Login:
Hasło:
Pamiętaj mnie

Zapomniałem hasła	Nie mam jeszcze konta
Zaloguj przez:

dzisiaj: 2 grudnia 2023

Fantastyczne Zaodrze, czyli co nowego w niemieckiej SF? (19)
Niemieckojęzyczna fantastyka powstaje nie tylko w Niemczech – tym razem przedstawię znakomicie przyjęte dzieło autorki austriackiej. Drugim wydawnictwem będzie powieść kryminalna o Berlinie szalonych lat dwudziestych.
Między literacką fikcją a faktami
Tom „Języki prawdy” zawiera wybór esejów i tekstów okolicznościowych Salmana Rushdiego z ostatnich dwudziestu lat. Nie ma wątpliwości: lektura to uczta intelektualna, spotykamy się tutaj z mistrzem.
Niekoniecznie jasno pisane: „Incal” w wersji light
Alejandro Jodorowsky i Jean Giraud (czyli Moebius, bo z Jororowskym współpracowało to właśnie twórcze alter ego Girauda) stworzyli swego czasu „Incala”, jeden z najsłynniejszych komiksów w historii medium. O dziwo, sukces ten nie przyczynił się wcale do ich częstej współpracy w przyszłości. Trzyczęściowa opowieść „Szalona z Sacré-Coeur” jest drugim owocem ich kooperacji – jednym z najlepszych, przy jakich zarówno Chilijczyk, jak i Francuz pracowali.
Fundacja: Sez. 2. odc. 3. Nowa budowla na gruzach prozy Asimova
Od początku drugiego sezonu można było wzrost znaczenia Hariego Seldona, a finał tego odcinka zdaje się wskazywać na to, że scenarzyści postanowili wycisnąć z tej postaci, ile się tylko da. Można mieć nawet nadzieję, że będzie to korzystne dla serialu – oczywiście jeśli zapomnimy o literackim pierwowzorze.
Niedzielny krytyk komiksów: Z których Jolskych?
Tak jak w odniesieniu do „Tytusa, Romka i A’Tomka” moim swoistym pożegnaniem była księga XVI, nieoficjalnie zwana „Tytus dziennikarzem”, tak w przypadku cyklu „Jonka, Jonek i Kleks” taka rola przypadła właśnie opowieści „Pióro contra flamaster”.

Muzyka

Magazyn CCXXXI

Pobierz magazyn

Podręcznik

Nowości

muzyczne

Metamorphosis
Cykada
Spectral Entanglements
Sven Dam Meinild, Jacob Anderskov, Kasper Tom Christensen
Here Now
Søren Bebe Trio
La Gare
Andreas Toftemark Quartet
Live at Périscope
Cortex
Łukasz Borowicz
Łukasz Borowicz
Parrhesiastes
John Zorn, Chaos Magick
Vejviser
Peter Rosendal

więcej »

muzyczne

Brak zapowiedzi na najbliższy tydzień. Aby zobaczyć późniejsze, kliknij.

Rumpistol
‹Going Inside›

EKSTRAKT:	70%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Going Inside
Wykonawca / Kompozytor	Rumpistol
Data wydania	29 września 2023
Wydawca	Raske Plader
Nośnik	CD
Czas trwania	54:58
Gatunek	elektronika, folk, klasyczna
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Jens Berents Christiansen, DiSA, Stine Grøn, Selma Trier, Maria Jagd, Line Felding, Julius Ditlevsen, Serkan Yıldırım, Kristian Hoffman, Bilal Irshed, Anders Stig Møller, Fanny Brandt, Emil de Waal

Utwory
CD1
1) Remember	04:35
2) Be Here	04:26
3) Now	02:47
4) Trust	06:58
5) b b b O d d d	04:48
6) Let Go	04:26
7) Be Open	04:59
8) The Way Out	04:49
9) d d d O b b b	04:16
10) Is in	04:30
11) Surrender	04:08
12) To Love	04:15

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Balsam dla duszy i ciała
[Rumpistol „Going Inside” - recenzja]

Sebastian Chosiński

Przed paru laty kojarzony dotąd głównie ze sceną electro-ambientową duński muzyk Rumpistol (pod tym pseudonimem ukrywa się klawiszowiec i kompozytor Jens Berents Christiansen) postanowił nagrać muzykę, która byłaby w stanie wspomóc osoby zmagające się z traumami i uzależnieniami. Tak powstał album „After the Flood”, a następnie jego dwie kontynuacje – „Isola” oraz czekający na premierę „Going Inside”.

Sebastian Chosiński

Balsam dla duszy i ciała
[Rumpistol „Going Inside” - recenzja]

Rumpistol
‹Going Inside›

EKSTRAKT:	70%
WASZ EKSTRAKT: 0,0 %
Zaloguj, aby ocenić

Tytuł	Going Inside
Wykonawca / Kompozytor	Rumpistol
Data wydania	29 września 2023
Wydawca	Raske Plader
Nośnik	CD
Czas trwania	54:58
Gatunek	elektronika, folk, klasyczna
Zobacz w	Kulturowskazie
Wyszukaj w	Skąpiec.pl
Wyszukaj w	Amazon.co.uk

W składzie

Utwory
CD1
1) Remember	04:35
2) Be Here	04:26
3) Now	02:47
4) Trust	06:58
5) b b b O d d d	04:48
6) Let Go	04:26
7) Be Open	04:59
8) The Way Out	04:49
9) d d d O b b b	04:16
10) Is in	04:30
11) Surrender	04:08
12) To Love	04:15

Wyszukaj / Kup

Sprawdź cenę

Dotąd muzyka z pogranicza elektroniki, EBM i ambientu nieczęsto gościła na łamach „Esensji”. Nie mogę oczywiście zagwarantować, że to się teraz nagle zmieni (jazz i rock są mi jednak dużo bliższe), ale jeśli trafi się wartościowy album, przy którym drgnie moja dusza artystyczna – zapewne nie omieszkam zainteresować się nim. Zresztą czasami tak już robiłem, czego dowodem chociażby recenzje nieznacznie tylko zahaczających o jazz płyt Orena Ambarchiego (vide „Tongue Tied”, 2015; „Ghosted”, 2022). Dzisiaj natomiast robię wyjątek dla Jensa Berentsa Christiansena – duńskiego muzyka ukrywającego się pod pseudonimem Rumpistol. To znana postać w świecie współczesnej elektroniki. Do 2019 roku wydał siedem albumów (nie licząc tych z remiksami), które łączyły w sobie wpływy ambientu, electro i techno: „Rumpistol” (2003), „Mere > Rum” (2005), „Dynamo” (2008), „Floating” (2012), „Away” (2014), „Drops” (2017) oraz „In My Room” (2019).

I kiedy zapewne wszyscy oczekiwali od Christiansena kolejnego utrzymanego w podobnej tonacji krążka – on postanowił zaskoczyć. Wydany w 2020 roku longplay „After the Flood” zaskakiwał przede wszystkim faktem, że głównym instrumentem okazał się na nim… fortepian. Stylistycznie natomiast kompozycje Jensa Berentsa oddaliły się od electro i techno, zbliżyły natomiast do współczesnej muzyki klasycznej (tak zwanego modern classical) i elektronicznej awangardy. To, co pierwotnie mogło wydawać się jedynie chwilową fanaberią, okazało się ostatecznie jak najbardziej świadomym wyborem, co potwierdziła kolejna płyta artysty – „Isola” (2022). I to jeszcze nie był koniec, czego dowodzi czekający właśnie na premierę album zamykający (albo i nie) „trylogię fortepianową” Rumpistola – „Going Inside” (który ukazuje się nakładem niezależnej kopenhaskiej wytwórni Raske Plader). Że to ta sama muzyczna „bajka”, potwierdza okładka wydawnictwa – trzecia z rzędu – na której rzuca się w oczy charakterystyczne kaligrafowane „R”.

Co skłoniło Christiansena do takiej stylistycznej wolty? Jak sam podkreślał, ewolucja ta dokonała się w dużej mierze za sprawą słuchaczy, którzy informowali go, że jego muzyka pomaga im przetrwać kryzysy psychiczne. Że okazuje się balsamem na stany depresyjne, stresowe i lękowe. Otrzymawszy taki feedback, Rumpistol zainteresował się badaniami naukowymi prowadzonymi w kopenhaskim Rigshospitalet (to publiczna, największa w kraju klinika), dotyczącymi leczenia stresu pourazowego i uzależnień. Stosowana tam „terapia psychodeliczna” stała się punktem wyjścia do tworzenia nowych kompozycji Jensa Berentsa. Powstawały one w ciągu ostatnich dwóch lat, a rejestrowano je w różnych studiach i miejscach w całej Danii. Lista gości zaproszonych do projektu jest zresztą imponująca, a bogactwo instrumentalne – zapiera dech.

Christiansen postanowił zresztą wykorzystać instrumenty z różnych światów muzycznych. Mamy więc takie, które jednoznacznie kojarzą się z modern classical (jak harfa, skrzypce, wiolonczela, flet), ale i z muzyką etniczną (gitara hawajska, ud, duduk, bęben obręczowy), jest także jazzowa sekcja rytmiczna (kontrabas i perkusja) oraz dwie wokalistki. Nad wszystkim górują jednak klawisze, na których gra lider – fortepian i syntezatory, nie brakuje też efektów elektronicznych i wsamplowanych odgłosów natury (burza, pioruny, padający deszcz, szum fal, śpiew ptaków). Muzyka skrzy się wieloma barwami, bywa sielska, ale i pełna niepokoju; w każdym z tych wydań jest jednak przede wszystkim bardzo eteryczna i nastrojowa, niekiedy nawet magicznie romantyczna. Całość składa się na concept-album, który rzeczywiście dla wielu osób zmagających się z traumami może mieć zastosowanie terapeutyczne.

Co najistotniejsze, talent Rumpistola pozwala łączyć ze sobą bardzo odległe inspiracje. Chociażby w otwierającym krążek „Remember” współistnieją obok siebie fortepian i harfa oraz wprowadzający do tej kompozycji elementy magiczne, grający powłóczystą solówkę etniczny duduk (to pochodzący z Armenii instrument dęty drewniany, którego brzmienie można niekiedy pomylić z saksofonem). Kontemplacyjny „Be Here” oparty jest na hipnotyzujących dźwiękach smyczków (skrzypce i wiolonczela), pomiędzy którymi zwiewnie przemyka harfa. Ale jakby tego było mało, dołącza jeszcze, obok delikatnego fortepianu, nastrojowy ud (to z kolei przywodzący na myśl lutnię arabski bądź bliskowschodni instrument strunowy). W „Now” etniczna awangarda (vide bęben obręczowy) nakłada się na europejski folk (skrzypce); w „Trust” z kolei, pomijając żeński chórek, zespół skręca w stronę klasyki, za co odpowiadają przede wszystkim skrzypaczka i wiolonczelistka. W dalszej części jednak, za sprawą gitary hawajskiej i perkusji, zespół płynie w bardziej rozrywkowe strony.

Choć na „Going Inside” elektroniki jest mimo wszystko mniej niż na płytach wydanych przed „trylogią fortepianową”, to jednak od czasu do czasu Christiansen przypomina sobie o swoim ambientowym rodowodzie. Z tą różnicą, że na tym albumie ambient grany jest na żywych instrumentach. Efekt bywa bardzo intrygujący, co rzuca się w uszy zwłaszcza w mocno nasyconych syntezatorami „b b b O d d d” oraz dopełniającym go „d d d O b b b”. Choć akurat najbliższą stylistyce electro kompozycją okazuje się „Be Open”, mimo że i w niej Rumpistol zdołał umieścić smyczki. W poprzedzającym ten utwór snującym się leniwie „Let Go” daje z kolei znać o sobie romantyczna natura Duńczyka, który na fortepianie akompaniuje wyśpiewującej wyjątkowo powabny motyw jednej z wokalistek. Baśniowo piękna wokaliza zdobi także „The Way Out”, a w jej tle rozbrzmiewa wyjątkowo egzotyczny duet skrzypcowo-dudukowy.

Końcówka płyty może zaskoczyć. Co prawda trzeci od końca „Is in” jest utrzymany w stylistyce zbliżonej do poprzednich utworów, ale już wieńczące płytę „Surrender” oraz „To Love” niosą ze sobą kilka zaskoczeń. Ten pierwszy wprawia w zdziwienie swoim radosnym klimatem i bogactwem aranżacyjnym: jazzowy groove sąsiaduje z folkowymi skrzypcami i bluesową gitarą hawajską. W „To Love” natomiast o ciarki na plecach przyprawiają grające unisono – na otwarcie i zamknięcie utworu – dęciaki, czyli flet z dudukiem. Pomiędzy natomiast na tle powłóczystych syntezatorów królują smyczki. Wierząc słuchaczom poprzednich części trylogii Rumpistola, nie poddają w wątpliwość faktu, że jego muzyka rzeczywiście może mieć działanie terapeutyczne. Na pewno potrafi ukoić skołatane codzienną bieganiną nerwy, skłonić do zadumy i kontemplacji, pozwala oderwać się od myślenia o tym, co niemiłe. Nie zapominajmy jednak, że na pewno nie zastąpi lekarza specjalisty.

26 września 2023

Skład:
Jens Berents Christiansen [Rumpistol] – fortepian, syntezatory, muzyka, produkcja
DiSA – śpiew
Stine Grøn – śpiew
Selma Trier – harfa
Maria Jagd – skrzypce
Line Felding – wiolonczela
Julius Ditlevsen – flet
Serkan Yıldırım – duduk
Kristian Hoffman – gitara hawajska
Bilal Irshed – ud
Anders Stig Møller – kontrabas
Fanny Brandt – bęben obręczowy
Emil de Waal – perkusja

Komentarze

Dodaj komentarz

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Tu miejsce na labirynt…: Komeda na trio jazzowe i kwartet smyczkowy
Sebastian Chosiński

1 XII 2023

To piękne i wzruszające, kiedy jeden muzyk będący legendą jazzu – chodzi o niemieckiego pianistę Joachima Kühna – postanawia złożyć hołd innemu legendarnemu twórcy. Jeszcze cudowniej, kiedy tym artystą okazuje się Polak – Krzysztof Komeda. To głównie jego muzyka rozbrzmiewa na albumie „Komeda – Jazz at Berlin Philharmonic XIV”, w nagraniu którego udział wziął również warszawski Atom String Quartet.

więcej »

Głębokość peryskopowa
Sebastian Chosiński

29 XI 2023

W ubiegłym roku z norweskim freejazzowym kwartetem Cortex rozstał się perkusista Gard Nilssen. Na jego miejsce liderujący formacji trębacz Thomas Johansson przyjął Daga Erika Knedala Andersena, którego możemy usłyszeć na wydanej niedawno koncertowej płycie „Live at Périscope”. Trzeba przyznać, że godnie zastąpił swego wielkiego poprzednika.

więcej »

Tu miejsce na labirynt…: Wieloma językami, wieloma dźwiękami…
Sebastian Chosiński

28 XI 2023

Po baaardzo długim oczekiwaniu parę dni temu wytwórnia Astigmatic Records opublikowała drugi album londyńskiej formacji Cykada. Na krążku „Metamorphosis” rozbudowana do septetu grupa oferuje charakterystyczną dla siebie mieszankę spiritual-jazzu i fusion z elementami world music.

więcej »