Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 2 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii

Richard Eyre
‹Iris›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułIris
Dystrybutor Vision
Data premiery24 maja 2002
ReżyseriaRichard Eyre
ZdjęciaRoger Pratt
Scenariusz
ObsadaJudi Dench, Kate Winslet, Jim Broadbent
MuzykaJames Horner
Rok produkcji2001
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania90 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Odkrywcza choroba
[Richard Eyre „Iris” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Iris Murdoch była sławna. Pisała książki, dawała wywiady, prowadziła wykłady, spędzała życie bardzo intensywnie używając swojego ciała i umysłu na wiele sposobów. A teraz nie żyje. Zdarza się. Każdemu.

Eryk Remiezowicz

Odkrywcza choroba
[Richard Eyre „Iris” - recenzja]

Iris Murdoch była sławna. Pisała książki, dawała wywiady, prowadziła wykłady, spędzała życie bardzo intensywnie używając swojego ciała i umysłu na wiele sposobów. A teraz nie żyje. Zdarza się. Każdemu.

Richard Eyre
‹Iris›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułIris
Dystrybutor Vision
Data premiery24 maja 2002
ReżyseriaRichard Eyre
ZdjęciaRoger Pratt
Scenariusz
ObsadaJudi Dench, Kate Winslet, Jim Broadbent
MuzykaJames Horner
Rok produkcji2001
Kraj produkcjiUSA, Wielka Brytania
Czas trwania90 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Dlaczego jednak wzięto się za film poświęcony ostatnim dniom tej właśnie pisarki, dlaczego rekiny przemysłu rozrywkowego zaryzykowały wydanie mamony na spektakl, gdzie nie migają miecze świetlne i ciasno opięte biusty? Z drugiej zaś strony, czemu warto na ten film iść?
Odpowiedź na oba pytania jest taka sama: Alzheimer. Choroba straszna, groźna dla każdego w swej tajemniczości (nikt nie jest przed nią bezpieczny) i, nie da się ukryć, bardzo popularna w mediach. Zapadają na nią wielcy i znani, mówi się o Alzheimerze wiele, szuka się też na nią sposobu, aby leczenie nie było jedynie dbaniem o higienę chorego.
Jedną z tych postaci z pierwszych stron gazet, których jesień życia upłynęła w cieniu wrocławskiego doktora, była właśnie Iris Murdoch. Cios był to podwójnie straszny – otępienie dotknęło osobę obdarzoną umysłem ostrym i twórczym, kobietę, która swoje życie poświęciła komunikowaniu się i zrozumieniu jego istoty. Wszystko, nad czym pracowała, przestało być nagle dla niej zrozumiałe, jej własne książki, tworzone w pocie czoła, stały się dla Iris twardymi przedmiotami o niezrozumiałym przeznaczeniu. Może to i lepiej, że pisarka nie do końca pojmowała, w jakim stanie się znalazła.
Iris coś jednak pojmuje z otaczającego ją świata, na swój sposób odbiera i interpretuje docierające do niej bodźce. Alzheimer Alzheimerem, mózg się rozpływa i nic się nie da (jeszcze!) z tym fantem zrobić, ale chory nie jest jedynie skretyniałą kukłą i ciężarem dla swoich bliskich. Okazuje się, że choroba zrywa wszelkie wierzchnie warstwy – te, które odpowiedzialne były za codzienne zachowania, które jesteśmy skłonni uznawać za normalne. Pod tym całym nawisem logiki, rozumu, i pamięci nadal żyje jednak Iris Murdoch. Kobieta, której myśli fascynowały jej współczesnych, której umysł mieścił w sobie całe światy traci wprawdzie nasz świat, ale przenosi się do innego. Jakiego? A to już widzu, sam sobie wymyśl, to twoja robota. Film pokazuje jedynie, że choroba i szaleństwo nie degradują bliźniego, a przesuwają go jedynie w nieznany nam świat równoległy.
Jak widać, film niesie ze sobą bagaż przemyśleń i uczuć. Nie jest to ładunek, który wolno zrzucać widzowi bezpośrednio w mózgownicę, należy delikatnie sugerować i podpowiadać. Ożywcze treści filmu powinny być podane w pięknej oprawie – niczym dania w restauracji. Czy twórcy filmu sprostali temu zadaniu? Moim zdaniem tak, głównie dzięki obsadzie filmu. Główna czwórka to aktorzy pierwszorzędni, czujący swoje role i grający z pasją i namysłem. To ich gra ożywia ten film i czyni go jednym z klejnotów w koronie X muzy, a widza zadziwia szybkością, z jaką mija mu w kinie czas. Ten, teoretycznie powolny i refleksyjny, film mija szybciej niż pełne tempa „Gwiezdne Wojny”.
Psychiatra nie zareagował poważnie na zapewnienia Naczelnego, że następny numer Esensji znajdzie się w Sieci na czas.
Psychiatra nie zareagował poważnie na zapewnienia Naczelnego, że następny numer Esensji znajdzie się w Sieci na czas.
Duża w tym zasługa scenarzysty i reżysera. Film jest znakomicie skonstruowany – stworzono mnóstwo mocnych, wymownych scen, ale zdołano je zespoić w jedną całość, a, co dziwniejsze, udało się filmowi dodać intrygę i suspens. Jeżeli uwzględni się, że zakończenie historii Iris Murdoch znane jest każdemu, a choroba Alzheimera atakuje z każdej szpalty, to fakt, że film zaskakuje i wciąga, należy twórcom podwójnie policzyć na korzyść. Elementem, który szczególnie wbija się w pamięć i dynamizuje akcję są retrospekcje. Akcja zawracana jest i składana z przeszłości i teraźniejszości w sposób mistrzowski i nieporównywalny. Warto więc na „Iris” iść, aby obejrzeć dobre, inteligentne kino.
koniec
1 lipca 2002

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Gdy miłość szczęścia nie daje…
Sebastian Chosiński

1 V 2024

W trzecim odcinku tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bensiona Kimiagarowa doszło do fabularnego przesilenia. Wszystko, co mogło posypać się na budowie kanału – to się posypało. W czwartej odsłonie opowieści bohaterowie starają się więc przede wszystkim poskładać w jedno to, co jeszcze nadaje się do naprawienia – reputację, związek, plan do wykonania.

więcej »

Fallout: Odc. 5. Szczerość nie zawsze popłaca
Marcin Mroziuk

29 IV 2024

Brak Maximusa w poprzednim odcinku zostaje nam w znacznym stopniu zrekompensowany, bo teraz możemy obserwować jego perypetie z naprawdę dużym zainteresowaniem. Z kolei sporo do myślenia dają kolejne odkrycia, których Norm dokonuje w Kryptach 32 i 33.

więcej »

East Side Story: Ucz się (nieistniejących) języków!
Sebastian Chosiński

28 IV 2024

W czasie eksterminacji Żydów w czasie drugiej wojny światowej zdarzały się niezwykłe epizody, dzięki którym ludzie przeznaczeni na śmierć przeżywali. Czasami decydował o tym zwykły przypadek, niekiedy świadoma pomoc innych, to znów spryt i inteligencja ofiary. W przypadku „Poufnych lekcji perskiego” mamy do czynienia z każdym z tych elementów. Nie bez znaczenia jest fakt, że reżyserem filmu jest pochodzący z Ukrainy Żyd Wadim Perelman.

więcej »

Polecamy

Android starszej daty

Z filmu wyjęte:

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Notatki o skandalu
— Krzysztof Czapiga

Fatalne zauroczenie
— Kamil Witek

Tegoż autora

Najstarsza magia
— Eryk Remiezowicz

Kronika śmierci niezauważonej
— Eryk Remiezowicz

Zamknąć Królikarnię!
— Eryk Remiezowicz

Książka, która nie dotarła do nieba
— Eryk Remiezowicz

Historia żywa
— Eryk Remiezowicz

Na siłę
— Eryk Remiezowicz

Wpadnij do wikingów
— Eryk Remiezowicz

Gdzie korekta to skarb
— Eryk Remiezowicz

Anielski kryminał
— Eryk Remiezowicz

I po co ten pośpiech?
— Eryk Remiezowicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.