Dołącz do nas na Facebooku

x

Nasza strona używa plików cookies. Korzystając ze strony, wyrażasz zgodę na używanie cookies zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki. Więcej.

Zapomniałem hasła
Nie mam jeszcze konta
Połącz z Facebookiem Połącz z Google+ Połącz z Twitter
Esensja
dzisiaj: 26 kwietnia 2024
w Esensji w Esensjopedii

Jim Jarmusch
‹Coffee and Cigarettes›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCoffee and Cigarettes
Dystrybutor Solopan
Data premiery1 października 2004
ReżyseriaJim Jarmusch
ZdjęciaEllen Kuras, Frederick Elmes, Tom DiCillo, Robby Müller
Scenariusz
ObsadaCate Blanchett, Bill Murray, Alfred Molina, Steve Buscemi, Roberto Benigni, RZA, Steve Coogan, GZA, Iggy Pop, Tom Waits
Rok produkcji2003
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania96 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup

Nie dość uzależniające
[Jim Jarmusch „Coffee and Cigarettes” - recenzja]

Esensja.pl
Esensja.pl
Jedenaście nowelek. Kawa. Kilku aktorów. Papierosy. Milczenie. Kawa. Czerń. Papierosy. Paru muzyków. Kawa. Biel. Papierosy. Siedemnaście lat. Kawa. Jim Jarmusch. Papierosy. Klimat. Kawa. Nieustający słowotok. Papierosy. Uzależnienie. Kawa. Nuda. Papierosy. Komizm. Kawa i papierosy.

Bartosz Sztybor

Nie dość uzależniające
[Jim Jarmusch „Coffee and Cigarettes” - recenzja]

Jedenaście nowelek. Kawa. Kilku aktorów. Papierosy. Milczenie. Kawa. Czerń. Papierosy. Paru muzyków. Kawa. Biel. Papierosy. Siedemnaście lat. Kawa. Jim Jarmusch. Papierosy. Klimat. Kawa. Nieustający słowotok. Papierosy. Uzależnienie. Kawa. Nuda. Papierosy. Komizm. Kawa i papierosy.

Jim Jarmusch
‹Coffee and Cigarettes›

EKSTRAKT:50%
WASZ EKSTRAKT:
0,0 % 
Zaloguj, aby ocenić
TytułCoffee and Cigarettes
Dystrybutor Solopan
Data premiery1 października 2004
ReżyseriaJim Jarmusch
ZdjęciaEllen Kuras, Frederick Elmes, Tom DiCillo, Robby Müller
Scenariusz
ObsadaCate Blanchett, Bill Murray, Alfred Molina, Steve Buscemi, Roberto Benigni, RZA, Steve Coogan, GZA, Iggy Pop, Tom Waits
Rok produkcji2003
Kraj produkcjiUSA
Czas trwania96 min
WWW
Gatunekdramat
Zobacz w
Wyszukaj wSkąpiec.pl
Wyszukaj wAmazon.co.uk
Wyszukaj / Kup
Z różnego rodzaju kompilacjami, nie tylko filmowymi, jest taki problem, że ich poszczególne składowe nie są sobie równe. Dlatego na tym samym seansie możemy zetknąć się z nowelką absolutnie genialną, żenującą lub idealnie przeciętną. Kolejny problem tkwi w proporcjach. Czy tych złych jest więcej? Czy może te ciekawsze przeważały? Trudno taki projekt ocenić jako całość. Dobrym sposobem jest rozbicie go na czynniki pierwsze i ocena pojedynczych elementów.
Jim Jarmusch „Kawę i papierosy” tworzył przez 17 lat. W 1986 powstał pierwszy epizod „Coffee and Cigarettes” (teraz: „Strange to meet you”) z Roberto Begninim i Stevenem Wrightem. Kolejne powstawały na przestrzeni dwóch dekad. Chociaż Jarmusch reżyserem dobrym jest, to nie udało mu się stworzyć produktu równego. Ba, nie zdołał nawet zrobić czegoś na miarę swoich możliwości. Mówię to z ciężkim sercem, ale „Kawa i papierosy” to najmniej udany wybryk Jarmuscha. No, ale zacznijmy od początku.
Strange to meet you (Steven Wright, Roberto Begnini)
Dwie osoby przy stoliku. Jedna musi iść do dentysty (Wright), druga wie jak rozwiązać ten problem (Begnini). Chciałoby się powiedzieć – teatr jednego aktora. Begnini całkiem zabawny, pocieszny i sympatyczny, ale nie pokazuje nic, czego bym nie widział już w „Poza prawem”. Wright, z tym swoim anemicznym usposobieniem, nie jest ani komiczny, ani... w ogóle jakiś. Już śmieszniejszy był w „Żółtodziobach”, jako koleś z sofy, gdzie też nic nie robił. Gdybym nie oglądał nigdy Brooksa czy Greggio, mógłbym napisać, że momentami zapachniało surrealizmem. Na szczęście, i „Zawrót głowy”, i „Milczenie baranów”, nie są mi obce.
Twins (Steve Buscemi, Cinqué Lee, Joie Lee)
Brat (Cinque), siostra (Joie) i zbyt wścibski kelner (Buscemi), fan Elvisa zadający zbyt wiele pytań. Jeśli ktoś ma rodzeństwo albo z takowym styczność, to pozostanie niewzruszony na przekomarzanie bliźniaków Lee. Interesująca jest natomiast historia Buscemiego o Presleyu, i dialog nią zapoczątkowany.
Somewhere in California (Iggy Pop, Tom Waits)
Restauracja. W rogu szafa grająca. Na stoliku paczka papierosów. Dwóch muzyków. Obaj rzucili niedawno palenie, aby (jak mówi Waits) czasami móc wypalić sobie tego jednego. W rozmowie przejawia się temat perkusisty i szafy grającej. Pada także ważne dla całego filmu stwierdzenie, że Waits, Pop i w związku z tym sam Jarmusch są pokoleniem papierosów i kawy. Ciekawa, przyjemna, gdyby nie momentami irytujący Iggy Pop.
Those things’ll kill ya (Joseph Rigano,Vinny Vella,Vinny Vella Jr.)
Dwóch starszych panów znanych z “Ghost Doga”. Joe krytykuje Vinniego za niezdrowy tryb życia: na lunch kawa i papierosy. Nie szczędzi wielu epitetów, jak to stereotypowy Włoch-mafioso. Po chwili przychodzi milczący Junior, który sprzedaje ojcu uściski za dolary. Konflikt ideałów, zdań, pokoleń? Po trosze żadne, po części wszystkie. Podobało mi się.
Renee ( Renee French, E.J. Rodriguez)
Samotna kobieta (French) siedzi przy stoliku. Nalewa sobie odpowiednią ilość kawy, dosypuje odpowiednią ilość cukru, dolewa odpowiednią ilość mleczka, aby napój miał odpowiedni kolor i odpowiednią temperaturę. Tylko ten upierdliwy kelner (Rodriguez) stara się zniszczyć odpowiedniość kawy Renee. Komiksy i rysunki Renee French lubię, niestety aktorką to ona nie jest zbyt dobrą. Ale też trudno się zmobilizować, by zagrać w tak głupiej i nudnej nowelce.
No problem (Alex Descas, Isaach De Bankolé)
Dwóch przyjaciół spotyka się w restauracji. Spokojna, stonowana opowieść o tym, że znajomi odzywają się do siebie tylko wtedy, gdy mają problem. Chyba najsmutniejszy i najmądrzejszy epizod ze wszystkich. Bardzo życiowy i bijący prawdziwością.
Cousins (Cate Blanchett)
Cate Blanchett w podwójnej roli. Jako sławna Cate i jej nieznana siostra Shelly. Blanchett na pewno jest dobrą, a już z pewnością ładną aktorką. Nieważne są tu bezpośrednie dialogi. Wymiana zdań między siostrami, aczkolwiek ciekawa, nie jest sednem nowelki. Istotne są słowa rzucane mimochodem i momenty, w których są wypowiadane. Na dokładkę, trafnie puentujące zakończenie daje jeden z lepszych epizodów.
Jack shows Meg his tesla coil (Jack White, Meg White, Cinque Lee)
Kolejne tragiczne nieporozumienie. Jack pokazuje Meg cewkę tesli, która działa tylko przez chwilę. Jestem pewien, że ktoś zobaczył w tym Boga, ja ujrzałem tylko żałosne rodzeństwo z White Stripes. Nudne, głupie i bez polotu.
Cousins? (Steve Coogan, Alfred Molina, Katy Hansz)
Najlepsza nowelka. Świetny Coogan i Molina. Niebanalne dialogi i świetna satyra na współczesny biznes filmowy. Alfred przychodzi do Steve’a z pewnym interesem. Ten jest nastawiony sceptycznie. Po telefonie od niejakiego Spike’a (Lee? Jonez?) role się odwracają. Komizm gestu, słowa i sytuacji – Jarmusch w pełnej krasie.
Delirium (GZA, RZA , Bill Murray)
Druga, po “Cousins?”, w szeregu najlepszych. Murray ukrywający się pod przebraniem kelnera przysiada się do części Wu-Tang Clanu. Do przeciwników bądź osób nie zaznajomionych z hip-hopem nie dotrze kilka żartów, którymi rzucają GZA i RZA. Wtedy pozostaje delektować się ekscentrycznym Billem, i tym, jak zwracają się do niego raperzy (per „ Bill Murray”).
Champagne (William Rice, Taylor Mead)
Ostatni epizod, który tylko troszeczkę wybija się nad przeciętność. Jednak kończy się, jak i cały film, niewiadomą, niedopowiedzeniem. Zostawia pole do popisu widzowi, co trzeba nowelce zapisać na plus.
Z jednej strony śmieszne, z drugiej nudne. Częściowo mądre, ale nie obyło się bez głupoty. Takie przeciwstawne epitety można by mnożyć w nieskończoność. Może o to chodziło Jarmuschowi? Stąd czerń i biel. Skrajne odczucia po skrajnym filmie. Jeśli tak, to nie powinien się obrazić za wystawioną notę. Średnia z dwóch skrajnych ocen (100% i 0%) to równo 50%. Możliwe jest też, że nie zrozumiałem niektórych nowelek, no ale czego oczekiwać po pokoleniu papierosów i... coli.
koniec
18 października 2004

Komentarze

Dodaj komentarz

Imię:
Treść:
Działanie:
Wynik:

Dodaj komentarz FB

Najnowsze

Fallout: Odc. 4. Tajemnica goni tajemnicę
Marcin Mroziuk

26 IV 2024

Możemy się przekonać, że dla Lucy wędrówka w towarzystwie Ghoula nie jest niczym przyjemnym, ale jej kres oznacza dla bohaterki jeszcze większe kłopoty. Co ciekawe, jeszcze większych emocji dostarczają nam wydarzenia w Kryptach 33 i 32.

więcej »

Klasyka kina radzieckiego: Said – kochanek i zdrajca
Sebastian Chosiński

24 IV 2024

W trzeciej części tadżyckiego miniserialu „Człowiek zmienia skórę” Bension Kimiagarow na krótko rezygnuje z socrealistycznej formuły opowieści i przywołuje dobre wzorce środkowoazjatyckich easternów. Na ekranie pojawiają się bowiem basmacze, których celem jest zakłócenie budowy kanału. Ten wątek służy również scenarzystom do tego, by ściągnąć kłopoty na głowę głównego inżyniera Saida Urtabajewa.

więcej »

Fallout: Odc. 3. Oko w oko z potworem
Marcin Mroziuk

22 IV 2024

Nie da się ukryć, że pozbawione głowy ciało Wilziga nie prezentuje się najlepiej, jednak ważne okazuje się to, że wciąż można zidentyfikować poszukiwanego zbiega z Enklawy. Obserwując rozwój wydarzeń, możemy zaś dojść do wniosku, że przynajmniej chwilowo szczęście opuszcza Lucy, natomiast Maximus ląduje raz na wozie, raz pod wozem.

więcej »

Polecamy

Knajpa na szybciutko

Z filmu wyjęte:

Knajpa na szybciutko
— Jarosław Loretz

Bo biblioteka była zamknięta
— Jarosław Loretz

Wilkołaki wciąż modne
— Jarosław Loretz

Precyzja z dawnych wieków
— Jarosław Loretz

Migrujące polskie płynne złoto
— Jarosław Loretz

Eksport w kierunku nieoczywistym
— Jarosław Loretz

Eksport niejedno ma imię
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy – kontynuacja
— Jarosław Loretz

Polski hit eksportowy
— Jarosław Loretz

Zemsty szpon
— Jarosław Loretz

Zobacz też

Tegoż twórcy

Krótko o filmach: Zabawa z żywymi trupami
— Marcin Mroziuk

Wszyscy jesteśmy Patersonami
— Piotr Dobry

Tydzień z życia kierowcy
— Kamil Witek

Konkurs na recenzję filmową: Depresja wampira
— Maciej Rumiancew

Stare dobre małżeństwo
— Miłosz Cybowski

Co nam w kinie gra: Tylko kochankowie przeżyją
— Kamil Witek

4. American Film Festival: Od zmierzchu do świtu
— Kamil Witek

Pułapka zamyślenia
— Ewa Drab

Droga ojca
— Urszula Lipińska

Na ekranach: Październik 2003
— Joanna Bartmańska, Marta Bartnicka, Piotr Dobry, Tomasz Kujawski, Konrad Wągrowski

Tegoż autora

Grucha, pietrucha, sztryngbormengorninghejgen
— Bartosz Sztybor

To nie jest kolejna recenzja...
— Bartosz Sztybor

Latający cyrk
— Bartosz Sztybor

Avada Kedavra, Czarownico!
— Bartosz Sztybor

Przyszłość tkwi w szczegółach
— Bartosz Sztybor

Test pilota Cravena
— Bartosz Sztybor

Camera obskurna
— Bartosz Sztybor

Home Run... i nie wracaj
— Bartosz Sztybor

Rozbis(i)urmaniona karuzela
— Bartosz Sztybor

De ja vu... doo
— Bartosz Sztybor

Copyright © 2000- – Esensja. Wszelkie prawa zastrzeżone.
Jakiekolwiek wykorzystanie materiałów tylko za wyraźną zgodą redakcji magazynu „Esensja”.