Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

David Koepp
‹Sekretne okno›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSekretne okno
Tytuł oryginalnySecret Window
Dystrybutor UIP
Data premiery16 kwietnia 2004
ReżyseriaDavid Koepp
ZdjęciaFred Murphy
Scenariusz
ObsadaJohnny Depp, John Turturro, Maria Bello, Timothy Hutton, Charles Dutton
MuzykaPhilip Glass
Rok produkcji2004
Kraj produkcjiUSA
WWW
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Jedyne co się liczy, to zakończenie
[David Koepp „Sekretne okno” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Siłą "Sekretnego okna" jest sama obsesyjna i paranoiczna historia. Śledzimy z napięciem akcję, obserwujemy osaczenie Raineya, czekamy nerwowo na przybycie Shootera, próbujemy rozwikłać zagadkę jego tożsamości. Poprzez postawienie na thrillerową estetykę film zgubił jednak kingowski temat – nadchodzącego, narastającego obłędu.

Konrad Wągrowski

Jedyne co się liczy, to zakończenie
[David Koepp „Sekretne okno” - recenzja]

Siłą "Sekretnego okna" jest sama obsesyjna i paranoiczna historia. Śledzimy z napięciem akcję, obserwujemy osaczenie Raineya, czekamy nerwowo na przybycie Shootera, próbujemy rozwikłać zagadkę jego tożsamości. Poprzez postawienie na thrillerową estetykę film zgubił jednak kingowski temat – nadchodzącego, narastającego obłędu.

David Koepp
‹Sekretne okno›

EKSTRAKT:70%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSekretne okno
Tytuł oryginalnySecret Window
Dystrybutor UIP
Data premiery16 kwietnia 2004
ReżyseriaDavid Koepp
ZdjęciaFred Murphy
Scenariusz
ObsadaJohnny Depp, John Turturro, Maria Bello, Timothy Hutton, Charles Dutton
MuzykaPhilip Glass
Rok produkcji2004
Kraj produkcjiUSA
WWW
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Zapamiętałem to opowiadanie. Czytałem je w szpitalu, dwa dni po operacji, w środku nocy, sam w pustym pokoju. Zbiór, w którym było opublikowane nosił tytuł „Czwarta po północy” i to też chyba była godzina, o której zakończyłem lekturę. „Tajemne okno, tajemny ogród” to jedno z kingowskich arcydzieł – przerażająca, niezwykle sugestywna historia, nie do końca horror, bardziej chyba opowieść o popadaniu w szaleństwo. King wprowadza tu swoje ulubione wątki – pisarza alkoholika, ogarniętego niemocą twórczą, ale ten tekst wyróżnia się na plus znakomitą, trzymającą w napięciu konstrukcją i zaskakującym zakończeniem.
Film dość dokładnie powiela fabułę Kinga, przynajmniej w swej pierwszej części. Johnny Depp, potargany, w podartym szlafroku, gra pisarza Morta Raineya próbującego odnaleźć się w samotnym domku na odludziu. Jest w kiepskim stanie psychicznym - po rozstaniu z żoną, dręczony alkoholizmem, wyrzutami sumienia, depresją, nie będący w stanie powrócić do twórczej aktywności. Wkrótce odwiedzi go tajemniczy John Shooter, zarzucając plagiat swojego opowiadania „Sekretne okno”. Rainey odrzuca zarzut – on sam napisał to opowiadanie dwa lata wcześniej, może to udowodnić. Shooter żąda tego dowodu. Zaczyna prześladować Morta...
Siłą filmu jest sama obsesyjna i paranoiczna historia. Śledzimy z napięciem akcję, obserwujemy osaczenie Raineya, czekamy nerwowo na przybycie Shootera, próbujemy rozwikłać zagadkę jego tożsamości. Wątki poboczne mają dla historii znaczenie i skutecznie zwodzą widza (mnie nie – przed filmem znałem całą historię z opowiadania). Thrillerowe klisze – nocne wizyty, samotny domek nad jeziorem, mignięcia cienia tworzą odpowiednią atmosferę, choć nie można im zarzucić zbytniego wyszukania, czy oryginalności. Całość byłaby jednak z pewnością trudna do zapamiętania, zwłaszcza dla widzów nie znających tekstu Kinga, gdyby nie występ Johnny’ego Deppa, który obecnie jest wyraźnie na fali. Tu tworzy też bardzo ciekawą kreację, przyciągającą uwagę widza. Jego postać jest wewnętrznie rozbita, promieniująca cały czas napięciem, nieskutecznie rozładowywanym przez próby cierpkiego humoru. Czuje się jego depresyjną ociężałość, rozdrażnienie i rozżalenie, widać, że potrzebuje pomocy, której nie ma szansy uzyskać. John Turturro tworzy tu również dobrą, charakterystyczną postać psychopatycznego farmera z południa.
Czas na garść uwag krytycznych. Poprzez postawienie na thrillerową estetykę film zgubił jednak kingowski temat – nadchodzącego, narastającego obłędu. Nie wątpię, że przy lepszej pracy zdjęciowca, montażysty i reżyserii można było uzyskać bardziej sugestywny efekt. Trochę zbyt mechanicznie wprowadzono tu wątki z opowiadania – np. motyw wcześniejszego plagiatu, istotny u Kinga, tu jest wstawiony pretekstowo i aż prosi się o rozwinięcie, które nie następuje. Nie przypadła mi też do gustu końcówka, inna niż u Kinga. Pomimo starań, aby była zaskakująca i odbiegająca od standardowych rozwiązań, a jednocześnie spójna z tym, co wynika z filmu, jest zbyt dobitna, wyrazista i gubi to co było w filmie starannie budowane przez 1.5 h. Zupełnie też zmienia wymowę opowieści - z podróży w szaleństwo, wpada w historię o psychopatycznym zabójcy. A przecież "Jedyne co się liczy, to zakończenie. To najważniejsza część opowieści."
koniec
19 kwietnia 2004

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Krótko o książkach: Śmiertelne żniwo
— Joanna Kapica-Curzytek

Tegoż autora

Kosmiczny redaktor
— Konrad Wągrowski

Statek szalony
— Konrad Wągrowski

Kobieta na szczycie
— Konrad Wągrowski

Przygody Galów za Wielkim Murem
— Konrad Wągrowski

Potwór i cudowna istota
— Konrad Wągrowski

Migające światła
— Konrad Wągrowski

Śladami Hitchcocka
— Konrad Wągrowski

Miliony sześć stóp pod ziemią
— Konrad Wągrowski

Tak bardzo chciałbym (po)zostać kumplem twym
— Konrad Wągrowski

Kac Vegas w Zakopanem
— Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.