Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 czerwca 2024
w Esensji w Esensjopedii

Fernando Meirelles
‹Dwóch papieży›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDwóch papieży
Tytuł oryginalnyThe Two Popes
Dystrybutor Netflix
Data premiery20 grudnia 2019
ReżyseriaFernando Meirelles
ZdjęciaCésar Charlone
Scenariusz
ObsadaJonathan Pryce, Anthony Hopkins, Juan Minujín, Sidney Cole, Thomas D Williams, Federico Torre, Pablo Trimarchi, Walter Andrade
MuzykaBryce Dessner
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiArgentyna, USA, Wielka Brytania, Włochy
Czas trwania125 min
WWW
Gatunekbiograficzny, dramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Zderzenie wizji i osobowości
[Fernando Meirelles „Dwóch papieży” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Cóż z tego, że „Dwóch papieży” ogląda się z przyjemnością, skoro po skończonym seansie okazuje się, że z filmu tego naprawdę niewiele nowego można dowiedzieć się o Benedykcie XVI czy Franciszku i w zasadzie nie do końca wiadomo, po co on w ogóle powstał.

Marcin Mroziuk

Zderzenie wizji i osobowości
[Fernando Meirelles „Dwóch papieży” - recenzja]

Cóż z tego, że „Dwóch papieży” ogląda się z przyjemnością, skoro po skończonym seansie okazuje się, że z filmu tego naprawdę niewiele nowego można dowiedzieć się o Benedykcie XVI czy Franciszku i w zasadzie nie do końca wiadomo, po co on w ogóle powstał.

Fernando Meirelles
‹Dwóch papieży›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDwóch papieży
Tytuł oryginalnyThe Two Popes
Dystrybutor Netflix
Data premiery20 grudnia 2019
ReżyseriaFernando Meirelles
ZdjęciaCésar Charlone
Scenariusz
ObsadaJonathan Pryce, Anthony Hopkins, Juan Minujín, Sidney Cole, Thomas D Williams, Federico Torre, Pablo Trimarchi, Walter Andrade
MuzykaBryce Dessner
Rok produkcji2019
Kraj produkcjiArgentyna, USA, Wielka Brytania, Włochy
Czas trwania125 min
WWW
Gatunekbiograficzny, dramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Owszem, Anthony Hopkins i Jonathan Pryce wcielają się tutaj w dwóch następców świętego Piotra, ale doprawdy trudno potraktować dzieło Fernando Meirellesa jako rzetelny film biograficzny, skoro koncentruje się on na spotkaniu, do którego w rzeczywistości nigdy nie doszło.
„Dwóch papieży” nie jest też specjalnie przekonujący jako próba ukazania problemów współczesnego Kościoła katolickiego czy podziałów występujących między hierarchami. Wprawdzie jest tu mowa o odpływie wiernych, wspomniane są afery finansowe i pedofilskie obciążające Watykan, ale w sumie ta tematyka na dłużej nie zaprząta uwagi widzów. Oczywiste jest też, że próżno oczekiwać w tym filmie dysputy nad poważniejszymi kwestiami natury teologicznej, gdyż ma on raczej nas rozbawić niż skłonić do głębokich przemyśleń.
Sposób sportretowania głównych bohaterów w najlepszym razie należy zaś uznać za bardzo powierzchowny. Joseph Ratzinger jest tutaj pozbawionym poczucia humoru konserwatystą, w dodatku początkowo wyjątkowo zdeterminowanym w dążeniu do objęcia tronu Piotrowego. Z kolei Jorge Mario Bergoglio to zwiastun odnowy w Kościele katolickim, przedkładający skromne życie nad luksusy, a zostanie papieżem traktujący jako ciężkie brzemię, którego trzeba się podjąć z woli Boga. Pierwszy z nich to w dodatku wyrafinowany intelektualisty, drugi – jak przystało na Argentyńczyka – emocjonuje się piłką nożną i uwielbia tańczyć tango. Wyraźnie daje się też odczuć, po stronie którego z papieży opowiadają się twórcy filmu, choć ich wiedza na temat nauczania Franciszka wydaje się ograniczać do znajomości jego wypowiedzi dla mediów (w dodatku nierzadko wyrwanych z kontekstu).
Niewątpliwie jednak „Dwóch papieży” to prawdziwy popis znakomitej gry aktorskiej, co zresztą potwierdziły też nominacje do Oskarów. Anthony Hopkins i Jonathan Pryce w pełni potrafią nie tylko uwypuklić różnice charakterologiczne między granymi przez nich Benedyktem XVI i Franciszkiem, ale również w przekonujący sposób ukazać nić sympatii, jaka zaczyna kiełkować między tymi dwoma duchownymi (aczkolwiek to już niekoniecznie jest odbicie rzeczywistych relacji między pierwowzorami postaci granych przez Hopkinsa i Pryce’a). Nieźle też się bawimy, kiedy obserwujemy papieży w tak nietypowych sytuacjach jak jedzenie pizzy „na wynos” czy wspólne oglądanie meczu piłkarskiego. Po skończonym seansie pozostaje jednak uczucie niedosytu, bo zaserwowane w filmie wyjaśnienie okoliczności i powodów rezygnacji Benedykta XVI jest jeszcze mniej przekonujące niż oficjalnie zadeklarowana przyczyna, czyli podupadające zdrowie i brak sił (przecież emerytowany papież wciąż nie daje o sobie zapomnieć, choć od momentu abdykacji minęło już prawie 7 lat!).
koniec
20 stycznia 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Sama przeciwko wszystkim
Sebastian Chosiński

26 VI 2024

Halima Rozybajewa była ambitną i uczciwą prokuratorką, która w połowie lat 80. ubiegłego wieku stanęła przeciwko mafii w turkmeńskim Czardżou. Za co zapłaciła najwyższą cenę. Poświęcony jej film, oparty na faktach, u kresu istnienia Związku Radzieckiego nakręcił Usman Saparow. Co warte podkreślenia, w „Śmierci prokuratora” w epizodycznych rolach pojawili się rodzice Rozybajewej, którzy zagrali ojca i matkę głównej bohaterki.

więcej »

East Side Story: Na szczyt!
Sebastian Chosiński

23 VI 2024

W czasach Związku Radzieckiego państwo stawiało na rozwój sportu. Jedną z najbardziej hołubionych dyscyplin był boks. Tradycje te przejęły później, już po rozpadzie Kraju Rad, jego dawne republiki środkowoazjatyckie. W tym Kazachstan, który w ostatnich dekadach doczekał się kilku złotych medalistów olimpijskich. Dramat Akana Satajewa „Bokser” opowiada o jednym z nich – Seriku Sapijewie, który stanął na najwyższym stopniu podium w Londynie.

więcej »

Ja nie umiem reżyserować? Potrzymajcie mi lemoniadę jeszcze raz
Jarosław Loretz

22 VI 2024

Brytyjskie kino grozy, czyli dlaczego warto unikać płodów wyobraźni Andrew Jonesa.

więcej »

Polecamy

Walka o duszę

Z filmu wyjęte:

Walka o duszę
— Jarosław Loretz

Gryzoń z Piekła rodem
— Jarosław Loretz

Grunt to solidne kły
— Jarosław Loretz

Jaki budżet, taka kwatera główna
— Jarosław Loretz

Zimny doping
— Jarosław Loretz

Ryba z wkładką
— Jarosław Loretz

Nurkujący kopytny
— Jarosław Loretz

Latająca rybka
— Jarosław Loretz

Android starszej daty
— Jarosław Loretz

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.