Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 28 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

10 rybich filmów

Esensja.pl
Esensja.pl
Z okazji premiery „Gdzie jest Nemo” przypominamy Wam dziesiątkę innych, równie głośnych swego czasu obrazów z rybią tematyką, bohaterami bądź tytułem. Ponoć dzieci i ryby głosu nie mają, jednak popularność niżej przedstawionych filmów świadczy o czymś zupełnie przeciwnym.

Piotr Dobry

10 rybich filmów

Z okazji premiery „Gdzie jest Nemo” przypominamy Wam dziesiątkę innych, równie głośnych swego czasu obrazów z rybią tematyką, bohaterami bądź tytułem. Ponoć dzieci i ryby głosu nie mają, jednak popularność niżej przedstawionych filmów świadczy o czymś zupełnie przeciwnym.
Spektakularny sukces „Gdzie jest Nemo” zaskoczył wszystkich, z twórcami z disneyowskiego studia Pixar włącznie. W samej Ameryce film zarobił ponad 340 milionów dolarów, stając się największym hitem 2003 i zostawiając w tyle wiele, wydawałoby się, pewniaków, z drugą częścią „Matrixa” na czele. Przypominamy Wam dziesiątkę innych, równie głośnych swego czasu obrazów z rybią tematyką, bohaterami bądź tytułem. Ponoć dzieci i ryby głosu nie mają, jednak popularność niżej przedstawionych filmów świadczy o czymś zupełnie przeciwnym.
Rybka zwana Wandą (A Fish Called Wanda, 1988, reż. Charles Crichton)
Błyskotliwa komedia kryminalna produkcji amerykańskiej, choć wymyślona przez Monthy Pythonów i z nimi w obsadzie. Ale nie tylko – pierwsze skrzypce odgrywa Jamie Lee Curtis, a najjaśniej błyszczy Kevin Kline (Oscar za rolę drugoplanową). Przewrotny tytuł tyczy się zarówno imienia postaci granej przez Curtis, jak i odmiany ważnej dla fabuły, złotej rybki akwariowej.
Szczęki (Jaws, 1975, reż. Steven Spielberg)
Drugi, po „Sugarland Express”, kinowy film Spielberga i zarazem klasyk kina grozy. Przerażająca opowieść o terroryzującym nadmorskie miasteczko rekinie-ludojadzie zarobiła krocie oraz zdobyła uznanie zarówno widzów, jak i krytyki, stając się tym samym przepustką do dalszej, wielkiej, jak wiemy, kariery niespełna trzydziestoletniego wówczas reżysera. Film doczekał się trzech kontynuacji, z których każda, niestety, była gorsza od poprzedniej.
Uwolnić orkę (Free Willy, 1993, reż. Simon Wincer)
Bardzo sympatyczne kino familijne z wydźwiękiem ekologicznym. Historia przyjaźni oswojonej, choć nieszczęśliwej orki z równie nieszczęśliwym, bo borykającym się z problemami wieku dojrzewania, dwunastolatkiem. Film podbił serca dorastającej młodzieży na całym świecie, więc producenci zdecydowali się kontynuować przygody bohaterów. Jak się okazało, z dobrym skutkiem, gdyż obydwa powstałe sequele dorównywały oryginałowi. Należy dodać, iż orka jest oczywiście ssakiem, ale że specyficznej budowy i z rybiego środowiska – wywalczyła sobie miejsce w naszym zestawieniu.
Mała Syrenka (The Little Mermaid, 1989, reż. Ron Clements)
Klasyczna animacja z fabryki Walta Disneya, oparta na niemniej klasycznym opowiadaniu Hansa Christiana Andersena. Historia syrenki Ariel, córki Tritona – władcy mórz, która zakochuje się w istocie ludzkiej – księciu Ericu, w wyniku czego pragnie pozbyć się łusek i żyć na lądzie z ukochanym. Plany pokrzyżuje wstrętna wiedźma Ursula, lecz jak to zwykle u Disneya – wszystko skończy się słodkim happy endem.
Pirania (Piranha, 1978, reż. Joe Dante)
Cudownie kiczowaty komedio-horror w reżyserii wychowanka Rogera Cormana, Joe Dantego. Genetycznie zmutowane piranie wymykają się spod kontroli naukowców i zaczynają siać postrach w położonym przy młodzieżowym campusie jeziorze. W 1981 r. powstał sequel filmu, zatytułowany „Pirania II: Latający zabójcy”, a debiutował nim inny z pupilów Cormana, sam James „Titanic” Cameron.
Plusk! (Splash, 1984, reż. Ron Howard)
Wdzięczna, fantastyczno-romantyczna komedia z czasów, gdy Tom Hanks regularnie grywał w takich miłych, bezpretensjonalnych dziełkach, a Daryl Hannah była etatową blondynką Hollywoodu. Rzecz o miłości właściciela hurtowni rybnej do pięknej morskiej syreny. Dowód na niezwykłą wszechstronność reżysera Rona Howarda („Willow”, „Kokon”, „Apollo 13”, „Piękny umysł”).
Stary człowiek i morze (The Old Man and The Sea, 1958, reż. John Sturges)
Klasyczne opowiadanie Hemingwaya doczekało się niejednej ekranizacji, lecz ta najstarsza, ze Spencerem Tracy w roli tytułowej, jest najlepsza. Dramat samotnego rybaka w sile wieku, który wypuszcza się na długi połów i łapie olbrzymiego marlina. Wydobycie go na brzeg graniczy z cudem, ale mężczyzna nie zamierza się poddać. Pojedynek z rybą staje się jednocześnie walką z własnymi słabościami i okazją do rozrachunku z przeszłością.
Polowanie na grube ryby (Shooting Fish, 1997, reż. Stefan Schwartz)
Oryginalny tytuł filmu pochodzi od amerykańskiego zwrotu „shooting fish”, co da się przełożyć na nasze jako „robienie w rybę"… przepraszam… „w konia”. Bohaterowie tej niezłej brytyjskiej komedii w duchu „Goło i wesoło” czy „Twin Town”, to wyrafinowani, buszujący wśród wyspiarskiej elity, oszuści. Na szczególną uwagę zasługują odtwórcy głównych ról – wtedy mało znani aktorzy angielscy, dziś wschodzące gwiazdy światowego kina – Kate Beckinsale i Stuart Townsend.
Wodny świat (Waterworld, 1995, reż. Kevin Reynolds)
Określane jako „Mad Max na morzu” futurystyczne kino akcji. Zmutowany Kevin Costner, z błoną między palcami i harpunem w ręku, jako samotny mściciel w całkowicie zalanym przez oceany świecie. Finansowy niewypał i największa porażka w karierze Costnera, choć ma też gorących zwolenników.
Shark Tale (2004, reż. Bibo Bergeron, Vicky Jenson)
Niewinny „rybek” Oscar zamieszany w śmierć młodego rekina, syna mafijnego bossa, który trzęsie całym podwodnym światem. Animowana parodia gangsterskich filmów o mafii. Przyszłoroczna odpowiedź Dream Works na disneyowskie „Finding Nemo”. Tak ogromny sukces przebić będzie niezwykle ciężko, jednakże nie stawiajmy kropki nad i – scenariusz wydaje się być ciekawy, a to i tak jeszcze mała betka w porównaniu z dubbingową obsadą, bodajże najlepszą w historii kina rysunkowego – głosu użyczają m.in. Will Smith, Robert de Niro, Angelina Jolie, Renee Zellweger, Jack Black, Martin Scorcese, Peter Falk, James Gandolfini, Michael Imperioli i Kevin Pollak.
koniec
1 listopada 2003

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

„Kobra” i inne zbrodnie: Za rok, za dzień, za chwilę…
Sebastian Chosiński

23 IV 2024

Gdy w lutym 1967 roku Teatr Sensacji wyemitował „Cichą przystań” – ostatni odcinek „Stawki większej niż życie” – widzowie mieli prawo poczuć się osieroceni przez Hansa Klossa. Bohater, który towarzyszył im od dwóch lat, miał zniknąć z ekranów. Na szczęście nie na długo. Telewizja Polska miała już bowiem w planach powstanie serialu, na którego premierę trzeba było jednak poczekać do października 1968 roku.

więcej »

Z filmu wyjęte: Knajpa na szybciutko
Jarosław Loretz

22 IV 2024

Tak to jest, jak w najbliższej okolicy planu zdjęciowego nie ma najmarniejszej nawet knajpki.

więcej »

„Kobra” i inne zbrodnie: J-23 na tropie A-4
Sebastian Chosiński

16 IV 2024

Domino – jak wielu uważa – to takie mniej poważne szachy. Ale na pewno nie w trzynastym (czwartym drugiej serii) odcinku teatralnej „Stawki większej niż życie”. tu „Partia domina” to nadzwyczaj ryzykowna gra, która może kosztować życie wielu ludzi. O to, by tak się nie stało i śmierć poniósł jedynie ten, który na to ewidentnie zasługuje, stara się agent J-23. Nie do końca mu to wychodzi.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Z tego cyklu

10 naj… : 10 roztańczonych kadrów
— Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

10 największych rozczarowań muzycznych 2021 roku
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

30 najlepszych płyt 2021 roku
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

10 naj… : Najseksowniejsze okładki z udziałem Mary Jane
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

10 naj...: Dzień Nauczyciela
— Wojciech Gołąbowski, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

10 najśmieszniejszych lub najdziwniejszych książkowych scen ze zwierzętami
— Esensja

10 naj… : Zwierzęta
— Miłosz Cybowski, Wojciech Gołąbowski, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

10 naj…: 11 twarzy jesieni
— Esensja

10 naj...: Żółty, jesienny liść
— Miłosz Cybowski, Wojciech Gołąbowski, Marcin Mroziuk, Marcin Osuch, Agnieszka ‘Achika’ Szady

10 najlepszych slasherów komediowych
— Piotr ‘Pi’ Gołębiewski

Tegoż autora

Dobry i Niebrzydki: Zemsta Dragów, czyli bokserska nostalgia
— Piotr Dobry, Konrad Wągrowski

Polska nie musi wstawać z kolan, za to może wstać z kanapy
— Piotr Dobry

Dobry i Niebrzydki: Norwegia już nigdy nie będzie taka jak przedtem
— Piotr Dobry, Konrad Wągrowski

Dobry i Niebrzydki: Duchy, diabły, wilkołaki i steampunkowe mechaniczne skrzaty
— Piotr Dobry, Konrad Wągrowski

Człowiek z rozgoryczenia
— Piotr Dobry

Oscary 2018: Ranking filmów oscarowych
— Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Esensja ogląda: Marzec 2018 (1)
— Piotr Dobry, Marcin Mroziuk, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Oscary 2018: Esensja przyznaje Oscary
— Piotr Dobry, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Oscary 2018: Najlepsze filmy
— Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Jarosław Robak, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski, Kamil Witek

Oscary 2018: Najlepsi aktorzy
— Piotr Dobry, Grzegorz Fortuna, Krzysztof Spór, Konrad Wągrowski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.