Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Komiksy

Magazyn CCXXXV

Podręcznik

Kulturowskaz MadBooks Skapiec.pl

Nowości

komiksowe

więcej »

Zapowiedzi

komiksowe

więcej »

Mike Costa, Gerardo Sandoval, Dan Slott, Ryan Stegman
‹Amazing Spider-Man – Globalna sieć #8: Venom Inc.›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAmazing Spider-Man – Globalna sieć #8: Venom Inc.
Scenariusz
Data wydania14 października 2020
RysunkiRyan Stegman, Gerardo Sandoval
PrzekładBartosz Czartoryski
Wydawca Egmont
CyklAmazing Spider-Man, Marvel Now 2.0
ISBN9788328196582
Format160s, 167x255mm
Cena49,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Venom, ty świnio
[Mike Costa, Gerardo Sandoval, Dan Slott, Ryan Stegman „Amazing Spider-Man – Globalna sieć #8: Venom Inc.” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Venom to jeden z moich ulubionych wrogów Człowieka Pająka. Niestety od czasu, kiedy stanowił niszczycielską mieszankę pragnienia zemsty i chęci czynienia dobra, minęły już trzy dekady i wiele w tym czasie się zmieniło. Świadczy o tych chociażby 8 tom „Amazing Spider-Man” z podtytułem „Venom Inc”.

Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Venom, ty świnio
[Mike Costa, Gerardo Sandoval, Dan Slott, Ryan Stegman „Amazing Spider-Man – Globalna sieć #8: Venom Inc.” - recenzja]

Venom to jeden z moich ulubionych wrogów Człowieka Pająka. Niestety od czasu, kiedy stanowił niszczycielską mieszankę pragnienia zemsty i chęci czynienia dobra, minęły już trzy dekady i wiele w tym czasie się zmieniło. Świadczy o tych chociażby 8 tom „Amazing Spider-Man” z podtytułem „Venom Inc”.

Mike Costa, Gerardo Sandoval, Dan Slott, Ryan Stegman
‹Amazing Spider-Man – Globalna sieć #8: Venom Inc.›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAmazing Spider-Man – Globalna sieć #8: Venom Inc.
Scenariusz
Data wydania14 października 2020
RysunkiRyan Stegman, Gerardo Sandoval
PrzekładBartosz Czartoryski
Wydawca Egmont
CyklAmazing Spider-Man, Marvel Now 2.0
ISBN9788328196582
Format160s, 167x255mm
Cena49,99
Gatuneksuperhero
Zobacz w
Wyszukaj wMadBooks.pl
Wyszukaj wSelkar.pl
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Pierwsze pojawienia się Venoma w życiu Spidera robiły piorunujące wrażenie. Był przerażający i śmiertelnie niebezpieczny. Nic dziwnego, że Mary Jane poprosiła (wtedy jeszcze) męża, by więcej nie zakładał czarnego kostiumu, w którym paradował przez niemal całe lata 80. Nawet w karykaturalnym wydaniu Erika Larsena, który dorobił łotrowi charakterystyczny, wywalony jęzor, robił on niezatarte wrażenie. Poza wyglądem posiadał bowiem złożoną psychikę, której mogłaby mu pozazdrościć śmietanka marvelowskich superłotrów. Nienawidził Petera Parkera, ale jednocześnie chciał być postacią pozytywną. Tyle tylko, że dobro postrzegał na swój, specyficzny sposób. To wszystko sprawiło, że Eddie Brock i jego symbiont, automatycznie wkroczyli do pierwszej ligi najpopularniejszych marvelowskich postaci.
Potem mieliśmy próbę przebicia tej popularności i na scenę wkroczył drugi symbiont z kosmosu – Carnage. I do momentu nieszczęsnego, przedłużanego na siłę eventu „Maximum Carnage”, spełniał swoją rolę. A ponieważ kierownictwo Marvela nie wie, kiedy przestać, zaczęło rozmieniać pomysł na drobne i kolejne symbionty zalały karty komiksów. Niestety w tym momencie magia samego Venoma mocno przygasła. Do tego stopnia, że nawet na parę lat pożegnaliśmy Eddiego Brocka, zaś jego symbiont przejął kumpel Petera Parkera z liceum Flash Thompson. Choć ostatnio wszystko powoli zaczęło wracać na swoje miejsce, są rzeczy których się już nie naprawi.
Dlaczego o tym wszystkim piszę? Ponieważ „Venom Inc.” to wypadkowa wszystkiego, co dotyczy Eddiego Brocka. Mamy więc oryginalnego Venoma, Flasha Thompsona, Czarną Kotkę, całe zastępy łotrów zainfekowanych symbiontem (w tym także Scorpiona, który także wcześniej był jego właścicielem), Anty-Venoma, a także Petera Parkera, który zbratał się z pasożytem z kosmosu. A wszystko to zostało podane w iście wyścigowy sposób. Akcja pędzi na łeb na szyję i okraszana jest sucharami Spidera.
W telegraficznym skrócie chodzi o to, że pewien podrzędny łotr Lee Price przejął symbionta od uczennicy Flasha Thompsona – Manii, stając się Maniakiem. O tyle, o ile do tej pory kosmiczne stroje trzymały się swojego właściciela, ten wyjątkowo infekuje innych, robiąc z nich niewolników. W ten sposób Maniak tworzy sobie armię oddanych żołnierzy, by zrealizować plan przejęcia władzy nad przestępczością w Stanach Zjednoczonych. Powstrzymać mogą go jedynie Eddie Brock, Spider-Man, Flash Thompson, który zyskuje nowe, zaskakujące zdolności i Czarna Kotka, która pretendowała do miana jednej z najważniejszych postaci w przestępczym półświatku.
Tym razem scenarzysta Dan Slott (we współpracy z Mike Costą) postawił na czystą rozrywkę. Nie zamierzał dekonstruować świata Spidera, jak to ma w zwyczaju, tylko dostarczyć porcji bezpretensjonalnego umilacza czasu. I w zasadzie swój cel osiągnął. Komiks bowiem szybko się czyta, zaś fabuła nie należy do przesadnie skomplikowanych. Po pożegnaniu „Globalnej sieci”, czyli okresu, w którym Parker zarządzał wielką korporacją, pozycja ta stanowi miły powrót do starych, dobrych czasów, kiedy Pajączek był po prostu przyjacielskim superbohaterem z sąsiedztwa.
Ja jednak od Venoma wymagam znacznie więcej. Jak już ustaliliśmy, postać ta posiada wiele do zaoferowania i bardziej pasuje do mrocznych, brutalnych historii, niż akcyjniaków przesyconych niezbyt wyrafinowanym humorem. Weźmy chociażby moment, kiedy symbiont Maniaka przejmuje kontrolę nad Spiderem. Po jego doświadczeniach z oryginałem, powinno to stanowić dla niego nie lada traumę, tymczasem motyw ten wykorzystano jedynie po to, by przedstawić serię gagów w redakcji „Daily Bugle”.
Od strony wizualnej mamy do czynienia z pracami dwóch artystów, a to dlatego, że na album składają się zeszyty „Amazing Spider-Man”, „Venom” i wydań specjalnych z podtytułami „Venom Inc. Alpha”, oraz „Venom Inc. Omega”. Nie powiem, aby Ryan Stegman i Gerrardo Sandoval powalali techniką. Ten pierwszy to przedstawiciel marvelowskiej średniej, jednym słowem rzemieślnik w swoim fachu, ale nic ponad to. Ten drugi natomiast preferuje brudny, kanciasty i jakby niedbały styl, odwołujący się do tego, co robi Humberto Ramos. A, że nie przepadam za twórczością Meksykanina, automatycznie podchodzę z rezerwą do Sandovala.
Co tu dużo mówić – „Venom Inc.” to pozycja, która szybko wchodzi, ale równie szybko się o niej zapomina. Nie przynosi nic ponad akcję, ale wygląda na to, że taki właśnie był zamysł twórców. To taki odpowiednik wakacyjnego, kinowego blockbustera (wow, jak dziwnie to brzmi w dobie pandemii), który ma jedynie zabić czas, nie nadwyrężając specjalnie umysłu. Warto jednak przypomnieć, że nawet blockbustery potrafią być wybitne.
koniec
21 listopada 2020

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Holmes w tunelu czasoprzestrzennym
Maciej Jasiński

26 IV 2024

„Sherlock Holmes Society” to popkulturowy miszmasz, w którym mieliśmy w jednej historii zombie, Kubę Rozpruwacza, pana Hyde’a i wiele różnych innych motywów. Czwarty album serii domykał większość wątków, dlatego ostatnie dwa albumy to jakby nowe otwarcie. A skoro tak, to autorzy postanowili przebić to, co już było. Nic więc dziwnego, że piąta część rozpoczyna się od wybuchu bomby atomowej w samym centrum Birmingham.

więcej »

Zagubiony w samym sobie
Andrzej Goryl

25 IV 2024

„Czarny Młot” to seria, która miała bardzo intrygujący początek, ciekawie się rozwijała, ale jej zakończenie było co najmniej rozczarowujące. Po drodze ukazało się też kilka komiksów pobocznych, które w większości nie prezentowały zbyt wysokiego poziomu. Podobnie sprawa się ma z najnowszą publikacją z tego uniwersum – albumem „Pułkownik Weird. Zagubiony w kosmosie”.

więcej »

Dyskretny urok showbiznesu
Paweł Ciołkiewicz

24 IV 2024

Nestor Burma to prywatny detektyw, który ma skłonność, naturalną chyba u prywatnych detektywów, do wpadania w tarapaty. Po „Mgle na moście Tolbiac”, „Ulicy Dworcowej 120” oraz „Awanturze na Nation” dostajemy kolejny album z jego przygodami. „Chciałeś mnie widzieć martwą?” to opowieść o intrydze rozgrywającej się w świecie musicali.

więcej »

Polecamy

Jedenaście lat Sodomy

Niekoniecznie jasno pisane:

Jedenaście lat Sodomy
— Marcin Knyszyński

Batman zdemitologizowany
— Marcin Knyszyński

Superheroizm psychodeliczny
— Marcin Knyszyński

Za dużo wolności
— Marcin Knyszyński

Nigdy nie jest tak źle, jak się wydaje
— Marcin Knyszyński

„Incal” w wersji light
— Marcin Knyszyński

Superhero na sterydach
— Marcin Knyszyński

Nowe status quo
— Marcin Knyszyński

Fabrykacja szczęśliwości
— Marcin Knyszyński

Pusta jest jego ręka! Część druga
— Marcin Knyszyński

Zobacz też

Tegoż twórcy

Umazani w czarnej, żyjącej mazi
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Absolutnie maksymalna rzeź
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Krótko o komiksach: Mutanci niepotrzebni
— Andrzej Goryl

Bombastyczne łowy Kravena
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Prawdziwy Venom, to ten z Eddiem Brockiem!
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Marvel: Ostatnie łowy doktora Octopusa
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż autora

Idź do krateru wulkanu Snæfellsjökull…
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

I ty możesz być Kubą Rozpruwaczem
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

My i Oni
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Wielki mały finał
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Piołun w sercu a w słowach brak miodu, czyli 10 utworów do tekstów Ernesta Brylla
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Kim był Józef J.?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Ilu scenarzystów potrzea by wkręcić steampunkową żarówkę?
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Baldwin Trędowaty na tropie
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Nie należy mylić zagubienia się w masie z tkwieniem w gównie
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Diabeł rozbiera się u Prady
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.