Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 2 maja 2024

Co nam w kinie gra: Perfect Days
„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że „Perfect Days” potwierdza, że mimo niemal 80 lat na karku, wciąż jest w bardzo dobrej formie.
Niedzielny krytyk komiksów: Śrubełek? Głowadzik?
Każdy smok ma swój słaby punkt ukryty pod którąś z łusek. Tak było ze Smaugiem z „Hobbita”, tak było też ze smokiem z przygód Jonki, Jonka i Kleksa. A że w przypadku tego drugiego chodziło o wentyl do pompki? Na tym polegał urok komiksów Szarloty Pawel.
Reacher: Sez. 2. odc. 8. Porozmawiajmy o zabijaniu
Chociaż główny bohater znalazł się w na pierwszy rzut oka beznadziejnym położeniu, to w istocie nie zastanawiamy się, czy uda mu się rozprawić z Langstonem i jego ludźmi, lecz jedynie czekamy, by dowiedzieć się, w jaki sposób tego dokona. Niestety tutaj twórcy scenariusza zdecydowanie przesadzili, gdyż pozwolili Reacherowi na zupełnie nieprawdopodobne wyczyny.
Ten okrutny XX wiek: Budowle muszą runąć
Zdobycie ruin klasztoru na Monte Cassino przez żołnierzy armii Andersa obrosło wieloma mitami. Jednak „Monte Cassino” Matthew Parkera bardzo dobrze pokazuje, że był to jedynie drobny epizod w walkach o przełamanie niemieckich linii obrony na południe od Rzymu.
Włoski Kurosawa
W latach 90. tryumfy święciły seriale anime z włoskim dubbingiem prezentowane w stacji Polonia 1. Jednak połączenie kultur ojczyzny sushi oraz ojczyzny pizzy nie zawsze musi wypadać tak kuriozalnie, czego dowodzi szósty tom antologii „Toppi. Kolekcja” pod tytułem „Japonia”.
Niekoniecznie jasno pisane: Jedenaście lat Sodomy
Większość komiksów Alejandro Jodorowsky’ego to całkowita fikcja i niczym nieskrępowana, rozbuchana fantastyka. Tym razem jednak zajmiemy się jednym z jego komiksów historycznych albo może „historycznych” – fabuła czteroczęściowej serii „Borgia” oparta jest bowiem na faktycznych postaciach i wydarzeniach, ale potraktowanych z dość dużą dezynwolturą.
Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

Muzyka

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

muzyczne

As Time Passes
Arild Andersen, Daniel Sommer, Rob Luft
Ghosted II
Oren Ambarchi, Johan Berthling, Andreas Werliin
The Death of Kalypso
Angles & Elle-Kari Sander with Strings
Mythical River
Elephant9
Chaos Rocks
Hawkestrel
Clouds
Randi Pontoppidan, Martin Fabricius
Path
Mathias Landæus
Twain Walking
Lis Wessberg

więcej »

Zapowiedzi

Najlepsze zagraniczne płyty dekady – indywidualne typy

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Michał Perzyna, Jakub Stępień, Mieszko B. Wandowicz

Ponieważ nasz ranking „50 najlepszych zagranicznych płyt dekady” zgodnie z przypuszczeniami wzbudził wiele kontrowersji, postanowiliśmy opublikować indywidualne listy członków redakcji muzycznej. Nie są to jednak propozycje wszystkich głosujących, bo i nie chcemy tłumaczyć się z naszych wyborów. Poniższe zestawienia są raczej swego rodzaju uzupełnieniem właściwej pięćdziesiątki i tak najlepiej je potraktować

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski, Michał Perzyna, Jakub Stępień, Mieszko B. Wandowicz

Najlepsze zagraniczne płyty dekady – indywidualne typy

Michał Perzyna:

1. The Whitest Boy Alive „Dreams” (2006)
2. Daft Punk „Discovery” (2001) (5.)
3. The xx „XX” (2009) (43.)
4. The Knife „Deep Cuts” (2004)
5. Feist „The Reminder” (2007) (16.)
6. Lykke li „Youth Novel” (2008)
7. Bang Gang „Ghosts From The Past” (2008)
8. Flunk „Morning Star” (2004)
9. Röyksopp „The Understanding” (2005) (10.)
10. Paul Kalkbrenner „Berlin Calling” (2008)
11. Mylo „Destroy Rock & Roll” (2004)
12. Gorillaz „Demon Days” (2005) (1.)
13. The Whitest Boy Alive „Rules” (2009)
14. Lamb „What Sound” (2001)
15. Röyksopp „Senior” (2010)
16. Anja Garbarek „Briefly Shaking” (2005) (44.)
17. Rodney Hunter „Hunter Files” (2004)
18. Rouge Rouge „Ce Soir Apres Diner” (2002)
19. Flunk „Personal Stereo” (2007)
20. Bang Gang „Something Wrong” (2003)
21. The Faint „Wet From Birth” (2004)
22. Sufjan Stevens „Illinois” (2005)
23. Kings of Leon „Because Of The Times” (2007)
24. Kyte „Dead Waves” (2010)
25. Worm Is Green „Automagic” (2003)

Mieszko B. Wandowicz:

(kolejność alfabetyczna)

Acid Mothers Temple & The Melting Paraiso U.F.O. „Univers zen ou de zéro à zéro” (2002)
Antony and the Johnsons „I Am a Bird Now” (2005)
Kate Bush „Aerial” (2005)
Celtic Frost „Monotheist” (2006)
Vic Chesnutt „North Star Deserter” (2007)
Bob Dylan „Modern Times” (2006)
Earth „The Bees Made Honey in the Lion’s Skull” (2008) (37.)
Peter Gabriel „Up” (2002) (19.)
Beth Gibbons & Rustin Man „Out of Season” (2002)
Kayo Dot „Choirs of the Eye” (2003)
Killing Joke „Hosannas from the Basements of Hell” (2006)
The Mars Volta „Amputechture” (2006)
Minsk „The Ritual Fires of Abadonment” (2007) (17.)
Neurosis „Given to the Rising” (2007)
Joanna Newsom „Ys” (2006) (35.)
Portishead „Third” (2008) (34.)
Recoil „subHuman” (2007)
Sleepytime Gorilla Museum „Of Natural History” (2004)
Swans „My Father Will Guide Me Up a Rope to the Sky” (2010)
David Sylvian „Blemish” (2003)
Ulver „Blood Inside” (2005) (22.)
Venetian Snares „Rossz csillag alatt született" (2005)
Robert Wyatt „Cuckooland” (2003)
The Young Gods „Knock on Wood” (2008) 1)
Злые Куклы „Чужой Небесный Город” (2002)

Jakub Stępień:

1. Portishead „Third” (2008) (34.)
2. Electric Masada „50th Birthday Celebration Vol. 4” (2004)
3. The White Stripes „Elephant” (2003) (3.)
4. Björk „Vespertine” (2001) (20.)
5. The Flaming Lips „Embrionic” (2009)
6. Gorillaz „Demon Days” (2005) (1.)
7. Radiohead „In Rainbows” (2007)
8. Queens of the Stone Age „Songs for the Deaf” (2002)
9. Bohren & der Club of Gore „Black Earth” (2002)
10. Animal Collective „Merriweather Post Pavilion (2009)
11. Tom Waits „Orphans: Brawlers, Bawlers & Bastards” (2006) (7.)
12. Joanna Newsom „Ys” (2006) (35.)
13. Wilco „Yankee Hotel Foxtrot” (2002)
14. Tool „Lateralus” (2001) (2.)
15. P.J. Harvey „White Chalk” (2007) (18.)
16. The Cinematic Orchestra „Every Day” (2002)
17. Sigur Rós „()” (2002)
18. Sleep „Dopesmoker” (2003)
19. Grizzly Bear „Veckatimest” (2009)
20. Tomahawk „Anonymous” (2007)
21. System Of A Down „Toxicity” (2001) (8.)
22. Neurosis „A Sun That Never Sets” (2001)
23. Marc Ribot „Asmodeus: Book of Angels Volume 7” (2007)
24. Ariel Pink’s Haunted Graffiti „Before Today” (2010)
25. Rashanim „Shalosh” (2006)

Piotr „Pi” Gołębiewski:

1. Archive „You All Look the Same to Me” (2002) (4.)
2. Tool „Lateralus” (2001) (2.)
3. Sigur Rós „()” (2002)
4. Kate Bush „Aerial” (2005)
5. David Gilmour „On an Island” (2006)
6. Peter Gabriel „Up” (2002) (19.)
7. Blur „Think Tank” (2003) (40.)
8. System Of A Down „Toxicity” (2001) (8.)
9. Rammstein „Mutter” (2001) (9.)
10. The White Stripes „Icky Thump” (2007) (13.)
11. Gorillaz „Demon Days” (2005) (1.)
12. The White Stripes „Elephant” (2003) (3.)
13. Placebo „Sleeping with Ghosts” (2003)
14. Franz Ferdinand „You Could Have it so Much Better with Franz Ferdinand” (2005) (12.)
15. Audioslave „Audioslave” (2002) (27.)
16. The Strokes „Is This It” (2001)
17. Judas Priest „Nostradamus” (2008)
18. Alice In Chains „Black Gives Way to Blue” (2009)
19. Marillion „Marbles” (2004)
20. Archive „Controlling Crowds” (2009) (45.)
21. Don Airey „A Light in the Sky” (2008)
22. Ayreon „The Human Equation” (2004) (23.)
23. Muse „Absolution” (2003) (14.)
24. Slipknot „Vol. 3 (The Subliminal Verses)” (2004)
25. Coldplay „Viva la Vida or Death and All His Friends” (2008) (21.)/ Green Day „American Idiot” (2004) (39.)

27 października 2010

1) To co prawda nowe wersje starych utworów, ale zmiany są tak duże, że nie mam wątpliwości, iż można uznać „Knock on Wood” za premierowy materiał.

Komentarze

27 X 2010 14:47:47

czy nie można w podobny sposób opublikować pierwszych 20 list poszczególnych tetryków ?

27 X 2010 15:50:33

Ale chodzi o tetryków filmowych?

27 X 2010 18:05:25

Dajcie od razu linki do waszych lastów.

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Nie taki krautrock straszny: Eins, zwei, drei, vier, fünf…
Sebastian Chosiński

29 IV 2024

Wydawana od trzech lat seria koncertów Can z lat 70. ubiegłego wieku to wielka gratka dla wielbicieli krautrocka. Przed niemal trzema miesiącami ukazał się w niej album czwarty, zawierający koncert z paryskiej Olympii z maja 1973 roku. To jeden z ostatnich występów z wokalistą Damo Suzukim w składzie.

więcej »

Non omnis moriar: Brom w wersji fusion
Sebastian Chosiński

27 IV 2024

Muzyczna archeologia? Jak najbardziej. Ale w pełni uzasadniona. W myśl Horacjańskiej sentencji: „Nie wszystek umrę” chcemy w naszym cyklu przypominać Wam godne ocalenia płyty sprzed lat. Albumy, które dawno już pokrył kurz, a ich autorów pamięć ludzka nierzadko wymazała ze swoich zasobów. Dzisiaj najbardziej jazzrockowy longplay czechosłowackiej Orkiestry Gustava Broma.

więcej »

Nie taki krautrock straszny: Czas (smutnych) rozstań
Sebastian Chosiński

22 IV 2024

Longplayem „Future Days” wokalista Damo Suzuki pożegnał się z Can. I chociaż Japończyk nigdy nie był wielkim mistrzem w swoim fachu, to jednak każdy wielbiciel niemieckiej legendy krautrocka będzie kojarzył go głównie z trzema pełnowymiarowymi krążkami nagranymi z Niemcami.

więcej »