Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 15 maja 2024

Niedzielny krytyk komiksów: Śrubełek? Głowadzik?
Każdy smok ma swój słaby punkt ukryty pod którąś z łusek. Tak było ze Smaugiem z „Hobbita”, tak było też ze smokiem z przygód Jonki, Jonka i Kleksa. A że w przypadku tego drugiego chodziło o wentyl do pompki? Na tym polegał urok komiksów Szarloty Pawel.
Co nam w kinie gra: Perfect Days
„Proza życia według klozetowego dziada” może nie brzmi za zbyt chwytliwy filmowy tagline, ale Wimowi Wendersowi chyba coraz mniej zależy, aby jego filmy cechowały się przede wszystkim potencjałem na komercyjny sukces. Zresztą przepełnione nostalgią „Perfect Days” koresponduje całkiem nieźle z powoli podsumowującym swoją twórczość Niemcem, który jak wielu starych mistrzów, powoli zaczyna odchodzić do filmowego lamusa. Nie znaczy to jednak, że zasłużony reżyser żegna się z kinem. Tym bardziej że „Perfect Days” potwierdza, że mimo niemal 80 lat na karku, wciąż jest w bardzo dobrej formie.
Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.
Włoski Kurosawa
W latach 90. tryumfy święciły seriale anime z włoskim dubbingiem prezentowane w stacji Polonia 1. Jednak połączenie kultur ojczyzny sushi oraz ojczyzny pizzy nie zawsze musi wypadać tak kuriozalnie, czego dowodzi szósty tom antologii „Toppi. Kolekcja” pod tytułem „Japonia”.
Reacher: Sez. 2. odc. 8. Porozmawiajmy o zabijaniu
Chociaż główny bohater znalazł się w na pierwszy rzut oka beznadziejnym położeniu, to w istocie nie zastanawiamy się, czy uda mu się rozprawić z Langstonem i jego ludźmi, lecz jedynie czekamy, by dowiedzieć się, w jaki sposób tego dokona. Niestety tutaj twórcy scenariusza zdecydowanie przesadzili, gdyż pozwolili Reacherowi na zupełnie nieprawdopodobne wyczyny.
Ten okrutny XX wiek: Budowle muszą runąć
Zdobycie ruin klasztoru na Monte Cassino przez żołnierzy armii Andersa obrosło wieloma mitami. Jednak „Monte Cassino” Matthew Parkera bardzo dobrze pokazuje, że był to jedynie drobny epizod w walkach o przełamanie niemieckich linii obrony na południe od Rzymu.
Niekoniecznie jasno pisane: Jedenaście lat Sodomy
Większość komiksów Alejandro Jodorowsky’ego to całkowita fikcja i niczym nieskrępowana, rozbuchana fantastyka. Tym razem jednak zajmiemy się jednym z jego komiksów historycznych albo może „historycznych” – fabuła czteroczęściowej serii „Borgia” oparta jest bowiem na faktycznych postaciach i wydarzeniach, ale potraktowanych z dość dużą dezynwolturą.

Filmy

Magazyn CCXXXV

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

kinowe

Brak nowości w minionym tygodniu. Aby zobaczyć wcześniejsze, kliknij.

dvd i blu-ray

Brak nowości w minionym tygodniu. Aby zobaczyć wcześniejsze, kliknij.

Zapowiedzi

dvd i blu-ray

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

Pożegnania 2019 (3/4)

Jarosław Loretz

« 1 2

Pożegnania 2019 (3/4)

16. – Peter Fonda, aktor, reżyser i scenarzysta, syn Henry’ego, brat Jane i ojciec Bridget. Wystąpił w wielu przedstawieniach teatralnych i filmach, otrzymując za swoje role dwa Złote Globy („Pszczoły i ludzie” i „Pasja Ayn Rand”) oraz szereg nominacji (do Oscara za „Pszczoły i ludzi”, do Złotych Globów za „Zwycięzców” i „Burzę”, do Emmy za „Pasję Ayn Rand”), ale w historii kina i pamięci widzów zapisał się przede wszystkim rolą Wyatta w „Swobodnym jeźdźcu”. Sztandarowe dzieło epoki hippisów, ogromny kasowy hit mimo nad wyraz skromnego budżetu, źródło inspiracji dla pokoleń rockersów. Do tego nominacja do Oscara za scenariusz, napisany wspólnie przez Terry’ego Southerna i obu głównych aktorów – Fondę i Dennisa Hoppera.

25. – Ferdinand Karl Piëch, austriacki inżynier, menedżer i przedsiębiorca, wnuk Ferdinanda Porsche’a, konstruktora garbatego Volkswagena oraz założyciela firmy Porsche. To właśnie Piëch zbudował potęgę i renomę marki Audi, i to on wydźwignął później koncern Volkswagena z długów i zbudował z niego wielką, międzynarodową firmę, posiadającą w swoim portfolio takie marki jak Seat, Škoda, Lamborghini, Bentley, Bugatti, Porsche, Scania, MAN i Neoplan.

29. – Terrance Dicks, pisarz, scenarzysta i producent związany na przełomie lat 1970. i 1980. z serialem „Doctor Who”, autor książek dla dzieci. W Polsce znany z trzech wydanych w 1994 roku przez wydawnictwo Empire książeczek, będących w istocie nowelizacjami odcinków wspomnianego serialu: „Władcy czasu”, „Dzień Daleków” i „Zemsta cyborgów”.

We wrześniu:

1. – Katherine MacLean, pisarka science fiction specjalizująca się w krótkiej formie. Laureatka Nebuli, nominowana do nagrody Hugo, nagrodzona Cordwainer Smith Rediscovery Award – nagrodą, której zadaniem jest honorowanie autorów ważnych dla gatunku, ale dziś już pogrążających się w zapomnieniu. W Polsce znana z ledwie trzech opowiadań: „Telewizja nie kłamie” (w antologii „W stronę czwartego wymiaru”), „Nieludzkie poświęcenie” (w „Isaac Asimov prezentuje najlepsze opowiadania science fiction”) i „Pocałuj mnie” (w trzecim tomie „To, co najlepsze w SF”).

2. – Władysław Krupka, podpułkownik Milicji Obywatelskiej, ale przede wszystkim pomysłodawca, twórca postaci i scenarzysta większości odcinków „Kapitana Żbika”, a także scenarzysta „Komisarza Żbika”. Na swoim koncie posiada też wydane pod pseudonimem Władysław Krupiński dwie regularne powieści kryminalne („Skazałeś ją na śmierć” i „Zachłanność mordercy”) oraz cztery zeszytowe z serii „Ewa wzywa 07”.

5. – Andrzej Polkowski, tłumacz i pisarz. To jemu zawdzięczamy polskie przekłady „Opowieści z Narnii” i „Trylogii międzyplanetarnej” C. S. Lewisa, cyklu „Harry Potter”, pięcioksięgu „Pendragon” Stephena Lawheada, „Demona ciemności” i „Demona śmierci” Tanith Lee, „Szardika” Richarda Adamsa, „Dzieci Boga” Mary Dorii Russell, dylogii „Światło Tybetu” Elizabeth Ann Scarborough czy „Elli zaklętej” Gail Carson Levine.

8. – David Hagberg, pisarz specjalizujący się w technothrillerach. W Polsce wyszło siedem jego powieści – trzy pod jego nazwiskiem („Ogień krzyżowy”, „Masa nadkrytyczna” i „Punkt zwrotny”) i cztery pod pseudonimem Sean Flannery („Pustynny ogień”, „Zwycięzca bierze wszystko”, „Finałowe odliczanie” i „Kryptonim „Zebra””).

13. – Eddie Money, w rzeczywistości Edward Joseph Mahoney, piosenkarz, którego największym przebojem było „Take Me Home Tonight” (przyniosło mu w 1987 roku nominację do nagrody Grammy). Pochodził z rodziny nowojorskich irlandzkich katolików i pierwotnie miał zostać – jak dziadek i ojciec – policjantem, ale za bardzo lubił muzykę i długie włosy.

15. – Ric Ocasek, a w zasadzie Richard Theodore Octasek. Piosenkarz, muzyk, producent muzyczny (m.in. zespołów Bad Brains i No Doubt) oraz malarz. Współzałożyciel zespołu The Cars i jego główny wokalista, gitarzysta i autor piosenek. To on był autorem większości hitów zespołu, takich jak „Tonight She Comes”, „You Might Think”, „Magic” czy „Drive”, z tym że ten ostatni utwór był śpiewany przez basistę, zmarłego w 2000 roku Benjamina Orra, w rzeczywistości noszącego swojsko brzmiące nazwisko Orzechowski. Notabene grająca w teledysku „Drive” Paulina Porizkova, 18-letnia wówczas czeska modelka, swego czasu obiekt dyplomatycznych przepychanek szwedzko-czeskich, niedługo potem została żoną Ocaska, także mającego czeskie korzenie.

16. – Luigi Colani, niemiecki designer przemysłowy, specjalizujący się w projektowaniu mocno futurystycznych samochodów osobowych i sportowych, których cechą charakterystyczną była nadzwyczajna obłość. Poza tym spod jego ręki wyszły zwariowane meble, fortepiany (m.in. model Pegasus budowany przez Schimmela), porcelana, butelki, długopisy, komputery, aparaty fotograficzne, motocykle, testowe ciężarówki, katamaran oraz koncepcyjne modele lokomotyw i samolotów. A wszystko niesłychanie obłe, aerodynamiczne, krzywiznami często naśladujące kobiece ciało.

21. – Sid Haig, właściwie Sidney Eddie Mosesian, aktor, początkowo – od połowy lat 1960. do przełomu 1980. i 1990. – drugoplanowy, kojarzony głównie z filmów blaxploitation („Foxy Brown”, „Coffy” i „Wielki dom lalek”) i fantastycznych („THX 1138” „W stronę Atlantydy”, „Galaktyka grozy”), choć miewający występy także i w produkcjach wysokobudżetowych („Zbieg z Alcatraz”, „Diamenty są wieczne”). Później, po okresie zniechęcenia do aktorstwa i zagłębieniu się w hipnoterapię, wrócił na ekrany rolą Kapitana Spauldinga w „Domu 1000 trupów” i odtąd – aż do śmierci – brylował w kinie grozy.

28. – Jan Kobuszewski, aktor teatralny, telewizyjny i filmowy, artysta kabaretowy związany z Dudkiem i kabaretami Starszych Panów oraz Olgi Lipińskiej. Narrator „Bajki dla dorosłych”, dziadek z radiowej „Rodziny Poszepszyńskich”. Ze względu na charakterystyczną twarz i specyficzną grę niezapomniany nawet w przypadku najdrobniejszych ról.

28. – Mark Zacharow, rosyjski reżyser filmowy i teatralny, spod ręki którego wyszły m.in. ekranizacja powieści Ilfa i Pietrowa „12 krzeseł”, przewrotna satyra „Ach, ten Munchausen”, bajkowy „Zwyczajny cud” według Jewgienija Szwarca, wspaniała plastycznie „Formuła miłości” na bazie „Hrabiego Cagliostro” Aleksego Tołstoja, a przede wszystkim niesamowicie mroczna, fatalistyczna w wymowie, alegoryczna przypowieść „Zabić smoka”, obnażająca destrukcyjne dążenie jednostek do podlegania tyranom.

« 1 2

10 stycznia 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Wiem, ale nie powiem
Sebastian Chosiński

14 V 2024

Brytyjska autorka kryminałów Dorothy Leigh Sayers, w przeciwieństwie do Raymonda Chandlera czy spółki pisarskiej używającej pseudonimu Patrick Quentin, nie była rozpieszczana przez polskich reżyserów. W połowie lat 80. powstały jednak dwa oparte na jej opowiadaniach, zrealizowane przez Stanisława Zajączkowskiego, spektakle. Jeden z nich był adaptacją tekstu zatytułowanego „Człowiek, który wiedział, jak to się robi”.

więcej »

Z filmu wyjęte: Nurkujący kopytny
Jarosław Loretz

13 V 2024

Czy nikt z Was nie marzył, żeby popływać sobie pod wodą wraz z ulubionym koniem? Nie? To dziwne…

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: Wehrmacht kontra SS
Sebastian Chosiński

7 V 2024

Powie ktoś, że oparta na prozie słowackiego pisarza Juraja Váha „Noc w Klostertal” byłaby ciekawsza, gdyby nie pojawiający się na finał wątek propagandowy. Tyle że nie pobrzmiewa on wcale fałszywą nutą. Gdyby przyjąć założenie, że cała ta historia wydarzyła się naprawdę, byłby nawet całkiem realistyczny. W każdym razie nie zmienia to faktu, że spektakl Tadeusza Aleksandrowicza ogląda się znakomicie nawet pięćdziesiąt pięć lat po premierze.

więcej »