Podobnie jak we wcześniejszych albumach, rytm wyznaczają dni tygodnia (w końcu to paski prasowe). W zależności od aktualnej inwencji czy też pomysłów tworzył Schultz albo pojedyncze epizody albo historyjki, które utworzyły większą całość. Do bardziej wciągających w tym albumie zaliczam opowieść o ekspedycji dowodzonej przez Snoopiego, której celem było uratowanie Spike’a przed kojotami. Spike, brat Snoopiego postanowił dorobić się na nieruchomościach i zaczął sprzedawać kojotom na pustyni apartamenty z widokiem na morze. Kojoty poczuły się nieco oszukane i stąd całe zamieszanie. Temat oczywiście pretekstowy ale bardzo sprawnie wykorzystany do klimatycznych dyskusji pomiędzy Snoopim a jego oddziałem. Kolejna dłuższa historia nawiązuje do powtarzającego się motywu kariery bejsbolisty Charliego Browna. Oczywiście Schultz nie byłby sobą gdyby tak łatwo pozwolił swojemu bohaterowi na spełnienie marzeń. Nie wchodząc w szczegóły czego dotyczyła wspomniana sprawa sportowej kariery, Schultz po raz kolejny skorzystał z okazji aby pokazać słodko-gorzką stronę życia. To właśnie przyjęcie takiej perspektywy na otaczający świat powoduje, że „Fistaszki” są lekturą bardziej dla dorosłych niż dzieci. Nie znajdziemy tutaj fajerwerków takich jak chociażby w „Calvinie i Hobbsie” Billa Wattersona. Nie, humor Schultza jest dużo bardziej wytrawny a jednocześnie bardzo prosty. Możliwe, że on wcale nie miał zamiaru rozbawić czytelnika, że prowokując go do uśmiechu półgębkiem zmusić do refleksji nad swoim życiem w różnych jego (życia) aspektach. Niezależnie od tego na ile Charlie jest komiksowym wcieleniem Schultza to patrząc na całą galerię postaci przewijających się przez „Fistaszki” każdy chyba czytelnik znajdzie tam kawałek siebie. Oczywiście nie można przesadzać z docelową grupą „Fistaszków”. Jakie by nie były intencje autora, jest tam wiele historii, których sens lepiej zrozumieją dzieci niż dorośli. Jak chociażby historia gdy Peppermint Patty składa zażalenie na fakt, że chorowała w Święto Dziękczynienia czyli dzień wolny od szkoły. Nawet jeśli polskie dzieciaki nie znają tego święta to wykażą głęboką zrozumienie dla takiego postępowania.