No właśnie, mimo peanów (ocena 96% na RottenTomatoes!) Skyfall pozostawia niedosyt. Mniej więcej do momentu aresztowania Silvy to jeszcze Bond w najlepszym wydaniu, ale finałowy motyw a'la "Kevin sam w domu" ociera się o banał.

Może te peany biorą się z faktu, że Bond wreszcie wrócił?
Może fanom serii podobają się właśnie nawiązania i fakt, że Bond zachowuje się jak Bond a nie jak Bourne?

Bo poprzednie filmy z Craigiem nie miały z serią absolutnie nic wspólnego (poza nazwiskami postaci) i tym samym w moim osobistym rankingu były gdzieś koło "Troi"

A wady... Oczywiście są. Wyłażą kalki z Batmana, przeżycie dwukrotnego postrzału i upadku z mostu jest mocno wątpliwe... Ale i tak w porównaniu do żałosnego Quantum film jest świetny.
A Casino Royal? Nie przypadł mi do gustu i tyle.

Tak to jest James Bond. Byłem, widziałem...łykam wszystko jak młody pelikan...

W tajnej służbie Jej Królewskiej Mości” wcale nie jest takie złe...

Ten film ma sens tylko jeśli ogląda się go z pewnymi założeniami, to jest:
1) logika? jaka logika? od początku do końca nie ma i nie może być czegoś takiego. No bo wybaczcie, upadek do wody z bardzo dużej wysokości? Ludożerne warany? Sensu to to jednak nie ma.
2) jeśli chodzi o konwencję, to jest to przerysowany Bond. Wtedy złoczyńca staje się wystarczająco psychopatyczny, fabuła w porządku, a Aston Martin rządzi.
Jednak przy takich założeniach trudno uwierzyć w cały scenariusz. Nie kupuję M jako zimnej manipulatorki, no po prostu nie.

Nieczęsto zgadzam się w ocenach filmów z Jakubem, ale w tym przypadku mógłbym stanąć za nim murem.

Całkowicie się nie zgadzam z dwiema tezami zawartymi w tekście recenzji. Po pierwsze (choć to 100% kwestia gustu), że to jeden ze słabszych Bondów w serii - dla mnie Bondy z Craigiem to jedyne Bondy, które da się oglądać bez bólu zębów albo napadów śmiechu. Po drugie, że jest rozwlekły - film trwa ponad 2 godziny, ale w przeciwieństwie do większości poprzednich części w ogóle nie jest nużący. Przeciwnie, kiedy film dobiegał już końca, pomyślałem sobie "jak to, to już?"

@Anna - widzę w Twojej wypowiedzi kilka nieścisłości ;) Generalnie w filmach o Bondzie (a już na pewno w tych przed Craigiem) nigdy nie było mowy o logice, ba - te filmy mogłyby wręcz służyć za synonimy przekoloryzowania, przerysowania, o którym wspominasz. Co prawda Bond craigowski w CR pokazał drugą (moim zdaniem o niebo lepszą) stronę - stał się bardziej sensowny, a mniej groteskowy, ale w Skyfall następuje swoisty powrót do przedcraigowskiej konwencji serii. Dlatego zarzucanie mu przerysowania i braku logiki jest chyba samo w sobie nie bardzo logiczne ;)
A warany? Warany są groźnymi drapieżnikami i człowieka skonsumują z równą chęcią, jak każde inne zwierzę. W tym akurat nic dziwnego nie ma.

Tak! Jakubie, zdefiniowales to czego nie potrafilem wyrazić po obejżeniu SkyFall w kinie. Wszyscy (a na pewno Bond i Silva) bohaterowie cierpią tu na jakieś psychiczne "rozpieprzenie". Nie wiedzą, w lewo, czy w prawo. Bardem ma się tu do Antona (z "To nie jest kraj dla starych ludzi") tak jak Craig do Bonda z Casio Royale. Nie powiem zebym się śmiertelnie nudził, ale jak tylko wyglądało że zacznie dziać się coś ciekawego, intryga rozwiewała się z mało dyskretnym smrodkiem. Widziałem sporo lepszych filmów - szpiegowskich (np. ostatni "Szpieg"), z mordobiciem (Casino Royale, albo "Tożsamość Bourne'a np.), kryminalnych (że wspomnę ostatni z Craigiem - "Milennium...", choć wolę oryginał), czy o rozterkach wewnętrznych bohatera. A tu.. Bardem może miał być straszny i trochę żałosny, wyszedł żałosny i śmieszny. Już pod koniec pierwszej sceny z nim, myślałem że to koniec filmu, bo zaraz sobie palnie w głowę! Skyfall miał być pewnie o wszystkim , a wyszedł o niczym. Najlepsze fragmenty filmu - pierwsze kilka minut, z czołówką włącznie, i może koniec. Dupy nie urywa, to prawda - choć, dla obowiązku, obejżeć można.