Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Bill Condon
‹Dreamgirls›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDreamgirls
Dystrybutor UIP
Data premiery2 marca 2007
ReżyseriaBill Condon
ZdjęciaTobias A. Schliessler
Scenariusz
ObsadaJamie Foxx, Beyoncé Knowles, Eddie Murphy, Danny Glover, Anika Noni Rose, Keith Robinson, Jennifer Hudson, Sharon Leal, Hinton Battle, Loretta Devine, John Lithgow, Smalls
MuzykaHarvey Mason Jr., Damon Thomas
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania131 min
WWW
Gatunekmusical
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Blask sukcesu
[Bill Condon „Dreamgirls” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Historia zespołu próbującego dotrzeć na szczyt muzycznego biznesu? Malkontenci zagrzmią, że to nic nowego. Jednak „Dreamgirls” to przede wszystkim świetnie zagrany i zaśpiewany musical oraz wysokiej jakości rozrywka, a dopiero potem klasyczna przestroga dla tych, którzy gotowi są poświęcić wszystko dla kariery.

Ewa Drab

Blask sukcesu
[Bill Condon „Dreamgirls” - recenzja]

Historia zespołu próbującego dotrzeć na szczyt muzycznego biznesu? Malkontenci zagrzmią, że to nic nowego. Jednak „Dreamgirls” to przede wszystkim świetnie zagrany i zaśpiewany musical oraz wysokiej jakości rozrywka, a dopiero potem klasyczna przestroga dla tych, którzy gotowi są poświęcić wszystko dla kariery.

Bill Condon
‹Dreamgirls›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
70,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDreamgirls
Dystrybutor UIP
Data premiery2 marca 2007
ReżyseriaBill Condon
ZdjęciaTobias A. Schliessler
Scenariusz
ObsadaJamie Foxx, Beyoncé Knowles, Eddie Murphy, Danny Glover, Anika Noni Rose, Keith Robinson, Jennifer Hudson, Sharon Leal, Hinton Battle, Loretta Devine, John Lithgow, Smalls
MuzykaHarvey Mason Jr., Damon Thomas
Rok produkcji2006
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania131 min
WWW
Gatunekmusical
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Kiedy na ekranie trzy młode kobiety z Detroit rozpoczynają podróż do laurów w branży muzycznej, można domyślić się, jakie będzie rozwinięcie filmu, tak w warstwie technicznej, jak fabularnej. Już pierwsze kadry i początkowe dźwięki obiecują wysokiej jakości, dynamiczny i dopracowany show muzyczny. Wskazują także, że bohaterowie zaślepieni sukcesem popełnią błędy i podejmą złe decyzje, by potem zrozumieć swoje grzechy. Na szczęście nie dla rewolucyjnych rozwiązań fabularnych oglądamy musicale. A „Dreamgirls” to rasowy musical, pełen śpiewu, występów na wielkich scenach oraz płynnych przejść z jednej sekwencji do drugiej. Całość luźno oparto o losy jednego z pierwszych czarnoskórych girlsbandów The Supremes, ale aluzje do grupy nie są na tyle wyeksponowane, żeby traktować film o The Dreams jako biografię. Najwięcej zbieżności łatwo zauważyć między postacią Deeny a Dianą Ross, pochodzącą z The Supremes. Jednak fabuła filmu nie podąża ślepo za prawdziwymi wydarzeniami, a jedynie zapożycza z nich niektóre wątki.
Sekwencje muzyczne to istota filmu Condona, bo przecież „Dreamgirls” to nic innego jak filmowa wersja broadwayowskiego spektaklu. Każda piosenka została mistrzowsko wykonana przez aktorów wcielających się w głównych bohaterów. Jednak nie reklamująca film Beyoncé jest tu najważniejszą atrakcją tak muzyczną, jak i aktorską, a nagrodzona Oscarem Jennifer Hudson i długo niewidziany na ekranach w produkcji przyzwoitego poziomu Eddie Murphy. Hudson ma wielki głos, który przyćmiewa wszelkie niedociągnięcia kreacji jej postaci. Kiedy pojawia się na ekranie, film nabiera zupełnie nowych cech: wzrusza i wybija się pośród innych opowiastek o pełnej wybojów i pokus drodze do sukcesu. Tym bardziej że w efekcie jest to sukces połowiczny, okupiony zbyt wieloma stratami.
Hudson wnosi do „Dreamgirls” coś jeszcze. Wytrąca narrację z rytmu barwnej opowieści o ślicznych gwiazdkach i mimo szybkiego tempa akcji, wprowadza do ładnego obrazka trochę rzeczywistych odniesień. Nie jest modelem piękna, ma mocno podkreślone wady, a jednak to z nią właśnie łatwo sympatyzować. Jej postać, Effie, to najbardziej ludzka postać w filmie. Zresztą chociaż fabuła koncentruje się na brawurowej rozrywce i intensywnym musicalu, nie zabrakło w niej ciekawych, choć nieco typowych postaci, z których każda ma własną historię do opowiedzenia. Menedżer dziewcząt z zespołu The Dreams zawzięcie dąży do sukcesu, nie licząc się z konsekwencjami; liderka grupy, Deena, powoli przestaje podejmować samodzielne decyzje, stając się niewolnikiem własnego wizerunku; sceniczny gwiazdor Jimmy Early nie chce odrzucić swojego stylu, dlatego szybko zaczyna gardzić wielką machiną promocyjną, w której tryby się dostał. I zadziorna Effie, niepotrafiąca uciszyć swojego wybuchowego charakteru. Kiedy śpiewa przed pustą widownią „And I’m telling you I’m not going”, ciarki przechodzą po plecach.
Zresztą nie tylko przy tej piosence. Większość kompozycji zaskakuje precyzją i realizacyjną dokładnością. To muzyczne majstersztyki, które żyją na ekranie, jednocześnie dodając rumieńców samej fabule. Film Condona to po prostu the dream. Spełnione marzenie wielbicieli dobrych musicali.
koniec
7 kwietnia 2007

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

O pozorach, raz jeszcze
— Wojciech Lewandowski

Esensja ogląda: Marzec 2017 (3)
— Piotr Dobry, Marcin Osuch, Jarosław Robak

Berlinale 2015: Ostatni ukłon
— Marta Bałaga

Gorzki happy end?
— Gabriel Krawczyk

O jednego wampira za daleko
— Ewa Drab

Tegoż autora

Szybciej. Głośniej. Więcej zębów
— Ewa Drab

Samochody (nie) latają
— Ewa Drab

Kreacja automatyczna
— Ewa Drab

PR rządzi światem
— Ewa Drab

(I)grać i (wy)grać z czasem
— Ewa Drab

Llewyn Davis jest palantem
— Piotr Dobry, Ewa Drab, Grzegorz Fortuna

Wszyscy jesteśmy oszustami
— Ewa Drab

Rzut kośćmi i sekrety Freuda
— Ewa Drab

Kto się boi Vina Diesla?
— Ewa Drab

Duch z piwnicy
— Ewa Drab

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.