Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Wes Craven
‹Przeklęta›

EKSTRAKT:10%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrzeklęta
Tytuł oryginalnyCursed
Dystrybutor SPI
Data premiery28 października 2005
ReżyseriaWes Craven
ZdjęciaRobert McLachlan
Scenariusz
ObsadaChristina Ricci, Portia de Rossi, Mya, Shannon Elizabeth, Joshua Jackson, Derek Mears, Judy Greer, James Lance Bass
MuzykaMarco Beltrami, Collective Soul
Rok produkcji2004
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania96 min
WWW
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Ostrzeżenie przed wilkami
[Wes Craven „Przeklęta” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Włos się jeży na głowie. Bynajmniej nie ze strachu. Zęby zgrzytają. Na pewno nie z przerażenia. Po 97 minutach seansu pozostaje wielkie niedowierzanie i jedno pytanie: Co ugryzło Wesa Cravena, że nakręcił „Przeklętą”?

Urszula Lipińska

Ostrzeżenie przed wilkami
[Wes Craven „Przeklęta” - recenzja]

Włos się jeży na głowie. Bynajmniej nie ze strachu. Zęby zgrzytają. Na pewno nie z przerażenia. Po 97 minutach seansu pozostaje wielkie niedowierzanie i jedno pytanie: Co ugryzło Wesa Cravena, że nakręcił „Przeklętą”?

Wes Craven
‹Przeklęta›

EKSTRAKT:10%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułPrzeklęta
Tytuł oryginalnyCursed
Dystrybutor SPI
Data premiery28 października 2005
ReżyseriaWes Craven
ZdjęciaRobert McLachlan
Scenariusz
ObsadaChristina Ricci, Portia de Rossi, Mya, Shannon Elizabeth, Joshua Jackson, Derek Mears, Judy Greer, James Lance Bass
MuzykaMarco Beltrami, Collective Soul
Rok produkcji2004
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania96 min
WWW
Gatunekgroza / horror
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Film to wybitny pod wieloma względami. Hybrydy teraz są w modzie, zaś „Przeklęta” to wręcz hiperhybryda. 523462940 pomysłów w jednym filmie. W założeniu dla każdego coś miłego. W rezultacie dla nikogo. Czego tu nie ma: starcie z traumą po śmierci rodziców, konflikt między rodzeństwem, problem odrzucenia przez szkolne środowisko, kłopoty z szefową, nieufność wobec narzeczonego. To tylko fragmenty, opisujące sytuację wyjściową siostry i brata, którym niebawem do pakietu nieszczęść dochodzi wilcze fatum.
Nasi bohaterowie, Ellie i Jake, stają się uczestnikami wypadku, w którym potrącone zostaje bliżej niezidentyfikowane zwierzę. Następstwem tejże tragedii jest zderzenie z nadjeżdżającym z naprzeciwka samochodem. Koniec końców, prowadząca go dziewczyna ginie w ciemnym lesie, rozszarpana przez wilka, a rodzeństwo zranione przez potwora w konsekwencji staje się wilkołakami.
Nie wiedzieć czemu, klątwa nie przypada im do gustu. Ellie przemienia się w bardzo atrakcyjną dla płci przeciwnej kobietę, Jake z czołowej szkolnej ofermy ewoluuje w gwiazdę licealnej śmietanki towarzyskiej. Obrazu zmutowanej familii dopełnia pies, również ofiara napadu wilczych bestii. Dodajmy, że jako „inni”, przeklęci bohaterowie wcale nie byliby zmuszeni do wegetowania na marginesie społeczeństwa, w odosobnieniu. Okazuje się bowiem, że wilkołaczy wirus dotknął niemal całe miasto!
Ich nowa tożsamość spokojnie mogłaby istnieć jako druga, sekretna (zaczytanemu w komiksach Jake’owi nie przyszła ta idea do głowy) i mielibyśmy nowych herosów. Jednakże skrypt podąża odmienną drogą i idąc w zaparte, bohaterowie dociekają, gdzie tą nieciekawą przypadłość nabyli i, co najważniejsze, jak się jej pozbyć.
Grozy i przerażenia nie znajdziemy w „Przeklętej”, straszy za to poziom i niedorzeczność przedsięwzięcia. Wilkołak aparycją przypomina przerośniętą, sfabularyzowaną wersję misia z animacji „Mój brat niedźwiedź” z doklejonymi zębami. Bezsprzecznie największe ekranowe napięcie towarzyszy zawsze momentowi pojawienia się chłopaka Ellie, wiecznie wyrastającego jak spod ziemi w takt zatrważającej muzyki. Zaanektowano „Przeklętej” obowiązkowy zestaw klasycznych chwytów z horrorów i nie brak w filmie Cravena ponurej piwnicy, trzeszczących schodów, awarii oświetlenia i ciemnego parkingu. Z każdą minutą nasza konsternacja narasta, bowiem wyobraźnia autora scenariusza, Kevina Williamsona, zdaje się nie mieć końca. Żenującymi scenami jesteśmy zasypywani jak z rękawa, aż do przeraźliwie durnego zwieńczenia.
Schyłek roku za pasem, zatem „Przeklęta” nie powinna mieć groźnych kandydatów mogących zrzucić ją z piedestału jednego z najgorszych filmów A.D. 2005. Film napuchnięty idiotyzmami, których stężenie na milimetr taśmy filmowej przerasta możliwości percepcji normalnego widza na takie miano zasługuje. Serce fana młodzieżowego horroru zostaje bezlitośnie pokąsane przez jednego z inicjatorów tegoż gatunku.
koniec
31 października 2005

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Nowy koszmar(ek) Wesa Cravena
— Krzysztof Czapiga

Test pilota Cravena
— Bartosz Sztybor

Tegoż autora

Bez wstydu, ale tylko w ciemności
— Urszula Lipińska

Lepiej się nie zbliżać
— Urszula Lipińska

Zagrożenie życia
— Urszula Lipińska

Dwugłos o „Daas”
— Urszula Lipińska, Michał Oleszczyk

Bieg po prawdę
— Urszula Lipińska

Gdynia 2011 (2): Panorama Polskiego Kina
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

Gdynia 2011 (1): Filmy konkursowe
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

ENH, czyli ponad pół setki filmów (2)
— Ewa Drab, Karol Kućmierz, Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

ENH, czyli ponad pół setki filmów (1)
— Ewa Drab, Karol Kućmierz, Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Matka, żona i kochanka
— Urszula Lipińska

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.