Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 29 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Joe Haldeman, Marvano
‹Dallas Barr›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDallas Barr
Tytuł oryginalnyDallas Barr
Scenariusz
Data wydania13 marca 2019
RysunkiMarvano
PrzekładMaria Mosiewicz
Wydawca Egmont
CyklPlansze Europy
ISBN9788328135895
Format336s. 216x285mm
Cena149,99
GatunekSF
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Życie na sprzedaż
[Joe Haldeman, Marvano „Dallas Barr” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Najbardziej znaną powieścią Joe’go Haldemana, amerykańskiego pisarza science fiction, jest „Wieczna wojna” z 1974 roku. Po czternastu latach, wraz z Markiem van Oppenem, znanym jako Marvano, przedstawił ją w formie komiksowej. Dokładnie w tym samym czasie wydał „Buying Time” – kolejną powieść, która później także doczekała się swojej obrazkowej adaptacji. Historia „drugiego najstarszego człowieka na świecie” ukazała się jako komiks w 1996 roku.

Marcin Knyszyński

Życie na sprzedaż
[Joe Haldeman, Marvano „Dallas Barr” - recenzja]

Najbardziej znaną powieścią Joe’go Haldemana, amerykańskiego pisarza science fiction, jest „Wieczna wojna” z 1974 roku. Po czternastu latach, wraz z Markiem van Oppenem, znanym jako Marvano, przedstawił ją w formie komiksowej. Dokładnie w tym samym czasie wydał „Buying Time” – kolejną powieść, która później także doczekała się swojej obrazkowej adaptacji. Historia „drugiego najstarszego człowieka na świecie” ukazała się jako komiks w 1996 roku.

Joe Haldeman, Marvano
‹Dallas Barr›

EKSTRAKT:80%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułDallas Barr
Tytuł oryginalnyDallas Barr
Scenariusz
Data wydania13 marca 2019
RysunkiMarvano
PrzekładMaria Mosiewicz
Wydawca Egmont
CyklPlansze Europy
ISBN9788328135895
Format336s. 216x285mm
Cena149,99
GatunekSF
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
„Dallas Barr” – tak brzmi tytuł tej siedmioczęściowej serii science fiction. Pierwsze epizody wychodziły regularnie co roku, a dwuodcinkowy finał pojawił się dopiero po pięcioletniej przerwie, w 2005 roku. Tylko pierwsza część nawiązuje bezpośrednio do fabuły powieści, akcja wszystkich kolejnych dzieje się już później. Dallas Barr to również imię głównego bohatera – stutrzydziestodwuletniego(!) człowieka od zadań specjalnych, żyjącego w rzeczywistości końca dwudziestego pierwszego wieku. Świat przyszłości według Haldemana, pod względem przewidywań co do rozwoju cywilizacji, jest dość typowy – mamy rozwarstwione społeczeństwo Ziemi, podzielone na tych bajecznie bogatych i bardzo biednych oraz przeciwstawioną mu populację skolonizowanego już Księżyca, żyjącą w oderwaniu od ziemskich norm społecznych. Dodatkowo rozpoczęło się terraformowanie Marsa; na Ziemi trwa ciągłe poszukiwanie nowych źródeł energii, co prowadzi do budowy imponujących „centrali pelagotermalnych”; rodzą się najróżniejsze ruchy religijne a umysł człowieka można przekształcić w tak zwany „obraz Turinga”, czyli jego cyfrowy odpowiednik.
To, co wyróżnia wizję Haldemana i Marvano, na tle innych przykładów „fantastyki naukowej bliskiego zasięgu” jest pewien pomysł na nieśmiertelność. A właściwie nie na nieśmiertelność, lecz możliwość kupienia sobie dodatkowego czasu – zgodnie z oryginalnym tytułem powieści. Genialny naukowiec, Juliusz Stileman, wynalazł rewolucyjną kurację, po której otrzymujemy dodatkowe dziesięć lat życia – czas biologiczny naszego ciała najzwyczajniej się cofa. Pod koniec owej dekady możemy kupić kolejną, pod warunkiem, że mamy milion funtów. Jeśli nie – czeka nas przyspieszone starzenie. „Stileman Enterprises” jest najpotężniejszą megakorporacją na świecie – boryka się jednak co jakiś czas z pewnymi problemami. A to wybucha rewolucja na wyspie Key West, gdzie znajduje się jedna z najważniejszych klinik spółki; tajemniczy terroryści niszczą wielkie środkowoamerykańskie plantacje ważnego składnika specyfiku używanego podczas terapii; albo jakaś nowa wielka organizacja zaczyna podkopywać integralność i zagrażać interesom korporacji.
Na kłopoty – Dallas Barr! Długowieczny, główny bohater jest stałym klientem Stilemana, ale często bywa tak, że brakuje mu pieniędzy na wykupienie kolejnej kuracji. Łapie się zatem najróżniejszych tajnych zadań specjalnych zlecanych przez megakorporację, które zawsze prowadzą go poza granice prawa. Dallas Barr likwiduje problemy Stilemana – w zamian może żyć wiecznie. Albo przynajmniej tak długo, jak istnieć będzie imperium jego pracodawcy.
Wbrew pozorom komiks Haldemana i Marvano nie epatuje dynamiczną, wybuchową akcją. To tylko mały dodatek, pewna nakładka na szczegółowo rozrysowany i poddany gruntownej analizie świat przedstawiony. „Dallas Barr” to bardzo dobre i wymagające science fiction z zaskakująco skomplikowaną i wymuszającą uważną lekturę fabułą. Twórcy serwują w każdym odcinku (a zwłaszcza w dwóch ostatnich) olbrzymią dawkę informacji – skupienie na samym procesie ich rejestracji i powtórne odczyty co niektórych fragmentów stają się obowiązkowe. Autorzy tej czystej gatunkowo fantastyki nie przykładają jednak dużej wagi do zagadnień technologicznych. O wiele bardziej interesuje ich socjologia i rozwój społeczeństwa – a wszystko to obserwowane jest przez pryzmat kluczowego zagadnienia w całej serii, czyli posthumanizmu ufundowanego na fabrykowanej długowieczności.
Juliusz Stileman jest niemal Bogiem. Oferuje życie wieczne jeszcze za życia doczesnego, choć tylko dla wybranej części społeczeństwa. Obok niezaprzeczalnych korzyści jakie niesie rewolucyjna terapia idą duże zagrożenia i powstają poważne pytania natury egzystencjalnej i moralnej. Czy „nieśmiertelny” nie jest przypadkiem skazany na wieczną samotność wynikającą z tego, że prędzej czy później jego bliscy go opuszczą? Czy życie w innym celu niż jałowe trwanie (bo do tego ostatecznie sprowadza się byt klientów Stilemana) ma w ogóle jakikolwiek sens? Czy ludzie będą w stanie znaleźć siłę, aby świadomie przerwać egzystencję pełną nudy i rutyny? Śmierć zawsze była sprawiedliwym i nieprzekupnym sędzią – czy tych, którzy wymykają się z jej rąk, można jeszcze nazwać ludźmi? Śmierć była też swego rodzaju zabezpieczeniem eliminującym w naturalny sposób jednostki niosące zagrożenie dla świata. Wyobraźmy sobie największych dyktatorów i zbrodniarzy wojennych z dwudziestego wieku – nieśmiertelnych i otoczonych przez uzbrojone masy.
Marvano wspominał, że to on, po sukcesie „Wiecznej wojny”, zasugerował Haldemanowi przerobienie kolejnej powieści na komiks. Wziął również bardzo czynny udział w tworzeniu scenariusza – a właściwie szczegółowego scenopisu z historii ogólnie zarysowanej przez Haldemana. Pod względem graficznym ciężko przyczepić się czegokolwiek – może tylko do tego, że scenografie wnętrz, architektura, pojazdy, statki kosmiczne są narysowane o wiele lepiej niż postacie. Przy okazji tych drugich widać czasami pośpiech i nonszalancję rysownika, ale nie rzutuje to mocno na całościowy odbiór.
Motyw długowieczności bohaterów miał być gwarantem długowieczności serii. Z czasem jednak wyklarowała się wizja zamkniętej, siedmioczęściowej całości i choć teoretycznie mamy w zakończeniu małą sugestię, że być może udamy się w kolejną, pełną przygód eskapadę, to wydaje się to jednak mało możliwe.
koniec
15 kwietnia 2019

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Kraina bez gwiazd
Marcin Osuch

29 IV 2024

Wydana nakładem oficyny Lost in Time „Arka” to udany miks twardego SF z elementami horroru i socjologicznego thrillera. Początek jest bardzo dobry i na szczęście nie najgorsze jest zakończenie.

więcej »

Zupełnie jak nie trykoty
Dagmara Trembicka-Brzozowska

28 IV 2024

Ten album to taka „przejściówka” – rozpoczyna się sceną z „Wojen nieskończoności”, a akcja znajduje się najwyraźniej gdzieś przed albumem „King In Black”, w Polsce jak na razie nie wydanym, oraz późniejszymi komiksami m.in. z cyklu „Wojna światów” czy z Thorem w roli głównej. I jakkolwiek fabuła jest dość przeciętna, to jednak jest w „Czarnym” parę rzeczy wartych zobaczenia.

więcej »

Palec z artretyzmem na cynglu
Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

27 IV 2024

„Torpedo 1972” to powrót po latach Luca Torelliego, niegdyś twardziela i zabijaki, a dziś… w sumie też zabijaki, ale o wiele bardziej zramolałego.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Inne recenzje

Wieczna wojna, wieczna wolność, wieczny żywot
— Marcin Osuch

Tegoż twórcy

Historia mniej znana
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

Szybkie samochody, podstępni naziści
— Dagmara Trembicka-Brzozowska

MIasto w trzech odsłonach
— Marcin Osuch

Łza smutku, uśmiech wspomnień
— Marcin Osuch

Ku przestrodze
— Marcin Knyszyński

„Bękarty wojny” dla całej rodziny
— Marcin Knyszyński

Esensja czyta dymki: Reaktywacja
— Daniel Gizicki, Wojciech Gołąbowski, Marcin Osuch, Paweł Sasko, Konrad Wągrowski

Historia w obrazkach: Miasto murem podzielone
— Sebastian Chosiński

Ballada o żołnierzu Williamie Mandelli
— Konrad Wągrowski

Wieczna wojna, wieczna wolność, wieczny żywot
— Marcin Osuch

Tegoż autora

Beznadziejna piątka
— Marcin Knyszyński

Oto koniec znanego nam świata
— Marcin Knyszyński

Miecze i sandały
— Marcin Knyszyński

Z rodzynkami, czy bez?
— Marcin Knyszyński

Hola, hola, panie Straczynski!
— Marcin Knyszyński

Żadna dziura nie jest dość głęboka
— Marcin Knyszyński

Uczta ekstremalna
— Marcin Knyszyński

Straczynski Odnowiciel
— Marcin Knyszyński

Cztery wywiady, coś tam pomiędzy i pogrzeb
— Marcin Knyszyński

Bez emocji
— Marcin Knyszyński

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.