami pytamy samych siebie, czy cała rzeczywistość nie jest jedynie iluzją, snem, z którego nie możemy się zbudzić. Wątpliwość pojawia się, bo życie płata nam figle, zwodzi, mami i zaskakuje przewrotnością. „Prestiż” Christophera Nolana też zwodzi i zaskakuje, ale wcale nie magicznymi sztuczkami…

Christopher Nolan
‹Prestiż›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
90,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrestiż
Tytuł oryginalnyThe Prestige
Dystrybutor Warner Bros
Data premiery5 stycznia 2007
ReżyseriaChristopher Nolan
ZdjęciaWally Pfister
Scenariusz
ObsadaHugh Jackman, Christian Bale, Michael Caine, Piper Perabo, Rebecca Hall, Scarlett Johansson, David Bowie, Andy Serkis, Jim Piddock, Roger Rees, Jamie Harris, Ricky Jay
MuzykaDavid Julyan
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania128 min
WWW
Gatunekdramat, SF, thriller
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Nowy film twórcy „Memento” szokuje twierdzeniem, że iluzji nie ma. Istnieje tylko twarda rzeczywistość oraz ludzka skłonność do poszukiwania niesamowitości, wiara, że można znaleźć coś poza zrozumiałym dla człowieka światem. Podejrzliwość i niepewność wypływają nie z prawdziwego stanu rzeczy, a z podświadomych pragnień umysłu bycia zaskakiwanym i odrywanym od powtarzalności, schematyzmu i wszechwiedzy. „Prestiż” wypełnia echo ironicznego śmiechu, że oto daliśmy się nabrać. Co nie oznacza, że zawikłanie scenariusza zupełnie uniemożliwia rozwiązania zagadki. Po prostu chcemy być zdumieni i bez tego pragnienia nawet tak zdolnemu twórcy jak Nolan nie udałoby się nas oszukać, bo rzeczywistość, mimo że pełna naszych wątpliwości, nadal pozostaje rzeczywistością. Na tym zresztą polega kino: widz ciągle oczekuje czegoś nowego, co sprawi, że film stanie się magiczny. Że oszuka zmysły i wytrąci go z szarego wymiaru, w którym żyje.
Właśnie w tej drugiej warstwie fabularnej „Prestiżu” tkwi jego siła. Rozwiązanie zagadki pozostawia pustkę, bo kurtyna opada, przedstawienie się kończy, a widz macha głową na potwierdzenie: „jakie to było oczywiste”, teraz, gdy już wie. Sekret fabuły zostaje wyjawiony, dlatego zainteresowanie ustępuje miejsca jedynie zachwytowi nad misterną konstrukcją i starannie opracowanym kształtem filmu. Chociaż nie, zostaje coś jeszcze. Uczucie drążące nieustannie podświadomość, powodujące, że „Prestiż” wydaje się być filmem jeszcze lepszym i jeszcze bardziej wartym zapamiętania, niż jest. To owa przewrotność i cynizm wyzierający z cylindra, fascynująca obsesja, gra z widzem przy użyciu tradycyjnych filmowych sztuczek. Nolan prowadzi swój film w tendencji niepozornego thrillera, w którym nie tyle fabuła i oszustwo powodowane oczekiwaniem na owe oszustwo się liczą, co ostrożnie budowany klimat i drugie dno, skrywane pod tymi wszystkimi iluzjonistycznymi wybiegami, zmyślnie poukładanymi retrospekcjami, kuszącymi tajemnicami i efektownymi fajerwerkami aktorskimi. Próba przekonania, że oto zostaliśmy uraczeni spektaklem będącym tylko naszą ucieczką od rzeczywistości, czyni „Prestiż” czymś więcej niż tylko historią obsesyjnego pojedynku dwóch magików.
Czy patrzysz uważnie? W takim razie policz, ile żarówek znajduje się na załączonym obrazku.
Czy patrzysz uważnie? W takim razie policz, ile żarówek znajduje się na załączonym obrazku.
Oczywiście nie uwierzylibyśmy tej historii, gdyby nie znakomita obsada. Niczym nowym nie będzie pochwała wielkiego talentu i nietuzinkowych umiejętności Michaela Caine’a, który jako twórca scenicznych trików operuje aktorską oszczędnością i widocznym doświadczeniem. Wyróżnić natomiast trzeba – spośród wszystkich doskonale grających członków obsady, także drugiego planu – jak zwykle ambiwalentnego i mrocznego Christiana Bale’a, aktora przeistaczającego się całym sobą w kreowaną postać. Kiedy się go ogląda, na ekranie istnieje tylko jego bohater, Alfred Borden. Znika wspomnienie „Batmana”, „Equilibrium” czy „Mechanika”, a to wielki plus u aktora o statusie gwiazdy. Razem z Hugh Jackmanem, Bale tworzy wizję emocjonującego konfliktu między Bordenem a Robertem Angierem, drugim mistrzem iluzji opętanym fanatyczną pogonią za oszukaniem rzeczywistości. Parę głównych bohaterów pożera nie tyle ślepa fascynacja ich nietypowym fachem, co niepowstrzymana chęć panowania nad zmysłami innych, manipulowania percepcją mas oraz zaskakiwania widzów, jak również siebie samych. Kiedy podbierają sobie pomysły, ich poczynaniami nie kieruje jedynie chora ambicja, ale także poszukiwanie recepty na pogodzenie skomplikowanych osobowości z oczywistością kolein życia. Chociaż intrygę napędza również duch zemsty, film nie scala się w typową układankę, w której liczy się tylko poplątanie ścieżek wybieranych przez bohaterów lub sensacyjny bodziec w postaci zbrodni nakręcającej napięcie. Łamigłówka okazuje się równie elektryzująca jak złożone osobowości Bordena i Angiera. Scenariusz nie pozbawia ich ciemnych stron, wyłączając w ten sposób podział na dobro i zło, a wzbogacając postacie o cechy ludzi – nie filmowych herosów. Para iluzjonistów jest podobna do widzów: daje się zadziwiać, choć nie próbuje nawet zeskoczyć z rozpędzonej karuzeli poszlak i pośpiesznej pogoni za niedefiniowalnym, nieuchwytnym zwycięstwem, które przecież ulatuje, stając się iluzją w tym pozbawionym jej rzeczywistym świecie. Bohaterowie wybierają nieświadomy fanatyzm oraz kłamstwa w obronie przed bardzo brutalną, rozczarowującą prawdą. Jest jeszcze ważna postać asystentki Oliwii, grana z dużą aktorską samodyscypliną przez Scarlett Johansson, pogłębiająca kluczowy konflikt, ale – co ważniejsze – przyglądająca się rywalizacji z boku, niczym z perspektywy chłodnego obserwatora.
„Prestiż” to jednak przede wszystkim inteligentna rozrywka, sugestywnie sfilmowana przez Wally’ego Pfistera oraz starannie skonstruowana przez Nolana, niepozbawiona napięcia w duchu dobrego kina ze sprytnym spiętrzeniem fałszywych tropów. Najbardziej oczywiste rozwiązanie okazuje się najtrudniejsze do odgadnięcia, jednak cały film zostaje zamknięty w sposób nieoczywisty – odkrywanie nowych szczegółów i analizowanie każdego ujęcia w poszukiwaniu ostatecznej prawdy zapewnia „Prestiżowi” długowieczność w pamięci kinomanów. Mimo że w scenariuszu mamy do czynienia z pewnymi nieprawdopodobieństwami, to nie zwracamy na nie uwagi, koncentrując się na intrygującym, magicznym sztafażu, jak i na tym, co kryje się pod nim: na zagadce ludzkiego umysłu.
koniec
11 stycznia 2007

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Abrakadabra
— Borys Jagielski

Tegoż twórcy

Remanent filmowy 2017
— Sebastian Chosiński, Miłosz Cybowski, Grzegorz Fortuna, Adam Kordaś, Marcin Osuch, Jarosław Robak, Agnieszka ‘Achika’ Szady, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Esensja ogląda: Grudzień 2017 (4)
— Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Lipiec 2017 (3)
— Sebastian Chosiński, Jarosław Loretz

Esensja ogląda: Listopad 2014 (2)
— Sebastian Chosiński, Piotr Dobry, Jarosław Loretz, Konrad Wągrowski

Gdzie twój dom, Ziemianinie?
— Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Listopad 2012 (DVD i Blu-Ray)
— Sebastian Chosiński, Krystian Fred, Jakub Gałka, Jarosław Loretz, Daniel Markiewicz, Konrad Wągrowski

Esensja ogląda: Sierpień 2012 (kino)
— Sebastian Chosiński, Grzegorz Fortuna, Anna Kańtoch, Alicja Kuciel, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski

Bruce Wayne odchodzi
— Jakub Gałka

Esensja ogląda: Lipiec 2012
— Sebastian Chosiński, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna, Alicja Kuciel, Małgorzata Steciak, Konrad Wągrowski

#occupygotham
— Michał R. Wiśniewski

Tegoż autora

Szybciej. Głośniej. Więcej zębów
— Ewa Drab

Samochody (nie) latają
— Ewa Drab

Kreacja automatyczna
— Ewa Drab

PR rządzi światem
— Ewa Drab

(I)grać i (wy)grać z czasem
— Ewa Drab

Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna

Wszyscy jesteśmy oszustami
— Ewa Drab

Rzut kośćmi i sekrety Freuda
— Ewa Drab

Kto się boi Vina Diesla?
— Ewa Drab

Duch z piwnicy
— Ewa Drab

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.