Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Charles Binamé
‹Pieśń słonia›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPieśń słonia
Tytuł oryginalnyElephant Song
Dystrybutor Tongariro
Data premiery4 września 2015
ReżyseriaCharles Binamé
ZdjęciaPierre Gill
Scenariusz
ObsadaBruce Greenwood, Xavier Dolan, Catherine Keener, Carrie-Anne Moss, Gianna Corbisiero, Larry Day, Mark Donker, Colm Feore
MuzykaPatrice Dubuc, Gaëtan Gravel
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiKanada
Czas trwania110 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Co nam w kinie gra: Pieśń słonia
[Charles Binamé „Pieśń słonia” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Przeniesiona z desek teatru „Pieśń słonia” ma wszystkie zalety i wady takiego zabiegu. Kameralność obrazu opartego na chwytliwej relacji pacjent-psychiatra, pozwala wejść w sam środek dramatu, jednocześnie nieco nużyć monotonią akcji. Film recenzowaliśmy przy okazji tegorocznych Nowych Horyzontów.

Kamil Witek

Co nam w kinie gra: Pieśń słonia
[Charles Binamé „Pieśń słonia” - recenzja]

Przeniesiona z desek teatru „Pieśń słonia” ma wszystkie zalety i wady takiego zabiegu. Kameralność obrazu opartego na chwytliwej relacji pacjent-psychiatra, pozwala wejść w sam środek dramatu, jednocześnie nieco nużyć monotonią akcji. Film recenzowaliśmy przy okazji tegorocznych Nowych Horyzontów.

Charles Binamé
‹Pieśń słonia›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPieśń słonia
Tytuł oryginalnyElephant Song
Dystrybutor Tongariro
Data premiery4 września 2015
ReżyseriaCharles Binamé
ZdjęciaPierre Gill
Scenariusz
ObsadaBruce Greenwood, Xavier Dolan, Catherine Keener, Carrie-Anne Moss, Gianna Corbisiero, Larry Day, Mark Donker, Colm Feore
MuzykaPatrice Dubuc, Gaëtan Gravel
Rok produkcji2014
Kraj produkcjiKanada
Czas trwania110 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Michaela Aleena poznajemy jako kilkuletniego chłopca, gdy zza kulis z podziwem podgląda występ swojej matki – światowej sławy sopranistki. Jego tymczasowego terapeutę – doktora Greena – dyrektora szpitala psychiatrycznego i protagonistę numer dwa, podczas początku przesłuchania na temat minionego zdarzenia, jakie miało miejsce w placówce. Ich pierwsze i ostatnie spotkanie następuje, gdy bez wieści znika dotychczasowy psychiatra teraz już dorosłego Michaela – doktor Lawrence – a pacjent był ostatnią osobą, która miała z nim jakikolwiek kontakt.
Dzięki retrospekcyjnej narracji w „Pieśni słonia” karty odkrywa się powoli, dając czas widzowi na mimowolne wsiąkniecie w historię. Tymbardziej, że zabójczo inteligentny Michael prowadzi z lekarzem niejasną i intrygującą grę. Prowokuje, budzi zarazem niechęć i współczucie, oszukuje i zwodzi, będąc jednocześnie jedynym źródłem prawdy. Doktor Green jest niejako na jego łasce, dlatego wkracza w świat manipulacji nie mając innego wyjścia, co nie raz odwraca naturę ich relacji a przypisane odgórnie role pacjenta i terapeuty nie sa już tak oczywiste.
W „Pieśni słonia” kreślony sprawnie mikrodramat rozgrywa się w z góry ustalonym tempie. Zawarta w tytule zagadka, jak i każde zawiłości fabularne znajdą swoje odzwierciedlenie na ekranie w odpowiednim czasie, co nie znaczy, że schematyczność filmu wadzi na każdym kroku. Największa siłą filmu są tu bowiem jego aktorskie filary, które swą ekspresją dyktują perspektywę całego obrazu. Kanadyjski wonderboy Xavier Dolan, wyciągnięty ze swojego krzykliwego emploi, bywa niepokojący, balansując na granicy irytacji i szaleństwa nie przekracza jej zbyt często. Stojący w opozycji Bruce Greenwood, o twarzy i barwie głosu podstarzałego Harrisona Forda, z założenia jest bardziej stonowany, acz umiejętnie wygrywa wszelkie drobne rysy w charakterze lekarza, sugerujące podatność na załamania z nie mniejszą częstotliwością niż jego pacjent.
Ich relacja, jak i cały obraz, jednakowoż ma w sobie coś z zachowawczości, i wszystko, od narracji po sposób ustawiania kadrów, nie pozwala zapomnieć o teatralnym rodowodzie. Tak jakby film nie był tu osobnym medium, a jedynie kolejną platformą do wystawienia sztuki. Może dlatego w „Pieśni słonia” najbardziej frapujące jest to czego na ekranie nie widać. To co rozgrywa się w głowach bohaterów, gdzieś odrobinę za kadrem, ale na tyle daleko by nie czuć tego na równi z oglądanymi bohaterami.
koniec
5 września 2015

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

Perfect Days
— Kamil Witek

Czasem myślę o umieraniu
— Kamil Witek

Poprzednie życie
— Kamil Witek

Ślepowidzenie
— Sebastian Chosiński

Umrika
— Sebastian Chosiński

„Tajemnice Bridgend” i „Czarodziejska góra”
— Sebastian Chosiński, Konrad Wągrowski

Jesteśmy waszymi przyjaciółmi
— Sebastian Chosiński

Slow West
— Sebastian Chosiński

Imigranci
— Marta Bałaga, Sebastian Chosiński

Steve Jobs
— Kamil Witek

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.