Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 6 maja 2024
w Esensji w Esensjopedii
Wyszukaj wMadBooks.pl
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
Wyszukaj / Kup

Sylwetka autora: Neil Gaiman

Esensja.pl
Esensja.pl
« 1 2 3 »

Tomasz Sidorkiewicz

Sylwetka autora: Neil Gaiman

Sandman #50 - Ramadan
Sandman #50 - Ramadan
Sandman łamał wszelkie reguły jakie mogłyby decydować o popularności komiksowego bohatera. Poczynając od okładek. Nie było na nich kolorowych, zapierających dech w piersiach scen, w których główny bohater walczyłby z kolejnym zagrożeniem - zamiast tego czytelnicy co miesiąc otrzymywali artystyczne kolaże autorstwa McKeana. Komiks „Sandman” stał sie pierwszym miesięcznikiem, który doczekał się osobnego wydania samych ilustracji, jakie pojawiły sie na jego okładkach. Zamiast walczyć z kryminalistami lub ratować życie niewinnych, jedynym celem głównego bohatera zdaje się być utrzymywanie „Śnienia” (The Dreaming) – nieskończonego, nieustannie zmieniającego się kraju, który odwiedzamy we snach. Zamiast być muskularnym, wesołkowatym, ubranym w kolorowy trykot osiłkiem - Sandman jest chudym, ponurym i niezmiennie odzianym w czerń osobnikiem. Miast tworzyć sobie jakąś sekretną tożsamość by pozostać w kontakcie z ludźmi, on woli ich unikać. Mimo to ma mnóstwo imion, pod jakimi ludzkość go zna - Morfeusz, Oneiros, Książę Historii, Twórca Opowieści, Król Koszmarów - to niektóre z jego przydomków. Najczęściej jednak znany jest jako Sen (Dream). I zamiast walczyć z gigantycznymi potworami i szalonymi naukowcami, Sandman rzadko napotyka na sytuacje, które zmuszały by go do jakiegokolwiek fizycznego wysiłku… albowiem jego moc, jest niemal równa z mocą bogów. Co więcej: Główny bohater często nie pojawiał się w komiksie przez długi czas, pozwalając toczyć się opowieści bez jego udziału.
Sandman #18 - A Dream of Thousand Cats
Sandman #18 - A Dream of Thousand Cats
By jeszcze bardziej utrudnić identyfikację czytelnika z głównym bohaterem, należy dodać, że nie jest on nawet człowiekiem. Sandman jest jednym z członków rodziny Nieskończonych (Endless) - przedstawicieli antropomorficznych ucieleśnień takich sił, jak Przeznaczenie (Destiny) – to niewidomy stróż księgi, w której zawarta jest przeszłość, teraźniejszość i przyszłość wszechświata, Pożądanie (Desire) - seksowny/seksowa hemafrodyta, czy też Śmierć (Death) - w komiksie to zgrabna, młoda dziewczyna nosząca na szyi znak ankh. Są zwani Endless ponieważ bycie projekcjami podstawowych idei czyni ich nieśmiertelnymi (co nie przeszkadza im jednak w okazjonalnym zabiciu jednego ze swoich).
Prócz rodziny Nieskończonych, w opowieści o Sandmanie, pojawiają się również inny bohaterowie. Podczas lektury serii natykamy się na postacie mityczne - Lucyfera, boginię Kali czy Orfeusza; historyczne - Marco Polo czy William Shakespeare. Spotykamy także mieszkańców Śnienia. Wśród nich znajdziemy Luciena - bibliotekarza, który zajmuje się książkami, o których śniono, ale które nigdy nie zostały napisane; kobietę, która mieszka w domu razem z duchem mężczyzny, który ją zapłodnił; personifikację koszmaru, który, używając swoich wypełnionych zębami oczodołów pozbawia oczu swoje ofiary.
Sandman #19 – A Midsummer Night’s Dream
Sandman #19 – A Midsummer Night’s Dream
Stałymi mieszkańcami tego świata są między innymi Kain i Abel oraz setki innych, wyrwanych ze zbiorowej podświadomości, bohaterów. Ale prawdziwym bohaterem tej opowieści nie jest Sandman, ani żadna z postaci z jego licznej świty. Są nim zwykli ludzie i ich sny. Neil Gaiman w swoich błyskotliwych scenariuszach, w których jego własny metamit owija się wokół wszystkich ziemskich mitów pozwala nam w jednym miejscu spotkać się z Oberonem i Tytanią (bohaterami szekspirowskiego „Snu nocy letniej”), bohaterami biblijnymi (na jednym ze wzgórz mieszka pramatka Ewa), oraz antycznymi bogami.
Czytelnicy Sandmana są zaproszeni na niezwykły zjazd, który okazuje się być corocznym zjazdem seryjnych morderców, mają okazję wejrzeć w alternatywny świat, w którym koty polują na ludzi jak na myszy oraz na plażę, na której odpoczywający Lucyfer chwali Boga za piękno zachodu słońca. Te, jak i wiele innych scen zapewniły czytelnikom na całym świecie chwile, do których cały czas chętnie wracają.
Mimo, że od ukazania się pierwszego numeru Sandmana minęło już 12 lat, wszystkie tomy tej opowieści są nadal w druku i cieszą się niesłabnącą popularnością. W momencie pisania tych słów ukazało się dziesiąte wydanie pierwszego tomu cyklu.
Scenariusze to nie wszystko. Oprócz doskonałego słowa i pięknych okładek, komiksy Gaimana to również wyśmienite ilustracje. Na jego łamach stawiali swe kreski między innymi Sam Kieth, Kelley Jones, Charles Vess, Michael Zulli, Jon J. Muth, Chris Bachalo, Bryan Talbot, Matt Wagner oraz P. Carig Russel.

„Sandman” Neila Gaimana zdobył między innymi Will Eisner Award dla najlepszego pisarza (1991-1994), dla najlepszej serii (1991-1993), za najlepszą grafikę (1991, 1993). Komiks ten został także wyróżniony nagrodami Harveya dla najlepszego pisarza (1990, 1991) i dla najlepszej serii (1992). Sandman #19 otrzymał w roku 1991 World Fantasy Award jako najlepsze krótkie opowiadanie, stając się w ten sposób pierwszym komiksem w historii, który zdobył nagrodę literacką.

Zebrana w dziesięć tomów kolekcja wszystkich opowieści autorstwa Neila Gaimana prócz jednolitej szaty graficznej doczekała się również wstępów autorów znanych i u nas. Sandman jest znany i lubiany wsród takich twórców, jak Roger Zelazny, Gene Wolfe, Stephen King, Clive Barker, Norman Mailer, Peter Straub. Ten ostatni przyznał się w jednym z wywiadów:
„Kiedy zacząłem czytać „Sandmana”, pierwszą rzeczą jaka mnie uderzyła, była jego dojrzałość. Gaiman opowiadał swoją ambitną, złożoną historię, a w tym samym czasie przekazywał głębokie emocje i bardzo ciekawe pomysły. Gdy kontynuowałem swoją lekturę, bezustannie zadziwiała mnie oryginalności i wyobraźnia Gaimana, oraz jego umiejętność do łączenia wielu różnych elementów w jedną spójną historię.”.
Sandman #1
Sandman #1
Spójność historii jest jeszcze jednym z elementów, które zaskoczyły czytelników. Miesięczniki komiksowe - gdy są popularne - z reguły ciągną się w nieskończoność. Zmieniają się rysownicy, autorzy, podejście do bohaterów opowieści. Neil Gaiman, w momencie, gdy popularność „Sandmana” była już faktem (obok w tabeli niektóre z nagród, jakie zdobyła seria) oświadczył, że zakończy on pisanie komiksu. I stało się. Numer 75 okazał się numerem ostatnim.
Neil Gaiman od czasu do czasu tworzył jeszcze małe nowelki do antologii Vertigo, w których występowały inne postacie znane z jego cyklu. Na dziesięciolecie ukazania się pierwszego numeru napisał specjalną powieść (uhonorowaną w 1999 nagrodą Brama Stokera oraz nominowaną do nagrody Hugo) ilustrowaną przez japońskiego artystę Yoshitakę Amano zatytułowaną „Sandman: The Dream Hunters”.
Historia krainy Śnienia nie została przerwana wraz z odejściem jego twórcy. Cały czas planowany jest film kinowy na podstawie komiksu. Pojawił się - wydany przez wydawnictwo Harper Prism - zbiór opowiadań, edytowany przez Gaimana, a zawierający historie ze stworzonego przez niego świata. W "The Sandman: Book od Dreams” swe opowieści umieścili między innymi Tad Williams, Gene Wolfe oraz George Allec Efiinger. Po zakończeniu publikacji swojego sztandarowego tytułu, wydawnictwo Vertigo zdecydowało się wypuścić na rynek komiksową kontynuajcę. „The Deaming”, „Lucifer” oraz cały cykl miniserii wypuszczonych pod wspólnym tytułem „Sandman Presents” to już jednak temat na kolejny artykuł.
Angels and Visitations
Angels and Visitations
Inne twarze Gaimana
Neil Gaiman to oczywiście nie tylko „Sandman” i jego współpraca z Davem McKeanem. Gaiman jest autorem angielskojęzycznej listy dialogowej do anime „Księżniczka Mononoke” i jednego z odcinków kultowego serialu sf „Babylon 5” (Day of the Dead). Napisał scenariusz do telewizyjnego serialu nakręconego dla BBC (to właśnie"Nigdziebądź”). „Angels and Visitations” (Dream Heaven), wydany w twardej oprawie zbiór opowiadań i artykułów Neila Gaimana, którym uczczono dziesięć lat jego pracy twórczej, otrzymał w roku 1994 International Horror Critics’ Guid Award.„Warning: Contains Language” to płyta kompaktowa, na której autor recytuje swoje wiersze i opowiadania do muzyki skomponowanej przez Dave’a McKeana oraz zespół The Flash Girls. Jego opowiadania ukazują się od co najmniej pięciu lat z rzędu w wydawanej każdego roku antologii „Year’s Best Fantasy and Horror”.
Hellblazer #27
Hellblazer #27
Wspólnie z Michaelem Zulli stworzył dla Marvela trzyczęściowy komiks będący adaptacją konceptualnego albumu Alice’a Coopera zatytułowany „Last Temptation”. Prace autora pojawiały się również w komiksach, od których zaczęła się jego fascynacja nimi - wraz z Mikiem Mignolą stworzył epizod do Swamp Thinga (Swamp Thing Annual #5), razem z McKeanem przyczynił się do umieszczenią jednej z bardziej wzruszających swoich opowieści w Hellblazerze (w numerze 27 miesięcznika), a po tym jak Alan Moore zaprzestał pisania ’Miraclemana’ - jednej ze swoich ciekawszych serii, pióro podniósł właśnie Gaiman, i kontynuował cykl przez kolejnych kilka odcinków. Jego skrypty gościnnie pojawiły się także w Spawnie (Neil wprowadził tam postać Angeli - anielicy, która później pojawiała sie jeszcze na łamach komiksu wielokrotnie), na kanwie jego pomysłów uruchomiona została linia wydawnicza Tekno Comix (w skład linii wchodziły komiksy: Lady Justice, Teknophage, Mr. Hero oraz wprowadzający w całość cyklu Wheel of Worlds) a napisany we wczesnych czasach swojej kariery opowieść o spotkaniu Supermana i Hala Jordana (to jeszcze dwóch bohaterów ze świata komiksów DC) doczekała się w końcu adaptacji komiksowej w wykonaniu takich sław, jak Arthur Adams, Matt Wagner, Mike Allred , Frank Miller, Kevin Nowlan oraz John Totleben.
« 1 2 3 »

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Okładka <i>Amazing Stories Quarterly</i> z wiosny 1929 r. to portret jednego z Małogłowych.<br/>© wikipedia

Stare wspaniałe światy: Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
Andreas „Zoltar” Boegner

11 IV 2024

Czy „Nowy wspaniały świat” Aldousa Huxleya, powieść, której tytuł wykorzystałem dla stworzenia nazwy niniejszego cyklu, oraz ikoniczna „1984” George’a Orwella bazują po części na pomysłach z „After 12.000 Years”, jednej z pierwszych amerykańskich antyutopii?

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (24)
Andreas „Zoltar” Boegner

7 IV 2024

Kontynuując omawianie książek SF roku 2021, przedstawiam tym razem thriller wyróżniony najważniejszą nagrodą niemieckojęzycznego fandomu. Dla kontrastu przeciwstawiam mu wydawnictwo jednego z mniej doświadczonych autorów, którego pierwsza powieść pojawiła się na rynku przed zaledwie dwu laty.

więcej »

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej science fiction? (23)
Andreas „Zoltar” Boegner

14 III 2024

Science fiction bliskiego zasięgu to popularna odmiana gatunku, łącząca zazwyczaj fantastykę z elementami powieści sensacyjnej lub kryminalnej. W poniższych przykładach chodzi o walkę ze skutkami zmian klimatycznych oraz o demontaż demokracji poprzez manipulacje opinią publiczną – w Niemczech to ostatnio gorąco dyskutowane tematy.

więcej »

Polecamy

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie

Stare wspaniałe światy:

Poetycki dinozaur w fantastycznym getcie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza wojna... czasowa
— Andreas „Zoltar” Boegner

Wszyscy jesteśmy „numerem jeden”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Krótka druga wiosna „romansu naukowego”
— Andreas „Zoltar” Boegner

Jak przewidziałem drugą wojnę światową
— Andreas „Zoltar” Boegner

Cyborg, czyli mózg w maszynie
— Andreas „Zoltar” Boegner

Narodziny superbohatera
— Andreas „Zoltar” Boegner

Pierwsza historia przyszłości
— Andreas „Zoltar” Boegner

Zobacz też

Tegoż twórcy

Pomiędzy światami
— Katarzyna Piekarz

Esensja czyta: Październik 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Beatrycze Nowicka, Konrad Wągrowski

Esensja czyta: Wrzesień 2017
— Dominika Cirocka, Dawid Kantor, Anna Kańtoch, Joanna Kapica-Curzytek, Marcin Mroziuk, Beatrycze Nowicka

Esensja czyta: Lipiec 2017
— Dominika Cirocka, Miłosz Cybowski, Jarosław Loretz, Beatrycze Nowicka, Katarzyna Piekarz, Agnieszka ‘Achika’ Szady

Esensja czyta: Maj 2017
— Miłosz Cybowski, Dawid Kantor, Joanna Kapica-Curzytek, Magdalena Kubasiewicz, Jarosław Loretz, Marcin Mroziuk, Katarzyna Piekarz

Bogowie też lubią iluzję
— Dominika Cirocka

Dymu dużo, ognia mniej
— Beatrycze Nowicka

Przeczytaj to jeszcze raz: Sztuczka z monetami
— Beatrycze Nowicka

Esensja czyta: Wrzesień 2014
— Miłosz Cybowski, Jacek Jaciubek, Daniel Markiewicz, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek

Esensja czyta: Kwiecień 2014
— Miłosz Cybowski, Beatrycze Nowicka, Joanna Słupek, Agnieszka Szady

Tegoż autora

Potrawka z napletka
— Tomasz Sidorkiewicz

Demony nie umierają
— Tomasz Sidorkiewicz

Wilkołaki i Magiczne Rękawice
— Tomasz Sidorkiewicz

Steamfantasy
— Tomasz Sidorkiewicz

Wszyscy zostaniecie nababieni
— Tomasz Sidorkiewicz

A krew demonów jest nadal zielona
— Tomasz Sidorkiewicz

Veni. Vidi. I co dalej?
— Tomasz Sidorkiewicz

Post.com.ix #17
— Tomasz Sidorkiewicz

Post.com.ix #15
— Tomasz Kontny, Tomasz Sidorkiewicz

DC Comics w październiku
— Tomasz Sidorkiewicz

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.