Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 27 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Jan Forsström
‹Silmäterä›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSilmäterä
ReżyseriaJan Forsström
ZdjęciaPäivi Kettunen
Scenariusz
ObsadaEmmi Parviainen, Luna Leinonen Botero, Ylva Ekblad, Mazdak Nassir, Bahram Peivastegan, Miika Soini, Terhi Suorlahti, Eero Aho, Kristiina Halttu
MuzykaLau Nau
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiFinlandia
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Espoo Ciné 2013: Potężna jest miłość matki
[Jan Forsström „Silmäterä” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
„Dawno, dawno temu żyła sobie księżniczka Egiptu…” Opowiadana na dobranoc bajka stanowi motyw przewijający się przez „The Princess of Egypt.” Reżyserski debiut scenarzysty Jana Försstroma, spod pióra którego wyszły najciekawsze fińskie filmy ostatnich lat, potwierdza, że do najlepszych reżyserów wywodzących się z Finlandii wkrótce może dołączyć nowe nazwisko.

Marta Bałaga

Espoo Ciné 2013: Potężna jest miłość matki
[Jan Forsström „Silmäterä” - recenzja]

„Dawno, dawno temu żyła sobie księżniczka Egiptu…” Opowiadana na dobranoc bajka stanowi motyw przewijający się przez „The Princess of Egypt.” Reżyserski debiut scenarzysty Jana Försstroma, spod pióra którego wyszły najciekawsze fińskie filmy ostatnich lat, potwierdza, że do najlepszych reżyserów wywodzących się z Finlandii wkrótce może dołączyć nowe nazwisko.

Jan Forsström
‹Silmäterä›

EKSTRAKT:100%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułSilmäterä
ReżyseriaJan Forsström
ZdjęciaPäivi Kettunen
Scenariusz
ObsadaEmmi Parviainen, Luna Leinonen Botero, Ylva Ekblad, Mazdak Nassir, Bahram Peivastegan, Miika Soini, Terhi Suorlahti, Eero Aho, Kristiina Halttu
MuzykaLau Nau
Rok produkcji2013
Kraj produkcjiFinlandia
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Marja (Emmi Parviainen) wcześnie została matką. Jej życie kręci się wokół samotnie wychowywanej córeczki (Luna Leinonen Botero), roznoszonych nocami gazet i rzadkich spotkań z przyjaciółkami. Dziewczynka nigdy nie poznała swojego ojca, w opowieściach matki jest nim tajemniczy „król Egiptu.”
Pewnego dnia Marja wpada na dawnego znajomego, pomimo jej zaprzeczeń mężczyzna zaczyna podejrzewać, że jest ojcem małej Julii. W końcu staje się to jego obsesją.
Marja pewnie nie zdobyłaby tytułu matki miesiąca; wyczerpana nocną pracą przesypia całe dnie, mieszkanie jest wiecznie zabałaganione a kolację stanowią przypalone frytki oblane olbrzymią ilością keczupu. Mimo to są sobie z córeczką bardzo bliskie, wyczuwa się niezwykłą wieź, która je łączy.
W tę niedoskonałą, ale szczęśliwą codzienność nagle wkracza obcy. Obcy, bo z Marją łączył go krótki, zaledwie dwumiesięczny związek. Nie bez znaczenia jest też fakt, że Kamaran, podobnie jak grający go reżyser filmowy Mazdak Nassir, pochodzi z Iranu.
Film Försstroma ma dwie płaszczyzny, jedna skupia się na relacji Marji z córką, druga – na coraz bardziej odczuwalnym w fińskim społeczeństwie rasizmie. Jest on tu niezaprzeczalnie obecny, mało kto stara się go ukryć. Dystyngowana sąsiadka zauważa, że trzeba mieć się na baczności bo „arabowie to inna kultura”, w pracy Marji wystarczy wzmianka o niepokojących ją cudzoziemcach żeby znaleźli się chętni do rozwiązania problemu. To, że potencjalny ojciec jest obcokrajowcem i do tego jeszcze muzułmaninem sprawia, że wydaje się większym zagrożeniem. Nękanie przez byłego kochanka wzmaga w Marji te uczucia, zaczyna z nienawiścią przyglądać się pracującym z nią imigrantom a fińską żonę Kamarana pyta wręcz czy ta nie „była w stanie znaleźć sobie Fina.”
Film otwiera scena przedstawiająca matkę czule spoglądającą na nowo narodzone dziecko. W poczucie bezpieczeństwa towarzyszące tej wyjątkowej chwili szybko wkracza niepokój.
Jan Försstrom od początku wywołuje u widza poczucie zagrożenia, czyni to jednak w bardzo subtelny sposób. Świat znajdujący się poza mieszkaniem Marji wydaje się nieprzyjazny, na każdym kroku czyha niebezpieczeństwo. Może nim być pojawiająca się znikąd ciężarówka, zakrwawiony chłopak w windzie, zboczeniec, któremu co rano trzeba dostarczyć gazetę czy wreszcie były kochanek.
„Princess of Egypt” nie jest superprodukcją, ale film wydaje się dopracowany pod każdym względem. Zachwycają zdjęcia Päivi Kettunena, zwłaszcza przesycone ciepłym światłem zbliżenia twarzy Marji i Julii. Scenariusz tylko pozornie wydaje się prosty. Prawie każda, najmniejsza nawet scena ma tu wiele znaczeń, aktorki wydobywają więc z niego, co się da.
Emmi Parviainen jako Marja to kobieta – dziecko z odrostami i odpryśniętym lakierem na paznokciach. Często zdarza się jej zachowywać w lekkomyślny sposób, córeczka bierze wtedy na siebie ciężar odpowiedzialności.
W środowisku filmowym mówi się często, że nigdy nie należy pracować ze zwierzętami lub dziećmi. Tym większe wrażenie robi więc, że Försstrom podjął to wyzwanie już w pierwszym filmie i od razu udało mu się osiągnąć takie efekty. Mająca latynoskie korzenie Luna Leinonen Botero zachwyca naturalnością.
„The Princess of Egypt” to wielkie osiągnięcie Försstroma, który nie tylko wyreżyserował film, ale jest także autorem scenariusza i montażystą. Postawił sobie poprzeczkę bardzo wysoko i choć nie planuje rezygnacji z pracy scenarzysty po zobaczeniu filmu wiele osób będzie z niecierpliwością czekać na jego kolejny film. Braciom Kaurismäki wyrosła pod nosem poważna konkurencja.
koniec
1 września 2013

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Film o ludziach
— Marta Bałaga

Sztuka patrzenia
— Marta Bałaga

No to jak towarzysze, pomożecie? Pomożemy!
— Marta Bałaga

Nigdy nie rozmawiaj z nieznajomym
— Marta Bałaga

Piękna i szalona
— Marta Bałaga

Kobieta na skraju załamania nerwowego
— Marta Bałaga

Wybaw nas od złego
— Marta Bałaga

Pchła Szachrajka
— Marta Bałaga

Ukryte pragnienia
— Marta Bałaga

Déjà Vu
— Marta Bałaga

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.