@mutant: Chmielewska jest na pierwszej stronie między Broszkiewiczem a Fiedlerem…

No tak, o "Tajemnicy białego pokoju" zapomniałam, a w sumie mogłam ją opisać - dobrze pamiętam treść: odziedziczona willa w komplecie z energiczną staruszką, trójka rodzeństwa, matka jednocześnie kochająca i rządząca żelazną ręką... w sumie ciekawe, jak po latach odebrałabym tę postać, może przeczytam jeszcze raz.

@Chłopak na opak - ja mam zdecydowanie wydanie jednotomowe, dlatego mi się dwa tytuły zlały w jeden.

A cykl o Kaktusach to potwornie dołująca lektura, szczególnie ostatni tom z dziecięcym obozem koncentracyjnym w Zamościu.

Hmmm ciekawe co porabiają teraz "Sawany"? Tata ma marynarska emeryturę i w zasadzie nie przejmuje się świadczeniami Zus? Marek ma może własną firmę? Kastor Jest znanym klawiszowcem i realizatorem dźwięku w znanych studiach czy nauczycielem muzyki w szkółce i użera się z durnymi bachorami? Pola może jest wziętą pisarką lub felietonistką? Marek pracuje na platformie wiertniczej na morzu północnym? Cypis i Roma zmagają się z urokami bycia bezrobotnym w Polsce, może emigrowali? A nika kto to wie? Miło byłoby przeczytać o przygodach rodzeństwa w "nowej" rzeczywistości, ta,i literacki remake "Sawanów". No coż pomarzyć dobra rzecz. Pani Ewo czekamy na odzew:) Pozdrawiam

"Czarne Stopy" Szmaglewskiej teraz mi się przypomniały.

Stary jestem - prawie wszystkie pozycje przeczytałem. I zgadzam się autorką. Czy czegoś zabrakło? np. Broszkiewicz "Długi deszczowy tydzień"

Stare książki są cudowne! Bardzo dużo czytam moim dzieciom ostatnio nawet przypomniałam sobie o "podrózy za jeden uśmiech", która jest cudowna! A dzieciaki lubią też książki o Bolku i Lolku wiem, że kiedyś był film a teraz książka dopiero, ale uważam że jest równie fajna :)

Hmm, ja ze swojego dzieciństwa pamiętam cienkie książeczki z przygodami Bolka i Lolka, więc chyba już wtedy były wydawane na fali popularności animacji.

Przezacne zestawienie, ale szkoda, że na listę (również w rankingu książek naszego dzieciństwa) nie załapały się dwie jedyne powieści Witolda Makowieckiego: "Przygody Meliklesa Greka" i "Diossos". Utrzymane w konwencji przygodowej, wręcz porywały (mnie) przedstawionym światem starożytnej Grecji, w którym aż roiło się od przygód i nietuzinkowych postaci. Napisane lekko i ze swadą, ale i wywołujące dreszcze emocji, mały człowiek wnikał w ten świat z wypiekami na twarzy i szkoda, że przedwczesna śmierć autora nie pozwoliła na kontynuowanie cyklu... Mam je obie na półce do dziś.

@Beatrycze
Tak, były. Na podstawie serii "Podróże Bolka i Lolka". Każda książeczka miała na ostatniej stronie 3 okładki innych z tego cyklu. Nigdy nie udało mi się zebrać wszystkich. Trzeba było się wymieniać z kolegami. Najbardziej zapadła mi w pamięć ta o piramidzie i pustyni Gobi.

Ja w przeciwieństwie do autora opisu „Czarnego sombrera” nie pałam ani odrobiną entuzjazmu do tej książki, mimo że też jest ona moim wspomnieniem z młodości. Powiem więcej, jest kiepsko napisana, razi naiwnościami i uproszczeniami, a główny bohater jest skonstruowany wręcz fatalnie. Jest niby tajemniczy, bo to „przybysz znikąd”, a sadzi takimi komunałami i frazesami, że oczy krwawią (i to się tyczy większości dialogów). Jest tak przyjacielski i milusi, ciągle się tylko uśmiecha, żartuje i puszcza oko, że chyba lepiej by było, gdyby był przybyszem z przyszłości. Siedzi przy ognisku z kompanem, a autor opisuje tę sytuację tak:
„Ron Hogan posłał mu jeden ze swych najmilszych uśmiechów.”
Niee, poważnie?
Bahdaj miał ten sam problem w innym swoim westernie, „Dan Drewer i Indianie”. Do tytułowego bohatera podchodzi starszy kowboj i mówi:
„Niech mnie kule biją! Podobasz mi się, Dan.”
Na co ten odpowiada:
„Ty mi się też podobasz. I cieszę się, że mogę z tobą zjeść lunch.”
Tak, to są typowe dialogi ludzi Dzikiego Zachodu. Nawet w wersji młodzieżowej.
Nie ma co ukrywać, Adam Bahdaj to autor kultowy, ale nigdy nie powinien się brać za pisanie westernów. Nie wierzę, że nawet w czasach głębokiego PRL-u, kiedy panował niedobór tego typu prozy, takie kiepściutkie, naiwne powiastki mogły się podobać i zyskać kultowy status.