Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Aaron Schneider
‹Aż po grób›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAż po grób
Tytuł oryginalnyGet Low
Dystrybutor Vue Movie Distribution
Data premiery22 października 2010
ReżyseriaAaron Schneider
ZdjęciaDavid Boyd
Scenariusz
ObsadaRobert Duvall, Sissy Spacek, Bill Murray, Lucas Black, Gerald McRaney, Bill Cobbs, Scott Cooper, Lori Beth Edgeman, Tomasz Karolak
MuzykaJan A.P. Kaczmarek
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiNiemcy, Polska, USA
Czas trwania100 min
WWW
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Jak aż po grób obchodzić Zaduszki za życia
[Aaron Schneider „Aż po grób” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Obsesją Edgara Alana Poego było pogrzebanie żywcem. Dziwactwem Felixa „Busha” Breazeala był pogrzeb za życia. Dziełem Aarona Schneidera jest „Aż po grób”. A wytyczona tymi trzema przykładami ścieżka prowadzi od skrajnych emocji do Hollywood.

Artur Zaborski

Jak aż po grób obchodzić Zaduszki za życia
[Aaron Schneider „Aż po grób” - recenzja]

Obsesją Edgara Alana Poego było pogrzebanie żywcem. Dziwactwem Felixa „Busha” Breazeala był pogrzeb za życia. Dziełem Aarona Schneidera jest „Aż po grób”. A wytyczona tymi trzema przykładami ścieżka prowadzi od skrajnych emocji do Hollywood.

Aaron Schneider
‹Aż po grób›

EKSTRAKT:60%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułAż po grób
Tytuł oryginalnyGet Low
Dystrybutor Vue Movie Distribution
Data premiery22 października 2010
ReżyseriaAaron Schneider
ZdjęciaDavid Boyd
Scenariusz
ObsadaRobert Duvall, Sissy Spacek, Bill Murray, Lucas Black, Gerald McRaney, Bill Cobbs, Scott Cooper, Lori Beth Edgeman, Tomasz Karolak
MuzykaJan A.P. Kaczmarek
Rok produkcji2009
Kraj produkcjiNiemcy, Polska, USA
Czas trwania100 min
WWW
Gatunekdramat, komedia
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
26 czerwca 1938 roku w Roane miał miejsce pogrzeb Felixa „Busha” Breazeala. Na uroczystość przybył dwunastotysięczny tłum z czternastu amerykańskich stanów. Kiedy kondukt żałobny dotarł do celu, ubrany w elegancki garnitur Felix, siadając w ręcznie robionej trumnie, uściskiem dłoni dziękował żałobnikom za przybycie. Wyprawiony za życia pogrzeb stał się medialną sensacją.
Wydarzenie sprzed siedemdziesięciu lat stało się pretekstem do nowego filmu Aarona Schneidera. Jak na Hollywood przystało, zorganizowanie pogrzebu za życia nie mogło być, ot, dziwactwem starszego pana. Trzeba było nadać mu głębszy sens i dostarczyć spiskowej niemal motywacji.
Filmowy Felix Bush (chwalony Robert Duvall) spędził życie w odosobnieniu. Samotność pozwoliła mu obmyślić i dopracować plan, jak w mistrzowski sposób odkryć największą tajemnicę swojego życia. Efekt potrzebny był ze względu na ilość uwikłanych w nią osób, których okazuje się więcej, niż ktokolwiek mógłby przypuszczać. Za wyszukaną formę opowieści bohater uznaje wspominki o nim samym podczas… stypy. Ta nie obejdzie się jednak bez poprzedzającego ją pogrzebu, toteż rozpoczynają się przygotowania do funeralnej hucpy. O jej jakość zadbają właściciel zakładu pogrzebowego Frank Quinn (Bill Murray) oraz jego pomocnik Buddy (Lucas Black), którzy – jak na przedsiębiorców przystało – zainteresowali się zaoferowaną przez Felixa sumą, niwelując rozważania nad moralnym aspektem zlecenia. Pieniądze nie zagłuszyły etyki pastora – do zaangażowania go w przedsięwzięcie należało upomnieć się o kilka zaległych przysług. Ekscentryczny pomysł intryguje już nie tylko samych zainteresowanych, ale także prasę o sporym zasięgu. W efekcie wydarzenie gromadzi zarówno lokalną społeczność, jak i ciekawskich spoza jej granic, a ekshibicjonistyczne wyznanie Felixa przeobraża się w spektakl, któremu dopisała widownia.
Szkoda, że frekwencja nie jest wyznacznikiem jakości, bo film Schneidera jest niczym więcej jak tylko poprawną filmową konstrukcją. Interesująca historia i dobre aktorstwo to jedyne elementy wybijające się ponad poprawną muzykę, poprawne zdjęcia, poprawną reżyserię… Choć pogrzeb był wystawny, to od początku dało się odczuć, że trumna jest pusta.
koniec
1 listopada 2010

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

East Side Story: Czy można mieć nadzieję w Piekle?
Sebastian Chosiński

21 IV 2024

Mariupol to prawdopodobnie najboleśniej doświadczone przez los ukraińskie miasto w toczonej od ponad dwóch lat wojnie. Oblężone przez wojska rosyjskie, przez wiele tygodni sukcesywnie niszczone ostrzałami z lądu, powietrza i morza. Miasto zamordowane po to, by złamać opór jego mieszkańców i ukarać ich za odrzucenie „ruskiego miru”. O tym opowiada dokument Maksyma Litwinowa „Mariupol. Niestracona nadzieja”.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Inne recenzje

Co nam w kinie gra: Aż po grób, Pozwól mi wejść
— Ewa Drab, Urszula Lipińska

Tegoż autora

Trójgłos o „Ki”
— Ewa Drab, Zuzanna Witulska, Artur Zaborski

Gdynia 2011 (2): Panorama Polskiego Kina
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

Gdynia 2011 (1): Filmy konkursowe
— Urszula Lipińska, Konrad Wągrowski, Artur Zaborski

Off off with head
— Artur Zaborski

O (p)o(d)glądaniu
— Artur Zaborski

Tydzień z hiszpańską sztuką filmową
— Artur Zaborski

Zastrzyk adrenaliny na widok podnoszącej się kurtyny
— Artur Zaborski

Ciemnego pokoju nie trzeba się bać
— Artur Zaborski

Janek Wiśniewski padł, Janek Komasa wstał
— Artur Zaborski

Jak „Och, Karola” zredukować do „Och”
— Artur Zaborski

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.